این‌بار می‌خواهم یکی از ریشه‌های کهن درباره مفهوم «پوشیدن» را بررسی کنم. زبان‌های مورد پژوهش من اوستایی، گوتی، انگلیسی باستان، لاتین باستان، یونانی باستان، هیتی، تُخاری، سغدی، ایتالیایی، فارسی نو، ایشکاشیمی و اوستیایی و... است. واژهٔ مورد نگر من wear انگلیسی است که شاید همگی با آن آشنا باشید، این واژه به معنی پوشیدن است و در present این‌گونه صرف می‌شود: i wear (می‌پوشم) you wear (می‌پوشی) he/she/it wears (می‌پوشد) we wear (پی‌پوشیم) you wear (می‌پوشید) they wear (می‌پوشند) همین فعل در همین زمان در زبان انگلیسی باستان: ic weri(g)e (می‌پوشم) đu werest (می‌پوشی) hē wereþ (می‌پوشد) wē weriaþ (می‌پوشیم) gē weriaþ (می‌پوشید) hīe weriaþ (می‌پوشند) نکته: این ریشه در زبان انگلیسی باستان به شکل werian بوده است و اگر به بالا بنگیرید خواهید یافت که در انگلیسی باستان به آخر تمامی افعال شناسه متصل می‌شده است. همین فعل در همین زمان در زبان یونانی باستان: اول شخص مفرد: ἕννῡμῐ دوم شخص مفرد: ἕννῡς سوم شخص مفرد: ἕννῡσῐ(ν) دوم شخص مثنی: ἕννῠτον سوم شخص مثنی: ἕννῠτον اول شخص جمع: ἕννῠμεν دوم شخص جمع: ἕννῠτε سوم شخص جمع: ἑννῠᾱσῐν نکته: این ریشه در زبان یونانی باستان ἕννῡμῐ بوده است، همان‌گونه که می‌بینید در یونانی باستان مانند انگلیسی باستان به آخر ریشه فعل شناسه مخصوص آن شمار و شخص افزوده می‌شده. همین فعل در همین زمان در زبان گوتی: اول شخص مفرد: wasja دوم شخص مفرد: wasjis سوم شخص مفرد: wasjiþ اول شخص مثنی: wasjōs دوم شخص مثنی: wasjats سوم شخص مثنی: _ اول شخص جمع: wasjam دوم شخص جمع: wasjiþ سوم شخص جمع: wasjand
شبکهٔ ریشه‌شناسی، دانشگاهی برای ریشه‌یابی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی. https://t.me/shabakeh_risheshenasi ارتباط با گردانندگان: @malihmot @Beh_Waazh
