جامعه اسلامی شریف

2022-03-20 18:33:02 اینک قرن ۱۴ با تمام تلخی‌ها و شیرینی‌هایش از میان ما مردم ایران می‌رود.
امید است دعای تحویل سال در حق ما و کشورمان مستجاب شود و خداوند قلب‌هایمان را به هم نزدیک کند تا بتوانیم دست اراده‌ی الهی باشیم و حال ایران را به احسن الحال متحول کنیم.


نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی


نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی


نوروز مبارک
__
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-03-12 19:36:40 «از الهیات کلاسیک تا الهیات دیالوگی»

#صوت جلسۀ دوم
ارائۀ دکتر رسولی‌پور
__________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-03-07 20:02:30 جلسۀ دوم برنامۀ «از الهیات کلاسیک تا الهیات دیالوگی»

با ارائه‌ی دکتر رسول رسولی‌پور

سه‌شنبه ۱۷ اسفند (فردا)

ساعت ۱۸:۳۰

اتاق مجازی جامعه اسلامی شریف
_____
@Sharif_Islamic_Society
@PhilSharif باز کردن / نظر دهید

2022-03-07 18:00:40 مسئلۀ انسان، «خدا» نیست!

اساسا خدا مسئله نیست. قرار بر این بوده که خدا پاسخی بر این مسئلۀ انسانی باشد؛ سوال اصلی ما هستیم.

شیوه‌ای که الهی‌دانان در پیش گرفته‌اند، درگیر کردن همه با این پرسش بزرگ است که «آیا خداوند هست؟» و بعد آوردن دلایل متفاوت برای اثبات وجود خدا. اما بعد می‌بینیم که خداوند در جامعه نیست! این خدایی که برایش این همه برهان آوردیم، حضوری ندارد! به نظر می‌رسد که ما خودمان، به قول داستایوفسکی در برادران کارامازوف، «خدا را از صحنه بیرون کردیم»؛ خدا را در ظروف ذهنی بردیم و در آن ماندیم.

پس خدا #مسئله اصلی نیست، قرار بوده خدا #پاسخ اصلی باشد. علامت سوال اصلی باید در برابر انسان باشد. و ادیان و متون مقدس و اولیا و علما و ائمه باید کمک کنند که این مسئله حل شود.

فایل صوتی جلسۀ اول

_
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-03-01 17:14:17 آنچه در ادامه می خوانید بخشی از سخنرانی امام #موسی‌صدر، در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۹۷۵ (۳۰ بهمن ۱۳۵۳)، در قالب خطبۀ موعظۀ آغاز روزه، در کلیسای کبوشیین بیروت می‌باشد

در این مراسم، که بزرگان مسیحیت لبنان در آن شرکت داشتند، در بالا‌ترین سطوح #سیاسی و دینی فرقه‌های مسیحی، و به عنوان نماد «#گفت‌وگو و تعایش» از امام صدر تجلیل به عمل آمد. شارل حلو، رئیس‌جمهور اسبق لبنان، در این باره می‌گوید: «برای نخستین بار در تاریخ مسیحیت یک روحانی غیرکاتولیک در یک کلیسای کاتولیک و برای جمعی از مؤمنان در جایگاه موعظه سخن می‌راند. این اتفاق نه‌تنها اعجاب‌انگیز بلکه موجب تأمل و تفکر عمیق و درازمدت است.» اقدام بعدی امام دعوت از بزرگان مسیحیت برای ایراد خطبه‌های نماز جمعه بود، اما به سبب جنگ داخلی این برنامه تحقق نیافت.

«#ادیان_یکی_بودند و هدفی مشترک را پی می‌گرفتند: جنگیدن در برابر #خدایان_زمینی و #طاغوت‌ها و یاری #مستضعفان و رنج‌دیدگان. و این دو نیز نمودهای حقیقتی یگانه‌اند. و چون ادیان پیروز شدند و همراه با آن‌ها مستضعفان نیز پیروز شدند، طاغوت‌ها چهره عوض کردند و برای دستیابی به غنایم پیشی گرفتند و در پی #حکم_راندن به نام ادیان برآمدند و #سلاح_دین را به دست گرفتند، و این‌گونه بود که رنج و محنت مظلومان مضاعف گشت و ادیان دچار مصیبت و #اختلاف شدند. هیچ نزاعی نیست مگر برای #منافع_سودجویان.

ادیان یکی بودند، زیرا نقطۀ آغاز همۀ آن‌ها، یعنی #خدا، یکی است؛ و هدف آن‌ها، یعنی #انسان، یکی است؛ و بستر تحولات آن‌ها، یعنی جهان هستی، یکی است؛ و چون هدف را فراموش کردیم و از خدمت انسان دور شدیم، خدا هم ما را به حال خود گذاشت و از ما دور شد و ما به راه‌های گوناگون رفتیم و به پاره‌های مختلف بدل گشتیم و جهان یکتا را تقسیم کردیم و در پی خدمت به منافع خاص خود برآمدیم و معبودهای دیگر، غیر خدا، را برگزیدیم و انسان را به #نابودی کشاندیم.

اینک به راه درست و انسانِ رنج دیده بازگردیم، تا خدا نیز به ما بازآید و از عذابِ الهی نجات یابیم. برای خدمت به انسانِ مستضعفِ #پاره‌پاره شده و رو به نابودی گردِ هم آییم، تا در همه‌چیز و درمورد خدا #یکی شویم، و تا ادیان همچنان یکی باشند. قرآن کریم می‌فرماید: «لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَآ آتَاکُم فَاسْتَبِقُوا الخَیْرَاتِ إِلَی الله مَرْجِعُکُمْ.» (مائده، 48)»

متن کامل سخنرانی

#برای_انسان_گرد_آمده‌ایم

_________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-03-01 17:10:50 «ادیان یکی بودند، زیرا در خدمت هدفی واحد بودند: دعوت به سوی خدا و خدمت انسان؛ و این دو نمودهای حقیقتی یگانه‌اند.»

سخنرانی امام #موسی‌صدر، در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۹۷۵ (۳۰ بهمن ۱۳۵۳)، در قالب خطبۀ موعظۀ آغاز روزه
کلیسای کبوشیین بیروت

#برای_انسان_گرد_آمده_ایم

_____________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-03-01 16:18:53 جلسه‌ی امروز به دلیل تقارن با عید مبعث برگزار نمی‌شود

هفته‌های بعد در خدمت شما عزیزان خواهیم‌ بود باز کردن / نظر دهید

2022-03-01 09:36:27 «راهِ حقّ، سخت مخوف و بسته بود و پُر برف؛ اوّل جان‌بازی او کرد و اسب را در راند و راه را بشکافت. هرکه رود درین راه، از هدایت و عنایتِ او باشد، چون راه را از اوّل او پیدا کرد و هرجا نشانی نهاد و چوب‌ها اِستانید که این‌سو مروید، و اگر آن‌سو روید هلاک شوید، چنان‌که قومِ عاد و ثمود. و اگر این‌سو روید، خلاص یابید، چنان‌که مؤمنان. همه‌ی قرآن در بیانِ این‌ست که: فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ [در آن است نشانه‌های هویدا؛ ۹۷/۳]، یعنی در این راه‌ها نشان‌ها بداده‌ایم و اگر کسی قصد کند که از این چوب‌ها، چوبی بشکند، همه قصد او می‌کنند که راهِ ما را چرا ویران می‌کنی و در بندِ هلاکتِ ما می‌کوشی، مگر تو ره‌زنی؟!

اکنون بدان که پیش‌رو محمّد است، تا اول به محمّد نیاید، به ما نرسد».

در آن است، آن‌چه در آن است (فیه ما فیه)
مولوی

#مبعث مبارک
_____________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-02-26 19:30:31 معرفی الهیات دیالوگی

دکتر رسول رسولی‌پور

#الاهیات_دیالوگی، از حیث روش‌شناختی، خداشناسی بین‌الاذهانی و میان‌انسانی به شیوه‌ی گفت‌و‌گو و به اشترک‌گذاریِ آموزه‌های اندیشیده و تجربه‌های زیسته‌ی خداباوران با یکدیگر است. #گفت‌و‌گو با دیگری درباره‌ی باورهای الاهیاتی‌مان، شیوه‌ای است متناسب با واقعیت موجود #خداباوری‌های گوناگون و فرهنگ‌های مختلف در جوامع انسانی. خداباوریِ گفت‌و‌گویی نه برتری جوییِ‌دینی و رقابت بر سر آموزه‌ها به شیوه‌ی مجادلات کلامی، بلکه جستجویی مشترک برای دست یافتن به درک درستی از خدا، جهان، و انسان با دیگر خداباوران در فضای دوستی و احترام متقابل است. الاهیات دیالوگی یک گفت‌و‌گوی همیشه‌گشوده در جستجوی #حقیقت و تلاشی دائمی برای رفع سوء‌فهم‌ها و پیش‌داوری‌های شایع بین خداباوران است.خداشناسی گفت‌و‌گویی در پی اجماع در آموزه‌ها و تجربه‌های دینی نیست، بلکه تمرینی است بر تکالیف #معرفتی‌مان در شناخت هر چه بیشتر گزاره‌های دینی موجود در اذهان دیگران و تاکیدی است بر مسئولیت‌های #اخلاقی‌مان در همزیستی روادارانه و فروتنانه با دیگری.

خانم کترین کورنیل در کتاب «معنا و روش در الاهیات تطبیقی »(۲۰۱۹) نتایج این شیوه‌ی خداشناسی را در شش مورد بررسی نموده است:
بازتاکید بر آموزه‌ها (reaffirmation)، تحکیم باورها (intensification)، بازسازی بینش‌ها (recovery)، مناسب‌سازی اندیشه‌ها (appropriation)، #بازتفسیر عقیده‌ها (reinterpretation)، و از همه مهمتر، اصلاح دیدگاه‌ها (rectification).

کورنیل لازمه‌ی دست‌یابی به این نتایج را در «وفاداری به حقیقت»، «همدلی و دوستی»، «#ایمان به درکِ درست»، «گشوده‌خویی»، «فروتنی»، و «آسیب‌پذیری» می‌داند.

الاهیات دیالوگی هم یک جُستار فلسفی است، هم یک مباحثه‌ی کلامی، و هم تلاشی برای دست‌یابی به یک حیات مشترک معنوی. رویکردِ گفت‌و‌گویی، هم محتاط در داوری و ارزیابی اعتقادات دیگران، با توجه به تئورهای «بازی‌های زبانی» و «#هنرمنوتیک متن» است، هم دغدغه‌مندِ دریافت و درکِ خوانش دقیقی از آموزه‌های اعتقادی دیگری است، و هم در تلاش است تا به چگونگی و گونه‌گونیِ #تجربه‌های ناب در حیات معنوی ادیان مختلف دست‌ یابد.

پر واضح است که دست‌یابی به همه‌ی نتایج الاهیات دیالوگی؛ به ویژه اصلاح و تغییر در باورها کار ساده‌ای نیست. عادت و حمیّتِ خیل پرشماری از پیروان ادیان به انحصارگرایی و خود-برتربینی، #آلودگی_ایدئولوژیک ناشی از عدم تفکر و عدم آشنایی با جهان‌های دیگر، ترس تاریخی از ارتباط با انسان‌های دیگر، و همچنین، طبیعت سنگین شده‌ی انسانیِ ما برای تغییر، موانع اصلیِ موفقیت الاهیات دیالوگی است.

اما الاهیات دیالوگی را دست‌کم از دو حیثیت دیگر می‌توان طرح نمود: از حیث هستی‌شناختی و از حیث جامعه‌شناختی.

"دیالوگ" در معنای #هستی‌شناختی، نه به معنای شیوه‌ی گفت‌و‌گویی در معرفت، بلکه به عنوان بیان یک هویتِ ارتباطی (relational) است. الاهیات دیالوگی در این بستر به معنای سخن گفتن از خدا، جهان و انسانی است که در «ارتباط»، هستی و هویت می‌یابند. مارتین #بوبر در کتاب «میانِ من و تو» از این گونه الاهیات سخن گفته است‌.

اما دیالوگ در معنای #جامعه‌شناختی آن، نوعی هم‌افزایی در حل یک معضل است؛ این معضل می‌تواند یک معضل دینی، یک معضل و بن‌بست #سیاسی، یک معضل نظامی و جنگ و خون‌ریزی، و یا یک معضل اقتصادی باشد. امام #موسی‌صدر دست‌کم در مجموعه‌ی فراهم آمده با عنوانِ «ادیان در خدمت انسان»، چنین رویکردی به الاهیات را به ما معرفی می‌کند.

_____________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید

2022-02-26 19:30:07 معرفی الهیات دیالوگی

دکتر رسول رسولی‌پور

اما دیالوگ در معنای #جامعه‌شناختی آن، نوعی هم‌افزایی در حل یک معضل است؛ این معضل می‌تواند یک معضل دینی، یک معضل و بن‌بست #سیاسی، یک معضل نظامی و جنگ و خون‌ریزی، و یا یک معضل اقتصادی باشد. امام #موسی‌صدر دست‌کم در مجموعه‌ی فراهم آمده با عنوانِ «ادیان در خدمت انسان»، چنین رویکردی به الاهیات را به ما معرفی می‌کند.

_____________
@Sharif_Islamic_Society باز کردن / نظر دهید