#پاسخ_به_شبهات 157 «آیا اسلام بریدن گلو و سر از تن جدا کردن ر | پاسخ به شبهات دینی
#پاسخ_به_شبهات 157
«آیا اسلام بریدن گلو و سر از تن جدا کردن را تایید می کند؟»
توضیح مختصری پیرامون گردن زدن در اسلام:
برخی با استناد به آیات قرآن، روایات و منابع تاریخی، سعی در اثبات چنین مطلبی دارند که گردن زدن در اسلام امری عادی بوده و این نشان از خشونت بالای مسلمانان می باشد.
از جمله آیات استناد شده، آیه «ضرب الرقاب» (محمد: ) به معنای گردن زدن می باشد؛ همچنین بسیار شنیده می شود که در جنگ ها، مسلمانان گردن دشمن را می زدند و این کار برای آنان کاملا عادی بوده است.
تا بدین جا می رسیم که همین گردن زدن با بریدن گردن (ذبح) یکی تلقی شده و سپس مستمسک برای کسانی شده که داعش، طالبان و سایر خشونت ها و جنایاتی که به اسلام منتسب است را نیز برخاسته از چنین شواهدی می دانند.
آنچه باید تفکیک شود این است که زدن گردن با شمشیر که در زمان صدر اسلام متعارف بوده است که با بریدن گردن یا ذبح کردن بسیار متفاوت است.
آنچه در اسلام مهم و روشن است این است که در جنگ ها و حین کشتن دشمن، وی نباید زجر و شکنجه ببیند و فقط کشته شود. از این رو هنگامی که در جنگ های تن به تن، گردن شخص در جنگ با شمشیر زده می شود، کمترین دردی نخواهد کشید؛ در برابر آن کس که با شمشیر جراحتی بر او وارد شود و از شدت درد و خونریزی، مدت ها به خود بپیچد و سپس بمیرد.
در مورد ذبح حیوانات نیز اینچنین است که اسلام غیر حدید یعنی فلزات بسیار تیز را برای ذبح جایز نمی داند و شاید این نیز از همان باب است که حیوان هنگام ذبح زجر نکشد و اذیت و آزار نبیند و با کمترین فاصله پس از بریده شدن گلویش، روح از او جدا شود.
اما امروزه در جنگ های متعارف که با سلاح های گرم صورت می گیرد، زدن گردن امری نیست که محقق شود، زیرا هنگامی که شخص تیر خورد و یا در حادثه ای مرگش محرز شد، کار تمام است نه آن که نیازی به بریدن گلوی او باشد؛ اما با این حال می بینیم که مدعیان اسلام مانند داعش و ... با دشمنان خود مواجه می شوند، گلوی آنان را می برند و به تعبیری سر از بدن جدا می کنند در حالی که امروزه، اصابت گلوله به قلب یا سر طرف، مرگ او را محرز می کند؛ بدین سبب جدا شدن سر از بدن تنها همان زمان بود که با شمشیر در جنگ های تن به تن صورت می گرفته و همین باعث ایجاد کمترین شکنجه در دشمن می شود.
بیان این نکته نیز روشن است که هر گونه عملی که اشمئزاز روح انسانی را در پی داشته باشد، در اسلام جایز نیست، حتی با دشمن خود. کارهایی از قبیل مثله کردن (تکه تکه کردن بدن)، اذیت و آزار اجساد و یا ذبح و بریدن گردن، بلکه در جنگ ها به اقل و کمترین حد که دفاع از خود باشد و نهایت آن که کشتن دشمن (بدون شکنجه دادن اوست) باید اکتفاء شود.
