ترجمه‌ی روایت: امیرالمؤمنین علی علیه السلام در حدیثی بلند به طلحه فرمود: «همانا هر آیه‌ای که خداوند آن را بر پیامبرش نازل کرد نزد من است. با املاء رسول خدا صلی الله علیه و آله و دست خطم و تأویل هر آیه‌ای که بر محمد صلی الله علیه و آله نازل شد و همه‌ی حلال و حرام یا حد یا حکم یا هر چیزی که امت تا روز قیامت به آن نیاز دارد، با املاء رسول خدا صلی الله علیه و آله و دست خطم نزد من مکتوب است.» پس طلحه گفت: هر چیزی از کوچک و بزرگ یا هر خاص و عام که بوده و یا تا روز قیامت خواهد بود پس آن نزد شما مکتوب است؟! حضرت فرمود: «بله! و به جز آن، پیامبر در بیماری‌اش هزار باب برایم به راز گذاشت که از هر بابی هزار باب دیگر باز می‌شود!...»
منبع: کتاب سُليم بن قيس الهلالي، ج ۲، ص ۶۳۶ الاحتجاج، ج ۱، ص ۱۴۵
بیان: این روایت به طور واضح و صریح، «حد» را از «حکم» و «شیء» جدا کرده‌است. پس روشن می‌شود که اگر در روایات آمده که «کل شیء فی الکتاب و السنة» (هر چیزی در قرآن و سنت است) مراد آن، فقط احکام شرعی نیست. چون در این صورت باید از لفظ «حکم» استفاده می‌شد و همچنین اگر آمده باشد که «حدود همه چیز در قرآن و سنت است» از این روایت روشن می شود که «حد» غیر از «حکم» است و «حکم» غیر از «شیء». و «شیء» یعنی همه‌ی مخلوقات هستی. پس شامل علم طب و تمام جزئیات بدن انسان و پیشگیری و درمان تمام بیماری‌ها نیز می‌شود.
ترجمه‌ی روایت: امام باقر علیه السلام فرمود: وقتی که این آیه بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد: «و همه چیز را در امام روشنگر برشمردیم» دو مرد از مجلس خود برخاستند پس گفتند: ای رسول خدا آن تورات است؟ فرمود: «نه.» گفتند: پس آن انجیل است؟ فرمود: «نه.» گفتند: پس آن قرآن است؟ فرمود: «نه.» سپس حضرت رو به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام کرد و فرمود: «او همین امامی است که خداوند تبارک و تعالی در آن علم همه چیز را برشمرده است.»
