ترجمهی روایت: به امام صادق علیه السلام گفتم: امام با چه چیز فتوا می‌دهد؟ فرمود: «با کتاب (یعنی قرآن).» گفتم: پس چیزی که در کتاب نیست؟ فرمود: «با سنت.» گفتم: پس چیزی که در کتاب و سنت نیست؟ فرمود: «هیچ چیزی نیست مگر اینکه در کتاب و سنت است.» پس این را دو یا سه بار تکرار کردم. فرمود: «الهام می‌شود و توفیق می‌یابد (که توسط ما گفته شود) اما آنطور که تو گمان می‌کنی پس نمی‌شود.»
منبع: بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۳۸۷
بیان: یعنی پاسخ هر چیز از کتاب خدا و سنت پیامبر به ما الهام می‌شود و در قلب ما خطور می‌کند اما نظر ما کم و زیادش نمی‌کند و چیزی از پیش خود به آن اضافه نمی‌کنیم و آنچه که الهام می‌شود چیزی غیر از آیات قرآن و سنت پیامبر نیست.
ترجمهی روایت: خیثم گفت به امام صادق علیه السلام گفتم: چیزی هست که در کتاب و سنت نباشد؟ فرمود: «نه.» گفتم: پس اگر چیزی آمد؟ فرمود: «نمی‌آید.» پس چند بار (این جمله را) بر ایشان تکرار کردم که فرمود: «نمی‌آید.» سپس فرمود: «ای خیثم! توفیق یافته و (به ما) الهام می‌شود. جوری که تو می‌پنداری نیست.»
ترجمهی روایت: امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: «رسول خدا صلی الله علیه و آله با چیزی به نزد مردم آمد که با آن در پیمان خود بی نیاز شوند و چیزی که بعد از پیامبر به آن اکتفا کنند که کتاب خدا و سنت پیامبرش است.»
ترجمهی روایت: امام صادق علیه السلام فرمود: «همانا خداوند محمد را انتخاب کرد و او را بشارت دهنده و انذار دهنده‌ی به حق برانگیخت و کتاب را بر او نازل کرد و چیزی نیست مگر اینکه در کتاب خدا توضیحش هست.»
ترجمهی روایت: امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: «... هرگاه چیزی که می‌دانید برای شما (پیش) آمد پس بگویید و هرگاه چیزی که نمی‌دانید برای شما پیش آمد پس هام (یعنی دهان، بسته)» و حضرت دستش را بر دهانش گذاشت. پس گفتم: برای چه اینطور؟ فرمود: «برای اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله با آنچه که بر پیمانش به آن اکتفا کنند و با آنچه که بعد از او تا قیامت به آن نیاز دارند نزد مردم آمد.»
