پنج نفر در یک جنگل وسیع گم شدند و هر کدام سعی کردند به شیوۀ خو | کلیدِ روشنایی
پنج نفر در یک جنگل وسیع گم شدند و هر کدام سعی کردند به شیوۀ خود راه بیرون آمدن از آن جنگل را پیدا کنند.
اولی گفت: «من از حس شهودیام پیروی می‌کنم که به من میگوید به چپ برو.»
دومی گفت: «قویاً حس می‌کنم بهتر است راهی را انتخاب کنم که به سمت راست میرود.»
سومی گفت: «فکر می‌کنم بهتر است از همان راهی که آمدهایم برگردم. این امنترین گزینه است.»
چهارمی گفت: «فکر می‌کنم ما الان در مسیر درستی هستیم، بنابراین مستقیم ادامه می‌دهم، چون مطمئن هستم که این جنگل به پایان می رسد و من دهکده یا مزرعهای پیدا خواهم کرد تا مسیر را بپرسم.»
پنجمی گفت: «نمی دانم چه کنم. فکر کنم بهتر است از این درخت بلند بالا بروم تا بتوانم نگاه دقیقتری به اطراف بیاندازم و بعد تصمیم بگیرم.»
پس همین کار را انجام داد و در حالیکه داشت از درخت بالا میرفت چهار نفر دیگر نیز هر کدام بر اساس تصمیمی که گرفته بودند به اطراف پراکنده شدند.
حالا نفر پنجم میتوانست بهتر ببیند که کوتاهترین مسیر برای رسیدن به دهکده کدام است.
او با خود فکر کرد دیگران نباید از آن مسیری که انتخاب کردند میرفتند.
ولی این فکرِ او اشتباه بود. چون هر کدام از آن افراد راه خود را انتخاب کرده و تجربۀ متفاوتی را بدست آورده بود.
فردی که به سمت چپ رفت، مسیری طولانی را در پیش گرفت ولی در نهایت راهش را به سمت دهکده پیدا کرد.
فردی که به سمت راست رفت در راه با دستهای از گرگها جنگید ولی به این ترتیب یاد گرفت چگونه در جنگل زنده بماند.
فردی که به عقب برگشت با گروه دیگری از ورزشکاران آشنا شد و دوستان جدیدی پیدا کرد.
مردی که به راه مستقیم ادامه داد در واقع و همانطور که فکر میکرد در میانۀ راه به یک مزرعه برخورد کرد. در آنجا و قبل از آنکه به سمت دهکده حرکت کند برای چند روز مهمان خانوادۀ صاحب مزرعه شد.
یعنی هر کدام از این افراد، تجربۀ منحصر به فرد خود را پیدا کرد و به ترتیب خاص خود غنی شد.
با تامل در این داستان، ممکن است پرسشهایی از این قبیل برایمان پیش بیاید: اگر هیچ تصمیمی «درست» یا «نادرست» نباشد چه؟
آیا ممکن است هر تصمیمی تجربیات جدید مختص به خود را به ما ارائه دهد که به نوبه خود فرصتهای بیشمار دیگری برای رشد را در اختیار ما قرار میدهد؟
هر تصمیمی که در زندگی ما گرفته شده ما را به همین جایی آورده که اکنون هستیم.
وقتی با یک حضور غنی و قوی به خود توجه کنیم، آیا واقعاً در جای اشتباهی هستیم؟
حتی اگر اینطور احساس کنیم آیا میتوانیم مطمئن باشیم که واقعیت دارد؟
اگر اشتباهی وجود نداشته باشد بلکه فقط فرصتهای مختلف باشند چه؟
