من بیش‌تر اوقات خود را صرف تماشای مساجد می‌کردم، هرچند مرا به | گردشگرى و دين
من بیش‌تر اوقات خود را صرف تماشای مساجد می‌کردم، هرچند مرا به عنوان یک مسیحی به درون مسجد راه نمی‌دادند(سفرنامه لایارد، ص63).
هرگاه یک اروپایی موقع صرف غذا برسد، ایرانی‌ها دستپاچه می‌شوند؛ زیرا طرد وی با اصول نزاکت مطابقت ندارد، پذیرفتن وی نیز با گرفتاری‌ها و ناراحتی‌هایی توأم است، زیرا اروپایی مسلمان نیست و هرگاه دستش به غذایی بخورد، آن غذا نجس می‌شود(سفرنامه پولاک، 95-96).
سفرنامه‌ها را باید منبعی برای گفتگو دانست، زیرا موانع و فرصت‌های گفتگوی ادیان را بازتاب می‌دهند. در ادبیات علمی ایران بحث از گفتگوی ادیان کماکان تازه است. اغلب پژوهش‌های انجام‌شده در حصار توصیف این مفهوم و یا تاریخچه پیدایش آن گرفتار شده و بررسی‌های انضمامی-عینی در خصوص انواع مختلف آن کمتر مدّنظر قرار گرفته است. این کتاب آغاز تأملی است در خصوص نقش سفر در کاستن کژفهمی‌ها و سوءبرداشت‌های پیروان مختلف ادیان نسبت به یکدیگر.این کتاب به قلم حمیده امیریزدانی وبه همت انتشارات دانشگاه ادیان ومذاهب منتشرشده است. @Bookcitycc
