نکته‌ای دربارۀ زبان تبریزی در تهران به 'خانه' می‌گویند 'خونه' | واژه
نکته‌ای دربارۀ زبان تبریزی
در تهران به "خانه" می‌گویند "خونه". این تبدیل که در مناطقی از ایران رایج است معمولاً پیش از حرف‌های نون و میم دیده می‌شود ولی برای نمونه در #زبان_تبریزی (یعنی قبل از رواج ترکی در آن منطقه) تبدیل آ به او در بافت‌های دیگر هم رخ می‌داده است؛ مثلاً به این مصرع تبریزی نگاه کنید:
نه چرخ استه ثبوتی نه روژوور وفویی نه چرخ را ثباتی است و نه روزگار را وفایی
می‌بینیم که در این مصرع لغت ثبات به ثبوت تبدیل شده، روژوار (هم‌ریشه با روزگار) به روژوور تبدیل شده و وفا به وفو تبدیل شده است.
زبان تبریزی از لهجه‌های مجموعه‌گویش‌هایی بوده که در آذربایجان با نام‌هایی چون آذری رواج داشته‌اند و بعدها #ترکی_آذربایجانی جایگزین آنها شده است.
در #سفینۀ_تبریز (کتابت: ۷۲۱-۷۲۳ هجری قمری) در کتاب فی طریق الآخرة نوشتۀ شرف‌الدین عثمان فرزند امین‌الدین الحاج بله، چهار بیت تحت عنوان «زبان تبریزی» آمده و این مصرع از چهارمین بیت بود.
