2022-08-27 13:23:12
بومرنگ گزارش مبارکه
هممیهن ۵ شهریور ۱۴۰۱
عباس عبدی
نواصولگرایان دچار بحران جدی هستند و میکوشند با دست و پا زدن از این بحران خارج شوند، ولی در این دستوپا زدنها، کارهای بدتری میکنند و در نتیجه بیشتر غرق میشوند. نواصولگرایان فاقد جریان فکری قدرتمندی هستند تا کنشگران در میدان آنان را هدایت کنند، لذا هر کدامشان خودسرانه و بدون درک روشنی از تبعات اقداماتشان، دست به کارهایی میزنند که با دستان خود، همه را بیش از پیش وارد این گرداب میکنند.
متأسفانه آنان از رانتهای سیاسی بهرهمند هستند که مصون از پیگیری اقدامات حتی مجرمانه خود میشوند. آنان دنبال ایجاد بحران برای منتقدان خود هستند، ولی در عمل برای حکومت و دولت بحرانآفرینی میکنند و هنگامی که دچار مشکل میشوند، آن را به دشمنان و اسرائیل نسبت میدهند، شاید هم دشمنان و اسرائیل در میان آنان، دستهایی دارند که این کارها را انجام میدهند و این را باید نوعی اقرار دانست.
یکی از اقدامات اخیر آنان که مصداق روشنی از این ادعاست، انتشار گزارش عجیب درباره فولاد مبارکه است. شرکت معتبری که فارغ از بود و نبود فساد و تخلف آن، یکی از معتبرترین شرکتهای ایرانی است، این شرکت چنان بازیچه دست منافع حقیر برخی گروههای نواصولگرایان شد که خودشان هم خجالتزده شدهاند.
پس از یک آتشتهیه عجیب در روزهای اول انتشار گزارش، طولی نکشید که متوجه افتضاح بارآمده شدند و حالا دنبال این هستند که کدام خائن و جنایتکاری این گزارش را منتشر کرده، در حالی که خودشان منتشر کردهاند و همه مدارک آن در اینترنت موجود است.
درست نیست که کلمه تندی به کار برد، ولی در این مورد چارهای نیست جزاین که بگوییم، مدیریت رسانهای نواصولگرا، به معنای دقیق کلمه نابخردند. تصورات خامی از مفهوم قدرت رسانه دارند. چرا این تصورات خام آنان اصلاح نمیشود؟ چون هزینه شخصی اقدامات ناروای خود را نمیپردازند.
به طور قطع همه میدانند که چه کسانی این گزارش را منتشر کردهاند، ولی آنقدر منتظر میمانند تا گندکاریهای این جماعت مثل آن سه شاخ توئیتری نواصولگرایان درآید، بعد روانه زندان شوند.
تصور آنان از رسانه این است که گمان میکنند هر متنی را میتوان هر گونه روایت کرد و چون ابزار روایت دارند، هر روایتی را میتوانند درباره افشاگریها غالب کنند.
این تصور دو اشتباه روشن دارد؛ اول اینکه ابزار تولید روایت غالب در انحصار شما نیست؛ آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت؛ دوره انحصار رسانهای سر آمده است. الآن از نظر رسانهای در سوی ضعیف ماجرا قرار دارید. پولپاشی رسانهای مشکل شما را حل نمیکند. پس انحصار تولید روایت ندارید. به همین علت ناراحت میشوید که چرا گزارش مزبور که باید نقطه قوت نظام باشد، به نقطه ضعف آن تبدیل شده است، چون یا متوجه نیستید، یا خلافگویی میکنید.
اشتباه دوم روشنتر و مهمتر است. اینکه روایت را نمیتوان فراتر از متن آورد. در این گزارش در چند مورد کماهمیت و عادی علیه دولت روحانی نوشتهاید که همه آن موارد را بهسرعت پاسخ دادند و معلوم شد بیربط است، ولی دهها مورد مهم که علیه اصولگرایان است، همچنان مسکوت مانده است.
ولی مهمتر آن است که مردم تمایز چندانی میان نظام و دولتها قائل نمیشوند و خلافی که از دولتها سر زند، از نظر مردم از دولت این نظام سر زده است و این روایت غالب است.
مثل این است که در یک منطقه معین، هر شب دزدان به مردم حمله کنند و اموال مردم را بدزدند و این دزدی چهار سال ادامه داشته باشد. انتشار این خبر علیه دزدان نیست، علیه ساختاری است که نمیتواند طی این مدت، امنیت مردم را برقرار کند.
حال اگر کسی سوال کند که دستگاه قضایی، سازمان حسابرسی، سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات و نمایندگان مجلس و دهها نهاد نظارتی ریز و درشت که روزانه میلیاردها تومان هزینه دارند، کجا بودند که این ۹۲ هزار میلیارد تومان فساد را ندیدند، چه پاسخی خواهید داد؟ هیچ. باید خجالتزده و سرافکنده شوید. همه این دستگاههای نظارتی هم تحت تسلط اصولگرایان است.
اشتباهها یا بحرانسازیهای نواصولگرایان علیه دولت پیش، بارها و بارها تکرار شده و همواره هم تبدیل به جریانی علیه نظام شده است، ولی روشن نیست چرا هیچگاه درس نمیگیرند. اقدامات تحریکآمیز آنان در دی۹۶ و آبان۹۸ از این جمله است.
نادانی و سادگی نواصولگرایان همراه با بهرهمندی از رانت سیاسی و مصونیت از پیگیری قضایی، موجب شده که سطح سیاست در ایران به حد «ابتذال جنگ روایتها» برسد و هیچ چشمانداز وحدتبخشی را ایجاد نکند.
5.9K viewsedited 10:23