2023-05-19 11:07:26
ماشین انتقام و خشونت
وقتی یک دادگاه به صورت علنی با تمام استانداردهای شناخته‌شدهٔ آن برگزار نشود، شهروندان عادی نتیجهٔ آن را یا مردود می‌دانند و یا نسبت به آن مردد می‌مانند.
ای کمترین هزینهٔ علنی نبودن دادگاه‌های مربوط به پرونده‌های حساس است که دولت‌ها می‌پردازند.
اما مشکل بزرگ‌تر، سرعت بخشیدن به چرخهٔ خشونت و انتقام‌گیری‌های الی‌الابد از طریق صدور احکام اعدام، در یک جامعهٔ نیازمند مدارا و بخشش است.
در یک جامعهٔ کم‌و‌بیش سالم، چرخهٔ انتقام‌جویی بخصوص انتقام‌جویی سیاس نباید به حرکت درآید و اگر به حرکت درآمد، باید هرچه زودتر با عفو و گذشت متوقف شود. متوقف کردن چرخهٔ خشونت و انتقام اما از آدم‌های کوته‌بین و کوچک برنمی‌آید، عظمت روح و شرح صدر و بزرگواری و بلوغ بی‌مانندی را می‌طلبد. همهٔ اینها اما در ساحتِ سیاسی کشور ما حکم کیمیا پیدا کرده و روزگار قحطی آنها فرا رسیده است.
روزی که محمد در آخرین حج خود فریاد برآورد: هر خونی که پیش از این بر زمین ریخته شده است، زیر پای من! هدفش گذاشتن نقطهٔ پایانی بر انتقام‌جویی‌های بی‌پایان، آن هم در جامعه‌ای قبیله‌ای بود.
امروز دیگر اثری از قبیله به معنی آن روز آن باقی نمانده است، اما اغلب جوامع مسلمان التفاتی با آن پیام دردمندانهٔ پیامبر ندارند و با ذوق‌زدگی چنان بر سرعت ماشین خشونت و انتقام‌جویی می‌افزایند که گویی نوع بشر نه برای زندگی که برای مرگ آفریده شده است.
با این وضع غم‌انگیز و تراژیک فقط می‌توان با اقبال لاهوری هم‌ناله شد که:
پس چه باید کرد ای اقوام شرق؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
14.5K views08:07
د
