Get Mystery Box with random crypto!

اكونوميست فارسی

لوگوی کانال تلگرام economistfarsi — اكونوميست فارسی ا
لوگوی کانال تلگرام economistfarsi — اكونوميست فارسی
آدرس کانال: @economistfarsi
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 24.21K
توضیحات از کانال

🔹فضایی برای دیدگاه‌ها و تحلیل‌های اقتصادی بدون رویکرد سیاسی و حزبی
🔹محتوای کاربردی در زمینه های اقتصاد، بازرگانی و مدیریت
https://www.instagram.com/economistfarsi
تبلیغات:
@economist2021

Ratings & Reviews

4.00

2 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

2

3 stars

0

2 stars

0

1 stars

0


آخرین پیام ها 44

2022-05-12 11:00:50
شاخص آینده سبز در جهان

ایران دارای پایین‌ترین رتبه در شاخص آینده سبز جهانی است.


@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.2K views08:00
باز کردن / نظر دهید
2022-05-12 09:45:03 روند و چشم‌انداز قیمت کالاهای اساسی ۲۰۲۴- ۲۰۲۰

با جنگ روسیه و اوکراین، اقتصاد جهان با کسادی مواجه، و بازار کالاهای اساسی دچار اختلال شد و با کاهش عرضه و اعمال محدودیت‌های صادرات، بهای اکثر کالاها افزایش یافت که در راس همه آنها حامل ‏های انرژی نفت خام و گاز طبیعی قرار داشتند.

بسیاری از اقلام اساسی نقش کالای واسطه‏ای را در تولید محصولات صنعتی دارند و از این منظر روند تغییرات قیمتی و چشم‏‌انداز آن‏، بر برنامه‏ریزی تولید و تجارت بنگاه‌ها اثرگذار است. همچنین برخی از اقلام اساسی کشاورزی جزو نهاده‌های تولید محصولات زراعی و دامی و یا محصول نهایی برای مصرف‏کننده محسوب می‌شوند و اطلاع از چشم‌انداز تغییرات قیمتی آنها در تعیین اهداف تولید، واردات کالاهای استراتژیک و همچنین صادرات مهم است.

در این گزارش با استفاده از داده‌های صندوق بین‏‌المللی پول و بانک جهانی، روند تغییرات تورم و میانگین قیمت کالاهای اساسی طی سال‌های ۲۰۲۰ الی ۲۰۲۱ به همراه چشم‏‌انداز آن در بازه سال‌های ۲۰۲۲ الی ۲۰۲۴ ارائه شده است./معاونت بررسی‌های اتاق بازرگانی تهران

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
2.6K views06:45
باز کردن / نظر دهید
2022-05-11 07:01:36 پیامدهای ناخواسته تحریم‌های مالی روسیه برای چین

انجمن شرق آسیا در استرالیا به بررسی پیامدهای ناخواسته تحریم‌های مالی روسیه برای چین پرداخت و نوشت: اگر تحریم‌های روسیه، اقتصاد جهانی را به بلوک‌های غربی و شرقی تقسیم نکند، تهاجم چین به تایوان قطعاً این کار را خواهد کرد.

انجمن شرق آسیا در استرالیا در مقاله‌ای به بررسی پیامدهای تحریم‌های مالی روسیه برای چین پرداخت و نوشت: با وجودی که سیاست‌گذاران دهه‌ها تلاش کردند تا بحران‌های مالی را متوقف کنند اما پس از حمله روسیه به اوکراین، آمریکا و شرکای آن در اروپا، تمام تلاش خود را برای آغاز یک بحران مالی در روسیه آغاز کردند. شروع یک بحران مالی کمی شبیه آتش سوزی در خانه است. این موضوع چهار مرحله اساسی است: کپسول‌های آتش نشانی را بردارید، محل را به  بنزین آغشته کنید، یک کبریت روشن کنید و به یک فاصله ایمن عقب نشینی کنید.

شروع یک بحران مالی برای روسیه، به معنای جلوگیری از دسترسی آن به ذخایر عظیم ارزی این کشور است. در صورتی که روسیه به ذخایر ارزی خود دسترسی داشته باشد، می‌تواند بحران مالی را متوقف سازد.
از سوی دیگر با خروج سرمایه‌گذاران از یک کشور، ارزش پول ملی آن کاهش خواهد یافت. این موضوع واردات کالاهای مصرفی و بسیاری از اقلام دیگر از جمله نهاده‌های تولید را افزایش خواهد داد و از سوی دیگر تقاضا برای ارز در داخل کشور را نیز افزایش دهد.
یک موضوع مهم دیگر این است که اگر بانک‌ها یا شرکت‌هایی که بدهی خارجی دارند نتوانند بدهی خود را پرداخت کنند، شروع به نُکول می‌کنند و این موضوع باعث ایجاد بحران در سرتاسر اقتصاد آن کشور خواهد شد.
اگر طرف قرارداد نتواند در قبال قراردادی که بسته‌ است به تمام یا بخشی از تعهدات‌اش، خواسته یا ناخواسته، عمل کند، گویند که «نُکول» انجام داده‌است.از بابت نکول، معمولاً ریسکی به وجود می‌آید که به ریسک اعتباری معروف است.

میزان ذخایر روسیه قبل از حمله به اوکراین به بیش از ۶۳۰ میلیارد دلار رسیده بود. برخی استدلال می‌کنند که این میزان ذخایر ارزی برای آن جمع شده بود که روسیه بتواند شوک‌های ناشی از تحریم غرب را کنترل و به راحتی به تجارت خارجی خود ادامه دهد. از سوی دیگر این ذخایر ارزی ارزش روبل را نیز ثابت نگاه می‌داشت. با این حال یکی از اشتباهات مقامات روسی این بود که تفاوت بین «مالکیت» و «کنترل» این دارایی‌های بین‌المللی را اشتباه گرفتند. آنها ۶۳۰ میلیارد دلار ذخایر ارزی داشتند اما تنها بخشی از این رقم بزرگ در اختیار و کنترل آنها قرار داشت. بیشتر این ذخایر تحت کنترل آمریکاست و به سرعت مسدود شدند. تحریم‌های آمریکا و اروپا باعث شد تا روسیه دسترسی خود به حدود ۶۰ درصد از ذخایر ارزی‌اش را از دست بدهد و توان آن برای جلوگیری از بحران مالی به شدت کاهش یابد.
درآمد اصلی ارزی روسیه از محل فروش نفت و گاز و سایر مواد معدنی است. البته روسیه می‌تواند از طریق صندوق بین‌المللی پول، قرارداد سوآپ ارزی با چین یا صندوق نجات ۱۰۰ میلیارد دلاری با کشورهای عضو بریکس (شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) یا فروش ۲ هزار و ۳۰۰ تن ذخایر طلای خود، به ارزو منابع مورد نیاز خود دسترسی داشته باشد.

غرب برای اعمال حداکثر فشار بر روسیه، نه تنها دسترسی روسیه به منابع ارزی خود را قطع کرد بلکه با توجه به نفوذ آمریکا و اروپا، بر صندوق بین‌المللی پول نیز مانع دسترسی روسیه به تسهیلات این صندوق شد. همچنین این کشورها، اقداماتی را برای تحریم فروش نفت و گاز و سایر دارایی‌های روسیه آغاز کردند تا کار برای مسکو دشوار شود.
با این حال بزرگترین چالش مربوط به چین و هند است زیرا باید با درخواست روسیه، از منابع صندوق نجات بریکس یا خط سواپ ارزی برای تجارت با روسیه استفاده کنند. البته وابستگی اروپا به نفت و گاز روسیه یک فضای تنفسی مناسبی را برای مسکو ایجاد کرده است.
تجربه نشان داده که کشورهای غربی در راه انداختن یک بحران بانکی تمام عیار، بسیار خوب عمل می‌کنند. آنها دسترسی روسیه به سیستم سوئیفت که سیستمی برای تسویه بین‌المللی وجوه است را مسدود کرده‌اند لذا کرملین ناچار شده تا برای تسویه بدهی‌هایش از پس انداز خود برداشت کند. این امر حتی وام گرفتن بانک‌های روسی از نظام بانکی جهانی را دشوار کرده است.
مسدود کردن دسترسی به ارز خارجی باعث افزایش نرخ بهره در روسیه شده است. این یک محرک کلیدی برای بحران بدهی است زیرا پرداخت بدهی ها برای بانک ها، مشاغل و خانوارها به طور فزاینده ای دشوار می شود.

اقدامات پوتین خود به کاهش اعتماد به اقتصاد روسیه کمک کرده است. تهدید به جنگ هسته‌ای، نقض آتش‌بس، حضور نامنسجم در رسانه‌ها و تهدید به پیامدهای درازمدت برای غرب، راه‌هایی برای پرتاب کردن کبریت در انبوه سوخت مالی هستند. داشتن توانایی ایجاد یک بحران مالی در روسیه، لزوماً ایده خوبی نیست.

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.3K viewsedited  04:01
باز کردن / نظر دهید
2022-05-10 11:06:42
دستمزدها در آمریکا

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.8K views08:06
باز کردن / نظر دهید
2022-05-10 09:08:53
فرصت‌ها و تهدیدهای بحران اوکراین برای ایران

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.4K views06:08
باز کردن / نظر دهید
2022-05-10 07:01:26
دمای خوراکی‌‏ها در ابتدای ‌۱۴۰۱

بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، تورم ماهانه خوراکی‌ها در فروردین‌ماه معادل ۹/ ۴ درصد گزارش شده بود. تورم نقطه به نقطه خوراکی‌ها نیز ۵/ ۴۳درصد بود.

در ماه فروردین گوجه‌فرنگی 27درصد افزایش قیمت ماهانه را داشته که بیشترین افزایش قیمت در میان کالاهای منتخب محسوب می‌‌شود. سیب‌زمینی نیز با 186درصد افزایش قیمت نسبت به مدت مشابه در سال گذشته پرچم‌دار تورم نقطه به نقطه بوده است.

بر اساس گزارش وزارت رفاه، حدود 87درصد کالاهای منتخب در وضعیتی فراتر از حد بحرانی کالاها قرار دارند که از نظر وزارت رفاه، کالاهایی هستند که اتفاقا جزو کالاهای پرمصرف در سبد خانوار نیز محسوب می‌شوند. برنج ایرانی و خارجی، مرغ ماشینی، روغن مایع و تخم‌مرغ در فروردین ماه دمای بالایی داشتند.


@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.2K views04:01
باز کردن / نظر دهید
2022-05-09 19:08:12 داستان نان در سرزمین فراعنه

امیرحسین خالقی

30 درصد از مردم مصر زیر خط فقر زندگی می‌کنند و قوت غالب آنها نان است؛ سرانه مصرف سالانه مصری ها 180 تا 200 کیلوگرم نان است که حدود 3 برابر متوسط جهانی است. گفته می شود مصر (یکی از؟) بزرگترین واردکننده گندم جهان است و حدود 121 میلیارد قرص نان در آن پخته می‌شود. پس از تعدیل نرخ ارز در 2016 و غائله کرونا مقدار مصرف نان افزایش پیدا کرده است و خیلی ها به جای گوشت و سبزیجات و میوه برای زنده ماندن گزینه ای جز مصرف نان ندارند.

ماجرای یارانه مواد غذایی در مصر به 1940 می رسد که برای حمایت از فقرا برای چند قلم کالا تعیین شده بود. در دوره عبدالناصر بر تعداد آنها افزوده شد؛ نان نقشی اساسی در راه انداختن ماشین پروپاگاندای دولت و «قرارداد اجتماعی» وی داشت. او سعی کرد به جای جلب وفاداری روستاییان روی تهیدستان شهری متمرکز شود. برخی سیاست های تشویقی نظیر کاهش نرخ اجاره زمین را برای زارعان خرده پا اجرا کردند و در عوض آنها هم مجبور بودند به قیمت تعیین شده و زیر نرخ بازار محصولات استراتژیک نظیر گندم را به دولت بفروشند. این هم به معنای پرداخت مالیات پنهان از زارعان به دولت بود که دیگر مازادی برای آنها باقی نمی ماند و حاصلش افزایش نرخ فقر در روستاها بود.
به تدریج تولید گندم کاهش یافت و از 1961 مصر مجبور بود برای تامین تقاضای خود معادل تولید داخل از خارج گندم وارد کند. کاهش تولید ادامه یافت و از اواسط دهه 1980 گندم وارداتی حدود 76 درصد تقاضای کشور را تامین می کرد.

واردات بیشتر به معنای تاثیرپذیری بیشتر از اقتصاد جهانی بود و کنترل قیمت در مقایسه با قبل بسیار دشوارتر شد. رکود اقتصادی و ناکامی سیاست های دولتی بر وخامت اوضاع افزود. بدهی های مصر در دهه 1970 به حدود 5.7 میلیارد دلار رسید که در حدود 42 درصد تولید ناخالص داخلی آن بود!

انور سادات دست به دامن صندوق بین المللی پول شد و مصری ها 600 میلیون دلار وام گرفتند. باید هزینه های دولت کاهش می یافت؛ «قرارداد اجتماعی» عبدالناصر در خطر بود. سال 1977 قیمت نان و دیگر مواد غذایی را بالا بردند و بلافاصله شورش ها شروع شد. حدود 100 نفر کشته شدند و دولت عقب کشید و حتی یارانه کالاهای دیگر نظیر گوشت و حبوبات را هم به شدت افزایش دادند. پول آن از کجا آمد؟ فروش نفت، عایدات کانال سوئز، گردشگری و البته پولی که مصر به خاطر نقش سازنده اش در صلح با اسرائیل از یانکی ها دریافت کرد.

بعد از ترور انور سادات، حسنی مبارک در 1981 به قدرت رسید؛ خاطره شورش ها هنوز زنده بود و مبارک باید پول خرج می کرد. افزایش هزینه ها و کسری بودجه ادامه یافت و دولت مجبور به استقراض بیشتر بود. درآمد مالیاتی کاهش یافت و از 30 درصد به 20 درصد در انتهای دهه 1980 رسید. برای تامین خرج دولت پول «چاپ» کردند و حاصل تورم 20 درصدی بود که عده زیادی را به زیر خط فقر تبعید کرد. مصر بنا بر توافق با صندوق، بسیاری از کالاها را از شمول یارانه و سهمیه خارج کرد و تعداد افراد مشمول یارانه را هم کاهش داد. برخی از انواع نان هم از سبد یارانه ها خارج شد ولی فایده ای نداشت.

مصر در دهه 1990 در ائتلاف جهانی برای جنگ خلیج فارس وارد شد و بخشی از بدهی هایش بخشیده شد. برنامه تعدیل جدیدی آغاز شد و طی 4 سال توانستند کسری بودجه را کاهش دهند ولی اثر چندانی بر درآمد افراد نداشت. دولت که نمی توانست قیمت نان را بالا ببرد راه دیگری را پیش گرفت؛ اندازه و کیفیت نان یارانه ای را کاهش داد! سیاست کنترل اجاره زمین های کشاورزی هم کنار گذاشته شد و یارانه نهاده های کشاورزی را هم قطع کردند وضع روستاییان مصری بدتر شد. خصوصی سازی های گسترده در زنجیره تولید و توزیع نان و محصولات کشاورزی هم بر اتلاف و فساد افزود.

در دهه نخست قرن 21 هم روند کاهش یارانه و حذف اقلام از سبد یارانه ای ادامه یافت تا در 2008 و پس از بحران مالی قیمت گندم 130 درصد افزایش پیدا کرد و اوضاع این کشور وارد کننده گندم بدتر از قبل شد؛ اوضاع نان به هم ریخت، در صف های نان چند نفری هم کشته شدند و ارتش برای کنترل اوضاع وارد شد. دولت دوباره عقب کشید و حتی امتیازات بیشتری داد. بعد از بهار عربی و انقلاب مصر هم دولت جدید ژنرال السیسی هم مجبور بود برای کاهش هزینه ها کاری کند.

سال 2016 مجبور به یک برنامه تعدیل دیگر شدند و خواستند از یارانه ها کم کنند؛ این بار هم روش مبارک را استفاده کردند از کیفیت و اندازه نان کم کردند ولی قیمت آن ثابت ماند! این برنامه های تعدیل هم در کوتاه مدت موفق نبود و ظرف 2 سال بعد از اجرا نرخ فقر رکود جدیدی را ثبت کرد.

در ایران هم ما به شکلی همچنان درگیر آن هستیم، چه باید کرد؟ فقط یک چیز می شود گفت: مشکل اقتصادی نیست! نیازمند تغییر قرارداد اجتماعی و یک طرح سیاسی جدی هستیم که تا اطلاع ثانوی از آن خبری نیست، والله اعلم.

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
4.1K viewsedited  16:08
باز کردن / نظر دهید
2022-05-09 10:06:20 ۳ چالش پیش روی شرکت‌های دانش‌بنیان

افشین کلاهی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران

در حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان به اندازه کافی حمایت وجود دارد. به دلیل اجرای قانون حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان از ۱۰سال پیش، در مجموع زیست‌بوم خوبی برای این شرکت‌ها ایجاد شده است. امروز حدود ۶ هزار و ۷۰۰ شرکت دانش‌بنیان فعال داریم؛ شرکت‌هایی که بالغ هستند و کارنامه درخشانی دارند و در اوج شیوع کرونا برخی از آنها توانستند مشکلات سلامت کشور را حل کنند و همین‌طور در حوزه صادرات کارنامه‌های موفقی از خود به جا بگذارند. لذا امروز دیگر مشکلات شرکت‌های دانش‌بنیان با این جنس حمایت‌ها حل نخواهد شد.

امسال برای رشد و توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان باید در سه حوزه تمرکز شود. اولین حوزه بهبود فضای کسب‌وکار است. به عنوان مثال امسال به بانک‌ها دستور داده شده میزان مشخصی از منابع خود را به شرکت‌های دانش‌بنیان اختصاص دهند. اما اگر رویه‌ها وآیین نامه‌های موجود اصلاح نشوند این شرکت‌ها اصلاً نمی‌توانند این وام‌ها و تسهیلات را دریافت کنند. به این دلیل که بانک‌ها وثیقه‌های ملکی و دارایی‌های ملموس را به عنوان تضمین می‌پذیرند در حالی که بیشتر سرمایه‌های این شرکت‌ها ایده و فناوری آنهاست که سرمایه نامشهود محسوب می‌شود.

چالش دوم شرکت‌های دانش‌بنیان «بازار غیررقابتی» است. هم بازار صادراتی و هم بازار داخلی از چالش‌های اصلی شرکت‌های دانش‌بنیان است. بازار داخلی بازار بسیار غیررقابتی است و با حضور شرکت‌های وابسته و خصولتی، بخش خصوصی واقعی و به طور مشخص شرکت‌های دانش‌بنیان به بسیاری از بازارها دسترسی ندارد.

عدم امکان برقراری ارتباطات بین‌المللی سومین چالش شرکت‌های دانش‌بنیان است. این شرکت‌های نیاز به تبادل فناوری و دانش مدیریتی با دیگر شرکت‌های دنیا دارند و باید بتوانند به شرکت‌های دیگر دسترسی داشته و تولید مشارکتی و جذب سرمایه داشته باشند؛ باید بتوانند به بازارهای هدف خود دسترسی داشته باشند و در زنجیره‌های ارزش بین‌المللی قرار بگیرند. اما متاسفانه در فضای فعلی و تحت تأثیر تحریم‌ها چنین امکانی فراهم نیست./ اتاق بازرگانی ایران

@economistfarsi
کانال اکونومیست فارسی
3.2K views07:06
باز کردن / نظر دهید