انکار

2022-08-27 17:36:49 هگل و فروید: میان نفی و انکار

آلنکا زوپانچیچ| ترجمه علی سرمدی، نشریه انکار باز کردن / نظر دهید

2022-08-27 17:36:07 هگل و فروید؛ میان نفی و انکار

آلنکا زوپانچیچ- ترجمه علی سرمدی
@enkarmag

این مقاله، دو مفهوم یا کارکنشِ مفهومی را می‌کاود، که از دو سنت و بافتار بسیار متفاوت برمی‌خیزند. یکی از این دو، مفهومِ فرویدیِ Verneinung یا انکار است، که بسطِ آن در نوشتاری کوتاه اما درخشان، به همین نام {Verneinung} توسطِ فروید صورت گرفته‌است. دیگری، مفهومِ هگلیِ Aufhebung یا فرارَوی است، که هگل آن را «یکی از مهم‌ترین مفاهیم در فلسفه» دانسته است. رهیافتِ روش‌شناسیکی که در این نوشتار اختیار کرده‌ام، عبارت است از به نمایش گذاشتن این دو کارکنشِ مفهومی به موازاتِ یکدیگر، در زمینه‌ای که بعضی از جنبه‌هایِ تکین و کمتر‌ بدیهی، اما بسیار مهمِ هر یک روشن شود و همچنین، گستره‌یِ وسیع‌تری از زمینه‌هایِ نظری‌ای که هر یک در آن استعمال می‌شوند، به فهم درآید.

هدفِ این مقاله، نشان دادنِ نزدیکیِ احتمالاً شگفت‌آوری است، که میانِ روشِ فرویدی و آن چه که هگل «نظرورزی در عمل » می‌نامید، وجود دارد.

متن ترجمه را اینجا بخوانید.

#ترجمه #آلنکا_زوپانچیچ باز کردن / نظر دهید

2022-08-14 15:51:36 امروزه در جوامع ما سرمایه‌داری و نسخه متأخر آن تا چه حد کنترل امور را به دست گرفته است و برای تحلیل وقایع مختلف تا چه حد می‌توانیم از نقد سرمایه‌داری آغاز کنیم؟ آنهم در شرایطی که گرایشی برای یکسان‌انگاری خاستگاه تمام مسائل و تحلیل یک‌سویه‌ی تمام رخدادها وجود دارد.

وندی براون در این بخش از مصاحبه‌ی خود با پادکست TheoryBuzz به این بحث می‌پردازد که امروزه نولیبرالیسم تا چه اندازه بر پدیده‌های پیرامون ما تأثیرگذار است؟ او معتقد است نباید تمام پدیده‌ها را به نولیبرالیسم تقلیل داد و صرفا با این دستگاه نظری به تحلیل تمام عالم پرداخت، اما از طرفی هیچ چیزی وجود ندارد که توسط این عقلانیت تحت تأثیر قرار نگرفته باشد. او در ویدیوی زیر در تلاش برای توضیح ظرافت‌های این نظرگاه تحلیلی است.

پیش از این دو بخش دیگر از این مصاحبه نیز توسط انکار ترجمه شده بود که در کانال تلگرامی قابل دسترس است.
@enkarmag

https://t.me/enkarmag/294
#وندی_براون #نئولیبرالیسم #دموکراسی باز کردن / نظر دهید

2022-08-14 15:50:06 مصاحبه با وندی براون:
نئولیبرالیسم، دموکراسی و اقتدارگرایی | بخش سوم

نسخه با کیفیت بالا

#نئولیبرالیسم #دموکراسی #وندی_براون
@enkarmag باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 18:01:01 هستی امیری، برای اجرای یک سال حکم زندان‌، بازداشت شد.

خبر اما در عین کوتاهی؛ نشانه‌ای دیگر بود از صحنه‌ی کلی واقعیت این روزهای‌مان. واقعیتی که تَلی از سرکوب را پشت سر و کوره راهی از انسداد را پیش رو، به صحنه‌ی نمایش آورده‌است.

داستان دیگر برای همه ما تکراری شده است. تکراری به درازنای تاریخ این جغرافیا. داستان تکراری سرکوب و زندان و شکنجه. هرچندکه این تکراری شدن ذره‌ای از رنج و درد آن نمی‌کاهد. این‌بار اما نوبت رفیق ما رسیده است که آزادی‌ اجتماعی و سیاسی‌ش را به محاق برند و به سودای ساکت‌کردن صدای‌ش، تن‌‌اش را حبسِ چاردیوارِ زندان کنند.

هستی، یکی از ما بود؛ از خانواده‌ی «انکار»، هم‌پا و هم‌مسیرمان در میانه‌ی همان کوره‌راه‌های صعب‌العبور رخوت‌ناک و سیاست‌زده. جرمش تنها و تنها زنده نگه داشتن امید به کورسوی سپیدی در بطنِ این شبِ تیره بود؛ با قلم، با فکر، با گفتن و نوشتن از حقِ حیات و نقدِ سرسختانه‌ی هر سازوکاری برای جان‌ستانی از انسان.

هستی، یکی از ما بود؛ که «عداوت» را به «انکار» و نومیدیِ منفعلانه را به زیستن در بطنِ کنش‌‌ی جمعی، ترجمه می‌کرد. با گفتن و نوشتن از زندان، از کار، از زنان.

دریغا اما که سودای‌شان برای محو و طردش؛ بیش‌تر به بن‌بستی می‌مانَد. به بند کشیدنِ سوژه‌‌ای که هستیِ سیاسی و اجتماعی‌‌اش را در کنش‌گری جمعی و مداخله‌ی فعالانه در وضعیت، برساخته‌‌؛ تنها به استواری اراده و مقاومت سرافرازانه‌ی او منتهی‌ است.
@enkarmag

https://t.me/enkarmag/292 باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 18:00:04 هستی امیری، برای اجرای یک سال حکم زندان‌، بازداشت شد.
@enkarmag باز کردن / نظر دهید

2022-07-24 17:33:30 چرا روزنامه‌نگاری زندان مهم است


اولیویا هفرنان-نشریه ژاکوبن
ترجمه نسترن غنمی-نشریه انکار
@enkarmag

پیش‌گفتار انکار:
در سال 1395 در ایران 223 هزار نفر به دلایل مختلف زندانی بودند. به عبارتی تقریبا برابر با چهل و چهارمین شهر پرجمعیت ایران از میان 339 شهر در آن سال و برابر با جمعیت شهر بوشهر.

زندانیانی که اکثرا وضعیت نگه‌داری، دسترسی به غذا و آب سالم، امکانات و وضعیت بهداشت و درمان آنان مورد توجه قرار نگرفته‌‌است. روایت آنان از جرم ارتکابی، اوضاع و احوال موثر در ارتکاب جرم و شرایط زندگی آنان هرگز در جایی منتشر نشده و شاید هرگز شنیده نیز نشده‌باشد.

آنچه در این مقاله از آن صحبت شده­‌است، روزنامه‌نگاری در داخل زندان است. روزنامه­‌ای مستقل که زندانیان در آن می­‌نویسند. این‌بار نه فعالان سیاسی و نویسندگان داخل زندان که مجرمین ساکن در زندان دست به قلم می‌شوند تا خود را ابراز کنند. در خلال این یادداشت­‌ها فقط وضعیت زندان از منظر نقض/احقاق حقوق زندانی نمایان نخواهد شد، احوالات درونی مجرم نقطه قابل تامل این روایات خواهد بود. روایاتی که با نگاهی جرم‌شناسانه می­‌تواند مبدا بسیاری از بازنگری­‌ها در مجازات حبس، شیوه آن و بررسی کارکرد بازپروی و ارعاب ندامتگاه­‌ها باشد.

به طور معمول همه ما حداقل یک‌بار زندگی خود را دچار روزمرگی و تکرار یافته­‌ایم. درباره آن نوشته­‌ایم و احساس خود را با دیگران شریک شدیم. این امکان نوشتن، به اشتراک گذاشتن و روایت کردن امکانی است که عموما از زندانی سلب می­‌شود. زندانی که روزمرگی را به شدیدترین شکل آن تجربه می­‌کند. صحبت از زندان­‌های ایران که می­‌شود عموما روایت زندانیان سیاسی از زندان را به یاد می‌آوریم. روایت‌هایی از بازداشت و ایام انفرادی زندانیان سیاسی است.

البته گه‌گاهی روایت زندانیان سیاسی از بندهای عمومی و مواجهه با مجرمین نیز شنیده می­‌شود. کمتر پیش می‌آید مستقلا زندانیان غیرسیاسی روایت خود از زندان را منتشر کنند. حتی اگر تصمیم به روایت‌گری نیز بگیرند کمتر رسانه­‌ای سراغ چنین سوژه­‌ای خواهد رفت. تلخی روزگار زندان و عدم دسترسی به داروهای ضروری برای مجرم عادی خیلی هم مهم جلوه نمی­‌کند. برای مثال، روایت آزار زنان و ترنس­‌های محبوس در زندان توسط زندانیان، صفحه اول روزنامه‌ای را به خود اختصاص نمی­‌دهد.

همه ما روایت مجرمین از زندان را در تریبون­‌های رسمی کشور دیده­‌ایم، فردی پشت به دوربین و پشیمان از رفتار مجرمانه سابق خود. روزنامه‌نگاری داخل زندان کمک می­‌کند زندانی نه برای عبرت جامعه که برای ابراز خود دست به قلم شود تا روایتی از زندگی خود را که پیش از این جایی شنیده نشده‌است را روی کاغذ آورد. این روایت نه به سفارش دولت‌مردان که برای انتشار روایت و صدای خود زندانی است. این روایت‌گری و نوشتن البته بیش از هرچیزی نیازمند دفاع از آزادی بیان و عدم سانسور زندانیان است.

البته که زندان، آن محیط محبوس و بسته هرگز با روایت­‌ها تجربه نخواهد شد؛ همان‌طور که وین سنت بارز در خاطرات خود در کتاب زندان زنان می­‌گوید: اصولا افراد غیر محکوم و آزادی که آزادی برای آن‌ها مثل نفس کشیدن به رایگان و جزو حالت طبیعی آن‌ها شده و هیچ‌گاه در چهار دیواری قفس مانند زندان در بند نبوده­­‌اند، قادر به درک نعمت آزادی نیستند و پی به وضع محرومیت یک محکوم به زندانی که بایستی سال‌ها از عمر خود را پشت میله­‌ها بگذراند نمی‌برند و قادر به تصور این نیستند که هرگاه ناگهان و بدون انتظار فرصت بیرون رفتن حتما به چند ساعته هم شده به یک زندانی بدهند چه شور و نشاط و هیجانی به او دست خواهد داد.

متن ترجمه را اینجا بخوانید.

@enkarmag
#ترجمه #زندان #روزنامه‌_نگاری_زندان باز کردن / نظر دهید

2022-07-11 15:51:35 بلاتصمیمی حاکمیت؛ مشاهده پذیر کردن سیاست
پدرام امیریان

@enkarmag باز کردن / نظر دهید

2022-07-11 15:50:06 بلاتصمیمی حاکمیت؛ مشاهده پذیر کردن سیاست
پدرام امیریان

@enkarmag

گویی مانند دایه‌ی به‌تر از مادر برای اقتدار حاکمیت، در پی تعویض «سر» بر بدن اجتماع هستیم. سری که بیاید و فواره‌ی حاکمیت را باشکوه‌تر از پیش جلوه دهد. امر سیاسی بیش از پیش محو در آب‌نما شود. هویت‌های متکثر در تنِ پادشاه ادغام شوند. «او» (پدر، پادشاه، اهورا...)، به نام میهن (به‌جای ما)، برای سعادت جماعت (به‌جای مردم)، «تصمیم» بگیرد. دست‌گاه اقتدار و سلطه‌اش، داعیه‌ی نمایندگی ‌کل را داشته باشد. آزادی و برابری به مخاطره افتد. «دمکراسی در راه» به تعویق بیوفتد تا دست کم فعلا «گذار» تسهیل شود و بعدا طلب «حقوق شهروندی‌»مان از پادشاه، به اراده ملوکانه‌ا‌ش، خرد خرد وصول شود. «گذار»، این‌جا صرفا ترجمه‌ی دیگری از «بازیابی شکوه فواره‌ی حاکمیت» است. گویی در بطنِ این گفتار مسلط، دغدغه، نه آزادی و برابری و نه مردم که عدم اختلال در آب‌نمای باشکوه حا‌‌‌کمیت است. ما هیات کسی را طلب می‌کنیم که «به طرز دیگری»، حاکمیت را صورت بخشد. به‌اندازه کافی باشکوه، به‌اندازه‌کافی مقتدر، درست مثل نوستالژی «ژاندارم خاورمیانه.»

متن کامل را اینجا بخوانید.
@enkarmag باز کردن / نظر دهید

2022-06-28 16:28:45 این دیگری و مابقی دیگری‌ها

نوشته‌‌‌ی سارا احمد | ترجمه‌ی محبوبه میرزایی

@enkarmag باز کردن / نظر دهید