Extra Time

2022-04-09 20:37:13 با این حال، اگرچه که فدراسیون فوتبال آلمان به باشگاه ها اجازه تاسیس شرکت های تجاری را داد اما همانند باشگاه های انگلیسی آزادی کامل را به باشگاه ها نداد و بر حفظ اصالت فوتبال و حفظ قدرت انجمن ها با هدف ثبات اقتصادی باشگاه، یکپارچگی رقابت ها و حفظ رابطه بین فوتبال حرفه ای و آماتور تاکید نمود و خواستار آن شد که بیش از نصف حق رای و قدرت تصمیم گیری ( حداقل 51 درصد) این شرکت ها در اختیار انجمن ها باشد. همچنین فدراسیون آلمان شرایط استثنایی قائل شد که اگر شخص یا کمپانی به طور مستمر 20 سال در یک باشگاه سرمایه گذاری قابل توجه و کمک مفیدی کرده باشد میتواند مشروط به اینکه در فوتبال آماتور به سرمایه گذاری ادامه دهد اکثر سهام یک باشگاه را در اختیار داشته باشد و مالک باشگاه شود. این شرط استثنایی باعث شد تا لورکوزن و وولفسبورگ از همان ابتدا خودشان را از این قانون جدا کنند و مالکان خود را داشته باشند. البته قضیه به این سادگی ها هم نیست. فدراسیون فوتبال آلمان اجازه فروش باشگاه را به تیم هایی که از این شرایط استثنایی استفاده کردند را نمیدهد و نمیگذارد که مالکان بتوانند از فروش باشگاه پولی کسب کنند. مالکان تنها در صورتی میتوانند باشگاه را به مالک دیگر انتقال دهند که به صورت کاملا رایگان سهام را به انجمن مادر انتقال دهند. در صورتی که حتی یک یورو برای انتقال این مالکیت دریافت و داده شود مجوز حضور باشگاه در بوندسلیگا باطل خواهد شد.

پس تنها راهی که برای به دست اوردن اکثریت سهام یک باشگاه آلمانی وجود دارد 20 سال سرمایه گذاری کردن است؟
خب در واقع اینطور نیست. افراد میتوانند بیشتر از 50 درصد از سهام یک باشگاه را بخرند (لارس ویندهورست و حسن اسماعیک بیشتر از 60 درصد از سهام هرتابرلین و مونیخ 1860 را در اختیار دارند) اما نمیتوانند بر بیشتر از 49 درصد آن حق رای و تصمیم گیری داشته باشند. به عبارتی سهام آن ها بعد از سقف 49 درصدی بدون حق رای است. حتی اگر 100 درصد از سهام یک باشگاه را خریداری داشته باشید باز هم حرف نهایی را انجمن خواهد زد چرا که حق رای و تصمیم گیری 51 درصد از باشگاه در اختیار آن هاست. طبیعتا همچین سرمایه گذاری برای بسیاری از سرمایه داران معقول و منطقی نیست و باعث شده است تا آن هارا از سرمایه گذاری در بوندسلیگا دلسرد کنند.

آیا لایپزیگ هم از قانون 50+1 پیروی میکند؟
به طور خلاصه لایپزیگ این قانون را با هوشمندی بسیار بالایی توانسته دور بزند. آن ها در سال 2009 اول مجوز ورزشی یک باشگاه آماتور را خریداری کردند سپس انجمنی تاسیس کردند. تفاوت این انجمن با سایر انجمن ها این است که ورود همگان برای آن چندان هم آسان نیست. چرا که حق عضویت در آن بسیار گران است و اجازه نمیدهد که هرکسی بتواند عضو این انجمن شود. به طور مثال 800 یورو حق عضویت انجمن باشگاهی که در لیگ سطح پایین بازی میکند و هیچ اسم و رسمی ندارد بسیار گران است. در نتیجه کارکنان و نزدیکان شرکت ردبول توانستند با پرداخت این حق عضویت وارد انجمن باشگاه شوند و کنترل باشگاه رو به طور کامل به دست بگیرند. همچنین خود کمپانی ردبول 99 درصد از سهام این باشگاه را خریداری کرده است. با این وضعیت آنها نیمی از باشگاه را به طور مستقیم و نیمی دیگر را به طور غیرمستقیم کنترل میکنند.

شرکت های تجاری که پیش تر از آن نام برده شد را شما میتوانید با با عبارت های (AG) یا (GmbH) یا عبارت های مشابه دیگر مشاهده کنید. این ها همان شرکت های تجاری هستند که بخش مالی باشگاه ها را به عهده دارند. پس از تصویب قانون 50+1 و برون سپاری دپارتمان باشگاه ها شرکت های تجاری نقش بسیار مهمی در فوتبال آلمان بازی کردند. آن ها به حرفه ای تر شدن باشگاه ها کمک کردند. اگر دچار بدهی و ورشکستگی شوند باشگاه مادر و انجمن باشگاه دچار مشکلی نمیشوند و میتوانند بدون محدودیت اقتصادی به فعالیت خودشان ادامه دهند علیرغم اینکه شرکت تجاری آن باشگاه دچار ورشکستگی شده است. همچنین اگر این شرکت های تجاری نباشند انجمن باشگاه ها در درامدزایی با مشکلات جدی رو به رو میشوند و بعضا تحت تعقیب قانونی قرار میگیرند. چرا که اگر آنها بر فعالیت های تجاری متمرکز شوند از غیر انتفاعی بودن خارج میشوند و مالیات های سنگینی را باید پرداخت کنند. به همین خاطر شرکت های تجاری اینجا هستند تا بخش سود آور باشگاه را کنترل کنند و آزادانه به فعالیت های تجاری بپردازند چرا که این بخش از باشگاه مادر جدا میباشد.
در نهایت بایرن مونیخ را به عنوان یک نمونه بررسی میکنیم. 75 درصد از سهام این باشگاه در اختیار انجمن باشگاه میباشد. اعضای هیئت مدیره یا همان هیئت نظارت را میتوانید در این لینک مشاهده کنید. 25 درصد باقی این سهام در اختیار شرکت های تجاری بایرن مونیخ میباشد که به طور مساوی تقسیم شده است. اعضای هیئت اجرایی باشگاه را هم نیز میتوانید در این لینک مشاهده کنید.

@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-04-09 20:37:12 ساختار مالکیتی تیم ها در بوندسلیگا و مقدمه ای به بحث 50+1

تقریبا اکثر هواداران فوتبال میدانند که چه کسانی مالک چلسی، منچستر سیتی، منچستر یونایتد، پاری سن ژرمن، لیورپول و... میباشد و شناخت و اطلاعات روشنی از آنها دارند اگرچه که حتی درحد یک اسم باشد. اما درمورد تیم های بوندسلیگا چطور؟ مالکانی وجود دارد؟ اگر وجود دارد مالکان بایرن مونیخ چه کسانی هستند؟

برای پاسخ به این سوالات باید برگردیم به قرن نوزدهم. جایی که طبقه متوسط و فقیر با رشد تفکرات مارکسیستی برای سازماندهی فعالیت‌های بورژوازی خود اقدام به تاسیس باشگاه ها کردند. باشگاه های قایقرانی، باشگاه های ژیمناستیک، باشگاه های تیراندازی، باشگاه های فوتبال و باشگاه های مختلف دیگر در قالب انجمن هایی تاسیس میشدند. سپس به خاطر اینکه از اهلیت برخوردار نبودند اقدام به ثبت خودشان میکردند تا انجمن به طور قانونی شناسایی و شناخته شود و از حق و حقوق هایی برخوردار شود. به این انجمن های ثبت شده eingetragener Verein یا همان (e.V) گفته میشود. اگر به اسامی کامل باشگاه ها یا لوگو های قدیمی آن ها نگاه کنید میتوانید این عبارت را مشاهده کنید. (به طور مثال در لوگوی بایرن مونیخ این عبارت به مدت 32 سال حک شده بود که به دلایلی که بعد تر عنوان خواهد شد حذف شد)

بنابراین مالکیت باشگاه های تاسیس شده را این انجمن ها به عهده داشتند. انجمن ها میبایست دارای یک مجمع عمومی و یک هیئت مدیره یا هیئت نظارت باشند که مجمع عمومی بالاترین نهاد تصمیم گیری در یک انجمن میباشد و هیئت مدیره بر اساس اختیارات و وظایفی که مجمع عمومی به آنها محول کرده به عنوان نماینده مجمع عمومی به فعالیت میپردازد. مجمع عمومی قدرت تغییر و اصلاح اساسنامه، انتصاب و عزل مدیران و حسابرسان، انحلال انجمن و حذف عضو و... را دارا میباشد. اعضای این مجمع عمومی در حقیقت هواداران رسمی هستند. هوادارانی که سالانه حق عضویت پرداخت میکنند میتوانند عضوی از مجمع عمومی باشگاه باشند و در تصمیم گیری باشگاه ها نقش داشته باشند. بایرن مونیخ با بیشترین تعداد هوادار رسمی در جهان بزرگترین مجمع عمومی را دارا میباشد.

انجمن هایی که مالکیت باشگاه را به عهده دارند غیر انتفاعی میباشند. غیر انتفاعی بودن انجمن ها به این معناست که هدف اصلی آن ها نباید تجاری باشد و کسب سود و درامد مالی تنها میتواند در خدمت و گروی اهداف انجمن باشند نه اینکه به عنوان هدف اصلی انجمن معرفی شود. اگر سود و درامدی کسب شود بین اعضای انجمن تقسیم نخواهد شد. و این اولین تمایز و اختلافی است که بین فوتبال آلمان با انگلستان وجود دارد. بیشتر باشگاه های انگلیسی در قرن بیستم به عنوان یک شرکت بازرگانی سازماندهی شدند. شرکت های بازرگانی شرکت هایی هستند که با اهداف تجاری تشکیل میشوند و منافعی که از طریق این شرکت حاصل میشود بین اعضای آن تقسیم شود. این امکان برای باشگاه های آلمانی وجود نداشت. باشگاه های آلمانی نمیتوانستند شرکت های تجاری تشکیل دهند و از طریق آن باشگاه هارا اداره کنند. حتی امکان فروش سهام را هم نداشتند به خاطر اینکه اساسا آن ها تنها یک انجمن بودند. تا سال 1998 این اختلاف بین فوتبال انگلستان و آلمان پایدار بود که فدراسیون فوتبال آلمان با وضع قانون 50+1 به باشگاه ها امکان تاسیس شرکت تجاری و اداره باشگاه ها از این طریق را داد. باشگاه ها با وضع قانون 50+1 آزادی و امکان بیشتری را برای فعالیت های اقتصادی کسب کردند و توانستند بسیار بیشتر از گذشته جذب سرمایه داشته باشند.
برخلاف آنچه که در جامعه هواداری ایران تصور میشود قانون 50+1 به باشگاه ها آزادی اقتصادی بیشتری داد و از محدودیت های باشگاه ها کاست.

اما چرا فدراسیون اجازه تاسیس شرکت های تجاری را به باشگاه ها داد؟
نحوه اداره باشگاه ها با چارچوب قوانین اتحادیه اروپا دیگر سازگاری نداشت. باشگاه ها قابلیت فروش سهام را نداشتند و حق عضویت در انجمن قابل معامله نبود که با جریان آزاد سرمایه مطابقت نداشت. همچنین فرایند های تصمیم گیری (بین مجمع عمومی و هیئت مدیره) در باشگاه ها بسیار پیچیده شده بود و در نهایت انجمن ها به دلیل اینکه غیر انتفاعی بودند میتوانستند از مزایای مالیاتی (گاها معاف از مالیات) سازمان های غیر انتفاعی بهره مند شوند که با واقعیت فوتبال و فعالیت های تجاری آن همخوانی نداشت.
https://bit.ly/3KrNTXL
@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-29 00:09:01 تولد مانوئل نویر بهانه ای برای تمجید از دروازبانی است که حتی از او متنفر باشید، نمیتوانید منکر این باشید که او خیلی زود خود را به لیست بهترین های تاریخ اضافه کرد.
مانوئل نویر اولین بار با درخشش برابر پورتو در چمپیونزلیگ 07/08 و مهار دو پنالتی اسمش بر روی زبانها افتاد، اما تداوم این روند با شالکه و یکی از بهترین عملکردهای او در چمپیونزلیگ برابر منچستریونایتد در فصل 10/11 فرگوسن را نیز مجبور به ستایش از او کرد.
قامت بلندِ مانوئل و استعداد فوق العاده ی او در دروازبانی سبب شد او خیلی زود مطرح شود. نکته ای در مورد بازی نویر که او را از همتایان هم نسل خودش جدا میکرد، بازی با پایش بود. نویر مبدع این موضوع نبود اما پرچمدار این حرکت آوانگارد در فوتبال مدرن بود. نویر در سه گانه ی فلیک هم از مهره های اصلی بود و با درخشش در فینال چمپیونزلیگ در 34سالگی نشان داد با اوج خود فاصله ی زیادی ندارد. با توجه به تاثیر مستقیم این دروازبان آلمانی در قهرمانی های متعدد بایرن مونیخ و آلمان و درخشش در زمانی که به او نیاز دارند، او را به بهترین دروازبان یک دهه ی اخیر فوتبال تبدیل کرده است.
@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-25 00:59:48 الکساندر تراکوفسکی با این شوت، نسخه‌ی آتزوری را در دقیقه 91 پیچید تا قهرمان یورو با شکست برابر مقدونیه، سفر به قطر را فراموش کند. روند رو به افت فوتبال ایتالیا و سری‌آ طی بیش از یک دهه‌ی اخیر ناشی از عواملی مانند اوضاع نابسامان ایتالیا و فوتبال‌ این کشور از لحاظ مسائل اقتصادی، آتزوری را نیز تحت تأثیر قرار داده تا این حذف، چهارمین جام جهانیِ مفتضحانه‌ی پیاپی را برای ایتالیا رقم بزند.

2010: قعرنشینی در گروهی شامل پاراگوئه، اسلواکی و نیوزیلند با مربیگری مارچلو لیپی
2014: حذف و تصاحب رده‌ی سوم در گروهی شامل کاستاریکا، اروگوئه و انگلیس با مربیگری چزاره پراندلی
2018: ناکامی در صعود به جام جهانی روسیه با شکست برابر سوئد در پلی‌آف و اشک‌های ماندگار بوفون
2022: پایان رویای جام جهانی قطر، کمتر از یکسال پس از فتح اروپا

@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-24 23:47:33 واضح است که اکنون حدود سه دهه پس از وضع قانون بوسمن و تغییرات تأثیرگذار در ساختار قوانین مالی فوتبال، قدرت بازیکنان و ایجنت‌ها در برابر باشگاه‌ها به اوج خود رسیده است. بازیکنان سال‌هاست که به دنبال کسب بالاترین حقوق و مزایا هستند و در این میان، ایجنت‌ها هم… باز کردن / نظر دهید

2022-03-24 23:47:04 واضح است که اکنون حدود سه دهه پس از وضع قانون بوسمن و تغییرات تأثیرگذار در ساختار قوانین مالی فوتبال، قدرت بازیکنان و ایجنت‌ها در برابر باشگاه‌ها به اوج خود رسیده است. بازیکنان سال‌هاست که به دنبال کسب بالاترین حقوق و مزایا هستند و در این میان، ایجنت‌ها هم در پی دریافت کمیسیون گزاف و غیرمعقول می‌باشند. موضوع دیگری که طی سالیان اخیر تبدیل به معضل شده، این است که بازیکنان از تمدید با باشگاه‌شان سر باز می‌زنند و با فروش نیز مخالفت می‌کنند تا در پایان قراردادشان، از انتقال آزاد به باشگاهی دیگر، پاداش و دستمزد نجومی دریافت کنند.

اخبار پیچیدگی تمدید قرارداد محمد صلاح که احتمالاً برترین بازیکن لیگ انگلیس و یکی از سه بازیکن برتر جهان است، اخیراً داغ‌تر از همیشه شده است؛ اما جریان تمدید صلاح کمی متفاوت از موارد بالاست. ماجرا از این قرار است که دستمزد فعلی صلاح با وجود کیفیت مشهودش حتی در لیست 10 دستمزد بالای لیگ برتر قرار ندارد. در لیست 10 دستمزد بالای لیگ برتر، هیچ بازیکنی به استثنای کوین دی‌بروین که 400 هزار پوند در هفته یا حدود 20 میلیون پوند در سال می‌گیرد، در حال حاضر به سطح محمد صلاح نزدیک هم نیست. با این شرایط، هواداران قطعاً صلاح را لایق دریافت حقوقی دو برابر حقوق فعلی‌اش که 200 هزار پوند در هفته است، می‌دانند تا دریافتی مشابه دی‌بروین داشته باشد، اما این مسئله را باید از جوانب دیگری نیز بررسی کرد.

برای اینکه یک مدیر باشگاه بتواند تیمش را از نظر اقتصادی پایدار و سالم نگه دارد، سود مالی معقول و مناسبی داشته باشد و همین‌طور بودجه لازم برای تقویت تیمش را داشته باشد، نیاز دارد که درصدی از درآمد کل باشگاه را به دستمزدهای مجموعه‌ی تیم اختصاص دهد. درصد نرمال و معقولانه‌ی متعلق به دستمزدها، معمولاً 50 الی 60 درصد از درآمد کل باشگاه است.

اگر درصد متعلق به دستمزدها کمتر از این مقدار باشد، تیم‌داری ممکن نیست و اگر بیشتر باشد، دو حالت به وجود می‌آید: 1- یا باید از بودجه‌های نقل و انتقالاتی آینده‌ی باشگاه و سایر بودجه‌ها کاسته شود و به بودجه‌ی دستمزدها اضافه شود که این امر در بلندمدت به ضعف باشگاه به دلیل عدم خرید منجر خواهد شد، 2- یا اینکه اگر آن درصد به جای 60 درصد، به عنوان مثال 70 درصد از درآمد کل باشگاه باشد و باشگاه هم‌چنان به فکر رقابت در بالاترین سطح باشد، مدیر باشگاه دو راه پیش روی خود خواهد داشت: 1- درخواست‌ وام‌های کلان مثل رویکرد همیشگی بارسلونا به‌خصوص در دوران بارتومئو، 2- تقاضای پول از مالک باشگاه. مانند رویکرد مالکان تیم‌های نفتی همانند آبراموویچ که همواره مبلغی حاصله از درآمد غیرورزشی را به حقوق تیم تخصیص می‌کنند که این عین ناعدالتی‌ست و علت اصلی دستمزدهای نجومی بازیکنان پاریس، سیتی و چلسی نیز همین است.

این 50 الی 60 درصد از درآمد باشگاه، هر چقدر که باشد، محاسبه خواهد شد و بر اساس آن سقف دستمزدی برای تیم تعیین خواهد شد. این مسئله که محمد صلاح شایستگی دریافت 10 میلیون در سال را دارد یا 20 میلیون، به عرف بازار بستگی دارد که باشگاه‌ها بر اساس عرف بازار اداره نمی‌شوند. عرف بازار مربوط به درخواست حقوقی است که بازیکن دارد. باشگاه‌ها بر اساس توانمندی مالی خودشان اداره می‌شوند و بدین ترتیب، اگر چند باشگاه با اعطای حقوق عجیب و غیرمعقول به بازیکنانشان، عرف بازار را به‌هم بریزند، باشگاهی که توانمندی مالی کمتری نسبت به آن باشگاه‌ها دارد، نمی‌تواند مطابق عرف بازار عمل کند و حقوق دیوانه‌واری به بازیکنش اختصاص دهد.

با این اوصاف، فرض کنید ساختار دستمزد و توانمندی مالی لیورپول به گونه‌ای است که بالاترین دستمزدش را با رقم 200 هزار پوند در هفته، به صلاح و تیاگو و فن‌دایک اختصاص می‌دهد. لیورپول با مالکیت FSG، همواره می‌خواهد اقتصادش را سالم و پایدار نگه دارد و نه دست به اخذ وام‌های کلان می‌زند، نه از درآمدهای غیرورزشی برای پرداخت دستمزدها استفاده می‌کند. برای چنین باشگاهی، حفظ ساختار و تناسب دستمزدها از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر صلاح بخواهد دستمزد دو برابری دریافت کند، طبیعتاً تناسب دستمزد در لیورپول خواهد شکست و سایر بازیکنان نیز خواستار دستمزدی حدودا دو برابری خواهند شد؛ همانند اتفاقی که برای بارسلونا افتاد و با تمدید مسی در سال 2017 که باعث دریافت حقوقی بیش از دو برابر حقوق سابقش شد، تمام بازیکنانش خواهان حقوقی متناسب با حقوق نجومی مسی شدند و بدین ترتیب، ساختار دستمزد بارسلونا به‌هم ریخت.

اگر سقف دستمزد شکسته شود، نتیجه‌ش چیست؟ این که باشگاه باید بخش اعظمی از درآمد خود را به حقوق‌ها اختصاص دهد؛ در این صورت، یا باشگاه در آینده تضعیف خواهد شد و توانایی رقابت نخواهد داشت، یا اینکه باید همانند بارسلونای بارتومئو وام بگیرد و باشگاه را با قرض و بدهی زنده نگه دارد.

#اختصاصی_اکسترافوتبال

https://bit.ly/3qy4wcd
@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-23 22:33:45 ‍ استرس مار افعی؛ چرا رایولا اصرار دارد انتقال هالند در این تابستان انجام شود؟!

هر روز خبر هایی درباره انتقال ستاره نروژی دورتموند به یک باشگاه بزرگ شنیده میشود، در جدیدترین ادعا گفته شده شرایط انتقال بچه غول به این صورت است:

100 میلیون یورو هزینه انتقال (25 میلیون یورو آن پاداش است!)
50 میلیون یورو کمیسیون مینو رایولا!!
25 میلیون یورو برای آلف اینگه(پدر هالند)
25 میلیون یورو دستمزد سالیانه (50 میلیون یورو ناخالص)

اینکه یک انتقال با هزینه ای که بین دو باشگاه توافق شده انجام شود و بازیکن یک دستمزد توافق شده را دریافت کند امری طبیعی است اما رقم درخواستی ایجنت ها بشدت غیرعادی شده است، در خبر ها خواندیم که رئال مادرید علاقه دارد انتقال هالند در سال 2023 انجام شود در نگاه اول مخاطبان فکر میکنند قصد فلورنتیو پرز این است زمان خروج بنزما و ورود هالند را همزمان کند اما این تنها دلیل موضوع نیست. طبق تصمیم فیفا این نهاد قصد دارد قانونی را تصویب کند که بر اساس آن سهم هر ایجنت از یک انتقال تنها 6 درصد باشد، یوفا و فیفا قصد دارند این قانون را بین جولای تا ژانویه اجرایی کنند، با تصویب این قانون سهم ایجنت ها از هر انتقال به حساب فیفا واریز میشود و فیفا پس از اطمینان حاصل کردن از صحت و درستی انتقال آن پول را به حساب ایجنت ها واریز میکند.

به طور مثال اگر یک انتقال 60 میلیون یورو ارزش داشته باشد یک ایجنت تنها میتواند مبلغ 3.6 میلیون یورو را دریافت کند که باعث تنظیم صورتحساب ها خواهد شد، البته شایان ذکر است که احتمالا فیفا مبلغی را برای کارمزد انتقال نزد خود نگه خواهد داشت.

حال مینو رایولا که سابقه دریافت پاداشی 40 میلیون یورویی هنگام انتقال پوگبا را دارد قصد دارد هر چه سریعتر و قبل از اجرایی شدن این قانون انتقال هالند را انجام دهد تا بتواند یک پول بزرگ را به جیب بزند. در این راه پدر هالند نیز وسوسه شده که برای دریافت یک پول باد آورده تمام تلاش خود را بکند، به همین منظور او با منچسترسیتی دیدار و گفتگوی جدی داشته است.

قطعا هالند بازیکن بزرگ و آینده داری است، اما جذب او با چنین شرایطی تنها سود رساندن به زالو های فوتبال که تحت عنوان ایجنت فعالیت میکنند میشود، همین دلیل باعث شده رئال مادرید نسبت به این انتقال سرد شود که شبیه به سناریو انتقال پوگبا به لوس بلانکوس در هنگام خروج او از یوونتوس است.

در هر صورت باید منتظر ماند مقصد بعدی این بازیکن آینده دار کجا خواهد بود جایی که ممکن است او را به ترقی برساند یا به وسیله پول فوتبال او را در معرض خطر قرار دهد.

#اختصاصی_اکسترا_فوتبال

@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-22 22:07:33 جيمز ميلنر كاپيتان دوم و ٣٧ساله قرمزهاى آنفيلد از جمله با سابقه ترين بازيكنهاى تاريخ ليگ برتر انگليس بشمار ميآيد؛ بازيكنى كه با توجه به فيزيك و قدرت بدنى خود شايد بتواند تا بازه سنى ٣٩ تا ٤١ سالگى در فرسايشى ترين و سخت ترين ليگ دنيا يعنى ليگ برتر انگليس همچنان بازى كند.

ميلنر تنها بازيكن انگليسى حال حاضر ليگ انگليس است كه بالغ بر ١٨سال بصورت متوالى در بالاترين سطح انگليس بازى كرده است و هيچ ليگ ديگرى را تجربه نكرده است و شايد در آينده با همين سطح از آمادگى بتواند ركورد مسن ترين بازيكن شاغل در ليگ برتر را بشكند!
اما بد نيست به بهانه اين موضوع، نگاهى بر با بازيكنانى كه در ليگ برتر، بعنوان با سابقه ترين و مسن ترين بازيكنان در زمين ركورد شكستند بپردازيم:

جان بوريج(٤٣سال و ١٦٢روز)
بعد از ٢٧سال هنوز كسى به ركوردش حتى نزديك هم نشده، مسن ترين بازيكنى كه در تاريخ ليگ برتر انگليس پاى بر زمين بازى گذاشته است؛
اين دروازه بان در مى ١٩٩٥ با حضور در دروازه منچسترسيتى آن هم بعنوان دروازه بان چهارم اين تيم، در جريان شكست ٣-٢ مقابل كيو پى آر در مين رود ركورد با سابقه ترين بازيكن تاريخ ليگ انگليس را شكست.
از جالب بودن دستآورد يا ركورد اين گلر بخواهيم به شكل ديگرى توضيح دهيم، همانند اين ميباشد كه پيتر چك دروازه بان سابق چلسى و آرسنال كه در حال حاضر ٤٠ساله است تا سال ٢٠٢٥ همچنان بايد براى چلسى بازى بكند و بعد خداحافظى كند!

جان بوريج در مجموع كرير ورزشى عجيبى داشته است، او در طى ٣٠سال كارنامه حرفه اى خود ٢٩باشگاه عوض كرد كه يك ركورد عجيب و غريب ميباشد؛ او در سال ١٩٩٦ در ٦تيم عضويت داشت و ولى فقط در يك بازى به ميدان رفت، همچنين در سال ١٩٩٤ او عضو ٦تيم بوده است كه در ٤تيم از آن ٦تيم بازى كرد.
اين دروازه بان سابق فوتبال، ٥ماه نيز در زندان هاى سنگاپور بعلت تبانى و شرط بندى به سر برده است.
بوريج در سال ١٩٩٧ بعد از انجام ٧٧١بازى بالاخره دستكشهاى خود را آويخت.
جان بوريج كه متولد ١٩٥١ است و فوتبال خود را در سال ١٩٦٩ در تيم "ووركينگ تون"(از تيمهاى محلى انگليس) آغاز كرده است، ركورد جاودانه ديگرى نياز در رزومه خود بر ميان گذاشته است، او تنها بازيكن تاريخ فوتبال است كه حضور در ٦ كنفدراسيون فيفا را تجربه كرده است!

نفراتى چون الك چمبرلين (دروازه بان سابق واتفورد) با ٤٢سال و ٣٢٧روز، استيو اوگريزويچ (دروازه بان سابق كاونترى سيتى) با ٤٢سال و ٢٣٧روز، برد فريدل (دروازه بان سابق ليورپول و استون ويلا) با ٤٢سال و ١٧٦روز و ١٧سال سابقه حضور در ليگ انگليس، مارك شوآرتزر (دروازه بان سابق ميدلزبورو) با ٤٢سال و ١٥٩روز، نويل ساوتال (دروازه بان سابق اورتون) با ٤١سال و ١٧٨روز، كوين پول (دروازه بان سابق لسترسيتى) با ٤١سال و ١٦٤روز، ينس لمان (دروازه بان مشهور و سابق آرسنال) با ٤١سال و ١٥١روز و تدى شرينگهام (مهاجم سابق منچستريونايتد) با ٤٠ سال و ٢٧٢روز و حضور در ديدار مقابل وستهم در سال ٢٠٠٦ ديگر بازيكنانى هستند كه بترتيب مؤفق شدند ركورد مسن ترين بازيكن حاضر در يك بازى ليگ برترى را بشكنند!

https://bit.ly/3tvMXv7
@Extra_Football باز کردن / نظر دهید

2022-03-20 00:05:04 ‍
با رو به اتمام رفتن سال 1400، اکنون دو سال از تأسیس کانال اکسترا تایم می‌گذرد. هدف واحد ما همواره ارائه‌ی محتوایی كارآمد و ارزشمند و آگاه‌تر ساختن هواداران فوتبال و همراهانمان نسبت به اعماق مسائل آشکار یا خارج از دید فوتبال بوده است. ما همواره بنا را بر این گذاشته بودیم که مسائل روز فوتبال را با اتکا بر معتبرترین منابع زبان اصلی، تحلیل و بررسی کنیم، گریزی به تاریخ فوتبال بزنیم تا میل به نوستالژی عاشقان فوتبال را برانگیخته نماییم و برخی اتفاقات روز فوتبال را دستمایه قرار دهیم تا با رفرنس به موضوعاتی دیگر، بتوانیم ارتباطی جذاب میان ادوار مختلف فوتبال برقرار کنیم. گاهی فعال و گاهی منفعل بوده‌ایم، اما تا زمانی که "فوتبال" باشد، ما نیز هستیم. به قول جرج بست: «حتی اگر یک نفر هم بگوید که من بهترین هستم، پس هستم.»


گلچین مطالب طی سال گذشته، به روال هر سال:
-شروع پرز در رئال مادرید
-فاجعه‌ی هیلزبرو
-سوپرلیگ (1)
-سوپرلیگ (2)
-ارتباط سیاست با فوتبال، گذشته تا امروز
-یوهان کرایف؛ از دوران بازی تا مربیگری
-مورینیو و پایان عصر مربی‌سالاری
-گرد مولر و رکوردهای جاودانه
-وقایع جذاب تاریخ یورو
-مشکلات تیم ملی آرژانتین
-زلزله‌ی منجیل؛ فوتبال در نقش پادزهر
-ضعف‌های فوتبال آمریکای جنوبی
-تفاوت مربیگری در فوتبال ملی و باشگاهی
-پایان کار مسی و بارسلونا
-انتقاد با لحنی تند کارآمدتر است یا ملایم؟ (1)
-انتقاد با لحنی تند کارآمدتر است یا ملایم؟ (2)
-علوم اعصاب در فوتبال (1)
-علوم اعصاب در فوتبال (2)
-علوم اعصاب در فوتبال (3)
-فوتبال و هنر مصاحبه
-بحران مهاجم نوک در آلمان (1)
-بحران مهاجم نوک در آلمان (2)
-ابداع کارت زرد و قرمز
-آماندا استاولی و تغییر مالکیت نیوکاسل
-موفقیت یک‌شبه‌‌ای در کار نیست
-فونینو چیست؟
-شستشوی ورزشی و بهبود وجهه (1)
-شستشوی ورزشی و بهبود وجهه (2)
-طارمی و اسکوچیچ، مربی سالاری یا بازیکن سالاری؟
-میشائیل بالاک و سیر انزوای او در تیم ملی آلمان
-پیوند سیاست و فوتبال
-دژ مستحکم مورینیو در چلسی
-مارچلو بیلسا؛ لجاجت یا ایده‌آل‌گرایی؟
-ایجنت و بازیکن؛ کدام یک دیگری را کنترل می‌کند؟
-چرا فوتبال باید تغییر کند؟ (1)
-چرا فوتبال باید تغییر کند؟ (2)
-جام جهانی دو سالانه؛ مزایا و معایب (1)
-جام جهانی دو سالانه؛ مزایا و معایب (2)
-عجیب‌ترین فینال تاریخ FA Cup
-هنر مصاحبه و درک مصاحبه در فوتبال (1)
-هنر مصاحبه و درک مصاحبه در فوتبال (2)
-گواردیولا در سیتی؛ پرخرج یا کارآمد؟
-فوتبال با خاطرات پیش نمی‌رود؛ مصائب دیگو سیمئونه
-لزوم صرف پول در کنار دانش فنی
-پاریسن ژرمن و درآمدهای غیرورزشی
-جام جهانی 1966؛ حواشی، اختلافات، نارضایتی‌ و خشم (1)
-جام جهانی 1966؛ حواشی، اختلافات، نارضایتی‌ و خشم (2)
-جام جهانی 1966؛ حواشی، اختلافات، نارضایتی‌ و خشم (3)
-جام جهانی 1966؛ حواشی، اختلافات، نارضایتی‌ و خشم (4)
-جام جهانی 1966؛ حواشی، اختلافات، نارضایتی‌ و خشم (5)
-به بهانه جام باشگاه‌های جهان؛ خشونت در آمریکای لاتین (1)
-به بهانه جام باشگاه‌های جهان؛ خشونت در آمریکای لاتین (2)
-نامی عجیب در تاریخ لیگ قهرمانان
-تأثیر حذف قانون گل زده در خانه حریف
-رسانه و سوپراستارها
-لیورپول؛ ورژن 2021/22
-گازپروم و حواشی اخیر روسیه
-آیا آمار و دیتا به تنهایی قابل اتکا هستند؟
-کارلو آنچلوتی و امکان دژاوو
-درخشیدن در اوج ناامیدی؛ بارسلونا به سوی قله حرکت می‌کند
-رومن آبراموویچ، پوتین و الیگارشی روسیه
-منچستریونایتد و لزوم یک انتخاب صحیح

انتقادات و پیشنهادات: @AMIIRlieliverrppooll

@Extra_Football باز کردن / نظر دهید