بزرگترین دارایی ابرکوه به قلم: علی اکبر قیومی در نخست | "فردای ابرکوه"
بزرگترین دارایی ابرکوه
به قلم: علی اکبر قیومی
در نخستین روزهای بهار یا پاییز (که به ایام اعتدالین معروف است) و یا پس از بارش باران، وقتی که تمیزی هوا و لطافت آن به اوج خود می رسد، از فراز گردنه علی آباد (و یا به عبارت دقیق تر گردنه تخته سنگ) اگر به دشت ابرکوه بنگریم، تا "قله بل" در اقلید فارس که تقریباً 150 کیلومتر فاصله دارد را می توان با چشم غیر مسلح دید. از ابرکوه نیز در چنین ایامی می توان قله شیرکوه یا ارنان را مشاهده کرد. و یا در خیلی از شب ها که هوا صاف و تمیز است وقتی از ابرکوه به سمت یزد حرکت میکنیم چراغ های دهشیر و حتی پایه های برق گردنه تخته سنگ را می توان دید.
در حالی که افق دید در دشت ابرکوه گاه تا بیش از 150 کیلومتر می رسد، این شاخص در شهرهای آلوده و یا در جایی مانند دشت یزد اردکان، گاه، کمتر از 5 کیلومتر است.
پاکی هوا نعمت بسیار بزرگ و پنهانی است که متأسفانه بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک و حتی برخی از نواحی روستایی ایران (که در دشت ها و پهنه های آلوده قرار دارند) از آن محروم هستند.
لطافت طبیعت و پاکی هوا، سرمایه بینهایت بزرگی است که از دست دادن آن با به دست آوردن هیچ ثروت و فرصت دیگری قابل جبران نیست.
اگر به امروز و آینده ابرکوه می اندیشیم، به یاد داشته باشیم که به بهانه اقتصاد و اشتغال، بزرگترین سرمایه این منطقه یعنی پاکی و لطافت هوای آن، که از جمله مزیت های نسبی و با قابلیت های بزرگ اقتصادی و درآمدزایی ابرکوه محسوب می شود را به تاراج ندهیم.
نگارنده این سطور از صنعت، اقتصاد و توسعه بی اطلاع نیست و وضعیت بحرانی آلودگی را در مرکز استان و دشت یزد – اردکان بخوبی می بیند. موضوع، مخالفت با صنعت و سرمایه گزاری نیست؛ بلکه رویارویی با آلودگی های مهارناپذیر و فروختن طبیعت و لطافت منطقه به بهای ناچیزی است که چنانچه می بینیم و می دانیم منافع آن نیز عمدتاً به خارج از حوزه سرمایه گزاری منتقل شده و جر تبعات سنگین فرهنگی و اجتماعی جامعه کارگری، رهاوردی نخواهد داشت.
صنعت، چنانچه در برابر طبیعت تعریف شود، آینده را به آتش خواهد کشید و افق حیات و سلامت، به عنوان بزرگترین دغدغه بشر را در میان مدت و بلند مدت، تیره و تار خواهد ساخت.
امیدوارم مجال هایی وسیع تر و فرصت هایی مناسب تر برای گفتگوی بیشتر از این موضوع حیاتی و راهبردی فراهم شود و بی دلیل، فعالان توسعه منطقه را به "صنعت گرا" و "ضد صنعت" تقسیم نکنیم که از اساس، باطل و بیهوده است. آرزو دارم عموم مردم، فعالان اجتماعی، اصحاب رسانه و مدیران اجتماعی منطقه، آینده و پایداری حیات و مدنیت تاریخی در این دشت و به طور خاص، پاکی هوا به عنوان "بزرگترین دارایی ابرکوه" را به ارزانی و سادگی در معرض سوداگری قرار ندهند. ان شاء الله
#ابرکوه
دوستان عزیز:
از طریق لینک زیر ما را در کانال تحلیلی ""فردای ابرکوه"" همراهی کنید.
https://t.me/fardayeabarkooh
