'خود' تو بر 'من' تو و جهش‌های مغرورانه‌اش خنده می‌زند و با خود | یادداشت‌های یک روانپزشک

"خود" تو بر "من" تو و جهش‌های مغرورانه‌اش خنده می‌زند و با خود می‌گوید، «این جهش‌ها و پرش‌های اندیشه نزد من چی‌ست؟ راهي ميان‌بر به سوي مقصد "من". منم سر رشته دار "من" و انگیزنده‌ی خیال‌هایش.» "خود" به "من" می‌گوید: «این جا درد ببر!» آن‌گاه او رنج می‌برد و می‌اندیشد که رنج خویش را چگونه پایان دهد. و برای این می‌باید بیندیشد. "خود" به "من" می‌گوید: «این‌جا لذت ببر!» آن گاه او شادمانی می‌کند و می‌اندیشد که چگونه بیش‌تر شادی کند. و برای این می‌باید بیندیشد.
(چنین گفت زرتشت، نیچه، آشوری)
پ.ن: نیچه نه تنها ایده‌ی "من" و "خود" را کشف کرده، خیلی هم خوب ایده‌اش را بسط داده و فرموله کرده. دریغ از ذکر یک نام توسط فروید موقعی که این کشف را به اسم خودش ثبت کرد!
@hafezbajoghli