کافه هنر

2023-04-05 10:30:59 ‍ مادر در قسمتی که هیو در حال حل یک مسئله ریاضیست می‌گوید: «فقط یه مشت احمق می‌تونن برای پرکردن یه وانِ سوراخ‌سوراخ تلاش کنن» و تلاش‌های بامزه ی پدر برای فهماندن به او که این یک فرض است ثمری نمی‌دهد و نباید هم بدهد. او در حکم دل و قلب است؛ دلی که مثل عقل نمی‌اندیشد و قاموسش متفاوت است. همانطور که می‌بینیم او نیازی به نقشه برای دانستن مکان فرزندانش در کشورهای دور ندارد بلکه او در دل خودش می‌داند آن‌ها کجایند. اما دقیقا پدر، نقطه ی مقابلست و مظهر کنترل عقلانی که در تلاش هایش برای یادگیری علم و آینده ی شغلی مناسب برای هیو این مسئله دیده می‌شود. اما می‌بنیم که چگونه این دو در کنار همند و چگونه مادر در سخت‌ترین شرایط، حامیِ پدرست (تهدید کردن مردها برای آزار دادن مرد خانه) و مرد چگونه عاشقِ زن. اینست همان نگاه انسانی و اصیل به مفهومِ «خانه و خانواده» که این‌چنین منبع مهمی را برای تبیین جایگاه‌ها در اختیارمان قرار می‌دهد.

به‌یاد بیاورید صحنه‌ی بازگشتن هیو از مدرسه (درحالیکه آسیب دیده‌است) را در نمایی که هیو رو به خانه در سمت راست قاب قرارگرفته است و خانه (که بیش از نیمی از قاب را تشکیل داده‌) در سمت چپ. اولین حسی که از این نمای بی‌نظیر فورد دریافت می‌کنیم محکم و مستحکم بودن خانه در انتهای قاب است که در کنار بزرگیِ چشمگیرش از یک جسم بی‌جان به یک کاراکترِ حامی و پناهده برای هیو ارتقا یافته‌است. این نگاهِ فیلمساز به خانه (که از ویژگی‌های تألیفیِ اوست) فقط در همین نما وجود ندارد بلکه در روح قصه تنیده شده‌است به طوریکه آن را در جای‌گیری‌های دوربین فورد (که اکثرا از داخل خانه، بیرون را به تماشا نشسته‌است) یا نماهای داخل خانه (که علاوه بر موقعیت آدم‌ها، کوتاه بودن سقف و فاصله ی کم آن از بالای سر پرسوناژها صمیمی بودن و مأنوس بودن آن را شکل می‌دهد) می‌بینیم.
#حامد_حمیدی
How Green Was My Valley | 1941
Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-04 18:30:59 ‍ رابطه بین «آنگاراد» و آقای «گروفید» بهترین قسمت و غمگین‌ترین قسمت فیلم است. داستانی کلاسیک از عشقی شکسته خورده؛ این دو عشقی بسیار آتشین و عمیق به هم دارند، اما شرایط بر قرار مدار آنها نمی‌چرخد و تن به جدایی اجباری می‌دهند. «آنگاراد» با پسر صاحب معدن که از لحاظ مالی در شرایط بهتری است، ازدواج می‌کند و آقای «گروفید» هم از این تصمیم حمایت می‌کند، چون فکر میکند، این فداکاری باعث زندگی مفرحی برای معشوقه‌اش میشود. وقتی ازدواج آنها به طلاق منتهی میشود، تمام شهر را شایعه ارتباط دوباره این دو پر می‌کند، درصورتیکه نه «گروفید» نه «آنگاراد» هیچ کار خاصی انجام نداده‌اند. «گروفید» با قلبی شکسته، برای همیشه جدا می‌شود.

How Green Was My Valley | 1941
Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-04 10:31:06 ۶/٩
سکانس مدرسه هیو


How Green Was My Valley 1941

Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-03 13:07:53 نقد فیلم دره من چه سرسبز بود به کارگردانی جان فورد.
منتقد: دانیال هاشمی‌پور

مجله نقد سینمای ایران و جهان
@filmgardimag

Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-03 10:31:02 نقد فیلم دره من چه سرسبز بود به کارگردانی جان فورد.


Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-03 10:30:12 همراه با دانیال هاشمی پور
@the_cinema_of_poetry باز کردن / نظر دهید

2023-04-02 18:31:04 #Gif

"انسان سیمایی‌ست از خدا، نه گوسفند!"


دره من چه سرسبز بود ١٩۴١

Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-02 10:30:56

مرگ عجیب جان فورد از زبان مسعود فراستی


Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-01 13:24:38 ترجمه‌ای از فیلمنامه‌ی فیلم اولین گاو ٢٠٢٠

#تارا_استادآقا

Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید

2023-04-01 09:31:00 ‍ جان فورد که خود در خانواده معمولی بزرگ شده بود، با تمام جان خود اختلاف طبقاتی را لمس کرده بود. اما به نظر شما نگاه جان فورد به این مسئله از چه طرف است؟

در این پلان فوق العاده، که پدرخوانده یک کارگر است و میهمانی به خانه اش آمده که از طرف طبقات اشراف جامعه است(مردی که روی صندلی نشسته) و این مرد برای خواستگاری دختر این خانواده آمده است. فرض کنید میهمانی از طرف اشراف به خانه ی شما آمده است، شما قاعدتا کمی دست پاچه میشوید و می‌روید بهترین لباس خود را می‌پوشید. اما در این پلان چیز عجیبی را شاهد هستیم، پدر خانواده نه تنها دست و پای خود را گم نکرده است، بلکه حتی حاضر نیست کفش های خود را بپوشد یا پاچه های شلوارش را پایین دهد!

جان فورد نگاه خود را اینگونه می‌سازد، نگاهی که بین طبقه ی کارگر و اشراف فرقی نمی بیند. این حرکت را با بی احترامی اشتباه نگیرید، زیرا پدر خانواده ایستاده است و بی احترامی در اینجا وجود ندارد. دلیل اینکه پدر خانواده دست و پایش را گم نکرده است این است که هیچ تفاوتی در اینکه چه کسی در روبروی او نشسته است ندارد، چه کارگر باشد و چه اشراف، و او مانند اینکه یک کارگر به خانه اش آمده است رفتار می‌کند.
How Green Was My Valley | 1941
Join @honar7modiran باز کردن / نظر دهید