Hossein Ronaghi - حسین رونقی

2024-04-02 12:26:49 رضا داوودنژاد، از نسل هنرمندانی بود که تلاش کردند به شيوه‌ای نو، گاهی لبخندی بر چهره مردم بنشانند، اما همواره تلاش آنها کم دیده شد و به انزوا رفتند. او درکنار انتخاب این سبک فعالیت هنری، سمت مردم را در دیدگاه سیاسی و اجتماعي خود انتخاب کرد. از مهسا امینی، قربانیان هواپیمای اوکراین تا کیان پیرفلک و هرآنچه دغدغه‌ی جامعه‌اش بود، گفت.

رنج این سال‌ها، وسعتی به اندازه تاریخ دارد...

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-04-01 15:45:10 باز کردن / نظر دهید

2024-04-01 15:44:41 رفراندوم ۱۲ فروردین اگر تکرار شود، رای شما چیست؟

نتایج در اینستاگرام:
«نه‌ به جمهوری اسلامی» ۹۹٪ (۱۵۴۳۰۳ رای)
«آری به جمهوری اسلامی» ۱٪ (۹۲۷ رای)

نتایج در تلگرام:
«نه‌ به جمهوری اسلامی» ۹۳٪ (۱۳۱۲۳ رای)
«آری به جمهوری اسلامی» ۷٪ (۹۸۸ رای)

نتایج در توییتر:
«نه‌ به جمهوری اسلامی» ۷۷٪ (۱۱۰۶۱۳ رای)
«آری به جمهوری اسلامی» ۲۳٪ (۳۳۰۴۱ رای)

این نظرسنجی در سه پلتفرم اینستاگرام، توییتر و تلگرام جداگانه انجام شد.

هدف از انتخاب این سه پلتفرم برای نظرسنجی، نشان دادن میزان نفوذ امنیتی‌ها، سایبری‌ها و سرمایه‌گذاری حکومت خصوصا در سال‌های اخیر، روی توییتر برای پیشبرد اهداف و سیاست‌های خود بود.

انتشار ضدآگاهی و گل‌آلود کردن فضای مجازی و سیاسی، از طریق توییتر که تا چندسال قبل، اثرگذاری جدی روی تولید محتواهای مهم سياسی و اجتماعی برای رسانه‌ها و سایر پلتفرم‌ها داشت، کاملا مشهود است.

فضای توییتر با پروژه‌های امنیتی مخرب و عادی‌سازی رفتارهای صرفا گروهی که قدرت منطق و استدلال‌های شخصی افراد را به‌تدریج دچار اضمحلال می‌کنند، بسترساز گسترش بی‌اعتمادی و جدایی میان کاربران عادی تا فعالان سیاسی و اجتماعی و سکوت یا ترک این فضا از جانب کاربران شناخته شده و اثرگذار تا همین دهه قبل شده است.‌ متاسفانه این سرمایه‌گذاری حکومت تا اندازه‌ای نتیجه داده‌است، اما فراموش نکنیم با درک و فهم یک معضل، نیمی از راه را رفته‌ايم و کمترین نتیجه، دقت بیشتر روی محتواهای تولیدی مجازی است.
در مواجهه با هرچیزی که مبهم، سوگیرانه یا برپایه نفرت و کینه نسبت به سایر انسان‌ها است، حتی اگر مورد تایید گروه دوستان و اشنایان و اطرافیان ما باشد، لازم است به خود یادآوری کنیم که به‌صورت‌ مستقل دارای قوای تشخیص و توان تفکر هستیم.

توییتر که قبلا به‌واسطه حضور شهروندان عادی و کاربران ناشناس تا روزمره‌نویس، بیانگر دغدغه‌ها و فضای واقعی جامعه ایران بود، در چندسال گذشته، با شروع پروژه‌های اطلاعاتی، با بازداشت و تهدید برخی از کاربران و فعالیت تبلیغاتی و علنی اکانت‌های شناخته‌شده امنیتی، تبدیل به فضایی غیرمستند یا رواج‌دهنده‌ی دیدگاه‌هایی درباره موضوعات حساس، که از اساس غلط و یا در مواردی فاقد پشتوانه‌ی تخصصی هستند، شده است! ( این موضوع، براساس نظر افراد متخصص در زمینه‌های متفاوت، تشخیص داده شده است و از قبل در‌این باره پرس‌وجو شده است)

تمامی این موارد ذکر شده، با برنامه‌ریزی دقیق اتاق‌های فکر سیستم حاکم، رخ داده‌اند و بیانگر حساسیت‌ خاص حکومت، بر روی پلتفرم‌های مجازی خصوصا توییتر است.
امیدوارم با هوشیاری و برنامه‌ریزی، کنار هم بتوانیم گردش آزاد اطلاعات را تضمین کرده و فضای توییتر و هرجایی که نفوذ در آن را شاهدیم، از گروه‌هایی که تنها به‌دليل ارتباطات‌ خود، تایید کننده مواضع نادرست سیاسی_اجتماعی یکدیگر هستند، همچنین از جریان امنیتی و سایبری، بازپس بگیریم.

فعالان، لازم است همانند روند سال‌های، در خصوص برجسته شدن موضوعات، لایک‌ریزی یا هشتگ‌های فضای توییتر، بیشتر تأمل کنند تا در دام موج‌های مجازی که با واقعیت و گرفتاری‌های اصلی اکثریت مردم، بی‌ارتباط هستند، گرفتار نشوند!

حکومت از توان ارتش سایبری خود علیه مخالفان و منتقدان، با سیاست ایجاد چنددسته‌گی بین آن‌ها، استفاده کرده است و چنانچه کمی دقت کنیم، هم‌زمان سیاست‌های خارجی و داخلی خود را با خیال راحت از تحت کنترل بودن فضاهای خبری توسط موضوعات انحرافی، پیش می‌برد.

- نتایج در شبکه‌های اجتماعی مختلف

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-31 16:14:35 باز کردن / نظر دهید

2024-03-30 18:16:55 دشمن را گم کرده‌ایم!
حسین رونقی

برخی از نیروهای سیاسی و مخالفان جمهوری اسلامی دشمن را گم کرده‌اند. ما نیاز به بازنگری و تعریف دشمن داریم. رقابت‌ها و بازی‌های کودکانه در حالی‌که هنوز هیچ گام موثری در عقب‌راندن دشمن واقعی برنداشتیم، زمینه را برای اجرای موفق برنامه‌های حکومت در کنترل و سرکوب سیاسی فراهم کرد.

حکومت زمین بازی را از «سرکوب امنیتی» به «بازی‌های اطلاعاتی» تغییر داد: چهره‌های نفوذی در ظاهر مخالف (برای به حاشیه کشاندن اصل موضوع) و دستگاه‌های امنیتی، شکاف پرنشدنی میان مردم و رژیم را تبدیل به شکاف میان مخالفان با یکدیگر و مخالفان با مردم کردند.

جمهوری اسلامی توانست جنگ را به سرزمین دشمن‌اش بکشد و با این ترفند مسأله اصلی -مبارزه با جمهوری اسلامی- را با مقابله و تخریب مخالفانش جابه‌جا کند و به انحراف بکشد. در این میان چهره‌های امنیتی نفوذی و فعالان با چرخش‌های غیرمنطقی، بدون توضیح و آنی نقش مهمی داشتند.

در چنین وضعیت گل‌آلود و فضای مسمومی است که لابی‌های اصلاح‌طلبان، فائزه هاشمی را به‌عنوان صدای زنان ایران جا می‌زنند، یا تارا سپهری فر و دیگر عوامل پروپاگاندا به ابرآروان جهت رفع تحریم کمک می‌کنند! و مقاله های بسیاری در رسانه‌های معتبر در راستای عادی‌سازی شرایط می‌بینیم.

فضای خلأ ایجاد شده در نبود اپوزیسیون متحد، برنامه منسجم و به‌واسطه «مبارزه» نیروهای سیاسی مخالف با هم و با دشمنان واهی راه را برای بازگشت نیروها و لابی‌ها حکومت باز کرده‌است، در این شرایط ما به تعریف دشمن، گفتگو و سیاست‌ورزی عمل‌گرایانه بر اساس منافع ملی نیاز داریم.

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-29 15:46:35 «اینک ماییم شناسنامه‌یِ تاریخِ» سال‌های سیاه...

سارا تبریزی، جوان ۲۰ ساله‌ای است که طی روزهای گذشته توسط ماموران امنیتی تحت فشار بوده و به افشای تصاویر و چت خصوصی و بازداشت مجدد تهدید شده بوده است.
پیکر او ۵ فروردین پس از احضار و تهدید مجدد در خانه پدری و مادری‌اش در تهران پیدا شده‌است.

مرگ سارا نیز مرگ طبیعی نبوده و براساس شواهد او نیز به قتل رسیده‌است.
در یک کلام، همواره باید به این موضوع تاکید کرد که: «مرگ هیچکدام از ما ایرانیان، درتمام این سالها، مرگ طبیعی، نبوده‌ و نیست».

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-28 11:15:18 دِشتارے داشت و لوٹتیت کہ گِس بِکنت (یعنی خدانور نامزد داشت و قرار بود عروسی بگیرن)

صنوبری که به‌هیچ قیمتی، تن به ذلت و تحقیر نمی‌دهد.

صنوبر خانم مادر خدانور می‌گفت: «شبا با یاد خدانور قلبم درد می‌گیره و اون موقع عکسشو می‌ذارم رو قلبم تا آروم بگیرم.»

هر وقت اسم فرزندش رو به زبان می‌آورد، میشد درد عمیقش را دید، می‌گفت:
«هر بار اسمش میاد یادش برام زنده می‌شه و انگار داغش همین الانه!»

کمتر اینطور دیده بودم کسی در فراق عزیزش بسوزه، زجر بکشه و آب بشه، اما مادر خدانور اینطور بود، اصلا نمی‌تونستم حرف بزنم، واژه‌ای برای همدردی پیدا نمی‌کردم، سرم رو انداخته بودم پایین، صدای صنوبر خانم رو می‌شنیدم که به زبان بلوچی و با اشک می‌گفت: «تا حالا یک‌بار ندیدم خدانورم اخم کنه، یک بار ندیدم خشمگین باشه همیشه لبخند به لب و خنده‌رو بود، به همه کمک می‌کرد»

وقتی گفت: «هر چی می‌گردم هیچ بچه‌ای مثل خدانور پیدا نمی‌کنم.»، دیگه هیچی نمی‌شنیدم، فقط خدانور رو جلو چشمم می‌دیدم که با لبخندی به لب، می‌رقصید.

صنوبر خانم با غمی که از چشم‌هایش با اشک‌هاش سرازیر می‌شد از تنها سرپرست خانواده بودن خدانور می‌گفت: «یتیم که شدن، فقط او کار می‌کرد و ۸ تا خواهراش رو با من بزرگ کرد، برای چندتاشون عروسی گرفت جهاز خرید، یک‌بار به خواهراش اخم نکرد، یک بار صداشو براشون بالا نبرد».

نمی‌تونستم به چشم‌های صنوبر خانم نگاه کنم، شنیدن این واقعیت‌ها خیلی سخت بود، با خودم می‌گفتم یعنی مادر و خواهرش چطور دارن این وضع را تحمل می‌کنند، که گفت:
«دِشتارے داشت و لوٹتیت کہ گِس بِکنت» یعنی: «خدانور نامزد داشت و قرار بود عروسی بگیرن، «نامزدش هنوز منتظرشه، می‌گه کسی رو نمی‌خواد».
سرم رو انداختم پایین و اشک ریختم.

«بهم گفتن بیا پول بدیم، بیا هر چی می‌خوای میدیم، ولی من گفتم من با خون بچه‌ام معامله نمی‌کنم، اینای هم که به‌عنوان قاتل معرفی کردید اینا قاتل نیستن اصل کاری‌ها رو بگید» داشت اینا رو می‌گفت، نگاهی به وضعیت زندگیشون و اطرافم انداختم، فقیر بودند اما شریف، از آن دسته آدم‌هایی که بیش ازحد انتظار، عزت نفس دارند.‌ آنها که به‌هیچ قیمتی، تن به ذلت و تحقیر نمی‌دهند.

وظیفه ماست که از تک‌تک دادخواهان، قربانیان، آسیب‌دیدگان و زندانیان گمنام حمایت کنیم تا بیش از این آسیب نبینند.

#خدانور_لجعی
#خدانور_لجه‌ای
#زن_زندگی_آزادی


@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-26 12:27:37 ملت ایران یک خانواده بزرگ هستند، خانواده‌ای متشکل از اقوام مختلف با گرایش‌های سیاسی، فکری و مذهبی مختلف که در تمام طول تاریخ بر اساس منافع مشترک جمعی و ملی کنار هم زیست مسالمت‌آمیز داشته‌ و دارند.

اگرچه روندی که در ۴۵ سال گذشته شاهد بوده‌ایم و در سال‌های اخیر، برجسته‌تر شده است، تلاش برنامه‌ریزی شده‌ی حکومت و عواملش برای دور کردن اعضای این پیکره از هم بوده است، ولی علی‌رغم تفرقه‌افکنی‌ها و باوجود تمام فراز و فرودها، افزایش آگاهی‌ در جامعه موجب شده که این فاصله‌ها، کم‌تر شوند. ایرانیان گویی دوباره همدیگر را پیدا کرده‌اند.

در دیدار با مولوی عبدالحمید، درباره‌ی این موضوع صحبت شد؛ که ما مردم ایران، با هر زبان، قوم، دین، آیین، گرایش و تفکری که داریم، چاره‌ای جز کنار یکدیگر بودن براساس اصول مشترک و ملی، نداریم.‌
ما هیچ راهی جز اتحاد و گفتگو، برای دستیابی به آزادی، برابری و تغییر سرنوشت خود و ایران، نداریم.

جهان در این سال‌ها، تماشاگر مبارزات مداوم و خستگی‌ناپذیر مردم سیستان و بلوچستان و زاهدان، برای مطالبات گروه‌های مختلف مردم در سرتاسر ایران بود، نه فقط برای کاستی‌های بسیار و خاصی که خود از آن رنج می‌برند، آنجا رنج عمومی ملت ایران را فریاد زده‌اند.

در زمانی که به وضوح، خشن‌ترین چهره‌ی فقر، در این استان و شهرهایش، نمایان است، این مردم و همراهی آنها با دیگران در سرتاسر ایران، می‌تواند نمونه‌ای درخشان از اتحاد، ایستادگی و مبارزه برای منافع جمعی کل ایران باشد. در چهره رنج‌کشیده بلوچ‌های عزیز ایران، امید نمایان بود آنچنان که خودشان نیز می‌گفتند: «ما کنار هم پیروزیم»

از بلوچستان تا آذربایجان، از هرمزگان تا کردستان، از خراسان تا خوزستان همه برای هم و برای ایران.

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-22 18:35:12 «مهران اکرامی» قهرمان تکواندوی کشوری آبان ۱۴۰۱ در جریان خیزش زن، زندگی، آزادی در سقز بازداشت می‌شود.
او در زندان سقز نگهداری می‌شد و پس از مدت‌ها اواخر اسفند ۱۴۰۲ با خانواده او تماس می‌گیرند و می‌گویند برای تحویل پیکر پسرشان به بیمارستان سقز مراجعه کنند. مهران متولد ۱۳۶۸ و اهل تکاب بود.

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید

2024-03-21 09:49:23 «‏فرامرز اصلانی» با ترانه‌ها و موسیقی‌اش بخشی از حافظه و خاطرات جمعی ما را شکل داد؛ هنرمندی ایران‌دوست و مردمی که تمام این سال‌ها کنار مردم ایستاد و برای سرزمینش و مردم خواند هیچگاه از یادها نخواهد رفت.

آنگونه که خودش گفت: «هیچگاه شما از یادها نخواهید رفت.
روزیکه آزادی را در آغوش کشیم، شما نیز با ما خواهید بود.»

@Hosseinronaghi باز کردن / نظر دهید