ازدواج محارم از دید علم دلایل زیادی درباره ازدواج محارم وجو | پژوهشکده تاریخی وهومن
ازدواج محارم از دید علم
دلایل زیادی درباره ازدواج محارم وجود دارد که آن را ممنوع کند
یکی از علل، علل علمی است. [1]
توضیح به زبان ساده:
ببینید ما دو نوع تقسیم سلولی داریم. «میوز» و «میتوز». در تقسیم میتوز تمام سلول مادر عیناً تکثير میشه، پس چطور میشه که تنوع ژنتیکی وجود داره؟ اینجا تقسیم میوز به کار میاد که در تقسیم دوم تعداد کروموزوم های انسان(که 46 تا است، 23 تا از پدر و 23 تا از مادر) به نصف کاهش پیدا میکنه و سلول های جنسی رو شکل میده
سلول جنسی دارای data ها و اطلاعاتی از پدر و مادر هستش
اگر دو سلول ضعیف باشند باعث ضعیف شدن فرزند میشه و اگر قوی باشند، باعث قوی شدن فرزند میشه
مثال: مادر «پسر» و «دختر» قدی کوتاه مثلاً 140 سانت داره و پدر یک قد متوسط مثلاً 160
قد حدودی این افراد میشه 150 سانت اگر کروموزوم قد مادر جزو صفات ثانویه(صفاتی که داریم ولی فعل نیستند) نباشه
حالا فرض کنید که این دختر و پسر باهم ازدواج کنند، بچه اونا کروموزومی که حاوی قد هست اگر همش از مادر به ارث ببره قد اون نسل کوتاه هستش و دچار مشکل قد کوتاهی میشن، حالا این رو برای چشم، استخوان، شنوایی و... تعمیم بدید
بد ترین حالت ممکن به هم خوردن کروموزوم ها و ایجاد اختلال هستش که در ازدواج محارم بسیار زیاد و شایع است
توضیح علمی:
تعداد درصد ژن مشترک از فرمول زیر به دست میاد
R={(1.2)^n}
n = تعداد فاصله تا نسل مشترک
Incestuous relationships, i.e., between father–daughter, mother–son or brother–sister are the closest form of human mating, with the partners sharing half of their genes ( r = 0.5), and so any offspring would be homozygous at 1/4 of gene loci ( F = 0.25). [2]
روابط محارم ، یعنی بین پدر - دختر ، مادر - پسر یا برادر - خواهر ، نزدیک ترین شکل جفت گیری انسان است ، با شریک زندگی نیمی از ژن های خود را مشترک است (0.5 = r) ، و بنابراین هر فرزند حاصل از آن ها در 1/4 محل های (لوکوس) ژنی هموزیگوس خواهد بود. (F = 0.25).
پس بنابراین درصد احتمال ناهنجاری 50 درصد است
جمعیت زمانِ باستان ایران امروزی(1.6 میلیون کیلومتر مربع) حدود 5 میلیون نفر بوده است [3]
(دلیل این که ما آن روز را در ایرانِ امروز برای محاسبه انتخاب کردیم این است که در غرب مسيحيان حضور داشتند و در شرق بودایی ها و ایران امروز در آن روزگار زرتشتی بود)
با ریاضی و آمار به راحتی می‌توان درصد افرادی که دارای ناهنجاری بودن را حساب کرد
5 000 000 ÷ 100 = 5 0000
هر یک درصد شامل 50000 نفر می‌شود
می‌گویند چنین عملی در دین زرتشت بوده است!!. با فرض این که حدود 70 درصد جامعه مستحبات ساده دینی خود (ازجمله ازدواج با محارم که هزینه و دردسر زیادی هم نداشت) به جای می‌آوردند پس داریم
70 × 50000
که می‌شود 3/500/000 نفر ازدواج محارم را داشته اند و با تقسیم بر 100 و ضرب در ضریب درصد احتمال ناهنجاری، داریم
3 500 000 ÷ 100 = 35000
35 000 × 50 = 1/750/000
1750000 از 5000000 نفر کم نیست و این افراد مراقب می‌خواهند که حداقل دو برابرِ همین تعداد را طلب می‌کند.
پس ازدواج محارم در ایران باستان وجود نداشت وگرنه ایران نمی‌توانست امپراتوری های قدرتمندی چون هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان ایجاد کند.(با سورنا و شاپور اول ساسانی بسنجید)
البته به شکل موردی که آن هم در همه دنیا و حتی امروزه هم وجود دارد که اغلب زِنا شده است را نمی‌توان انکار کرد ولی به شکل رسم چنین نبوده
همچنین این که در احکام زرتشتی به ازدواج محارم اشاره شده از خود زرتشت نیست و با زور و تزویر برخی از مغان چون کرتیر چنين احکامی ایجاد شد [4]
منابع و مآخذ:
1. https://books.google.com/books?id=OW1nuQxcIQgC&pg=PA3#v=onepage&q&f=false
2. VOGEL AND MOTULSKY’S HUMAN GENETICS, P 847,511.
https://b2n.ir/x08068
3. Atlas of World population history
https://b2n.ir/f47805
4. ازدواج مقدس، هاشم رضی، صفحه 38
https://b2n.ir/u40180
مطلب از دلتا یا لاتریک @alatrik
@Institute_vohman |پژوهشکده تاریخی وهومن
