#گفتارهای_عرفانی حضرت آقای #مجذوبعلیشاه قدّس‌سرّه‌العزیز | مزار بیدخت
#گفتارهای_عرفانی حضرت آقای #مجذوبعلیشاه قدّس‌سرّه‌العزیز
جلد هفتم - قسمت ۱۹ (صفحه ۳)
مسیحی‌ها معتقدند و می‌گویند وقتی که عیسی را به‌قول آنها کشتند، عیسی گفت: بله، من را می‌کشند، دفن می‌کنند و من بعد از سه روز دومرتبه بین شماها می‌آیم. اینها گفتند که عیسی را که کشتیم برویم در یک جایی دفنش کنیم و یک سنگ بزرگی هم جلوی در بگذاریم که نتواند بیرون بیاید. یک غار کوچکی است. ما چون آن غار به اسم حضرت عیسی است، سفری که در خدمت حضرت صالح‌علیشاه به عتبات رفتیم، این غار را دیدیم. یک سنگ خیلی بزرگ و سنگین، سنگی که شاید صدها نفر نتوانند بردارند. آن را به دم درش گذاشته بودند ولی سنگ به یک فاصلۀ طولانی، از در جلوتر آمده بود. این سنگ هم همانجا بود گفتند: این همان سنگی است که به در غار گذاشته‌اند که بیرون نیاید ولی بیرون آمده ولی ما می‌گوییم که او را نکشتند. دیگر خدا نمی‌گوید چطوری؟ می‌گوید: بَلْ رَفَعَهُ اللهُ اِلَیْهِ (سوره نساء، آیه ۱۵۸)، قرآن می‌گوید که او را نکشتند بلکه او به‌سوی خدا بالا رفت. «بالا رفت» حالا چطوری؟ معلوم نیست. خود مرگ هم یک نوع بالا رفتن است. آنها می‌گویند به دار زدند. باز در همان سفر که گفتم یکی کلیسای جُتسَمانی بود، یکی اسمش به‌نظرم کلیسای قیامت بود. یک جایی، مثل یک قالبی، یک چیزی از طلا بود، گفتند که چوب دار حضرت عیسی را در این فرو کرده‌اند، اینجا این نگه‌می‌داشت. آنجا را هم رفتم چون به اسم حضرت عیسی بود، البتّه مثل مسیحی‌ها زیارت نکردیم ولی به احترام، چون به اسم آن حضرت است این کار را کردیم. کمااینکه بعد از شهادت حضرت امام‌حسین رسم آن روزگار بود، سرها را جدا کردند پیش امیر آوردند. سر حضرت را کجا دفن کردند؟ بعضی‌ها می‌گویند در همان شام دفن کردند، بعضی‌ها می‌گویند برگرداندند با بدن در کربلا دفن کنند، بعضی‌ها می‌گویند که در بیت‌المقدّس دفن کردند. اینجا به اسم رأس‌الحسین مشهور است. به‌هرجهت یکی از اینها درست است ولی ما هر سه جا را زیارت کردیم چون به‌نام امام‌حسین است، رأس‌الحسین می‌گویند. حالا چون خدا یک‌طوری کرده که ما حضرت ایّوب نیستیم، زنهار بترسیم و بنالیم به خداوند، یکی گفته بود «مرا طاقت حساب و کتاب تو نیست، مرا بگیر و شِلپَستی در بهشت انداز.» آخر خدا وقتی بخواهد رحم بکند، گاهی اوقات می‌گوید این رحم برای شماها ولی می‌گوید شماها که خودتان به هم رحم نمی‌کنید من هم به شما رحم نمی‌کنم. البتّه:
ای دعا از تو اجابت هم ز تو ایمنی از تو مهابت هم ز تو
ان‌شاء‌الله. یک تصنیفی آنوقت‌ها می‌خواندند: «عجب صبری خدا دارد» من همینقدرش را حفظ هستم.
