رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)

2022-05-24 23:30:03 روزهای بی امید؛به بهانه آبادان و رنج آبادان

۱.در یک نگاه کلی،شرایط امروز جامعه ما چیزی نیست جز فروپاشی همه جانبه زندگی و احساس دائمی مرگ در وجود هر فردی که در این شرایط گرفتار است.ازاینرو،افسرده بودن یا ناامید بودن بخشی طبیعی از زندگی در چنین شرایطی است.امروزه شنیدن جملاتی شبیه "خوش به حال آن ها که رفتند"،" خوش به حال اونا که مردن و رفتن"، "زندگی چیزی جز تکرار بیهوده نیست"،" دیگه چقدر رنج تحمل کنیم"،"کاش میتونستم خودکشی کنم" و....چندان چیز عجیبی نیست.با وجود بالا بودن توان انسان در تحمل رنج،جامعه ما چنان انباشته از درد و رنج گشته است که هیچ راهی جز ستایش نهیلیسم و گرفتار شدن در چرخه ناامیدی و پوچی در مقابل انسان ایرانی باقی نمانده است: ما به جایی رسیده ایم که "هیچ بوده گی"را در عمیق ترین و رنج آورترین شکل آن تجربه می کنیم.ما دیگر به زبان هایدگر قادر به "مراقبت" از خود و زندگی روزمره خود نیستیم:ما "هیچی" سرگردانیم.

۲.با وجود پذیرش رنج و درد نهفته در این "هیچ بوده گی" اما باید زندگی کرد.ما هنوز هم قادریم رنج های خود را تبدیل به قصه های معنادار،به مناسک امیدبخش،به گفتگوهای پرروح،به نوشتارهای تامل برانگیز،و...کنیم.زندگی همواره شکافی است میان "هیچ" بودن و "همه چیز" بودن.نباید در پی از بین بردن این شکاف بود که اصولا هیچ انسانی قادر به انجام این وظیفه نیست:ماندن در این شکاف و زیستن در میانه زندگی و مرگ تقدیر همیشگی انسان است.انسان قادر به از بین بردن دوگانه هیچ و همه چیز نیست،انسان قادر به حذف دوگانه زندگی و مرگ نیست.باید در همین میانه زیست و آن را تبدیل به پناه و سکونتگاه انسان ساخت.البته که باید کوشید و قدرت زندگی را بیشتر و بیشتر تقویت کرد،اما شکاف رنج و شادی قابل حذف کردن نیست.دو قطبی بودن بیماری انسان نیست،بلکه وضعیت انسان است.زندگی در میانه افسرده بودن و پر انرژی زیستن واقعیتی است که باید به آن آگاه بود و مهارت زیستن در این میانه را باید آموخت.ما می دانیم که باید هر روز به زندگی سلام بگوییم و هر لحظه خود را آماده رفتن به مراسم مرگ کنیم و با عزیزانمان وداع کنیم.ما چرخه سلام و وداعیم.این هرگز به معنای کتمان تلاش برای بهتر زیستن نیست؛این هرگز به معنای پذیرش ظلم و فساد نیست.برعکس،لازمه انقلابی بودن زیستن در میانه سلام و وداع و آگاه بودن همزمان به ناچیز بودن و همه چیز بودن است.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-19 22:28:08 قطعه ای در خصوص نسبت زندگی و سیاست در نظریه زیست سیاست فوکو......بنا به این نظریه، هدف سیاست چیزی نیست جز کنترل زندگی از طریق "تقویت زندگی".در گذشته و در الگوی حاکمیت سیاسی،زندگی سرکوب می گردید تا سیاست ممکن شود.در زیست سیاست، اما، هدف سیاست "تولید و تضمین زندگی" از طریق "نرمال کردن جامعه" است.نرمال کردن جامعه یعنی مدیریت زندگی بر اساس سه اصل "محاسبه،سنجش و مقایسه".در اینجا انسان ها کشته نمی شوند بلکه دائما محاسبه و سنجش می شوند.

http://t.me/mostafamehraeen
#مصطفی_مهرآیین
#میشل_فوکو
#تولید_زندگی
#سرکوب باز کردن / نظر دهید

2022-05-18 01:17:39 به جای استفاده از سرکوب و گلوله از " حکمت عشق" استفاده کنید

۱.میدانم شما سنگدل تر از آن شده اید که از حکمت عشق چیزی بیاموزید،اما من برای آرامش خودم که شده است با شما سخن از حکمت عشق می گویم.می دانید چرا سنگدل شده اید و این گونه به آسانی دست به کشتن می زنید.چون به زبان مارکس هم از خود و هم از دیگران بیگانه اید،شما هم از وجود انسانی خود و انسان بودگی نخستین تان و هم از دیگران جدا افتاده اید.اگر از انسان بودگی خود دور نیفتاده بودید می فهمیدید که کشتن انسانی دیگر امری خطا و غیر اخلاقی است و اصولا کشتن انسان دیگر چیزی جز کشتن خویش نیست.وقتی دیگری به زمین می افتد،وقتی خون جاری می شود،این وجود انسانی ما،این شهود درونی ما از عشق به انسان دیگر است که در جامعه می میرد.از سوی دیگر شما آسان می کشید چون از انسان های دیگر بیگانه اید.کشتن دیگری یعنی فقدان "رابطه"،یعنی اینکه در عشق با هیچ انسانی نیستم.این یعنی آنکه شما حتی در عشق با همسر و فرزند خود نیز نیستید.نمی توان فرزند و همسر خود را دوست داشت و فرزند دیگری را کشت.شما نه تنها از خود که از هر امر انسانی دیگر بیگانه اید.وقتی می کشید یعنی هیچگاه عاشق نبوده اید،که لحظه ای عاشقی در زندگی باعث می شود شما همیشه دیگران را دوست بدارید که عشق چیزی جز گسترده شدن وجود یک انسان و یکی شدن وجود با دیگران نیست.عاشقی یعنی عاشق " تو" بودن.عشق چیزی جز اندیشه دایم به ضمیر "تو" نیست.

۲.باز هم می دانم که شما نسبت به این سخنان بی اعتنایید ولی برای آرامش خود می گویم شما از "خداوند" هم بیگانه اید اگر چه نام انسان دیندار بر خود می نهید و متولی حکومت دینی هستید.شما از خدا جدا افتاده اید که اینگونه به آسانی به جای عشق ورزیدن به دیگران و سخن گفتن با دیگران و ایجاد پیوند عاشقانه و همدلانه و دلسوزانه دست به کشتن دیگران می زنید و فرمان به قتل می دهید.خدا چیزی جز منبع بزرگ ایثار و از خودگذشتگی و بخشش نیست،خدا یعنی دستگیری از انسان،خدا یعنی رازی که نگران آفریده خود است،خدا یعنی دلسوزی به انسان دیگر.خداوند به جای گرفتن زندگی دیگران، زندگی می بخشد.به زبان لویناس وقتی خدا می گوید من رحمان و رحیم هستم این فقط یک خبر نیست بلکه یک دستور است: یعنی تو هم رحیم و رحمان باش.وقتی انسانی را می کشید یعنی تمام فرصت او برای تجربه عشق و شهود الهی را منتفی می سازید.کشتن هر انسان یعنی کشتن بخشی از خداوند بر زمین.شما نماینده خدا نیستید.شما از انسان هم کمتر شده اید.به حکمت عشق باز گردید و تمنای انسان بودن کنید.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-16 19:51:32 اندیشه فوق العاده درخشان گابریل مارسل درباره "وفاداری در روابط انسانی" را بشنوید......این نوع نگاه به روابط انسانی را باید به روابط میان حکومت و مردم نیز گسترش داد.حکومت باید به جای آنکه به مردم خود به مثابه "او" یا "آن ها"(ضمائری که اشاره به غیاب انسان دارند) نگاه کند،با آن ها همچون "تو"(انسان حاضر) سخن بگوید.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-15 21:11:49 سخنان لویناس در خصوص اهمیت عشق به دیگری متفاوت را حتما بشنوید:
یکی از مهمترین ویژگی های نظام های ایدئولوژیک تقلیل انسان ها به انسان مطلوب آن نظام ایدئولوژیک است.ازاینرو،نظام های ایدئولوژیک به آسانی و بی آنکه انسان ها را در واقعیت بکشند،با نادیده گرفتن تفاوت های انسانی جامعه را دچار مرگ می کنند.لویناس از مهمترین فیلسوفانی است که به ما می گوید دیگران را به خود تقلیل ندهید.بنا به باورهای دینی لویناس،حتی راه تجربه خداوند از راه تجربه دیگر انسان ها می گذرد.او معتقد بود راه پیوستن به خداوند یعنی تجربه همسایه؛راه تجربه خداوند یعنی تجربه فقیران،تجربه بیوه زنان،تجربه غریبان،تجربه کودکان.....جامعه ای که همه را به "یک" تقلیل می دهد از فهم وجود پیچیده انسان ناتوان است و با ناتوانی خود در فهم پیچیدگی انسان جامعه را تبدیل به پادگانی بزرگ می کند که در آن معیار سنجش انسانها چیزی جز یکدست بودن قد و وزن آنها برای اجرای رژه منظم در مقابل پیشوا نیست.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-14 22:56:50 جنبش های اخیر مردم ایران جنبش هایی "اخلاقی" هستند

۱.اگر بپذیریم تاکنون در ادبیات انقلاب ها از دو نوع شورش و حرکت اجتماعی یعنی "انقلاب"(در انقلابها مردم می خواهند مبتنی بر رهبری و ایدئولوژی یک حکومت را پائین بکشند) و " جنبش های اجتماعی نوین"( در این جنبش ها فعالان اجتماعی سعی در به چالش کشیدن گفتمان های غالب و از بین بردن پیامدهای منفی آنها دارند)،سخن گفته شده است،آصف بیات در کتاب " سیاست های خیابانی" از نوع سومی از جنبش ها سخن می گوید که خود از آنها با تعبیر "جنبش های اخلاقی" یاد می کند.اگرچه او فقط از تهی دستان و جنبش تهی دستان سخن می گوید،ادبیات نظری او را می توان به جنبش های سال های اخیر ایران تسری داد.

۲.به باور بیات،مردمانی که به لحاظ اخلاقی مورد تجاوز قرار گرفته اند،رو به شورش می آورند.چنان که بیات می گوید آنچه این مردم را به پیش می برد "ضرورت" است: ضرورت بقا و یک زندگی آبرومندانه.مردم در یک "پیشروی آرام،صبورانه،زمان دار و سرایت کننده" می کوشند به رهایی از دشواری ها و بهبود زندگی خود دست پیدا کنند.به باور بیات،در خاورمیانه ضرورت حفظ یک زندگی آبرومندانه پایه درک مردم از "عدالت" را شکل می دهد.به یک تعبیر جنبش مردم در خاورمیانه جنبشی فلسفی است که خود را در مفهاهیمی زمینی مثل "زندگی آبرومندانه و شرافتمندانه" نشان می دهد.به اعتقاد بیات وقتی مردم در ایران می گویند "چاره ای نیست" یا عرب ها می گویند "نعمل ای"( چه کار دیگری می توانیم بکنیم؟) در واقع به زبان اخلاقی از شورش خود برای حفظ زندگی آبرومندانه و توانایی دفاع از حریم خانواده که هم بقا و هم آبرو و حیثیت آنان است،دفاع می کنند.

۳.وقتی عدالت یعنی "ضرورت" و وقتی ضرورت یعنی داشتن خانه ای برای زیستن و حفظ آبرو دیگر نمی توان این جنبش را جنبشی برآمده از امیال دشمنان دانست و به سرکوب آن پرداخت.در وضعیت امروز ایران،آنچه مردم را به خشم آورده است ناتوانی آن ها در حفظ آبرو و حیثیت خود است.جنبش مردم ایران جنبشی اخلاقی است که باید مبتنی بر اخلاق نخست آن را پذیرفت و دوم با تکیه بر عقلانیت علمی به سیاست ورزی برای حل آن پرداخت و گرنه مردم ایران دیگر مبتنی بر آنچه از آن به عنوان "ضرورت" یا " عدالت" سخن گفتیم از ذخیره ایدئولوژیک یا گفتمانی جمهوری اسلامی فراتر رفته اند و هرگز به آن باز نخواهند گشت.این روزها روزهای پیروزی گفتمان "اخلاق"یا "آبرو و شرافتمندی" بر گفتمان "دشمن" است.

http://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 21:53:26 نسبت زندگی روزمره با آگاهی و سیاست از نگاه هایدگر

یکی از مهمترین درس های پدیدارشناسی،به ویژه پدیدارشناسی هایدگری و پیروان آن،تاکید بر پیشاعقلی و پیشا علمی بودن زندگی روزمره است.ما زندگی روزمره را باید بدون فکر کردن به آن زندگی کنیم.زندگی روزمره امری پیشاعلمی و مبتنی بر آگاهی شهودی است که نمیتوان و نباید از آن فاصله گرفت و به تحلیل آن پرداخت.زندگی روزمره را فقط باید زندگی کرد.اگر به هر دلیلی،اعم از وجود گرانی یا استبداد یا وقوع پدیده ای مرگبار همچون جنگ یا زلزله مجبور شویم از زندگی "فاصله" بگیریم و آن را تبدیل به موضوع تحلیل خود کنیم،زندگی روزمره تبدیل به امری رنج آور و غیر قابل تحمل می شود و آن را از دست می دهیم.تبدیل زندگی روزمره به امر قابل تامل و تفکر عقلانی از رنج آورترین پدیده های انسانی است.به همین دلیل،مهمترین وظیفه سیاست حفظ زندگی روزمره مردم در وضعیت عادی آن است.نظام سیاسی که زندگی روزمره مردم را ناچیز می داند و آن را دچار اختلال می کند دیر یا زود از بین خواهد رفت،زیرا انسان قادر به تحمل رنج حاصل از بهم ریختگی زندگی روزمره نیست.زندگی روزمره آغوش بی دغدغه و امن انسان برای زیستن در جهانی بی معنایی است که معنای آن صرفا حاصل تکرار کنش های طبیعی و معمول انسانی ست.پدیدارشناسی هایدگر پدیدارشناسی زندگی انسان در مرحله قبل از آگاهی علمی و فاصله گرفتن از زندگی است و نشان می دهد چگونه انسان این زندگی بی واسطه را بی هیچ رنجی تجربه می کند و می زید.

https://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 21:52:52 نسبت آگاهی و زندگی و سیاست از نگاه هایدگر.توضیحات زیر را بخوانید و بعد فایل را بشنوید.

https://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 09:16:22 با سلام خدمت همه عزیزانی که در این کانال همراه من هستند،توصیه میکنم در کنار همه کتاب های خوبی که مطالعه خواهید کرد این دو کتاب مرتبط با دو حوزه جامعه شناسی فرهنگ و انقلاب را مطالعه کنید.توصیه من قطعا بخاطر این نیست که این دو کتاب را خودم ترجمه کرده ام.برعکس،این دو کتاب حاوی مطالبی بودند که من را مجبور به ترجمه خود کردند تا بتوانم لذت خواندن آنها را با دیگران شریک شوم.
خواندن کتاب "جامعه شناسی فرهنگ" برای کسانی که علاقمند به حوزه جامعه شناسی هنر،ادبیات،اندیشه و علم هستند مفید است.در این کتاب به خوبی نظریه های مربوط به رابطه دو سویه جامعه با هنر،ادبیات یا معرفت و علم مورد بحث قرار گرفته است.کتاب "انقلاب ایران" حاوی یک نظریه ترکیبی سیاسی- اجتماعی در تبیین تحولات جامعه ایران در دوره انقلاب ایران است.این کتاب از معدود کتابهای مربوط به حوزه انقلاب ایران است که در آن هم ساختار دولت و تحولات آن و هم ساختار جامعه و ویژگی های آن در عصر انقلاب مورد بررسی قرار گرفته اند.دو کتاب ترجمه شده بعدی( با عناوین شرایط تولید اندیشه /و گفتمان و اپیزود) که در حال آماده سازی برای چاپ هستند این مباحث را ادامه می دهند.

https://t.me/mostafamehraeen باز کردن / نظر دهید

2022-05-12 09:10:12 نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران (حضوری و مجازی)
۲۱ تا ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، غرفۀ نشر کرگدن
شبستان (روبه‌روی در شمارهٔ ۶۳)، راهرو ۲۱، غرفهٔ ۱۲
لینک خرید از غرفۀ مجازی:
https://book.icfi.ir/book?exhibitorId=367&publisher-name=%DA%A9%D8%B1%DA%AF%D8%AF%D9%86

#نشر_کرگدن
#نمایشگاه_کتاب_تهران
#با_کرگدن_سفر_کن باز کردن / نظر دهید