نباید می‌خواندیم

2023-06-12 20:07:49 ‌
نمی‌دانم اولین‌بار چه کسی در گوش ما خواند که باید همیشه برنده باشیم، در واقع به ما آموختند که با برنده شدن چیزهای زیادی را به دست می‌آوریم، مثل محبت، تحسین، توجه، احترام.
‌
همین شد که ما از باختن ترسیدیم  و به گمانم بازنده‌شدن ترسناک نیست، آنجا ترسناک می‌شود که اراده‌ی دوباره بلند شدن را از دست می‌دهیم و خودمان را سرزنش می‌کنیم. دروغ چرا، صادقانه می‌گویم که من بیشتر باخته‌ام تا برنده شوم و با هربار باختن چیزهایی را از دست داده‌ام، آدم‌هایی را... حالا که سی و یک ساله هستم اما دیگر پذیرفته‌ام که این باختن حقیقت زندگی‌ست، مثل مرگ که تلخ است اما واقعیت جهان است.

دیگر برایم مهم نیست که وقتی برنده می‌شوم کسی باشد که حلقه‌ی گُلی به گردنم بیندازد و یا اگر ببازم، طردم کند. حالا می‌دانم که تنهای تنها باید با حقیقتِ برد و باخت کنار بیایم و برآیندش می‌شود زندگی من!
‌
‌
آلن دو باتن
اضطراب موقعیت
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-11 22:14:38 با امکان وجود دادن به انسان، طبیعت مرتکب خطایی بسیار بزرگتر از یک اشتباه محاسباتی شد: طبیعت به جان خودش سوءقصد کرد.


امیل چوران
عواقب به دنیا آمدن، ترجمه‌‌ی خلیقی
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-11 21:06:05 عشق نباید التماس کند، نباید تمنا کند. عشق باید قدرت لازم را برای یافتن راه خود و رسیدن به اطمینان داشته باشد. آن وقت دیگر نیازی به جذب شدن ندارد، بلکه خودش مجذوب می‌کند.
‌
‌
هرمان هسه
@nabayad_mikhandim
‌ باز کردن / نظر دهید

2023-06-07 20:09:08 مشکل من: نه می‌توانم دنیا را عوض کنم، نه این را که هست بپذیرم.

شاهرخ مسکوب
روزها در راه، ۱۶/۷/۹۷
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-07 11:53:21 احساس ده هزار سال عقب بودن، یا جلو بودن از دیگران. احساس تعلق به اوایل یا اواخر بشریت...



امیل چوران
عواقب به دنیا آمدن، ترجمه‌ی خلیقی
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-07 11:49:31 ‌‌
کوهی به کوه دیگری خیره مانده بود
به سنگ‌ریزه‌ای در دوردست
سکوت تو
کسی را به اینجا نیاورده است

و گندمی که سا‌ل‌هاست در سیلو مانده
روح فرسوده‌اش در دشت
به یال اسبی چسبیده است وُ
از ملخ‌ها و موش‌ها می‌گریزد

شیر سنگی به پای شکسته‌اش نگاه می‌کند
و از بلوط‌ها
سه چیز مانده است:
سنجاب بی بلوط
زاگرس بی بلوط
و من
که صدای گنجشک درمی‌آورم
برای خاکستر شاخه‌ها
صدای رود برای خاک

اندوه را
با پوکه‌های خالی اندازه گرفتم
با انگشتانم اندیشید‌م
با لب‌هایم اندیشیدم
بر دیوار فروریخته‌ی تاریخ
نام چه کسی را بنویسم؟

آب‌ها را کنار زدم
ماهی‌های رودخانه را کنار زدم
مزرعه را کنار زدم
سنگ‌ریزه‌ها و استخوان‌ها را کنار زدم
تو
زیر کدام جنازه پنهان شده‌ای سرزمین من؟
‌‌
‌‌
‌
امیر بختیاری
زاگرس بی‌گوزن من، نشر مرواريد
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-06 22:49:58 یک روز آخرین کسى که مرا به یاد می‌آورد، خواهد مُرد و خاطره ى من برای همیشه فراموش خواهد شد.

نقل‌قول از یالوم است. در منابع انگلیسی به شکلی دیگر و البته شاید بهتر آمده:
‌
"یک روز [بعد از مرگم]، شاید چهل سال بعد، شاید کسی زنده نباشد که مرا بشناسد. آن وقت من حقیقتا می‌میرم‌. وقتی در حافظه‌ی هیچکس وجود ندارم. اغلب به این فکر می‌کنم که چگونه یک فرد خیلی پیر، آخرين انسان زنده‌‌ای است که فرد یا دسته‌ای از آدم‌ها را بیاد می‌آورد. زمانی که او بمیرد کل آن دسته (خوشه) محو خواهد شد. آن شخص برای من چه کسی خواهد بود؟ با مرگ چه کسی من حقیقتا خواهم مرد؟"
‌
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-06 20:27:43 راستی لذت تنها بودن را چشیده‌ای؟ قدم زدن تنها، دراز کشیدن توی آفتاب؟ چه لذت بزرگی است برای یک موجودِ عذاب‌کشیده، برای قلب و سر! منظورم را می‌فهمی؟
‌
آیا تا به حال مسافت زیادی را تنها قدم زده‌ای؟ قابلیت لذت بردن از آن، دلالت بر مقدار زیادی فلاکت گذشته و نیز لذت‌های گذشته دارد. وقتی بچه بودم خیلی تنها ماندم، اما آن‌ها بیشتر به زور شرایط بود نه به انتخاب خودم. اما حالا، با شتاب به طرف تنهایی می‌روم، همان‌طور که رودخانه‌ها با شتاب به سوی دریا سرازیر می‌شوند.


فرانتس کافکا
نامه به فلیسه
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-06 20:27:36 اینجا کسی است که جز آرزوی خوب برای تو چیز دیگری در سر ندارد.


کافکا
نامه به فلیسه
۷ آوریل ۱۹۱۳
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید

2023-06-05 20:48:50 آری، ای بسا آن کس که نمی‌داند خود را چگونه راه ببرد، مدعی راه بردنِ همسایه‌ی خویش است.


گوته
فاوست، ترجمه‌‌ی به‌آذین
@nabayad_mikhandim باز کردن / نظر دهید