دکتر سعید زیباکلام

2022-08-30 19:36:26 رئیس جمهور و گشت ارشاد مدیران
سعید زیباکلام

آقای رئیس جمهور در نشست خبری دیروز خود (7 شهریور 1401) از تحقّق وعدۀ ایجاد گشت ارشاد مدیران خبر داد. از این خبر داد که این گشت زیر نظر بازرسی ریاست جمهوری تشکیل شده و به دستگاه‌های مختلف سرکشی می‌کند. بعضی از تخلفات بمحض گزارش، موجب برکناری مقام متخلف می‌شود.
جناب آقای رئیسی! از این قبیل اخبار، ما در این سی چهل سال گذشته بسیار بسیار زیاد شنیده‌ایم و از سر ساده‌لوحی و یا نادانی و گاه ترکیبی از هر دو تا سالیان سال آنها را باور می‌کردیم. اما فقر و محرومیت و استضعاف و تبعیض و نابرابری‌های فاحش، و غارت گستردۀ بیت‌المال به ما مردم آموخته است که اعلام این قبیل اخبار از سوی خود مقامات نظام کمترین ارزش و اعتباری ندارد.
یک نمونۀ بسیار بارز این قبیل اطلاع‌رسانی از سوی مقامات نظام در دو دهۀ گذشته، ماجرای فضیحت‌بار ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی بود که پس از فرمان هشت ماده‌ای رهبر در 20 اردیبهشت 1380 تشکیل شد و سال‌های سال مقامات از اقدامات مثبت و موثّر و بهنگام خود اطلاع‌رسانی می‌کردند. امروزه اما آشکار شده که نه تنها این ستاد هیچ کار جدّی در این بیست و یکسال گذشته انجام نداده که در دورانی، این ستاد حفاظتی برای تبهکاری برخی بستگان دور و نزدیک حضرات مقامات بوده است.
آقای رئیس جمهور! یک نمونۀ دیگر، تشکیل کمیته‌ای است برای «خشکاندن ریشه‌های فساد» در دولت سیزدهم. هنگامی که رئیس جمهور منتخب بودید اولین جلسهٔ این کمیته را با حضور روسای همۀ نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و نظارتی از هر سه قوا در تاریخ 22 تیر 1400 تشکیل و اطلاع‌رسانی کردید. اینک امکان دارد اخبار آن کمیته و اقدامات انجام شده در یک سال گذشته را به اطلاع ملت ایران برسانید؟ از سر تجربه می‌گویم، بنده بسیار بسیار بعید می‌دانم آن کمیته پس از اولین جلسه‌اش حتی یک جلسهٔ دیگر برگزار کرده باشد، اقدامات پیشکش!
جناب آقای رئیسی! با وجود این روند پرشتاب فقر و استضعاف و غارت فرض می‌کنیم که این گشت ارشاد مدیران شما بشدت و جدّیت در این یکسال گذشته فعّال بوده و ثمرات چشمگیر و مهمّی در خشکاندن ریشه‌های فساد هم داشته است. سوال اینک اینست که چرا ما جمهور مردم، ما ولینعمتان، باید از این فعالیت‌های مهم و موثّر بی‌اطلاع باشیم؟
مگر نه اینست که شخص شما و دولت و تمام مقامات در تمام سطوح کارگزاران و خدمتگزاران مردم هستید؟
مگر نه اینست که مردم ولینعمتان شما و سایر مقامات هستند و شما و مقامات هیچ شآنیتی جز خدمت به مردم و توزیع عادلانۀ ثروت و قدرت و منابع ملی ندارید؟
مگر نه اینست که رضایت خلق بلاتردید رضایت خالق را موجب می‌شود؟
و مگر نه اینست که شیوۀ صریح و آشکار امیرالمومنین عزل و مجازات علنی مقامات و کارگزاران متخلف خود بود؟
اگر چنین است چرا از اعلام علنی تمام اقدامات گشت ارشاد مدیران ابا می‌کنید؟
نکند جمهور مردم را نامحرم و یا صغیر می‌پندارید؟
آیا وقت آن نرسیده که پس از چهل سال حکمرانی صغیرپندارانه بینش خود را نسبت به عرصۀ حکمرانی، سیاست، مردم، و مشروعیت‌بخشی مردم متحوّل و دگرگون کنید؟
«بگذارشان بخورند و کامروایی کنند و آرزوهایشان آنها را سرگرم کند. بزودی خواهند دانست» (سورۀ مبارکۀ حجر: 3)
سه‌شنبه ۸ شهریور 1401

#نشست_خبری_رئیس_جمهور
#گشت_ارشاد_مدیران
#مقامات_متخلف
#ستاد_مبارزه_با_مفاسد_اقتصادی
#فقر_و_استضعاف_و_غارت_بیت‌المال
#توزیع_عادلانه_ثروت_و_قدرت_و_منابع_ملی
#حکمرانی
#حکمرانی_صغیرپندارانه
@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-29 14:26:40 در باب عقل

چرا محصولات عقل بدین گستردگی و شگفت‌انگیزی متنوّع و متکثّر و بی‌قرار و بی‌سامان و به قول مولانا جلال‌الدین، «بی‌تمکین» است؟

پاسخ این سوال و تبیین آن «چرا»، در موجزترین صورت این است که عقل توانمندی یا قابلیتی است که صرف‌نظر از مناقشات و منازعاتِ تاکنون نافرجام و ظاهراً بی‌فرجامِ هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی خُرد و کلانی که طیِ قرون متمادی و طولانی بر سر نفس یا جوهر یا ذات یا ماهیت آن در میان فیلسوفان و متکلمان و نیز در میان هر یک از دو گروه صورت گرفته، نهایی‌ترین فرمانده و راهبرش در تمامی منازل سلوک و سکونش و قیام و قعودش، موجودی است اسرارآمیز و ناشناخته به نام قلب!

تبیین اینکه چرا محصولات عقل، این چنین گسترده و بی‌کران متنوّع و متفرّق است، این است که مقوّمات بنیانی راهبر و رانندۀ عقول انسان‌ها به‌نحو گسترده و بی‌کرانی متنوّع و متفرّق است. عکس این سخن هم صادق است! یعنی، به میزانی که مقوّمات قلوب ـــ همان آمال و امیال و حاجات و آرمان‌های انسان‌ها ـــ به یکدیگر قرابت بیشتری پیدا کنند و درنتیجه قلوب انسان‌ها تقرّب و هماهنگی بیشتری یابند، ساخته‌ها و بافته‌های عقولِ فرمان‌بردارشان قرابت و شباهت بیشتری خواهد یافت.

از کتاب: عقل و استدلال و عقلانیت(1395)

@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-27 18:53:46 نکاتی دربارۀ گزارش جلسه علی باقری (1)
سعید زیباکلام

هفتۀ پیش، یکی از فعالان سیاسی ”گزارش جلسهٔ علی باقری با مدیران رسانه‌ای“ را برایم فرستاد. اگر فرض را بر این بگذاریم که اظهارات آن گزارش از آنِ آقای دکتر علی باقری کنی است در این صورت لازم می‌دانم پاره‌ای نکات را به بحث بگذارم.
علی باقری کنی در آن گزارش می‌گوید: «تارگت 60درصد اتفاقی بود که بسیار موثر بود. در متن آمده که اورانیوم تارگت 60درصد داخل ایران می‌ماند.»
اگر منظور ایشان از ”تارگت“ هدف باشد، در این صورت این سوال مطرح می‌شود که این سخن چه معنی دارد هنگامی که چند سطر بعد وی اضافه می‌کند که «طبق برجام، اورانیوم غنی‌شده بالای 3/6 را از کشور خارج می‌کنیم»؟ اگر بناست خودِ اورانیوم غنی‌شده بالای 3/6 را از کشور خارج کنیم، «اورانیوم هدف 60درصد در داخل می‌ماند» چه اهمیتی دارد؟ آیا روشن است دقیقا چه چیز در ایران می‌ماند؟ ممکن است گفته شود توانایی غنی‌سازی 60درصد در داخل می‌ماند، که حیرتا، مگر هم اکنون این توانایی در داخل وجود ندارد؟ و مگر تداوم این توانایی به موافقت آمریکا نیاز دارد؟
افزون‌تر، اساسا ماندن هدف 60درصد در داخل ایران، چه معنی دارد؟ آیا منظور اینست که آمریکا موافقت کرده ایران می‌تواند در آینده‌ای نامعلوم اورانیوم را 60درصد غنی‌سازی کند؟ یعنی، واقعا ایران اینقدر بدبخت و ذلیل شده که از حالا تعهد می‌کند میزان غنی‌سازی در آینده‌ای نامعلوم را باید با اجازه و موافقت آمریکا انجام دهد؟ امکان دارد آقای باقری تاثیر بسیار این اتفاق را بدانگونه که خود فهم کرده‌اند برای مخاطبان خود توضیح بدهند؟

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
شنبه ۱۴۰۱/۶/۵


#مذاکرات_هسته‌ای
#مذاکرات_ایران_و_آمریکا
#برجام
#غنی‌سازی_اورانیوم
#علی_باقری_کنی

@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-25 17:42:24 چگونه خانۀ ملّتِ محصول انقلاب تضعیف می‌شود؟
(چهرۀ دیگری از حکمرانی حاج آقایی)
سعید زیباکلام

پس از شنیدن سخنان شجاعانۀ آقای صباغیان، نمایندۀ بافق و مهریز در مجلس، حیاتی‌تر می‌شود که به این سوال بنیانی بپردازیم که خانۀ ملّت چگونه این چنین ضعیف شده؟ و چرا حیاتی‌تر؟ برای اینکه این روند تضعیف که چندین دهه است ویرانگرانه تداوم دارد بطور روزافزونی روبه تشدید است.
بی‌تردید نمی‌توان به پدیدار بسیار پیچیده و ذوابعاد فوق در حد یادداشتی کوتاه در فضای شبکۀ اجتماعی پرداخت و لذا به اشارتی بسیار مجمل به برخی از علل فرآیند تضعیف خانۀ ملّت بسنده می‌کنم.
بنظرم یکی از مهم‌ترین عوامل تضعیف خانۀ ملّت و، در نتیجه، خود ملّت و نقش جمهور مردم در حکمرانی، ایجاد شوراهای عالی در حوزه‌های مختلف بسیاری است که تدریجا از سال 1359 آغاز گشت. و لابد می‌دانید که شوراهای عالی نقش تقنینی و در مواردی نقش اجرایی هم دارند. و این، یعنی خانۀ ملّت در موضوعات و عرصه‌هایی که شورای عالی‌ای وجود دارد نمی‌تواند و نباید ورود کند. لازم و بل واجب است بدانیم جمعا تا به امروز 105 شورایعالی داریم که اعضای عموم آنها انتصابی‌اند و جمهور مردم کمترین نقشی در انتخاب اعضای آنها ندارند. اخیرترین این قبیل شوراها که نه در قانون اساسی پیش‌بینی‌شده و نه در مجلس شورا طرح و تصویب شده، شورای سران قوا است. همان شورایی که وجود و حضور ضدمردمی‌اش را در آبان 1398 بر سر افزایش غیرکارشناسی و ناگهانی قیمت بنزین بطرز دردناک، سرکوبگرانه، و خونریزانه کف خیابان‌های بسیاری از شهرها دیدیم و لمس کردیم.
عامل بسیار مهم دیگر تضعیف خانۀ ملّت این بینشِ ناکاویدۀ فراگیر اما بسیار تاثیرگذار است که شرکت در انتخابات وظیفۀ شرعی و ملّی است. این بینش که در جای خود باید مورد تحلیل و ارزیابی انتقادی قرار گیرد، خیلی ساده به ملّت می‌گوید: صرفنظر از عملکرد و پاسخگوییِ منتخبان انتخابات قبلی، ملّت ایران وظیفۀ شرعی و ملّی دارد که در انتخابات پیش رو شرکت کند. این بینش ضددموکراتیکِ ضدجمهوریتی در یک گام دو ضربت بر پیکر اقتدار و حاکمیت ملّت می‌زند: نخست اینکه، ملّت ایران! تجربۀ ملموس خود از حکمرانی مسئولان و مقامات را کلا و جزئا فراموش کنید. دوم اینکه، صرفنظر از حکمرانی مثبت یا منفی یا مفتضح مسئولان، شما ملّت ایران! یک وظیفۀ الهی‌ـ‌ماوراییِ تصدیق و تایید و مشروعیت‌بخشی به نظام دارید که با حضور در پای صندوق‌های رای آن را محقّق می‌کنید! این بینش ضدمردمی یکی از مهم‌ترین ابزارهای اعمال قدرت و حاکمیت ملّت بر حکمرانان را از آنها به سهولت سلب می‌کند.
اگر عمری بود و حضرت حق توفیق عطا فرمود در آینده به عوامل دیگری مستقل از این دو عامل فوق خواهم پرداخت.
”با الله و آنان که ایمان آورده‌اند خدعه می‌کنند، و خدعه نمی‌کنند جز به خود در حالیکه نمی‌فهمند“(سورۀ مبارکۀ بقره: 9)
سوم شهریور 1401

#حکمرانی_حاج_آقایی
#خانه_ملت
#مجلس_شورای_اسلامی
#شوراهای_عالی
#تضعیف_خانه_ملت
#قانون_اساسی
#شورای_سران_قوا

@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-24 15:12:22 چرا نمایندگان مجلس باید از مذاکرات بی خبر باشند؟

صباغیان نماینده بافق و مهریز:

مذاکرات ماه هاست در حال انجام است. متاسفانه مجلس در جریان حداقل ها هم نیست. مردم از ما سوال می کنند ولی ما هیچ پاسخی نداریم که چه خبر است و چه می گذرد. امروز نمایندگان از یک شهروند اطلاعاتشان بیشتر نیست. این حق نمایندگان است که بدانند مسیر مذاکرات به کجا ختم میشود.

این مجلس در راس امور، کجای امور است؟ ما از قرارداد چین بی خبر هستیم. چه کسی در مجلس می داند که در قرارداد چین چه چیزهایی هست؟ چه موادی دارد؟ چکار می خواهند بکنند؟

این مجلس نیست، ما نماینده نیستیم ولی باید پاسخگوی مردم باشیم. بد و بیراه مردم برای ماست ولی ما بی خبریم.

آقای مخبر، آقای رضایی و خود رئیس جمهور بیایند و در مجلس پاسخگو باشند. امروز مردم تحت سخت ترین فشار اقتصادی هستند ولی کسی نمی آید پاسخ بدهد.

هر روز دارید مجلس را ضعیفتر میکنید. این چه بدعتی است که دارید می گذارید که یک عده خاص بروند با دولت بنشینند؟ مگر ما نماینده نیستیم؟ این از ضعف ماست. ما اینها را از چشم آقای قالیباف و هیئت رئیسه میبینیم. دارید ما را تضعیف و تحقیر میکنید.

@dolatebahar باز کردن / نظر دهید

2022-08-23 15:00:51 سوبرانیام جایشانکار وزیر امور خارجه هند در مجمع جهانی انجمن گلوبسک (GLOBSEC) براتیسلاوا در ژوئن ۲۰۲۲ (خرداد ۱۴۰۱) در براتیسلاوا، اسلوواکی:

"مسائل اروپا مسائل جهان است اما مسائل جهان مسائل اروپا نیست!"


#وزیر_خارجه_هند
#مجمع_جهانی_گلوبسک
#جنگ_در_اوکراین
#مسائل_اروپا
#مسائل_جهان

@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-21 14:37:15 ”عمّالکم اعمالکم“
سعید زیباکلام

در یکی از يادداشت‌های اخیرم در باب ”حکمرانی حاج آقایی“ گفته بودم: ”مسئلۀ ایران“ بسیار بزرگتر از موضع‌گیری‌های این یا آن جناح، این یا آن رجل بلند پایۀ نظام، این یا آن نهاد نظام است. آنها اغلب بر دوش این حکمرانی و آن اقتصاد سیاسی نشسته‌اند.
دو نکته، یکی مبنایی و دیگری سیاسی: برای اینکه از این سخن استنباط نشود که ”مسئلۀ ایران“ را تبدیل به مسئله‌ای ماورایی یا استعلایی کرده، بنوعی آن را موکول به سرنوشتی مقدّر و جبری کرده‌ام، می‌خواهم اضافه کنم که در این جا به هیچ سرنوشت حتمی و گریزناپذیر، به هیچ دست نامرئی و خارج از ارادۀ بشری کمترین اعتقادی ندارم. باور ندارم که برای ایران و ایرانیان سرنوشت کور و تاریک و پرمفسده و مظلمه‌ای نوشته شده و ایرانیان را مطلقا هیچ مفرّی از آن نیست. که بر عکس! قویا بر این باورم که فرهنگ اجتماعی و فرهنگ سیاسی و نظام ارزشی‌ـ‌بینشی ما مردم ایران است که محصول و مولودش، شده این اوضاع و احوال، شده این مناسبات و رویه‌های سیاسی. شده ”حکمرانی حاج آقایی“ و اقتصاد سیاسی مالامال از تضییع حقوق عامۀ مردم و استثمار و تبعیض و فقر و غارتگری.
سخن ژرفی است منسوب به پیامبر اکرم(ص) و آن اینکه: «عمّالکم اعمالکم، کما تکونون یولی علیکم.» اینکه چقدر اسناد این سخن به پیامبر اکرم(ص) صحیح است موضوع بحثم نیست. اما سخن فوق‌العاده‌ایست: عمّال و کارگزاران شما مردم، محصول و برآمده از اعمال شماست. و بر ما مردم بدانگونه که هستیم حکمرانی می‌کنند. قویا بر این اعتقادم که فرهنگ سیاسی و فرهنگ اجتماعی ما مردم باید تدریجا و آگاهانه دچار دگردیسی شود. اگر بخواهم اقیانوسی از حرف و حدیث را در قطره‌ای بچکانم آنگاه باید بگویم: نمی‌شود از ”جمهوری اسلامی“ و از ”مردم‌سالاری“ و از ”مجلس شورای قانونگذاری“ و ”تفکیک قوا“، و نظارت تمام نهادهای حکمرانی توسط مردم و نهادهای مردمی داد سخن داد و همزمان فریاد کشید: ”مرگ بر ضدولایت فقیه“.
و اما نکتۀ سیاسی: بسیاری از کسانی‌که به ولایت فقیه، شورای نگهبان، مجمع مصلحت نظام، و بسیاری از نهادهای فعلی دیگر نقد و یا احیانا اعتراضات اصولی دارند چنانچه افراد محبوبشان سر از آن مناصب درآورند اعتراض و انتقاداتشان اگر نه کاملا دستکم عمدتا مرتفع می‌شود. و این یعنی، بسیاری از اعتراضات مبنایی آنها با تعویض مسئولان در کمال حیرت و خجلت تبخیر می‌شود. گمان نمی‌کنم به شواهد فراوانی نیاز باشد تا نشان داده شود که مشکل قریب به اتفاق منتقدین و معترضین اینست که چرا حزب یا جناح یا گروه ما بر سر قدرت نباشد؟ حقیقتا لازمست یکایک ما ایرانیانی که خود را وطن‌دوست و دلسوز وطن می‌دانیم از خود سوال کنیم آیا اعتراض و اشکالات من به افرادی است که در مناصب قرار دارند یا به رویه‌ها و سیاست‌ها؟ نمی‌خواهم نقش و تاثیر افراد را در عرصۀ اجرا نادیده بگیرم و یا آن را کمینه کنم، اما یادمان باشد که اگر رویه‌ها و سیاست‌ها بدرستی طراحی و تعبیه شده باشند و نظارت نهادهای مردمی هم بدرستی و دقت اعمال شوند، حقیقتا چقدر تفاوت در امر حکمرانی ایجاد خواهد شد که زید بر مصدر منصبی باشد یا عمر و بکر؟ آری! البته نمی‌توان امر سیاست و حکمرانی را بطور الگوریتمی مضبوط به ضوابطی کرد، بطوری‌که نقش مقامات در حد ربات‌ها تنزل کند. این ضابطه‌مندیِ سفت و سخت و قاطع را البته ناشدنی می‌دانم و همواره برای انسان‌ها نقشی بی‌بدیل و گریزناپذیر قائلم. اما باید بپذیریم که در صورت حضور استوار و راسخ نهادهای نظارتی مردمی و نیز در صورت طراحی درست آن سیاست‌ها و رویه‌ها، نقش مقامات به‌مقدار قابل توجهی کاهش خواهد یافت. برای نجات وطن عزیز از چنگال متکاثران قدرت و ثروت و رهایی از فساد اقتصادی و فساد سیاسی منشأ آن، هیچ چاره‌ای جز اصلاح تدریجی آن سیاست‌ها و رویه‌های دیرینه نمی‌بینم.

”...ان الله لایغیّر مابقوم حتّی یغیّروا مابانفسهم...“سورۀ مبارکۀ رعد، 11
(الله آنچه را از آن قومی است تغییر نمی‌دهد تا آنچه در دل دارند تغییر دهند)
یکشنبه 30/5/1401


#حکمرانی
#حکمرانی_حاج_آقایی
#مسئله_ایران
#ضد_ولایت_فقیه
#نهادهای_مردمی
@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-19 14:37:49 حمایت از مدرسهٔ کودکان کار

اگر چه واضح است که این قبیل نهادهای عمومی باید از جانب نظام‌ مورد حمایت جامع و پیوسته و حساب‌شده قرار داشته باشند، لیکن در کمال شرمندگی، نظام بقدری ولینعمتان طلبکار از طبقهٔ اشراف جدید دارد که دیگر سهمی برای این قبیل نیازهای حیاتی مبرم نمی‌ماند.
با این اوصاف، از هم‌وطنان دلسوز استدعا دارم هر مقدار که می‌توانند به این امر خطیر کمک کنند. منصور حق باشید.
@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-15 20:24:53 حکمرانی و وصول به رستگاری
سعید زیباکلام

در ابتدای یادداشت یکی از حوزویان در تلگرام نوشته شده بود که «آن حکومتی که خدا و رسول و علی گفته‌اند و اقتضای نجات و رهایی انسان از تباهی و باریافتن به مقام رستگاری است ...» (۲۰ مه/۳۰ اردیبهشت)

در حیرتم که بر چه مبنایی می‌توان یا باید گفت که "اقتضای" حکمرانی رسول اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) نجات و رهایی انسان از تباهی و باریافتن به مقام رستگاری است؟

آیا بواقع همۀ اتباع و اعضای جامعۀ مورد حکمرانی رسول اکرم(ص) و امیرالمومنین(ع) از تباهی نجات یافته به مقام رستگاری بار یافتند؟

براستی رسول اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) در کجا گفته‌اند یا دلالت داده‌اند که اقتضای حکمرانی یا حکومتشان «نجات و رهایی انسان از تباهی و باریافتن به مقام رستگاری است»؟

به نظر می‌رسد در پس و پی این بینش، نوعی قدرت هدایت‌کنندگی یا سعادت بخشی به حکمرانیِ نبوی یا علوی نهفته است.

بدین ترتیب، این سوال بقوت مطرح می‌شود که آیا بنیانا هدایت و سعادت فردی انسان بنحوی به شیوهٔ حکمرانی بستگی دارد؟

آیا می‌توان برای این بینش فوق‌العاده مبنایی به قرآن حکیم یا فرمایشات نبی اکرم و یا امیرالمؤمنین استشهاد کرد؟

به همین اندازه مهم، آیا می‌توان استدلال کرد که اساسأ حکومت آن دو بزرگوار، خود شاهدی بر این پیش‌فرض سهمگین و تعیین‌کننده است؟

”والی الله ترجع الامور“
دوشنبه ۱۴۰۱/۵/۲۴
@saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید

2022-08-14 20:14:17 @saeidzibakalam باز کردن / نظر دهید