2022-01-30 10:07:22
#پاراگراف_کتاب
در پاریسِ سالهای ۱۹۲۰ اگر کسی میخواست روزنامهای بخواند، یکی از عناوینی که میتوانست از دکهی روزنامهفروشی درخواست کند، لانترانسیژال بود. در تابستان ۱۹۲۲، این روزنامه پرسش پر طول و تفصیلی را سر هم کرد و از خوانندگانش درخواست کرد به آن جواب بدهند:
"یکی از دانشمندان آمریکایی اعلام کرده که جهان به پایان میرسد. چنانچه این پیشبینی متحقق شود، به نظر شما واکنش مردم به این خبر، از لحظهای که خبر فوق را میشنوند تا زمانی که مصیبت اتفاق بیفتد، چه خواهد بود؟ و سرانجام اینکه اگر شما در چنین موقعیتی قرار بگیرید، در آخرین ساعات زندگی چه خواهید کرد؟"
نخستین شخصیت مشهوری که به این سناریوی تلخ در مورد انهدام انسان و جهان پاسخ داد هانری بوردو بود که معتقد بود این خبر سیل جمعیت را یا به سوی کلیساها سوق میدهد، یا به نزدیکترین اتاق خواب. گرچه گفته بود خود او هیچ یک از این دو شق را انتخاب نمیکند، بلکه از این آخرین فرصت بهره میبرد و به قلهی کوهی میرود تا در آخرین لحظات زندگی، زیبایی کوههای آلپ و گلهای وحشی آن را تحسین کند. پاریسیِ برجستهی دیگری که به این پرسش پاسخ داد بازیگر معروف تآتر به نام خانم برته بووی بود که گرچه آشکار نکرد شخصاً چه واکنشی خواهد داشت، ولی با طنازی برای خوانندگانش توضیح داد که مردها با اطمینان از اینکه در چنان شرایطی اعمالشان عواقب درازمدتی در بر نخواهد داشت، شرم و حیا را کنار خواهند گذاشت و هر آتشی که بتوانند میسوزانند.
مارسل پروست که مشتاق نوشتن در روزنامهها بود، پاسخ زیر را در جواب پیشگویی مصیبتبار آن دانشمند آمریکایی برای روزنامه لانترانسیژان فرستاد:
"به عقیده من، اگر قرار باشد آنگونه که شما پیشبینی کردهاید بمیریم، زندگی به ناگهان در نظرمان فوقالعاده عالی جلوه خواهد کرد. فقط در نظر بگیرید زندگی چه بسیار برنامهها، سفرها، روابط عاشقانه، پژوهشها را از ما دریغ میدارد، که به سبب تنبلی و اعتمادمان به آینده آنها را نمیبینیم و به تعویق میاندازیم. حال اگر خطر این تهدید برای همیشه رفع شود، زندگی بار دیگر چه زیبا مینماید! ولی ما به فاجعهای از این دست نیاز نداریم که از امروز عاشق زندگی شویم. کافی است بیندیشیم که ما انسانیم، و چه بسا دست اجل همین امشب ما را برباید..!"
#آلن_دوباتن
#پروست_چگونه_میتواند_زندگی_شما_را_دگرگون_کند
ترجمه #گلی_امامی
نشر #نیلوفر
353 views07:07