محدث جلیل القدر مرحوم حاجی نوری (متوفای ۱۲۸۱ شمسی، ۱۹۰۲ میلادی) با پیاده روی مستمر خود در ایام اربعین از نجف به کربلا، به همراه بزرگان علماء، به این مراسم شکوهی ویژه بخشید، و سر انجام در مسیر بازگشت پیاده روی، به دیار باقی شتافت.
از این رو بسیاری از علمای دیگر در طول تاریخ و در قرون مختلف نسبت به پیاده روی برای زیارت اربعین اقدام می کردند که از جمله آنان علامه امینی است. پیرامون پیادهروی تعدادی از علما، لینک زیر می تواند مفید باشد.
از سوی دیگر، در روایات بسیاری بر زیارت آن حضرت تاکید شده، حتی در پارهای از این روایات، از وجوب این زیارت یاد شده، تا بدانجا که برخی علماء همچون علامه مجلسی و پدر بزرگوارشان به این نظر متمایل شدهاند که بر کسی که توانایی انجام زیارت آن حضرت را دارد این زیارت در عمر یک بار واجب است.
اما امروزه به نظر تمامی مراجع تقلید شیعه (اعم از مجتهدین ایرانی و غیر ایرانی)، این پیاده روی تبدیل به یکی از شعائر اسلامی و وسیله ترویج مذهب است و از این باب مصداق روایات مربوط به تعظیم شعائرالله است.
پیرامون فلسفه پیاده روی و اهمیت آن در زیارت اهل بیت (ع) لینک زیر بسیار مفید است: