شادروان حاجی میرزا ابراهیم‌آقا این نیکمرد یکی از نمایندگا | تاریخ مشروطه ایران
شادروان حاجی میرزا ابراهیم‌آقا
این نیکمرد یکی از نمایندگان آذربایجان برای مجلس نخست بود ، و چون در آن مجلس نمایندگان آذربایجان اهمیتی داشتند این با دو تن دیگری درمیان آنها نیز دارای اهمیت بودند.
در روز بمباران مجلس شورا که شادروانان بهبهانی و طباطبایی و دسته‌ای از نمایندگانْ خود را از بهارستان بیرون انداخته به پارک امین‌الدوله پناه بردند و سپس قزاقان بآنجا حمله بردند این نیکمرد در آنجا کشته گردید. داستان آنجا را آقای مستشارالدوله که او نیز یکی از نمایندگان پرارج آذربایجان و یکی از پناهندگان به پارک امین‌الدوله بود چنین می‌گوید : «در بحبوحه‌ی ترس و سرگردانی بود که ناگهان در پارک را کوبیدند. همینکه گشاده گردید ناگهان دسته‌ی انبوهی از سرباز و نوکر و جلودار و مردم بی‌سر و پا بدرون ریختند. ما که در حیاط ایستاده بودیم با هیاهو و اُشتُلُم رو بسوی ما آوردند. کسانی که تفنگ یا ششلول همراه داشتند شلیک می‌نمودند. همینکه نزدیک شدند هنگامه‌ی دلگدازی برپا شد که بگفتن راست نیاید. بیش از همه به عمامه‌داران پرداخته تو گویی کینه‌ی همه را از ایشان بازمی‌جستند. می‌زدند ، دشنام می‌دادند ، رخت از تنهاشان می‌کندند. من کنارتر ایستاده بودم و چون مرا از شمار آنان نمی‌گرفتند کاری با من نداشتند. ولی از آسیبی که بآقایان می‌رسانیدند دلم نزدیک بود بترکد. آقایان بهبهانی و طباطبایی و امامجمعه خُویی را چندان زدند که اندازه نداشت. یکی از اینرو سیلی یا مشت یا قنداق تفنگ می‌نواخت و آن یکی مجال نداده از آنرو مشت یا سیلی می‌خوابانید. می‌دیدم سر لخت آقا سید عبدالله در هوا اینور می‌رفت و آنور می‌گردید. در همه‌ی این آسیبها تنها سخنی که از زبان اینان بیرون آمد جمله‌ی «لا اله الا الله» بود. بویژه آقای بهبهانی که هرگز جمله‌ی دیگری بر زبان نراند. پس از آنکه از زدن سیر شدند آن زمان بکندن ریش پرداختند. دسته دسته موها را می‌کندند و دور می‌انداختند. در این میان کسانی را با شوشکه یا با افزار دیگری زخمی ساخته بودند که خون از سر یا از گردن یا از رویشان روان می‌گردید. در این هنگامه‌ی دلگداز بود که حاجی میرزا ابراهیم‌آقا را کشتند. گویا او ششلول همراه داشته و دست باز کرده و اینست بی‌باکانه خونش را ریخته‌اند. ولی چندان شلوغ و درهم بود که من از چنان حادثه‌ای آگاه نشدم تا سپس آن را از دیگران شنیدم.»
احمد کسروی ـ پرچم روزانه ش 14 : سه‌شنبه 21 بهمن‌ماه 1320
