2021-12-07 17:02:41
نکاتی برای والدین در تربیت کودک مبتلا به ADHD
با شروع مدرسه و آموزش، خانواده ها دوباره در حال تغییر روال عادی زندگی خود هستند در اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است به شما در ایجاد ساختاری بهتر در زندگی روزمره کمک کند :
یک روال روتین برای صبح وعصر تنظیم کنید: همه ما مخلوقات عادت هستیم به خصوص کودکان مبتلا به ADHD . یک برنامه روتین برای گذران زمان صبح وعصر بنویسید. اگر کودک شما هنوز به مدرسه نمی رود از نشانه های بصری مانند عکس نگار استفاده کنید روال ها از پرت شدن حواس کودک جلوگیری می کند اطمینان حاصل می کند که او به اندازه کافی می خوابد. در تعطیلات آخر هفته هم زیاد از برنامه منحرف نشوید زیرا ممکن است شنبه ها را بسیار سخت کند.
از ارتباطات به عنوان یک موقعیت آموزشی استفاده کنید: کودک به طور مداوم در حال یادگیری است و نحوه برقراری ارتباط شما با خودش و دیگران را می بیند در سن 8 سالگی، فرزند شما متوجه اختلافات بین حرف و اعمال شما خواهد شد کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با کودکانی که ADHD ندارند مشکلات بیشتری در ارتباط دارند. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در درک دیدگاه دیگران، در حفظ اطلاعات و گوش دادن به دلیل حواس پرتی، مشکل داشته باشند. من توصیه می کنم از ارتباطات به عنوان یک ابزار یادگیری در خانه استفاده کنید تا به بچه ها بیاموزید که چگونه خواسته های خود را مطرح کنند. بر تماس چشمی تاکید کنید و کودکان را تشویق کنید که از لحن بچگانه استفاده نکنند. همچنین زمان مناسبی ست تا فرزندان خود را در مورد نحوه برخورد با "طرد شدن" نیز آموزش دهید ، طرد شدن یک جنبه مهم از زندگی ست و مهارتی است که می توان آن را زودتر با حمایت والدین آموخت.
ورزش به تمرکز ذهن کمک می کند: کودکان مبتلا به ADHD اغلب فاقد کنترل تکانه هستند. وقتی می بینید که فرزندتان بی قرار می شود او را تشویق کنید الگوهای فکری خود را به زبان بیاورد. این نه تنها به آنها در مهارت‌های ارتباطی کمک می‌کند بلکه به شما نیز؛ بینشی در مورد فرآیند فکری آنها می دهد تا رفتارهای نامطلوب را تغییر دهید. اگر کودک شما از دیوارها می پرد کاری فیزیکی با او انجام دهید به پیاده روی بروید و انواع مختلف شاخ و برگ را شناسایی کنید یا آهنگ هایی مانند
"dance and freeze"
را گوش کنید این فعالیت به بچه ها کمک ممی کند روی تعادل و مهارت های شنیداری خود کار کنند پس از بازی فیزیکی، احتمال بیشتری وجود دارد که فرزند شما بتواند تکالیف و کارهای مربوط به خود را انجام دهد.
انتظارات واضح و پاداش های روشن تعیین کنید: انتظارات خود را برای تکمیل یک کار تعیین کنید به فرزندتان بگویید پس از تکمیل کار به او پاداش داده می شود و آن را پیگیری کنید. اگر سطح انتظارات و پاداش ها سازگار باشد فرزندتان انگیزه بیشتری برای تکمیل کار خواهد داشت. مطمئن شوید پاداش چیزی ست که فرزند شما واقعاً دوست دارد.
اجازه ندهید مسائل کوچک تحمل شما را پایین بیاورند: فرزندپروری چالش برانگیز و اغلب غیرقابل پیش بینی ست به یاد داشته باشید که : نحوه واکنش شما به فرزندانتان ریشه در احساس شما نسبت به خودتان دارد بنابراین با مهربانی با خودتان صحبت کنید، به خودتان استراحت دهید و وقتی در موقعیت بدی هستید آن را بپذیرید و تایید کنید.
: psychology today
سرکار خانم زهره عابدینی (کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی)
@TebeAtfal
4.5K views14:02
ک
