Get Mystery Box with random crypto!

صداى نوينِ خراسان

لوگوی کانال تلگرام vonokh — صداى نوينِ خراسان ص
لوگوی کانال تلگرام vonokh — صداى نوينِ خراسان
آدرس کانال: @vonokh
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 844
توضیحات از کانال

❇️ #صدای_نوین_خراسان تلاشی در تداوم اندیشه‌های ملی-مذهبی استاد شريعتى و آئینه روشنفکری دینی است.
❇️ انتشار مطالب الزاماً به معنی تایید دیدگاه نویسنده نیست.
❇️ ارتباط با ادمین و ارسال مطالب:
@VoNoKhAdmin

Ratings & Reviews

4.00

2 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

1

4 stars

0

3 stars

1

2 stars

0

1 stars

0


آخرین پیام ها 2

2022-08-29 09:31:50 چرا اسرائیل با احیای برجام مخالفت می‌کند؟


صابر گل عنبری
با رسیدن مذاکرات هسته‌ای به آخرین سکانس خود و پدیدار شدن نشانه‌های احتمال دستیابی به توافق، دولت و رهبران احزاب اسرائیلی علیه توافق احتمالی موضع گرفته و به طرق مختلف بر بایدن فشار می‌آورند. در کنار جنگ رسانه‌ای علیه توافق احتمالی، مشاور امنیت ملی اسرائیل طی سفری به واشنگتن تمام تلاش خود را برای تاثیرگذاری بر پاسخ آمریکا به ملاحظات ایران درباره متن اتحادیه اروپا انجام داد.

در کل چهار صدا از اسرائیل و به ویژه مراکز قدرت در آن در قبال توافق احتمالی شنیده می‌شود. تندترین صدا از ارکان قدرت مربوط به داوید بارنئا رئیس موساد است که توافق را "بسیار بد" و "فاجعه راهبردی" برای اسرائیل خواند.

اهرون حیلفا رئیس بخش اطلاعات ارتش و ژنرال‌های دیگری صدای دوم را نمایندگی می‌کنند که معتقد است توافق بد حتی بهتر از عدم توافق است. صدای سوم نیز مخالفت با توافق کنونی و در عین حال عدم مخالفت مبنایی با اصل توافق است. یائیر لاپید از این طیف است. وی معتقد است که تل آویو مخالف اصل توافق نیست، بلکه توافق کنونی را قبول ندارد و خواهان اصلاحاتی در آن است.
صدای چهارم نیز مخالفت با هر گونه توافق است و این صدا بیشتر از شرکای راستگرای کنونی دولت و همچنین نتانیاهو در خارج از قدرت شنیده می‌شود.

در کل جدا از جنجال‌های کنونی اسرائیلی‌ها در قبال مذاکرات هسته‌ای و توافق احتمالی که اسرائیل را کلا مخالف هر گونه توافق در مذاکرات هسته‌ای نشان می‌دهد، اما جمع‌بندی این است که تل آویو امروز در نگاه کلان امنیتی خود مخالف احیای برجام و توافقی در این خصوص نیست. از این رو، پرسش کانونی این است که پس دلیل این حجم مخالفت شدید دولت اسرائیل چیست؟

در پاسخ به این سوال می‌توان سه دلیل یا احتمال را مطرح کرد:
دلیل نخست، اساسا ارتباطی به مذاکرات و مضمون آن ندارد، بلکه انگیزه‌ای کاملا داخلی دارد و آن هم معطوف به انتخابات نوامبر آتی است. برجام و احیای آن امروز به یک متغیر مهم و تاثیرگذار در انتخابات پیش روی اسرائیل تبدیل شده است و با توجه به نوع عداوت میان جمهوری اسلامی و اسرائیل و همچنین راستگراتر شدن جامعه اسرائیل، اساسا واژه "توافق" با ایران امری بسیار ناخوشایند است و هر گونه حمایت از آن در این کارزار انتخاباتی بسیار هزینه‌ساز است و از این رو، همه در مقام اعلام موضع سرسختانه علیه توافق در حال ربودن گوی سبقت از یکدیگر هستند؛ در حالی که به نظر نمی‌رسد که این شکل مخالفت برونداد مواضع واقعی لااقل بخشی از سیاستمداران اسرائیلی باشد که قبلا در موقعیت‌های دیگری مواضع متفاوتی داشتند. مائیر لاپید و وزیر رقیبش بنی گانتز که هر دو این روزها شدیدا با توافق احتمالی اعلام مخالفت می‌کنند و گفته‌اند که این توافق برای اسرائیل الزام آور نخواهد بود و بر خلاف آن عمل خواهند کرد، خود اساسا طرفدار نگاه کلان امنیتی اسرائیل هستند که توافق برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران را بهتر می‌داند.

در این میان گفتنی است که نخست وزیر اسرائیل خود از مخالفان خروج ترامپ از توافق هسته‌ای بود؛ اما حالا چنین موضع سرسختانه‌ای علیه احیای آن می‌گیرد. با توجه به توسعه گسترده برنامه هسته‌ای ایران در نتیجه خروج آمریکا از این توافق و جمع بندی تصمیم‌سازان اسرائیلی مبنی بر رسیدن برنامه هسته‌ای ایران به نقطه برگشت‌ناپذیر حتی از طریق حمله نظامی، توافق تحت شرایطی برای مهار برنامه‌ هسته‌ای ایران در سیاست مبنایی غیر اعلامی اسرائیل اهمیت بیشتری پیدا کرده است؛ اما رهبران اسرائیل با توجه به فضای حاکم جسارت اعلام آن را ندارند.

لاپید خواهان توافق است؛ اما بعد از انتخابات نوامبر و نتانیاهو احتمالا صرفا به دلیل زمین زدن طیف حاکم خواهان توافق قبل از نوامبر است که می‌تواند موجب تقویت موقعیت او در انتخابات و به زیان لاپید و بنی گانتز تمام شود.

دلیل دوم این مخالفت‌ها با توجه به همان سیاست مبنایی پیشگفته در واقع تلاش برای بهبود محتوای آن در جهت کاستن از امتیازات اقتصادی ایران و گرفتن امتیازات بیشتر از آن است. ناگفته نماند که چنین مخالفت‌هایی می‌تواند موجب تقویت موضع آمریکا در مذاکرات و موجه جلوه دادن موضع آن در برآورده نکردن خواسته‌های تهران شود.

اما دلیل سوم تلاش برای گرفتن امتیازات کلان نظامی و امنیتی از آمریکا از دریچه مخالفت سرسختانه با توافق است. نمونه این امتیازگیری‌ها پس از امضای برجام اتفاق افتاد؛ به گونه‌ای که اسرائیل با همین مواضع تند خود توانست بی‌سابقه‌ترین کمک را در طول تاریخ روابطش با آمریکا از دولت اوباما به مبلغ 38 میلیارد دلار بگیرد!!!
.
پیج اینستاگرام ما را دنبال کنید:
https://instagram.com/navasanonline

کانال اقتصادبازار
@EghtesadBazar
126 views06:31
باز کردن / نظر دهید
2022-08-28 14:41:34
پیامدهای انقلابی یک کودتا

پرونده‌ای برای پاسخ به این پرسش کلیدی که سرنگونی مصدق در کودتای ۱۳۳۲ چگونه بر سقوط شاه در انقلاب ۱۳۵۷ تاثیر گذاشت؟

در گفت‌وگو با: یرواند آبراهامیان (استاد تاریخ دانشگاه‌ نیویورک)، همایون کاتوزیان (استاد تاریخ دانشگاه آکسفورد)، مازیار بهروز (استاد تاریخ دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو)، مهدی نوربخش (استاد امور بین الملل دانشگاه علم و صنعت هریسبورگ)، محمد ترکمان (مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران)، نیکلاس گرجستانی (مقام ارشد سابق بانک جهانی)، لطف الله میثمی (عضو شورای فعالان ملی مذهبی)، حسین موسویان (رییس هیات رهبری-اجرایی جبهه ملی ایران)، فرخ نگهدار (رهبر اسبق سازمان فداییان خلق ایران) و محمد توسلی (دبیرکل نهضت آزادی ایران)

متن کامل گفت‌وگوها به همراه جمع‌بندی نهایی، بزودی در سایت تاریخ ایرانی
لینک در آپارت: https://aparat.com/v/TZhKM
@sitenedayeazadi
127 views11:41
باز کردن / نظر دهید
2022-08-28 14:00:47زرنگ ها

نعمت الله فاضلی

زرنگ ها نیروی اصلی و گرداننده گفتمان عمل گرایی کور هستند. عمل گرایی کور فضای سازمان ها و دانشگاه ها را برای شکل گیری و رشد «زرنگ ها» باز می کند. زرنگ ها، منطق گفتمانی عمل گرایی کور را می شناسند و خود را با این منطق سازگار می کنند تا بتوانند حداکثر منافع شخصی را از منابع سازمانی و نهادی ببرند.
فرامرز رفیع پور در کتاب محافظه کارانه اش «دریغ است ایران که ویران شود» (1393) برای هشیارسازی حکومت شرح مفصلی از ظهور و گسترش «زرنگی» و «زرنگ ها» در ایران پساانقلاب می دهد. رفیع پور به درستی استدلال می کند «زرنگ ها» لزوما افراد باهوش و خلاقی نیستند، آنها همین «میان مایه ها» و متوسط الحال هایی هستند که از قضا فاقد نبوغ، درخشش های فردی و قابلیت های ممتاز ویژه اند.

«زرنگ ها» توانسته اند زرنگی را به صورت یک ارزش اجتماعی درآورند. آن ها فرصت طلبی ها و سودجویی ها و رانت خواری های شان را، و این که توانسته اند سیستم را فریب دهند و بر خر مراد سوار شوند، به حساب زرنگی شان می گذارند. زرنگ ها می دانند سیستم از آنها «کارآیی موثر» نمی خواهد بلکه آنها باید مدام وفاداری شان به ایدئولوژی رسمی را نشان دهند.

سمبولیسم ایدیولوژیک رسمی، کتاب راهنمای آنهاست. شیوه خاص مدیریت بدن، طرز سخن گفتن و ارایه کارنامه و تولید آمار و اطلاعات، مهارت های زرنگ هاست. زرنگ ها گاه خوش خلق اند، حتی زیاده از حد! زرنگ ها، گاه میانه رو و معتدل می شوند و گاه تندرو؛ همه چیز به «منطق موقعیت» و منافع شخصی شان بستگی دارد.

اینها در همه جا هستند حتی در دانشگاه ها. در دانشگاه ها حتی بیشتر. زرنگ ها می دانند مدرس و استاد دانشگاه اصیل و توانمند نیازمند سرمایه فکری، سرمایه علمی، انرژی عاطفی، و توانایی ها و قابلیت های یادگیری و یاددهی در سطح بالا، تسلط به یک زبان بین المللی، عضویت و حضور فعال در شبکه های علمی و دانشگاهی، داشتن تفکر مستقل، داشتن کمی ذوق و استعداد، روحیه شهامت و آزاداندیشی، و قابلیت های اصیل اخلاقی و فکری دیگر است. اینها نیز نیازمند زحمت کشیدن، دود چراغ خوردن، کسب فضیلت های اخلاقی، زیست دانشگاهی و صبر و بردباری است.

زرنگ ها، آنقدر خلاق و باهوش و در عین اخلاقی نیستند که این همه سختی و رنج را متحمل شوند. می کوشند در دارو دسته ای از سیاسیون و صاحبان قدرت جا و منزلت و وابستگی پیدا کنند و در عین حال مطابق کتابچه راهنمای سمبلیسم ایدئولوژیک عمل می کنند. این طور می توانند در حاشیه ای امن و با سرعتی تند مدارج علم و دانشگاه را طی کنند.

گفتمان عمل گرای کور، راه های میان بُر برای صعود و ارتقای در دانشگاه ها و سازمان ها را برای زرنگ ها فراهم می کنند. عمل گرایی کور از افراد «فعالیت بیشتر» می خواهد نه «کیفیت بهتر». زرنگ ها، می دانند به تعبیر خودشان «چگونه کارها را اول بیندازند و بعد جا بیندازند». زرنگ ها، می دانند به جای «رقابت» چگونه با دسته ای «رفاقت» کنند و موقعیت ها و فرصت ها را از آن خود نمایند.

زرنگ ها، خلاقیت ندارند اما می کوشند نقابی از هوش و استعداد برای خود بسازند. افراد خلاق و اصیل در سیستم های عمل گرایی کور حضور دارند اما اغلب حاشیه و دور از متن روابط قدرت اند؛ و گاه با برچسب های ایدئولوژیکی که زرنگ ها برای شان ساخته اند کاملا منزوی شده اند.

جمعیت زرنگ ها به مرور افزایش یافته و منافع و موقعیت آنها ایجاب می کند تا گفتمان عمل گرایی کور تقویت شده و تداوم یابد. زرنگ ها، مانع تأثیرگذاری در راه اصلاح سیستم و ظهور گفتمان تازه است. زرنگ ها نیازمند ظاهرگرایی و نمادگرایی و مناسک گرایی اند، زیرا اینها رویه های حافظ منافع زرنگ های میان مایه و متوسط الحال است.

«جمعیت خلاق» و «آدم های نجیب» نیز در سیستم و به ویژه دانشگاه وجود دارند اما این افراد از قدرت سازمانی برخوردار نیستند و به صورت فردی و پراکنده می کوشند تا چراغ دانش و اندیشه ورزی و معلمی خاموش نشود. کشمکشی پنهانی میان «زرنگ ها» و «نجیب ها» وجود دارد.

نجیب ها ارزش های مشترک دارند و برای خودشکوفایی، توسعه، یادگیری، آزادی و دموکراسی می کوشند و زرنگ ها نیز با نقاب سمبلیسم ایدئولوژیک برای منافع شخصی شان ارزش های گوناگون دینی و علمی و فرهنگی خود را معرفی می کنند. نجیب ها برای عمل گرایی روشن، اثربخش، با کیفیت، خلاق و مسئولانه تلاش می کنند؛ از نهادهای مدنی، انجمن ها، فضاهای مجازی، انتشاراتی، و گفت و گوهای رو در رو کمک می گیرند؛ و زرنگ ها رسانه ها و مجاری رسمی و اداری را برای تداوم و توسعه سلطه و سیطره شان در اختیار دارند. سرنوشت ایران برای این که ویران نشود به نتیجه این کشمکش بستگی دارد.
@DrNematallahFazeli

کانال #صدای_نوین_خراسان @VoNoKh
956 views11:00
باز کردن / نظر دهید
2022-08-28 14:00:06 شماره نود و نهم وقایع اتفاقیه


تکرار یک تکرار ؛
پرونده‌ای درباره‌ی نهیلیسم و معناباختگی



عناوین برخی مقالاتِ این شماره :

معنای زندگی؛
ایده‌آلی به قدمت انسان
صفحه ۲

پیرامون یک پرسش متداول؛
خوشبختی همان معناداریست؟
صفحه ۳

مروری بر فیلم «داگویل» ؛
توحش در امتداد پوچی
صفحه ۳



کانال خبری سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
123 views11:00
باز کردن / نظر دهید
2022-08-27 12:44:38 حجاب اجباری؛ راهبرد سیاسی یا نگرش دینی؟

مهدی معتمدی مهر

منبع: هفته‌نامه صدا شماره ۱۱۵ مورخ ۵ شهریور ۱۴۰۱

@Raahchannel

تامل بر فهم جایگاه اخلاقی و اجتماعی حضرت مریم (س)  در قرآن، وجوهی ناگفته از جایگاه «زن» در تراز «رسول» را بازگو می‌کند. به رغم برداشت‌های تنگ‌نظرانه‌ و مردسالارانه منتشره در مسیحیت و اسلام که «زنان» را فاقد شرایط لازم جهت استقرار در مناصب ارشد مدیریتی و سیاسی و قضایی می‌دانند، قرآن کریم با صراحتی آشکار برای زن (حضرت مریم) مقام رسالت و موقعیتی ممتاز قائل شده و تاکید می‌کند که همانند مردانی نظیر ابراهیم نبی و فرزندان او، حضرت مریم نیز صاحب ذریه (قوم) است و «هیچ مردی هم‌تراز با این بانوی مسئول و پرهیزگار نیست»

«حجاب» در معنای پوشش انحصاری زنان، فرعی است از احکام فقهی که بیشتر متکی بر برداشتی سنت‌گرایانه و فهمی مردسالارانه از روایات و سنت بوده است و با این حال، نه در شمار اصول عقاید اسلامی و نه در فهرست فروع احکام آن قرار می‌گیرد و وجه اجباری آن و نه اصل حجاب و پاکدامنی، نه تنها فاقد مستندات قرآنی است، بلکه با واقعیات تاریخی و سنت اجتماعی دوران حیات رسول اکرم و امامان شیعه انطباق ندارد و متناسب با عقل متعارف و منزلت و کرامت شهروندی زن مسلمان در جامعه معاصر بشری به نظر نمی‌رسد و از این رو، شایسته تامل و بازبینی همه‌جانبه است. 

حجاب اجباری در تبلیغات حکومتی و حتی در قوانین کیفری ایران نیز به عنوان یک هدف نهایی برشمرده نمی‌شود و بلکه مقدمه و شرطی است برای استقرار «عفاف» و نظم اجتماعی. ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی که یگانه عنصر قانونی «حجاب اجباری» قلمداد می‌شود، بر «تظاهر به عمل حرام در انظار و اماکن عمومی» صراحت دارد و حتی تبصره آن که به لزوم رعایت حجاب شرعی بانوان اختصاص یافته است نیز، دلالتی بر جواز آزادی عمل ماموران انتظامی و آمران به معروف و ناهیان از منکر در برخوردهای خشونت‌آمیز و موهن با زنانی که حجاب اجباری را رعایت نمی‌کنند، ندارد.

مجموعه بحران‌های اجتماعی و چالش‌های رو به گسترش در عرصه‌های فرهنگی را باید از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، حقوق اساسی و  مناسبات قدرت در ایران بررسی و تحلیل کرد و نه صرفاً از منظر دین‌شناسی و احکام شریعت.

اعلام عمومی حجاب اجباری که از تیر ماه ۱۳۵۹ آغاز شده بود، در تیر ماه ۱۳۶۰ و متعاقب مناقشاتی رسمیت یافت که پیرامون لایحه قصاص و برخورد امنیتی با جبهه ملی روی داد و سرانجام در ۳۰ خرداد همان سال به اوج رسید و از همان موقع، هرگز به دنبال اقناع افکار عمومی و تبیین وجوه ایمانی آن نبود و بلکه زمینه‌ساز روندی شد که آثار آن همچنان ادامه دارد و امروز هم، آن‌چه اقتدارگرایان را به دفاع از این پدیده وا داشته است، وجه سیاسی ـ امنیتی آن است که در راستای تحقق یک‌دست‌سازی قدرت و مدیریت آمرانه جنبش‌های اصلاح‌طلبانه اجتماعی کارایی دارد و کنترل جامعه را از طریق اعمال فشار بر زنان به مثابه نیمی از جمعیت و بسط خشونت فراگیر دنبال می‌کند و نه تلاش برای استقرار یک حکم فقهی و آموزه‌ای ایمانی.

توفیق هر الگوی توسعه پایدار و متوازن، منوط به حضور زنان شایسته و آگاه ایرانی در کانون سیاست‌گذاری‌ها و مراجع تصمیم‌ساز و ساختار مدیریت ارشد نظام است تا بتوانند در تعیین سرنوشت سیاسی و تحقق حقوق اجتماعی ملت ایران مشارکت پیدا کرده و در تحقق مردم‌سالاری راستین و همه‌جانبه و مشروعیت و مقبولیت قوانین جاری کشور موثر واقع شوند. هر حکم یا تصمیم یا اقدامی که نافی این ضرورت باشد، در تعارض با منافع ملی، حقوق اساسی و پیشرفت و توسعه ایران خواهد بود.

بدیهی است که مخالفت با «حجاب اجباری» به معنای تایید تجربه ناکارآمد کشورهای غربی و نظام‌ سرمایه‌داری نیست که با بحران معنویت و تهدید ساختار خانواده مواجه شده است و از سوی دیگر، نباید مترادف با مخالفت با توصیه‌های قرآنی و فقهی قرار گیرد. مخالفت با حجاب اجباری، نقد قانونی موضوعه و مصوب مجلس است که امروز متضمن تنش‌ها و واگرایی‌ها و سوالاتی در عرصه عمومی شده و نه فراتر از آن.


@Raahchannel

متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://telegra.ph/NAi-08-27-2
134 views09:44
باز کردن / نظر دهید
2022-08-27 12:22:55
در سایهء ابتهاج:

تنور سینه‌ی سوزان ما به یاد آورید

کز آتش دل ما پخته گشت خام شما

کانال #صدای_نوین_خراسان @VoNoKh
1.0K viewsedited  09:22
باز کردن / نظر دهید
2022-08-27 10:32:46آیا تاریخ ایران سراسر استبداد است؟

حبیب رمضانخانی

در میان مردم ایران، یک خصلت رفتاری همواره نقل و نمود دارد، با این مضمون؛ «ما مردم ایران در سراسر تاریخ خود استبداد زده بوده و مردمانی همواره مطیع و سربه راه بوده ایم» این مطلب گاه برای عده ای بسان نقشه راه و توجیهی برای سکوت و همراهی با رویه خودرایی دیگران بوده است. به راستی ما مردمانی متفاوت از دیگران، در سرشتمان رفتار اطاعت پذیر و تو سری خوری داریم؟
در ابتدا بایستی متذکر شد، در باب این تفاوت رفتاری و عملکرد تاریخی، اندیشمندان بزرگی چون مارکس، ویتفوگل... نظریاتی بر این باب و استبداد شرقی ارائه کرده اند و سعی در توضیح و تبیین حکومت های استبدادی و پذیرش آن از سوی مردمان مشرق زمین کرده اند. البته بیشتر موارد ناظر بر جبر جغرافیایی و تاثیر اقتصائات و شرایط محیطی بر این عملکرد می باشد...
اگر تاریخ ایران زمین را بر پایه الگوی یک پارچگی سرزمینی مشابه مرزهای فعلی و گستره آن در نظر آوریم ، مادها و مخصوصا هخامنشیان آغاز این روند تاریخی بوده اند. ما در دوران ۵ سلسله و ۱۴۰۰سال قبل از اسلام، یک خط مشی و چارچوب مشترک حاکمیتی را شاهد نیستیم. به گواه تاریخ سرسلسله مادها، دهیوک با خواست و انتخاب مردمان و توافق قبیله ها به پادشاهی می رسد. در زمانه هخامنشیان، داریوش بزرگ از جمع هفت نفره بر می کشد و همواره مشاورانی بزرگ در کنار خود دارد. اشکانیان حکومتی کاملا متفاوت و بر پایه ملوک الطوایفی و بسان نظام های فدرالی امروز، اداره می شد و مجالس و خاندان های بزرگی در اداره شاهنشاهی وسیع همکاری و دخالت داشتند.
در بعد از اسلام، در سلسله صفاریان، یعقوب لیث از طبقه ای پایین بر کشیده و به انتخاب و رضایت طرفداران و همراهان خود به فرماندهی منتخب و راه کشورگشایی در پیش می گیرد. حسن بن زید به خواست مردم آمل و اطراف، ریاست مردمان آن دیار را بر عهده می گیرد. برادران بویه، با تقسیم قدرت میان خود و در ادامه فرزندان خود، نوعی از تقسیم قدرت مسالمت آمیز و به دور از استبداد را انتخاب می کنند. حکومت سربداران به قیام مردم و انتخاب رهبران توسط خود پا می گیرد و تبدیل به حکومتی در خراسان می شود... موارد بالا می تواند با اقدام کریم خان زند برای عدم بسترسازی برای انتقال قدرت بین فرزندان و عدم اعتماد به بحث جانشینی خود، تکمیل گردد.
موارد بالا نشان می دهد، سراسر گذشته تاریخی ایران استبداد و ناشی از زور شمشیر نبوده است. در دوره هایی از استبداد به دیکتاتوری و حکومت مردمی در نوسان بوده است. نقش مردم را در دوره های تاریخی برای تأثیرگذاری بر زندگی خود نشان می دهد که گاه بسیار مسئولانه عمل کرده اند، که نمونه بارز آن را می توان در مقاومت شهر به شهر و مردمی در تهاجمات اعراب و مغولان بر شمرد.
در مورد دوران معاصر نیز، هر چند بحث آگاهی بخشی و سواد که لازمه قرون اخیر بود، با اقدامات حاکمیت مهیا نشد و مردم را ناتوان از ایفای نقش خود کرد، ولی باز در بزنگاه های تاریخی خوش درخشیدند و رسالت خود را انجام دادند. از جنگ های دوم ایران و روس تا اعتراضات به قراداد رویترز و جنبش تنباکو را می توان برجسته دید. ترور ناصرالدین شاه توسط میرزایی کرمانی و در ادامه جنبش مشروطیت تایید قاطعی بر تاثیر افکار و اندیشه های بزرگان و همراهی مردم در ایفای نقش خود بود.
بعد از مشروطه و باز شدن پای مفاهیمی چون قانون، مشارکت مردم در حاکمیت، آزادی...مردم تلاش کردند. اوج این جریانات و اعتراض ها علیه وضعیت موجود را می توان در بین سال های ۱۳۲۰تا ۱۳۳۲ دید. در ادامه خواست و جنبش مردمی که اوج آن در سال های منتهی به انقلاب بود، فارغ از نتایج بعدی آن، نشان داد مردم ایران بر سرنوشت خویش حساس هستند و سعی در نقش و جایگاه خود در کشور دارند.
... اگر در گذشته، تاثیر جبر محیطی بر سرنوشت خود را برجسته می دیدیم، ولی باز هم از افتادن در یکنواختی رویه استبدادی وقفه ایجاد کردیم و با هر فرصتی بر جایگاه خود پای فشردیم. در دوران معاصر به مدد آگاهی و تکنولوژی، تاثیرات خارج از اختیار محیط را کم کردیم و با ایفای نقش بیشتر نشان دادیم ما مردمانی بر سرشت ذاتی مطیع بودن نیستیم. اگر به سکوت و گاهی همراهی با استبداد و چرخ آن عمل کردیم، به معنای منقاد شدن و تسلیم محض نبودیم. تجربه گذشته پیش رویمان هست و نشان می دهد همانطور که به مصلحت و ناگزیری گاهی پله نردبان استبداد شدیم، به وقت آن عمودی استوار بر خیمه خواست مردمی شدیم و مانع خودکامگی!


صدای نوین خراسان @VoNoKh
129 views07:32
باز کردن / نظر دهید
2022-08-26 09:58:11
مردی که عمرش را پای تحصیل کودکان مهاجر گذاشته است؛

نادر موسوی ۲۲ سال است که دارد برای تحصیل مهاجران افغانستانی داخل ایران خون دل می‌خورد و تلاش می‌کند. ۲۲ سال! بسیاری از ما سابقه حتی یک هفته و یک ماه کار داوطلبانه و جهادی نداریم، اما نادر موسوی ۲۲ سال است که شبانه‌روزش گره خورده به تحصیل و پیشرفت بچه‌های افغانستانی. سال ۱۳۷۹ بود که او «مدرسه فرهنگ» را در تهران راه‌اندازی کرد تا به سهم خودش بتواند پاسخگوی نیاز مهاجران افغانستانی در حوزه آموزش باشد. نهالی که او ۲۲ سال پیش کاشت، امروز درختی پهناور شده که باید زیر خنکای مطبوعش نشست و لذتی آمیخته با درد را تجربه کرد. امروز پای صحبت‌ها و خاطرات سیدنادر موسوی نشسته‌ایم تا مروری بر بالا و پایین تحصیل مهاجران افغانستانی در ایران داشته باشم و به این فکر کنیم چرا پس از ۴۰ سال هنوز یک سیاست قطعی و برنامه‌ریزی درست برای تحصیل کودکان افغانستانی نداریم؟

مطلب کامل

@diaran_ir
diaran.ir
160 views06:58
باز کردن / نظر دهید
2022-08-25 14:39:29 ‍ به زبانِ طنز:
جایزه صلح نوبل برای مخترع " حصر خانگی"!

جلیل مقدم

اگر قرار بود دولتمردان از حصر خانگی برای مخالفانشان استفاده نکنند ، بنیاد نوبل باید هر روز یک جایزه به آزادیخواهان زندانی می داد.

ولی یک مبتکر یا مخترع شیر پاک خورده " حصر خانگی" رامُد کرد و بار سنگین زندانی سیاسی را برای حکومتها کم کرد .که به نظرم بنیاد نوبل باید حداقل یک جایزه خود را به حکومتهایی که محصور خانگی دارند اختصاص دهد .
البته یک تعبیر بدبینانه هم این است که بگوییم:" حصر خانگی "به سفارش مشترک حکومتهای خیلی دموکرات و بنیاد نوبل بوده است .!

البته من فکر می کنم " حصر خانگی " تولید یکی از شرکتهای دانش بنیان خودمان بوده است.
حصر خانگی بلاتشبیه مثل حمام‌های نمره زمان قدیم است و بر همین اساس زندان می شود حمام عمومی با اندکی تفاوت وتشابه .
شرکتهای دانش بنیان به جبران تسهیلات کم بهره دریافتی از دولت و به پاس تشکر ، با الگو قراردان حمام فین کاشان ان را پرورش دادند و برای اجرا تقدیم دولت کرده اند.

بعضی از خیلی بدبین‌ها هم می گویند ایده " حصر خانگی" مدتها پیش در عدلیه مطرح بوده ولی به دلیل کسر بودجه اجرایی نشده تا اینکه شرکت فولاد سپاهان که این روزها را پیش روی خود می دیده است چند هزار میلیاردی به یک شرکت دانش بنیان تحت پوشش خود داده ، این مجازات جایگزین را اختراع کنند تا به درد این روزهای خودشان بخورد .
والله اعلم .!

کانال #صدای_نوین_خراسان @VoNoKh
615 views11:39
باز کردن / نظر دهید
2022-08-25 06:01:09
شب بزرگداشت محمدرضا حکیمی/ امروز پنج‌شنبه ۳ شهریور ۱۴۰۱/ مشهد سه راه ادبیات-مجتمع دکتر شریعتی - سالن فردوسی/ ساعت ۵ عصر
259 viewsedited  03:01
باز کردن / نظر دهید