2022-03-26 20:23:34
بهرهگیری از کلیسای ارتدوکس بهعنوان چاشنی ایدئولوژیک، از سوی دیگر، میتواند نهضت «پان اسلاویسم» یعنی اتحاد ملل اسلاو به رهبری روسیه بزرگ در نقش سازنده نظام اروپایی ، و فراتر از آن جهانی، نو را احیا کند.
کلیسای ارتدوکس روس بیش از ۹۰ میلیون پیرو در خود روسیه دارد اما اگر بتواند دیگر کلیساهای ارتدوکس در اوکراین، یونان، قبرس، بلغارستان، صربستان و مقدونیه را متحد کند، از حمایت بیش از ۱۵۰ میلیون مومن برخوردار خواهد شد.
ارزشهای مشترک پوتین و امام
رهبران هر دو نظام در یک دنیای موازی که ساخته ذهن معلول خودشان است به سر میبرند و در چارچوب فضای تبلیغاتیشان، هر شکست را پیروزی و هر جنایت را جهاد قلمداد میکنند
امیر طاهری جمعه ۵ فروردین ۱۴۰۱ برابر با ۲۵ مارس ۲۰۲۲ ۵:۳۰
پوتین در سفر به تهران یک قرآن به خامنهای اهدا کرد-مشرق
«ارزشهای مشترک دو نظام»، این عبارتی است که دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی در توجیه وابستگی روزافزون خود به روسیه که قرار است به یک پیمان فرابردی بینجامد، به کار میبرد. مقامهای نظام خمینیگرا و تحلیلگران نانبهنرخروزخور نظام مدعیاند که الگوی دموکراسی غربی، که نامدارترین نمایندهاش «شیطان بزرگ» است، به گورستان تاریخ سپرده خواهد شد و الگوی تازهای زیر عنوان «نظام ارزشی» جای آن را خواهد گرفت. از دید هیئت حاکمه کنونی در تهران، روسیه ولادیمیر پوتین اکنون بهترین نمونه این نظام جهانی جدید است.
اما آیا میتوان گفت که جمهوری اسلامی و حکومت ولادیمیر پوتین در مسکو بر اساس یک الگوی مشترک شکل گرفتهاند؟
از یک دید، پاسخ به این پرسش میتواند مثبت باشد. هر دو نظام پیرامون یک کیش شخصیت ساخته شدهاند. در روسیه، پوتین فصلالخطاب است و در تهران، آیتالله علی خامنهای ریسمان همه عروسکها را در دست دارد. هر دو نظام با تکیه به پول آسان ناشی از درآمد نفت با آمیزهای از رشوه داخلی، توزیع سخاوتها و البته، تامین هزینه ماشینهای سرکوب، خود را حفظ کردهاند. هر دو نظام از «انقلاب مخملی» میترسند و برای حفظ خویش، حاضرند به جنایات جنگی و جنایت علیه بشریتــ همانطور که در سوریه و اکنون، در اوکراین میبینیمــ دست بزنند.
رهبران هر دو نظام در یک دنیای موازی که ساخته ذهن معلول خودشان است به سر میبرند و در چارچوب فضای تبلیغاتیشان، هر شکست را پیروزی و هر جنایت را جهاد قلمداد میکنند.
اما یک وجه مشترک جمهوری اسلامی و نظام پوتین در مسکو تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است: استفاده یا در واقع، سوءاستفاده از مذهب بهعنوان ایدئولوژی حکومتی.
بسیاری از تحلیلگران اوضاع کنونی ایران، جمهوری اسلامی را نوعی «تئوکراسی» یا حکومت مذهبی معرفی میکنند. اما واقعیت این است که در چارچوب ایدئولوژی خمینیگرا، این حکومت است که مذهب را کنترل میکند نه برعکس. به عبارت دیگر، آنچه در جمهوری اسلامی میبینیم یک دولت دینی نیست، یک دین دولتی است.
بیشتر بخوانید
روسیه و طرح اوکراینی کردن ایران بدون جنگ
پدرخوانده روس و پسرخواندگانش
پوتین و اسلام؛ قهرمان یا دشمن؟
در چند سال گذشته، همین پدیده در روسیه شکل گرفته است. در سال ۲۰۰۹، ولادیمیر پوتین سندی را تحت عنوان «قانون همکاری فقهی» با کلیسای ارتدوکس روسیه امضا کرد. این سند دو هدف داشت؛ نخست، پایان دادن به مبارزه رژیم کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی علیه دین و مذهب بهطور کلی و دوم، تثبیت کلیسای ارتدوکس بهعنوان شریک دینی دولت در فدراسیون روسیه. سندی که پوتین و اسقف اعظم کیریل امضا کردند در واقع، احیای یک سنت ۶۰۰ ساله بود به نام سمفونیا، یعنی هماهنگی تزار و اسقف در تبدیل روسیه به «روم سوم» یعنی پرچمدار مسیحیت پس از «روم اول» یعنی کلیسای کاتولیک رم و «روم دوم» یعنی کلیسای ارتدوکس بیزانطیه (استانبول کنونی).
در سطح تئوریک، در چارچوب سمفونیا، دین و دولت مانند دوقلو عمل میکنند. اما در عمل، این دولت است که دین را در کنترل دارد. اسقف اعظم کیریل را پوتین تعیین کرده است و پوتین میتواند او را کنار بگذارد.
وابستگی کلیسای ارتدوکس مسکو به دولت پوتین در جریان جنگ اوکراین بهخوبی روشن شده است. پدر کیریل، اسقف اعظم، میگوید: «اوکراینیها با ایستادن در برابر اراده ملت روس، گناهکارند. امروز، ما اوکراین را تهدیدی علیه قوم روس میدانیم و حق داریم با اعمال زور، این تهدید را از بین ببریم.»
اسقف کیریل در ادامه میافزاید: «نبرد ما در اوکراین صرفا جنبه فیزیکی ندارد، جنبه متافیزیکی (ماوراءالطبیعه) هم دارد. مسئله مربوط به نجات کل بشریت با پیام عیسی مسیح است. یعنی چیزی مهمتر از سیاست.»
@AmirTaheri4
5.3K views17:23