بیژن عبدالکریمی

2023-03-04 12:24:05 هر آن فردی که مخالف قدرت سیاسی است باید دست در دست هم فکر بکنیم و راه حلی برای آن پیدا کنیم.

بلوغ پدیدار شناسانه در پوزیسیون و اپوزیسیون دیده نمی شود
این اندیشمند سیاسی اظهار داشت: ما نباید مصالح اجتماعی جامعه را قربانی ستیزهای سیاسی کنیم یعنی همه چیز را از این منظر ببینیم که چگونه می توانیم از طرح هر مساله ای در جهت حفظ قدرت سیاسی یا در جهت نقد قدرت سیاسی استفاده کنیم. این شیوه مواجهه پدیدارشناسانه با مسائل نیازمند بلوغی است که در میان نه پوزیسیون ما و نه اپوزیسیون ما دیده نمی شود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا شما در نهاد قدرت و نهاد نخبگانی و نهاد اجتماع این اراده و اِشرافیت را برای حل مساله می بینید یا خیر؟ گفت: نه متاسفانه، من یک چنین اراده ای را در بین هیچ کدام از جریانات سیاسی و اجتماعی و در هیچ یک از نهادها نمی بینم و متاسفانه سیاست زدگی و ایدیولوژیک اندیشی سراسر جامعه ما را در برگرفته است اما ما باید به این نکته توجه کنیم که آینده فرهنگی و آینده اجتماعی ما امری بسیار بسیار مهم تر از آن است که چه کسی یا چه جریانی یا چه گروهی در رأس قدرت قرار گیرد.

ندای فیلسوف و اهل تفکر در کشور ما به هیچ وجه شنیده نمی شود
عبدالکریمی در توضیح این مساله بیان کرد: من فکر می کنم در مورد این گونه مسائل قبل از هر کس دیگری باید فیلسوف و متفکر سخن بگوید و ندای فیلسوف و ندای اهل تفکر در کشور ما به هیچ وجه شنیده نمی شود چه در فضاهای مجازی و چه در فضاهای رسمی صدای نامتفکران و نااندیشمندان بلندتر است و صدای اهل تفکر به هیچ عنوان شنیده نمی شود.

استاد فلسفه دانشگاه های کشور در پاسخ به این سوال که این مسیری که جامعه ایرانی طی می کند به کجا ختم خواهد شد؟ بیان داشت: من فکر می کنم ما در آینده با بحران هایی بسیار عمیق‌ تر و بسیار گسترده تر در کشور روبرو خواهیم بود و این بحران ها صرفا مربوط به یک جریان سیاسی نخواهد بود و کسانی هم که از این روند استقبال می کنند، نمی دانند که در حال پرورش مار در آستین هستند.

برخی نیروهای سیاسی هوراهای اشتباه می کشند
این استاد عاشق ایران افزود: مسائلی که اکنون شاهد آن هستیم فردا دست به گریبان هر آلترناتیو سیاسی نیز خواهد شد، به همین دلیل معتقدم که نباید مسائل را صرفاً از چشم انداز سیاسی دید. اکنون بسیاری از نیروهای سیاسی ما برای برخی از اتفاقات هورا می کشند و به این نکته توجه ندارند که ما با یک گسست جدی و عمیق تاریخی در عرصه جامعه روبرو هستیم.

گوش قدرت سیاسی در ایران ناشنوا شده است
وی بیان داشت: خیلی ها خوش بین هستند که یک آلترناتیوی در حال شکل گیری است و من چندان به این مساله خوش بین نیستم. ما با یک ثنویت و دوقطبی بودنی در جامعه ایران رو به رو هستیم. لذا اگر عملکردی از جریان معترض را نقد کنید به شما می گویند طرفدار جریان حاکم و سنتی هستید و اگر عملی از جریان حاکم را نقد کنید به شما خواهند گفت که طرفدار جریان اپوزیسیون هستید. ما باید بر این فضا غلبه پیدا کنیم. من نیز خودم را نه در جبهه سنتی ها قرار می دهم و نه در جبهه گسیختگی فرهنگی، من میخواهم خارج از این اتمسفر فکر کنم اما جامعه دچار یک ثنویت‌اندیشی ایدیولوژیک است و این اجازه را به افراد مستقلی چون من نمی دهد.

عبدالکریمی در پاسخ به سوال خبرنگار رکنا در خصوص اینکه آیا تاکنون درخواستی از طرف قدرت سیاسی یا نهاد نخبگانی و یا جریان های دیگر در مورد طرح مساله یا حل مساله داشته اید یا خیر؟ افزود: به هیچ وجه. گوش قدرت سیاسی ما و گفتمان انقلاب ما به طور کامل ناشنوا شده است و توان گفتگو را کاملاً از دست داده است و به هیچ وجه آمادگی گفتگو ندارد و بخشی از آن، به دلیل فشارهای بیش از اندازه نظام سلطه جهانی قابل فهم است ولی ما غیر از گفتگو هیچ راه حل دیگری نداریم.

در شرایط کنونی به هیچ عنوان راه سومی وجود ندارد
فیلسوف برجسته کشور تصریح کرد: ما دقیقا دو راه پیش رو داریم و در شرایط کنونی به هیچ عنوان راه سومی وجود ندارد: راه اول بحران، تعارض و درگیری و خونریزی است و راه دوم گفتگو است؛ و دلیل اینکه قدرت سیاسی ما تن به گفتگو نمی دهد این است که درگیر روزمرگی شده است و در حال حل مسائلی همچون سقوط پول ملی، تورم و معیشت مردم است و این فرصت اندیشیدن را از جریان انقلاب گرفته است.

عبدالکریمی افزود: اگر با همین روند کنونی پیش برویم شرایط در سال آینده بسیار بحرانی تر خواهد شد. نظام جهانی به شدت در حال فشار بر روی ما است و کشور ما هم به هیچ عنوان نمی تواند در مقابل نظام سلطه کوتاه بیاید. نظام بین الملل همه چیز ما را می خواهد و می خواهد ما به صورت مطلق تسلیم شویم و اگر فشار از داخل را هم به این مساله اضافه کنیم نتیجه منجر به ویرانی خواهد شد که به نفع هیچ کس نیست .

روشنفکران باید خود را عقب نکشند و وارد حل مساله بشوند
این اندیشمند ایرانی تاکید کرد: به نظر من رو باز کردن / نظر دهید

2023-03-04 12:24:04 فیلسوف ایرانی در گفتگوی تفصیلی با رکنا مطرح کرد؛
تغییر خواست ملی است/ نگاه جنسیت زده با جهان فعلی مطابقت ندارد/ بلوغ در پوزیسیون و اپوزیسیون دیده نمی شود
خانه اخبار اجتماعی کدخبر: 874153 ۱۴۰۱/۱۲/۱۳ ۰۹:۱۷:۰۶ مسعود لاهوت دبیر گروه : آزاده مختاری
رکنا: فیلسوف ایرانی در گفتگو با رکنا گفت: قتل های ناموسی دقیقاً اوج آشفتگی های عینی و ذهنی جامعه ما را برملا می سازد و به ما یادآوری می کند که ما با مقولاتی می‌ اندیشیم که با شیوه زیست ما سازگاری ندارد.


تغییر خواست ملی است/ نگاه جنسیت زده با جهان فعلی مطابقت ندارد/ بلوغ در پوزیسیون و اپوزیسیون دیده نمی شود
بیژن عبدالکریمی، فیلسوف و اندیشمند سیاسی در پاسخ به سوال خبرنگار اجتماعی رکنا در خصوص دلایل وقوع قتل های ناموسی در کشور به ویژه کشته شدن یک دختر 12 ساله در یکی از روستاهای اطراف بندرعباس به دست برادر 19 ساله اش، بیان داشت: به نظر می رسد در این گونه اتفاقات پیش و بیش از جنبه‌های فرهنگی یا جنبه‌های حقوقی، قانونی و بازدارندگی ماجرا، جنبۀ وجودشناسانه و معرفت شناسانۀ مساله از اهمیت ویژه ای برخوردار است که غالباً نیز فهم نمی گردد و نادیده گرفته می شود.

ما ایرانیان و مسلمانان وارد دومین گسست و شکاف تمدنی خود شده‌ایم
وی افزود: به زبان ساده تر، باید گفت که جهان دچار تحولاتی شده است و ما ایرانیان و مسلمانان وارد دومین گسست و شکاف تمدنی خود شده‌ایم و ما همچنان خودمان را با جهان معاصر سازگار نکرده ایم یعنی به یک نظام فکری وجودشناسانه و معرفت‌شناسانۀ شایسته دست پیدا نکرده ایم که خودمان را با جهان معاصر سازگار سازیم.

عبدالکریمی تصریح کرد: متاسفانه روحانیت و گفتمان انقلاب کماکان نتوانسته‌اند به یک نظام معرفت شناسانه و جهان شناسانه شایسته برای زیستی انسانی در جهان کنونی دست پیدا کنند و به ما کمک کنند با شرایط مدرن چگونه سازگار شویم و این درحالی است که ما در این حدوداً نیم قرن اخیر با دومین گسست و شکاف تمدنی خود روبرو شده ایم.

به هیچ وجه آمادگی مواجهه با نسل های جدید و مسائل مبتلابه آنها را نداریم
فیلسوف برجسته ایرانی معتقد است ما به هیچ وجه آمادگی مواجهه با نسل های جدید و مسائل مبتلابه آنها را نداریم. متاسفانه انتقادی که هم به قدرت سیاسی و هم روشنفکران ما وارد است این است که تمام مسائل را سیاسی می بینند و همه چیز را از منطق پوزیسیون و اپوزیسیون و از چشم‌اندازی سیاسی تحلیل می‌کنند، در صورتی که همه ما در یک کشتی قرار داریم و مسائل ملی، فرهنگی و تمدنی بسیار فراتر و سرنوشت سازتر از مسائل سیاسی است. مسائل را از افقی وسیع‌تر و ژرفتر دیدن نیازمند بلوغی فکری است که ما کم تر شاهد آن هستیم. به هر تقدیر، آینده ایران و جامعۀ ایران در مواجهه با نسل‌های جدید خود با مصائب و بحران هایی بسیار جدی روبروست و همۀ نیروهای اجتماعی ما آمادگی‌های لازم برای مواجهه با چنین بحران هایی را ندارند و ما اساساً نمی‌ دانیم چگونه باید با این مسائل مواجهه شویم.

این فیلسوف سیاسی می افزاید: قتل های ناموسی که در آن یک بچه پسر، خواهر خود را می کشد کاملاً به ما نشان می دهد که ما در یک جامعه آشفته ای زندگی می کنیم. اتفاقاتی اینچنینی دقیقاً اوج آشفتگی های عینی و ذهنی جامعه ما را برملا می سازد و به ما یادآوری می کند که ما با مقولاتی می‌ اندیشیم که با شیوه زیست ما سازگاری ندارد.

نه قدرت سیاسی، نه اپوزیسیون به بحران های اجتماعی و فرهنگی نمی اندیشند
عبدالکریمی تاکید کرد که نه روحانیت، نه قدرت سیاسی، نه جریان انقلاب نه روشنفکران، نه اپوزیسیون و نه پوزیسیون و نه دانشگاهیان هیچ کدام در مورد بحران های اجتماعی و فرهنگی که در آینده خواهیم داشت نیندیشیده اند و ما نمی دانیم با این بحران ها چه کار باید بکنیم به همین دلیل، به شدت نیازمند بازاندیشی و بازتعریف مقولاتی هستیم که در زندگی اجتماعی خود با آن مواجه هستیم و یکی از مهمترین آنها مسائل جنسیتی است.

نگاه جنسیت زده با زیست در جهان فعلی مطابقت ندارد
عبدالکریمی یادآور شد: این نگاه جنسیت زده ای که در اندیشه های سنتی ما وجود دارد به هیچ عنوان با زیست در جهان فعلی ما سازگاری نداشته است و اولین راه حل در مواجهه با این مساله این است که در گام نخست قدرت سیاسی حل این مسائل را از چشم انداز حفظ قدرت نبیند و منتقدین شرایط فعلی همه مسائل را از چشم انداز نقد قدرت سیاسی تلقی نکنند.

نویسندۀ کتاب «ما و جهان نیچه ای»، عنوان می کند: اولین کار ما در مواجهه با مساله، «سیاست زدایی» از آن است زیرا وقتی یک بچه سر خواهر خود را از بدنش جدا می کند این یک مقوله سیاسی نیست. این یک مسأله اجتماعی و فرهنگی است که باید ما دانشگاهیان، روشنفکران، فلسفه خوانده‌ها و جامعه شناسی خوانده ها در کنار ارکان و مسئولین جامعه در باره آن بیندیشیم و به فهم و حل مسأله یاری برسانیم. جامعه و حتی هر آن باز کردن / نظر دهید

2023-03-04 12:22:37 https://www.rokna.net/fa/tiny/news-874153 باز کردن / نظر دهید

2023-03-04 12:10:24 پدیده آتش‌نشانان آتش‌افروز
رضا نصری

#رشتو

در حرفه آتش‌نشانی پدیده‌ای به اسم «آتش‌نشان آتش‌افروز» (pompier pyromane) وجود دارد که به اقلیتی اطلاق می‌شود که خود آتش به پا می‌کند تا بعد بتواند در کسوت قهرمان و‌ منجی در صحنه نزد قربانیان ظاهر شود.

یعنی آتش‌نشان آتش ایجاد می‌کند، منتظر می‌نشیند تا گزارش شود و بعد در کسوت قهرمان برای اطفای حریق در صحنه ظاهر می‌شود و از دینامیک پدید آمده لذت می‌برد. به این اختلال روانی - که به بهای نابودی زندگی قربانیان موجب ارضای روحی فرد می‌شود - «سندروم قهرمانی» هم می‌گویند.

گویا سالانه در آمریکا حدود ۱۰۰ آتش‌نشان با تشخیص این اختلال شناسایی و از کار برکنار می‌شوند.

این همان سندرومی است که بخش عمده‌ای از اپوزیسیون ایران نیز دچارش شده! با این تفاوت که خود اپوزیسیون در «گزارش‌دهی آتش» هم مستقیم سهیم می‌شود و - برخلاف آتش‌نشان آتش‌افروز - استعداد و مهارت لازم برای اطفای آتش خودخواسته را هم ندارد!

روال کار همان است: از تحریم حمایت می‌کند، سپس در مورد وضعیت بد اقتصادی گلایه‌ها می‌کند و برای نجات مردم وارد صحنه می‌شود! در اوج کرونا لابی می‌کند تا تحریم‌ها تعدیل نشود و منابع لازم تامین نگردد،؛ سپس بر مدیریت بحران و کشته‌شدگان گریه می‌کند و در مقام منجی وارد عمل می‌شود!

از تمام ابزار خود برای تخریب و تضعیف دستگاه دیپلماسی استفاده کند؛ سپس طومارها در مورد «انزوای کشور» و «بی‌کفایتی دولت در تأمین منافع ملی در صحنه بین‌المللی» می‌نویسد و در کسوت کاردان و خیرخواه «ملی‌گرا» ظاهر می‌شود!

تلاش می‌کند با حمایت از «فشار حداکثری» دولت مرکزی را تضعیف و به یک «دولت ورشکسته» یا Failed state تبدیل کند؛ سپس از ناتوانی دولت در تأمین خدمات اولیه (از جمله تامین امنیت اجتماعی) ناله می‌کند و خود را منجی وضعیت می‌خواند!

لابی می‌کند تا فروش نفت کشور را به صفر برساند و بانک مرکزی را در معرض تحریم‌ها نگه دارد و در این راستا در برابر هرگونه اقدام جهت تعدیل فشار آمریکا کارشکنی می‌کند؛ سپس با مویه و زاری از بالا رفتن قیمت ارز و افت قدرت خرید مردم می‌گوید و خود را «راه‌حل» جلوه می‌دهد!

فعالانه بواسطه شبکه‌های تلویزیونی خود - با بکارگیری پیشرفته‌ترین شیوه‌های روان‌شناسی اجتماعی- به صورت سیستماتیک به تشدید اضطراب و نگرانی و هیستریا در میان مردم مبادرت می‌کند؛ سپس از نبود امید ‌و نشاط و شادی در ایران می‌گوید و وعده می‌دهد به نجات مردم خواهد آمد!

تمام نیروهای معتدل و خواستار تنش‌زدایی (اعم از حکومتی و منتقد) را تخریب و تخطئه و بدنام می‌کند تا افراطی‌ترین تفکرات و جریان‌ها بر صحنه سیاسی حاکم شود؛ سپس از تبعات حاکم شدن چنین فضایی می‌گوید و مدعی نجات کشور از گزند جنگ می‌شود!

حقیقت این است که این آتش‌نشانان آتش‌افروز - که امروز از کاخ سفید تا کاخ الیزه و از کنگره تا پارلمان‌های اروپا می‌دوند تا بنزین روی شعله‌های ایران بریزند - خود نمی‌فهمند در خاورمیانه، خانه‌ای که آتش گرفت به این زودی‌ها خاموش نخواهد شد تا اینها روزی قهرمان شوند!

یعنی همسایگانی که امروز پیت بنزین دست‌شان داده‌اند، آن روز هم نمی‌گذارند - تا آن خانه خاکستر نشده - قطره‌ای آب روی آن بریزند!

این‌ها اگر خیرخواه و قهرمان بودند، همین امروز مرهمی «نقد» بر زخم مردم می گذاشتند؛ نه اینکه خانه‌شان را با وعده علاج «نسیه» به آتش بکشند با توهم اینکه روزی در صحنه جرم از آن‌ها استقبال خواهد شد!

https://mobile.twitter.com/RezaNasri1/status/1631664547873316864 باز کردن / نظر دهید

2023-03-04 10:43:13 کافه‌عاشقی
مقاومت یک هنرمند در برابر جهانی بی‌عشق

بیژن عبدالکریمی

دیشب، 12 اسفندماه 1401، به پردیس تئاتر شهرزاد، واقع در خیابان نوفل لوشاتو تهران، برای دیدن نمایش «کافه ‌عاشقی»، اثر دوست بزرگوارم، سید جلال ‌الدین دُرّی رفته بودم. فضای عمومی سالن نمایش، پیاده‌ روی اطراف آن و جمعیت عمدتاً جوان تماشاگران مشتاق ورود به سالن ‌های نمایش و تیپ اجتماعی، نحوۀ پوشش و حتی گه‌ گاه حذف علائم جنسیتی در مدل موی سر برخی از دختران، همه و همه از ظهور نسل‌هایی جدید و ورود جامعۀ ما به مرحلۀ تاریخی جدید و ظهور ایرانی دیگرگون حکایت می‌ کرد.
«کافه‌ عاشقی»، برداشتی تازه از داستان لیلی و مجنون است که نظامی شاعر بزرگ و پرآوازۀ ما، آن را در سومین مثنوی از مجموعه مثنوی‌ های خود، مشهور به خمسه نظامی سروده است. مثنوی «لیلی و مجنون» یکی از زیباترین، شورانگیزترین، انسانی ‌ترین و خدایی ‌ترین داستان ‌های عاشقانه جهان است و منظومه لیلی و مجنون را مشهورترین داستان عشقی کلاسیک نه فقط در ادب و شعر فارسی بلکه در سراسر ادبیات دورۀ اسلامی باید تلقی کرد. عشق پاک و انسانی لیلی و مجنون منشوری است که به نحوی واحد هم عشق انسانی و هم عشق الهی را در هم می‌تاباند. جاودانه شدن این قصه و نیز داستان ‌هایی چون شیرین و فرهاد کاملاً حکایت‌گر به رسمیت شناخته شدن عشق ‌های پاک انسانی در عالَم و زیست ‌جهان ایرانی ‌ـ ‌اسلامی است. عشق‌ های انسانی ‌ایی چون عشق لیلی و مجنون کاملاً با روح توحیدی و الهی و تعالیم بلند دینی و معنوی اسلام، لیکن در افق خرد ایرانی سازگاری و هماهنگی دارد تا آنجا که عشق الهی و توحید الهی دو مفهوم کاملاً قرین و هم ‌نشین در فرهنگ اسلامی، به خصوص در روایت شیعی و معنوی آن هستند.
به هر تقدیر، آن چه برایم شورانگیز است، مقاومت و چالشی است که سیدجلال‌الیدن دُرّی هم در برابر نیهیلیسم، روزگار مرگ عشق و جهان تهی از معنا و زیبایی و نسل ‌های غرق در این نیهیلیسم دارد و هم در برابر کسانی که به نام دین حقیقت، معنا، عشق و زیبایی را قربانی می ‌سازند. درّی، در مقام نویسنده و کارگردان، جهان را، به تبع خرد ایرانی، تفکر مسیحی و تفکر شیعی، محلی برای تجربه عشق و، با تعابیر نسل‌ های جدید، «کافه‌ای برای عاشقی» دانسته، «عشق» را غایی ‌ترین امر در جهان و معنای زندگی انسان بر روی کرۀ خاک تلقی می‌ کند. «کافه‌ عاشقی» نمایشی برای نسل ‌های جدید و به زبان آنان، لیک، نه همسو با آنها، بلکه دقیقاً در نقد آنان است. درّی با تکیه بر وجوه انسانی و اگزیستانسیل داستان عاشقانۀ لیلی و مجنون با نسل ‌های جدید سخن می‌گوید، به اعماق وجود آنها راه می ‌یابد اما جهان نیهیلیستی آنان را تأیید نکرده، عمیقاً به نقد می‌ کشد. این «همزبانی نقادانه» همان چیزی است که نهادهای فرهنگی ما به شدت بدان نیاز دارند لیکن عمیقاً فاقد آنند و به همین دلیل، مدتی بر روی صحنه رفتن «کافه ‌عاشقی» با مشکل روبرو گردید و عجبا که در سرزمین ما، که اگر نگویم یگانه سرزمین، لیک یکی از مهم‌ترین کانون‌های معنوی تفکر عاشقانه در سراسر تاریخ جهان است و بدون این عشق ادب، حکمت، عرفان، ایمان، هنر، موسیقی، معماری و همۀ تاروپود هویت و هستی فرهنگی و تاریخی ما پادرهوا و بی ‌معنا خواهد بود، در برابر هر گونه احساس و تفکری عاشقانه، یعنی در برابر جوهرۀ هستی خودِ ما مقاومت می‌گردد.
درّی، در خوانشی نو و تازه از داستان لیلی و مجنون، علاوه بر تکیه بر وجوه فردی و وجودی (اگزیستانسیال) عشق، مقولۀ عشق را به مقوله‌ای اجتماعی و انتقادی تبدیل کرده، همۀ جامعه را در سرکوب عشق و در سرکوب جان عاشقان مقصر می‌ داند و از ما می ‌پرسد که ما را چه شده است که یکایک ‌مان دشنه‌ای برای قتل لیلی‌ ها و مجنون‌ ها به دست گرفته، هر یک به شیوه ‌ای به قتل عشق کمر بسته ‌ایم؟ درّی برای نقد شرایط کنونی ما، همچون خیل انبوه افراد در جامعه، از جمله روشنفکران، به شعارها و رجزخوانی ‌های روزمرۀ سیاسی و اجتماعی روی نمی‌ آورد، بلکه با رجوع به سنت اصیل و عمیق حِکمی، ادبی و تاریخی خود، از یکی از بنیادی‌ ترین مقولات در زندگی انسانی، یعنی عشق، برای نقد نه فقط نهادهای رسمی بلکه کل جامعه و همۀ ما، از جمله نسل ‌های جدید سود می‌جوید و از این طریق با عمیق‌ ترین لایه ‌های وجودی وجدان سوبژه ایرانی ارتباط برقرار می‌ کند. درّی، در مقام یک نمایشنامه ‌نویس، فیلنامه ‌نویس، شاعر و کارگردان، دقیقاً در همانجایی ایستاده است، که من، در مقام یک معلم فلسفه آرزومندم هنر و هنرمندان سرزمین ‌ام در آن موقف قرار گیرند. باز کردن / نظر دهید

2023-03-01 15:44:30 با تأسف و تأثر بسیار مطلع شدم که یکی از اساتید، پژوهشگران و اندیشمندان برجسته کشورمان، جناب دکتر سید جواد طباطبایی، که حق استادی نیز بر گردن اینجانب داشتند، و متأسفانه قدر ایشان به اندازه لازم و شایسته رعایت نشده و ستم‌هایی نیز در نظام آکادمیک و دانشگاهی کشور بر ایشان رفته بود، امروز دار فانی را ترک گفته، از میان ما به سوی سرای باقی شتافتند. اینجانب، در مقام یک دانشجوی فلسفه این ضایعه را اولاً، به همه اصحاب فرهنگ و تفکر، ثانیاً به خانواده محترم ایشان و ثالثاً به همه اساتید و دانشجویان و اعضای حیات آکادمیک کشور تسلیت گفته، تأسف قلبی و عمیق خویش را در این خصوص اعلام و ابراز می دارم. همواره اعلام داشته و می دارم، علی رغم انتقاداتی که به برخی از دیدگاه های ایشان داشته و دارم، ایشان به لحاظ علمی و آکادمیک چند سروگردن از بسیاری از همقطاران خود بلندقامت‌تر بوده، و اختلاف‌نظرات علمی با ایشان به هیچ وجه از عشق و احترام افرادی چون بنده به ایشان و از شأن و مرتبه علمی ایشان نکاسته و نمی‌کاهد.
آرزومندم در میان دوستان و شاگردان ایشان افراد لایقی پیدا شوند که حافظ و میراث‌دار آثار ایشان بوده و نوشته‌های ایشان را به صورت مجموعه‌آثار تدوین کرده، تا به عنوان بخشی از مآثر تفکر ایران معاصر ما به دست آیندگان برسد.
با آرزوی گسترش عشق و احترام روزافزون به اصحاب نظر و تفکر در ایران عزیز و گشودگی گوش‌های مسئولین امر نسبت به ندای دردمندانه همه اندیشمندان و متفکران در چنین شرایط بحرانی کشور.

بیژن عبدالکریمی
10 اسفندماه 1401 باز کردن / نظر دهید

2023-02-28 20:57:08 نشست تلگرامی این سه شنبه شب، 9 اسفند ماه ۱۴۰۱ با حضور بیژن عبدالکریمی موضوع: «امر سیاسی حقیقی چگونه امری است؟ تأملاتی بر فرونسیس ارسطویی» (جلسه چهاردهم) زمان: از ساعت 21 الی 22 (منوط به امکان دسترسی به اینترنت و تلگرام) گروه تلگرامی دکتر بیژن عبدالکریمی باز کردن / نظر دهید

2023-02-28 08:03:51 نشست تلگرامی این سه شنبه شب، 9 اسفند ماه ۱۴۰۱
با حضور بیژن عبدالکریمی
موضوع: «امر سیاسی حقیقی چگونه امری است؟ تأملاتی بر فرونسیس ارسطویی» (جلسه چهاردهم)
زمان: از ساعت 21 الی 22 (منوط به امکان دسترسی به اینترنت و تلگرام)
گروه تلگرامی دکتر بیژن عبدالکریمی باز کردن / نظر دهید

2023-02-22 21:11:16 منتشر شد:
اطلس شانه‌هایش را بالا انداخت (دورۀ سه جلدی) | نویسنده: آین رند | مترجم: امین فهیما | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1401|
خرید آنلاین از فروشگاه اینترنتی انتشارات نقد فرهنگ
ارسال از طریق پست
برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید
به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید باز کردن / نظر دهید

2023-02-22 21:11:00 منتشر شد:
اهل کتاب؛ نحوۀ برخورد محمد رسول‌الله با مسیحیان| نویسنده: کریگ کانسیدین | مترجمین: اعظم خرام، طاهره تیرگری | چاپ اول | نشر نقد فرهنگ | 1401|
خرید آنلاین از فروشگاه اینترنتی انتشارات نقد فرهنگ
ارسال از طریق پست
برای خرید این کتاب روی این لینک کلیک کنید
به اینستاگرام نقد فرهنگ بپیوندید باز کردن / نظر دهید