2021-11-14 22:40:44
در بیع شرط
ماده ۴۵۸قانون مدنی
در عقد بيع، متعاملين می توانند شرط نمایند که هرگاه بایع در مدت معينی تمام مثل ثمن را به مشتری رد کند خيار فسخ معامله را نسبت به تمام مبيع داشته باشد و همچنين می توانند شرط کنند که هرگاه بعض مثل ثمن را رد کرد خيار فسخ معامله را نسبت به تمام یا بعض مبيع داشته باشد در هر حال حق خيار، تابع قرارداد متعاملين خواهد بود و هرگاه نسبت به ثمن، قيد تمام یا بعض نشده باشد خيار، ثابت نخواهد بود مگر با رد تمام ثمن
توضیح ماده
بیع شرط عبارت از بیعی است که در آن شرط شود هرگاه بایع در مدت معین مثل ثمن را به مشتری رد نماید حق فسخ آن را داشته باشد.
رد ثمن را پنج قسم می توان اعتبار نمود:
۱) رد ثمن قید برای پیدایش خیار به طور تعلیق باشد در این صورت خیار پس از رد ثمن به وجود می آید و تا قبل از آن موجود نبوده است.
۲)رد ثمن قید برای فسخ کردن عقد است به این معنی که حق خیار به وسیله عقد به وجود می آید ولی اعمال آن که فسخ عقد است منوط به رد ثمن است.
۳) رد ثمن فسخ فعلی است به این معنی که رد ثمن از طرف بایع کاشف از اراده فسخ بیع است.
۴) رد ثمن قید برای انفساخ عقد است به این معنی که با دادن ثمن عقد به خودی خود منفسخ می شود.
۵) رد ثمن شرط لزوم اقاله است به این معنی که در عقد مشتری ملتزم می گردد که چنانچه ثمن به او مسترد شود معامله را فسخ کند بنابراین با رد ثمن به مشتری او ملزم به انجام تعهد خود می باشد و در صورت امتناع از طرف حاکم اجبار به فسخ می شود و هرگاه فسخ ننمود، حاکم فسخ می نماید
چنانکه از عبارت ماده ۴۵۸ قانون مدنی معلوم می شود ماده مزبور رد ثمن را در خیار شرط به یکی از دو قِسم اول و دوم اعتبار نموده است ولی چنانچه رد ثمن در عقد بیع به یکی از سه قسم دیگر اعتبار شود عقد نیز خیاری می باشد و صحیح است.
@dadgostar_hoghogh99
240 views19:40
د
