2022-02-07 07:07:15
تعریف شما از یه رابطه خوب چیه؟
اینکه همیشه حال همدیگه رو خوب نگه داریم؟
تا حالا فکر کردین چی شده باورمون، خوبی رو مترادف می‌دونه با به دوش گرفتن هیجان و عواطف بقیه؟
انگار که ما مسئول احساس بقیه‌ایم و در صورت نبود حالِ خوش اون‌ها، ما باید شرمنده باشیم!
این باور، از یه هسته‌ی مرکزی میاد که احتمالاً مراقبای کودکی‌مون تو ذهنمون کاشتند و باعث شده ما رفتار و فکرمون رو با ارزش‌ها و باورای اخلاقی اون‌ها بسنجیم.
کم‌کم این سنجش و اداره شدن، باعث تفکرِ بیمارگونی در ذهنمون شد که لازمه برای خوب نگه‌داشتن حال والدین‌مون، همواره ما مراقب و مسئول باشیم.
مراقب رفتار خودمون و مسئول احساس اون‌ها.
حالا هم تو رابطه‌ی عاطفی، دقیقاً داریم همون رفتار رو بازسازی می‌کنیم و خودمون رو مسئول احساس شریک عاطفی‌مون می‌دونیم.
عزیز دلم،
تو، در هر حال خوب و باارزشی
و این ارزشمندی، نه بابت مسئول بودن در قبال با هیجان‌های طرف روبروت که از اندیشه و احساس نابت میاد.
بگذار خودش در قبال با زندگیش، مسئولانه بایسته و هوشیار دلیل اضطراب‌هاش باشه.
اگه توو یه رابطه‌ای هستی که وقت حرف‌زدن، هیچ نیازی به حذف کردن خودت نداری و بدون احساس‌گناه می‌تونی از نیازهات بگی،
با یه آدم امن طرف هستی.
اما اگه با کسی هستی که وقت حرف زدن باید به احساساتش فکر کنی و هرچیزی رو نمی‌تونی بگی-چون با رفتارهای کنترل‌کننده‌ای مثل قهر و پرخاشگری و... با تو برخورد می‌کنه- درگیر رابطه والد و کودک شدی و لازمه، نگاهی دوباره به رابطه‌ات بیندازی.
#دانستنیهای_روانشناسی
@darbandimoshaver
188 views04:07
د
