دیدگا: کانال رسمی خالد توکلی

2021-09-06 16:14:59 پاکستانِ شوم و افغانستانِ مغموم
«آیا مردم خاورمیانه بازهم مذهب می‌خورند؟»
فرهاد امین‌پور
بی‌تردید پاکستان یکی از بی‌هویت‌ترین جوامع امروز دنیاست؛ کشوری که محور حاکمیتیِ آن نه «دولت- ملت» که یک «دولت- ارتش»ِ فاسد است و به‌شدت تلاش می‌کند با تعمیق خصومت با هند، یک بنیان هویتی برای خود دست و پا کند؛ هویتی که تنها براساس نفرت دینی و توان هسته‌ای قوام یافته است و به‌سختی می‌توان مبانیِ فرهنگی، اجتماعی و تاریخیِ دیگری برای آن دست‌وپا کرد. 
کسانی‌که در کشورهایی مانند امارات و دیگر کشورهای حوزه‌ی خلیج فارس با کارگرانِ پاکستانی‌ و افغانی برخورد کرده‌اند، به‌خوبی غرور و نخوت ناشی از تعصب دینی و مذهبیِ پاکستانی‌ها و فروتنی و صداقت منبعث از رنج‌ها و مصایب افغان‌ها را دیده‌اند.
پاکستان سال‌هاست با چنبره بر همسایه‌ی شمالیِ خود یعنی افغانستان، تلاش می‌کند بر ناکامیِ عقب‌ماندن از هند سرپوش بگذارد و افغانستانِ زخمی و بخت‌برگشته‌ را به میدانی برای نشان دادن اقتدار نظامیِ خود و ایجاد مزاحمت برای هند تبدیل کند؛ خواسته‌ای که نه از طریق گسترش حوزه‌ی نفوذ سیاسی، اقتصادی یا فرهنگی، که همواره از رهگذر ایجاد جنگ داخلی در افغانستان و حمایت از محافظه‌کارترین و تندروترین گروه‌های مذهبی دنبال شده است. دولت- ارتشِ فاسدِ پاکستان که بیش از دو دهه است با نیرنگ‌های تکراری و به بهانه‌ی جلوگیری از گسترش تروریسم، کشورهای غربی‌ را تیغ می‌زند، این جامعه را به محل آموزش جریان‌های افراطیِ مذهبی از قبیل طالبان تبدیل کرده و با گسترش مدارس مذهبی، به‌صورت غیرمستقیم از دولت‌های اغلب ساده‌لوح غربی و وحشت‌زده از ترور و خشونت باج می‌گیرد. حتی وقتی آمریکایی‌ها در سال 2011 اسامه بن‌لادن را که توسط ارتش پاکستان در شهر نسبتاً نظامی و خوش آب‌وهوای ایبت‌آباد مخفی شده بود کشتند، دولت پاکستان با وقاحت تمام اعتراض کرد و این کار را نقض حاکمیت خود ‌نامید.
اکنون یک‌بار دیگر و در سایه‌ی دولت‌مردان فاسد و بی‌کفایت و کشورهای بی‌مسئولیت و عهدشکنِ غربی، سرنوشت مردم رنج‌دیده و مغموم افغانستان که در بیست سال گذشته تلاش کرده بودند از دریای جنگ و نیستی عبور کنند و یک آینده‌ی جدید برای خود دست‌وپا نمایند توسط حکومت پاکستان رقم خورده است. حکومتی که با فرستان پهپاد و هواپیما و کشتن انسان‌هایی که با دست‌های نسبتاً خالی و ته‌مانده‌ی امیدشان در برابر تاریکی و تباهی مقاومت می‌کردند، آخرین شعله‌های زندگی در دره‌ی پنج‌شیر و افغانستان را برای مدت نامعلوم دیگری خاموش کرد، اما بازهم این همه‌ی ماجرا نیست.  
امروزه در دنیا با پدیده‌ی جالبی روبه‌رو هستیم؛ معادله‌ای که در یک‌طرف آن دمکراسی‌های «ناقص» و «فاسد»ی چون نظامِ برافتاده‌ی افغانستان به‌سختی می‌توانند به حیات خود ادامه دهند و در غیاب حمایت‌های خارجی به‌شدت ناپایدارند و در برابر فشارها و تهدیدهای کوچک به‌سرعت فرو می‌ریزند و در طرف دیگر، نظام‌های استبدادی و تمامیت‌خواه نیز به‌سختی می‌توانند مانند گذشته به بقای طولانی‌مدت خود امیدوار باشند و به‌سرعت در معرض لرزش‌های اجتماعی و سیاسیِ ناشی از دگرگونیِ سبک زندگی مردم و تغییر اولویت‌های آنان قرار می‌گیرند. به‌عبارت دیگر امروزه در بیشتر جوامع شاهد ظهور و گسترش پدیده‌ی نسبتاً فراگیری هستیم که تعلقات قومی و مذهبی را در برابر فاکتورهایی چون آزادی، رفاه و امنیت اقتصادی به حاشیه رانده است و دیگر به‌سختی می‌توان مردم یک جامعه را مجاب کرد که برای همیشه در برابر ویژگی‌های اغلب مبهمِ هویتی و به‌شدت بی‌اعتبار شده از سوی حکام فاسد و مستبد تمکین کنند؛ مردمی که تحت تأثیر تغییرات عمیق و گسترده‌ی ناشی از دمکراسی، رفاه و امنیت پایدار، به‌خوبی تبعیض و فساد حاکم بر نظام سیاسی را می‌بینند و در غیاب مفاهیمی چون «آزادی»، «منافع ملی» و «عدالت در توزیع منابع و فرصت‌ها» آرام نمی‌نشینند.
دولت افغانستان بر اساس بخش اول این معادله سقوط کرد و طالبان نیز بر پایه‌ی بخش دوم آن در آینده‌ی نزدیک با مشکلات بزرگی مواجه خواهد شد. طالبان شاید بتواند با حمایت پاکستان و تقلید از مسلک دوگانه‌ و ریاکارانه‌ی برخی کشورهای منطقه برای مدتی خود را مُدرن و مسالمت‌جو نشان دهد، اما به‌زودی ماهیت خشونت‌طلب و تمامیت‌خواه خود را آشکار خواهد کرد. طالبان نمی‌تواند برای همیشه به‌جای آزادی و نان و رفاه، مردم افغانستان را با ‌خوردن و مصرفِ افراط‌گراییِ مذهبی راضی نگه دارد. شاید این جریان در کوتاه‌مدت بتواند یک نظام مذهبی- نظامی و سرکوبگر تشکیل دهد، اما هرگز نمی‌تواند یک‌بار دیگر افغانستان را به بیست سالِ قبل بازگرداند، زیرا بذر آزاداندیشی و آزادی‌خواهی برای همیشه در این جامعه ریشه دوانده است.  باز کردن / نظر دهید

2021-09-05 22:56:05 همیشە خواندن مطالب و شنیدن سخنان دکتر عبدالکریمی برای من آموزندە و لذت‌بخش بودە است. اخراج ایشان از دانشگاە کە استادی سخت‌کوش و خلاق بود برای دانشجویانش بسیار زیانبار است. حیف است دانشگاە و کلاس‌های درس از وجود چنین استادی محروم شود. باز کردن / نظر دهید

2021-08-22 20:59:25 بيانيه‌ی جمعی از نهادها و انجمن‌های ‌‌ فرهنگی ـ ادبی و فعالین اجتماعی و سیاسی کُردستان در خصوص رویدادهای اخیر دانشگاه کردستان

مخدوش نمودن تابلوهای کُردی دانشگاه کردستان در سنندج، که در ادامه‌ی به آتش کشیدن پیکره‌ی ادیب بلندآوازه‌ی کُرد، استاد عبدالرحمن شرفکندی (هژار) در مهاباد صورت می‌گیرد، حاکی از گسترش و میدان‌داری تفکری است که اساساً اعتقادی به تنوع و تکثر قومی، زبانی و فرهنگی در گستره‌ی ایران ندارد و با ناديدەانگاری اصل 15 قانون اساسی، تلاش می‌کند با ایجاد ناامنی و ترس، باورمندان بە احقاق حقوق کُردها را در تمامی حوزە‌ها از تلاش بازدارد، غافل از این‌که با اصرار بر تداوم چنین حرکات متحجرانه‌ای، مردم کُردستان نسبت به پیگیری حقوق خود در همەی زمینەها، ‌مصمم‌تر می‌شوند. از طرف دیگر این جریان مشکوک تلاش می‌کند اساسِ هم‌زیستی تاریخیِ اقوام و مذاهب ساکن در جغرافیای ایران را با چالش مواجه ساخته و جامعه‌ی سرشار از مشکلات کنونی را به سمت گسست و انشقاق بیشتر سوق ‌دهد.
ما به‌عنوان جمعی از نهادها، انجمن‌های فرهنگی ـ هنری، فعالین حوزە‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کُردستان، ضمن محکوم نمودن چنین فعالیت‌های مشکوک و خطرناکی، انتظار داریم که نهادهای مسئول در دانشگاە
بدونِ توجه به چنین حرکاتی، به سیاست‌ها و برنامەهای خود در راستای رسمیت‌بخشی بیشتر به تنوع فرهنگی و زبانی ادامه دهند و از ظرفیت‌های هر چند اندک موجود برای گسترش و توسعەی هرچه بیشتر فرهنگ و زبان کُردی استفاده کنند و در اسرع وقت نسبت بە بازسازی‌ تابلوهای تخریب شدە و عادی‌سازی وضعیت دانشگاه اقدام نمایند. از نیروهای قضایی و انتظامی نیز انتظار می‌رود که با سرعت، قاطعیت و شفافیت کامل با عاملان چنین تحرکاتی برخورد کنند. هم‌چنین نهادهای حاکمیتی که آسیب‌شناسی و سیاست‌گذاریِ امور فرهنگی کشور را به‌عهده دارند، باید هرچه سریع‌تر زمینه‌های ظهور و ترویج چنین اندیشه‌های مسمومی را شناسایی کنند و نظریه‌سازان و آمران این رویکردهای خطرناک را که هدفی جز آسیب رساندن به اعتماد و انسجام اجتماعی و ملی ندارند به جامعه معرفی نمایند./.


انجمن فرهنگی ـ ادبی پەیڤ (سقز)
انجمن جامعه‌شناسی کردستان ـ سقز
انستیتو زانست زاگرس (ایلام)
انجمن ادبی بوکان
انجمن ادبی "بیان" (بوکان)
انجمن ادبی "خانای قوبادی" (جوانرود)
موسسه "گوتاری نوێ" (جوانرود)
انجمن موسیقی سقز
انجمن هنرهای تجسمی سقز
انجمن هنرهای نمایشی سقز
انجمن گرافیک سقز
انجمن ژیانەوە (سقز)
انجمن "مەولەوی" (جوانرود)
انجمن "شانۆ" (جوانرود)
انجمن "حقوق شهروندی" (جوانرود)
انجمن ادبی "سەردەم" (سردشت)
انجمن ادبی پیرانشار
انجمن ادبی اشنویه
مرکز پژوهشهای تاریخی "کرد و کردستان"
انجمن فرهنگی ادبی "بەرۆژەی بانه"
گروە تئاتر آناهیتا - سقز
انجمن شعر و ادب بانە

ابراهیم اسماعیل‌پور
ابراهیم حسنی
ابراهیم شوقی
اجلال قوامی
آزاد نمکی
اسماعیل مصطفی‌زاده
افشین بهاری‌زر
امجد غلامی
امید ورزندە
امین گردیگلانی
بایزید مردوخی
بهرام ولدبیگی
پژمان حبیبی
تحسین رضایی
چنور فتحی
حاج‌عبداللە حمزە
حسیم مرادی
حمیدرضا صمدی
خالد توکلی
خالد سلیمانی‌آذر
رامان صوفی‌سلطانی
رشید ایلخانی‌زادە
رضا شجیعی
رئوف کریمی
زاهد شریف‌پور
سعید نجاری(ئاسۆ)
سلمان امام‌زنبیلی
سیاوش حیاتی
شنو حسینی
صلاح‌الدین آشتی
عباس محمدزاده
عبدالعزیز مولودی
عبدالله سهرابی
عبدالله لطیف‌پور
عثمان نوری
علی اشرافی
علی سهرابی
علی شمس‌برهان
فرهاد امین‌پور
فریدون میراحمدی
فریدون نوری
فرهاد هادی
فوزیه سلطان‌بیگی
قطب‌الدین صادقی
کامران محمدرحیمی
کاوان محمدپور
کمال حسو
کمال روحانی
کیوان قلخانی
الله‌رضا عباسی
لیلا صالحی
ماجد مردوخ‌روحانی
مازیار طاطایی
ماهپاره ابراهیمی
محسن رضوی
محسن کرمجو
محمد موفقی
محمدباقر پیری
محمدصالح نیکبخت
محمدعلی سلطانی
مختار زارعی
موسی امیدی
مولود خوانچەزرد
ناصر وحیدی
نرمین ابراهیم‌آذر
نوشاد طاهری
نوشین محمدی
نوید نقشبندی
همایون امینی
همایون کمانگر
هیمن عبدالله‌پور
وریا غفوری
یونس رضایی
@didgaxalid باز کردن / نظر دهید

2021-08-21 08:33:00 جلسه رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی رئیس جمهور آغاز شده است. معمولاً نماینده‌ها سعی می‌کنند از این فرصت استفاده کنند تا نظرات و مطالبات خود را در قالب موافقت یا مخالفت با وزیران بیان کنند. باید منتظر باشیم و ببینیم آیا نماینده حوزه انتخابیه ما نیز حضور فعال خواهد داشت یا همچنان سکوت را پیشه خواهد کرد و مانند اسلاف خویش از این فرصت بهره نخواهد برد. نماینده نباید تماشاگر باشد و هر چه بیشتر چالاک و فعال باشد و دیده شود بیشتر می‌تواند مسائل و مشکلات حوزه انتخابیه‌اش را مطرح کند و برای حل آنها از امکانات مجلس استفاده کند. نماینده باید حداقل این پرسش‌ها را مطرح کنند؟
برنامه اجرایی دولت برای کولبران چیست؟
برنامه اجرایی دولت برای توسعه متوازن چیست؟
مطالبات فرهنگی مردم کردستان چه بازتابی در برنامه دولت داشته است؟ باز کردن / نظر دهید

2021-08-16 20:47:56 @fllaska

هر کسی یک عشقی دارد.
اما خیلی کم‌اند آدم‌هایی که با صراحت دنبال عشقشان بروند. مثلا یکی عاشق رانندگی است، می‌رود دنبال حرفه‌ی بی‌تحرک کاسبی. یکی عاشق کاسب شدن است، به عشقش پشت پا می‌زند، می‌شود پزشک!

البته آدم نمی‌تواند از عشقش به طور کامل دست بکشد! شاید برای همین باشد که خیلی از کاسب‌ها خودشان با اتومبیل به دنبال اجناس می‌روند و یا خیلی از پزشکان مثل کاسب‌ها در مطب شخصی‌شان طوری می‌نشینند که انگار پشت دخل دکان نشسته‌اند!

#ناصر_ارمنی
#رضا_امیرخانی باز کردن / نظر دهید

2021-08-16 20:07:53 افغانستان و پیشروی طالبان به سمت کابل
عبدالعزیز مولودی

تصرف مراکز استان های بیشتری توسط طالبان و احتمال تصرف کابل-با توجه به اینکه به حدود 70 کیلومتری این شهر رسیده اند-، این گروه را به عنوان حاکمان اینده افغانستان در اذهان عمومی مطرح کرده است و حامیان طالبان از اکنون و همزبان با آنها، از طالبان به عنوان امارت اسلامی نام می برند. در عین حال، شیوه های رفتاری طالبان در مناطقی که به تصرف درآورده اند، نشان از روزهای سختی است که مردم این کشور در پیش دارند. در این زمینه به شیوه خاص، زنان افغانستان در معرض اسیب و تعرض بیشتری قرار دارند. کسانی که در سال های اخیر توانستند با ورود به حوزه های عمومی، می رفتند تا کمبودها، نواقص و مشکلات موجود بر سر راه خود را کاهش دهند.با گسترش سلطه طالبان بر افغانستان، طبیعی است که این دستاوردهای اندک هم به محاق خواهد رفت.
اینکه چگونه طالبان به این میزان از قدرت و پیشروی در مناطق افغانستان رسیده اند؟ به نظر می رسد که عوامل مختلفی در آن نقش داشته است و به شیوه مشخص، می توان به حمایت پاکستان و کشورهای منطقه از طالبان- مادی، سیاسی و نظامی-، سیاست های نادرست اداره دولت های کنونی و پیشین آمریکا، نقش دولت روسیه و چین در این بین و البته شاید از همه مهمتر وجود اختلافات درونی در میان گروه های حاکم در افغانستان اشاره کرد. قدر مسلم ادعای اینکه طالبان مورد حمایت اقشار مردم این کشور است را نمی توان پذیرفت. زیرا یک دوره حکومت سخت گیرانه از سوی طالبان کافی بود تا مردم این کشور پی به ماهیت این گروه ببرند. هر چند نمی توان انکار کرد که بخشی از جامعه سنتی افغانستان –که به نظر خیلی گسترده و دامنگیر نیست- ممکن است با آنها همدلی داشته باشند، اما در صورت حاکمیت یافتن دوباره طالبان در این کشور، همین گروه هم از طالبان ضربه می خورد و در نهایت به جمع ناراضیان افزوده می شوند. این امر ممکن است که افغانستان را به کام جنگ داخلی نامحدودی بیندازد که نتیجه اولیه ی آن آوارگی مجدد بخش بزرگی از مردم این کشور، کشت و کشتار مردم بیدفاع و البته دیگر آثار اجتماعی و فرهنگی حاکمیت طالبان است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل امروز اعلام کرد که دیگر افغانستان از کنترل خارج شده است و در آستانه جنگ داخلی قرار دارد.
به نظر می رسد هم روسیه و هم چین، در صورت کنترل کابل توسط طالبان، آنها را به عنوان دولت جدید این کشور به رسمیت می شناسند. از این نظر، جامعه جهانی اگر بتواند با استقرار نیرو و حمایت از دولت قانونی این کشور و با همکاری مردم این کشور، افغانستان را از خطر سقوط توسط طالبان نجات دهد، می تواند کمک موثری در استقرار وضعیت سیاسی این کشور انجام دهد. در غیر این صورت، نتایج تشکیل حاکمیت طالبانی در افغانستان دامنگیر منطقه نیز خواهد شد.
@moloudiaziz باز کردن / نظر دهید

2021-08-16 00:04:42 در افغانستان چه کسی پیروز است؟
آیا به اهتزار درآمدن پرچم طالبان در مراکز ولایات و ارگ ریاست جمهوری افغانستان به معنی پیروزی این گروه شبه‌نظامی است؟ آیا در تحولاتی که در چند روز اخیر در افغانستان شاهد بوده‌ایم، می‌توان نام پیروزی بر آن نهاد یا باید از اصطلاح دیگری برای توصیف این وضعیت بهره برد؟ به نظر من حداقل به دو دلیل به جای پیروزی باید از واژه «پیشروی» استفاده شود. این دو دلیل عبارتند از: اول این که در کمتر ایالت یا ولسوالی، مقاومت جدی در پیش روی داشتند و دوم این که به دلایل مختلف، شبه‌نظامیان طالبان برنده این تحولات نیستند.
- شبه نظامیان طالبان بر اجرای شریعت – با قرائت خاصی که دارند – در کشور تأکید می‌کنند. در این قرائت، آنچه بیش از هر چیز دیگر برجسته است و به طور جدی بر رعایت آن پافشاری می‌شود، احکام فقهی مربوط به زنان است. در دورانی که طالبان بر افغانستان حاکم بود، محدودیت‌های فراوانی برای زنان ایجاد شده بود و مجازات‌های مربوط به ایشان با شدت و قاطعیت اجرا می‌شد: زنان اجازه کار و تحصیل نداشتند، حجاب و نقاب اجباری شده بود، زنان بدون مردان حق بیرون آمدن از خانه نداشتند و ... احکامی مانند سنگسار زنان نیز با قاطعیت اجرا می‌شد.
طالبان فعلی – حداقل تا کنون – اعمال محدودیت کار و تحصیل برای زنان را تأیید نکرده‌اند و کار و تحصیل زنان را در صورتی که حجاب اسلامی را رعایت کنند، بلامانع دانسته‌اند. علاوه بر این، حضور نهادهای بین‌المللی را نیز پذیرفته‌اند و اعلام کرده‌اند که مانع فعالیت آنها در سطح کشور نمی‌شوند.
- مهم‌ترین روش و استراتژی شبه‌نظامیان طالبان توسل به خشونت و ایجاد رعب و وحشت برای رسیدن به اهداف‌شان بوده است. در تحولات اخیر و به هنگام پیشروی، نیروهای شبه‌نظامی طالبان، از خشونت، کم‌ترین بهره را برده‌اند و همواره تأکید داشته‌اند که تلاش می‌کنند از راه توافق و بدون خونریزی، قدرت را در دست گیرند.
کاربرد خشونت و خونریزی برای طالبان از یک سو، وسیله دستیابی به قدرت و حذف مخالفان بوده و از سوی دیگر به‌مثابه روشی برای حفظ قدرت از آن استفاده کرده‌اند. اکنون اما، سخن از توافق و دولت انتقالی، ضرورت حضور تمامی گروهها در تشکیل حکومت و ... سخن به‌میان آورده‌اند.
- با این اوصاف، پیروز این میدان کیست؟ به نظر من، هیچکدام از مخالفان سیاسی طالبان نیز پیروز این میدان نیستند. «جامعه مدنی» افغانستان که در طول سال‌های گذشته منتقد قدرت و فساد موجود در آن بوده‌اند، پیروز اصلی این تحولات هستند. ایشان نه تنها توانسته‌اند از شر فسادی که تاروپود حکومت را دربرگرفته بود خلاص شوند، بلکه تغییرات فراوانی را بر طالبان نیز تحمیل کنند. طالبان بدون زن‌ستیزی و خشونت، دیگر طالبان نیست. طالب‌ها از بوی خون سرمست می‌شدند اما اکنون باید از طریق توافق و دولت انتقالی، بخشی از قدرت را صاحب شوند. طالبان تمامیت‌خواه، دیگر نمی‌توانند رقیبان خود را حذف فیزیکی کنند و باید هم آنها را تحمل کنند و هم در حاکمیت با آنها شریک شوند.
این تغییرات – اگر تداوم داشته باشند و نهادینه شوند - نشان از قدرت جامعه مدنی افغانستان دارد که توانسته است اهداف و آرمان‌های خود را بر گروه متحجر و مطلق‌گرایی مانند طالبان و فاسدانی که قدرت را در دست داشتند، تحمیل کند، به همین دلیل، پیروز این میدان فعالان و جامعه مدنی است که اگر بتوانند از دستاوردهای خود صیانت نمایند، می‌توانند آینده امیدوارکننده‌ای را برای افغانستان رقم بزنند که در آن حقوق انسان‌ها فارغ از جنسیت، قومیت یا اندیشه، رعایت شود، خشونت جای خود را به مدارا بدهد و پاکدستی جایگزین فساد شود.
امیدوام این مطلب زیاد خوش‌بینانه نباشد و واقعیات موجود در افغانستان نیز مؤید آن باشند.
@didgaxalid باز کردن / نظر دهید

2021-08-15 08:06:05 به دخترکان معصوم افغانی که قربانی جهالت طالبان گشته اند

در قاب در
ظاهر می شود
با دستاری چرک
و خارستان ریشی
که زیر هر بوته ی آن
سوسماری خزیده است
در جستجوی
12 سالگی دختری زلال
که هرات
شعری است ناسروده در چشمانش

می آید
با زردی دندانی شکسته
که با هر خلال ناخن اش
دزدی دریایی بیرون می زند
و کوسه ای
که تو را ولیمه ای می بیند
عروس دریایی ام!

و خرچنگ هایی
که روبان شریعت کوسه ها را
قیچی می کنند.

به نماز می ایستد
و «ولا الضالین...» را آنچنان می کشد
که خلخال از پای دخترکی نجیب
که هزار و یک شب آرزویش
ایزد بانویی است
در قصرهای بلخ
که آرزوهایش
در بازار برده فروشان
به درهم و دینار
فرو می ریزد

در تشت آب می روید
پاهایی
که چون صخره های جلبک زده
نازکای دستانت را
خراش می دهد
و بوی گند عرقی
که باغات مزار شریف را
در خاطره ای دور
مدفون می سازد

قفلی بر در
پنجره ای گِل اندود
پژواک سوزناک نوای عبدالباسط در مسجدی ویران:
[بأی ذنب قتلت...]
و صدای محو ترانه ای از رادیویی قدیمی:
شهر خالی...
جاده خالی...
کوچه خالی...

(بهروز سپیدنامه)

پ ن: طالبان دختران 12 ساله را به عنوان غنیمت جنگی می گیرند
. باز کردن / نظر دهید

2021-08-14 23:43:34 طالبانِ طالبان
طالبان در حال پیشروی است و بازار اظهار نظر در مورد علل سقوط پی‌درپی شهرهای افغانستان گرم است. در حالی که نگرانی بسیاری در مورد گسترش خشونت، عدم رعایت حقوق زنان و ... وجود دارد؛ کسانی که قبلاً از اسلام طالبانی برائت می‌جستند و آن را متحجر و مغایر با اسلام رحمانی می‌دانستند، اکنون که طالبان را سوار بر خر مراد می‌بینند نمی‌توانند خوشحالی خود را پنهان نمایند و لبخند رضایت بر لب دارند تا آنجا که «مولوی عبدالحمید»، پیروزی‌های اخیر طالبان را ناشی از حمایت مردمی و نصرت الهی دانسته‌است. در این زمینه لازم است نکاتی چند مورد اشاره قرار گیرد:
1. برخلاف آنچه مولوی می‌گوید چیزی که مشخص می‌کند یک گروه سیاسی دارای مقبولیت و حمایت مردمی است میدان جنگ نیست، بلکه عمدتاً در یک انتخابات آزاد مشخص می‌شود هر گروه یا حزب سیاسی تا چه حد از حمایت مردمی برخوردار است. شکست و پیروزی در میدان جنگ تابع عوامل مختلفی است که کمترین آن به حمایت مردمی مربوط می‌شود. در حقیقت قواعد میدان جنگ و صف‌آرایی گروههای متخاصم به گونه‌ای است که از طریق آن نمی‌توان از محبوبیت و مقبولیت مردمی یکی از طرفین سخن به میان آورد.
برای مثال اگر در مورد طالبان و شکست نیروهای دولتی افغانستان سخن بگوییم باید گفت پیروزی و به عبارت بهتر پیشروی نیروهای طالبان بیش از آنکه بر اثر حمایت مردمی از آنها باشد معلول حمایت نیروها و کشورهای همسایه و قدرت‌های نظامی خارج از افغانستان از این گروه است. همه می‌دانند اگر حمایت‌های بی‌دریغ پاکستان و برخی دیگر از قدرت‌های منطقه‌ای از طالبان نبود، این گروه بسیار بیش از این به تاریخ سپرده می‌شد و اکنون خبری از آن نبود.
نکته دیگر به حکومت افغانستان و سیاست آمریکا و متحدانش راجع است. حکومتی که نتواند حداقل نیازهای اساسی شهروندانش را تأمین نماید، شهروندان نیز برای تداوم آن حاکمیت، حاضر به جانفشانی نیستند. حکومتی که در ظاهر خود را قوی و بی‌نیاز از نیروهای خارجی بنمایاند اما در انتخابات، امانت‌دار رأی مردم نباشد به گونه‌ای که نمایندگان مردم قدر نبینند و بر صدر ننشینند؛ قابل اعتماد نیست و روحیه بی‌تفاوتی بر شهروندان و جامعه حاکم می‌شود.
اگر طالبان به آسانی می‌تواند یکی پس از دیگری ولایات و شهرهای مختلف افغانستان را به تصرف درآورد، نشان از قدرت و پذیرش مردمی این گروه نیست بلکه بیشتر از آن از تنفر مردم نسبت به حاکمیت موجود و شکست پروژه دموکراسی وارداتی نیروهای خارجی حکایت دارد که در طول دو دهه اخیر نه تنها نتوانستند گره از کار فروبسته مردم بگشایند بلکه ناتوانی و بی‌تفاوتی را به جامعه تزریق کرده و انگیزه مشارکت و امید به آینده را در روح افغانی‌ها کشته‌اند.
2. یکی از معروف‌ترین و شاید بهترین دیالوگ‌های تاریخ سینما، این دیالوگ فیلم «نجات سرباز رایان» است: فرمانده: برید جلو و نترسید، خدا با ماست. یکی از سربازها : اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که اینطور دارن مارو تیکه‌پاره میکنن؟؟
مولوی یکی از علل پیشروی‌های طالبان را نصرت الهی می‌داند. به راستی چه عاملی باعث شده است که نصرت الهی در چنین زمانی شامل حال نیروهای طالبان شود؟ آیا با این همه خشونتی که علیه زنان، دختران و مخالفان خود اعمال می‌کنند، هزینه کردن از خدا کار خداپسندانه‌ای است؟ چرا در مقابل نیروهای آمریکایی که مسلمان نیستند از نصرت الهی خبری نبود؟ چه کسی با نیروهای آمریکایی بود که طالبان را تیکه‌پاره کردند؟ آیا خدا فقط برای کشتار و غلبه بر مسلمانان و هموطنان‌شان به یاری طالبان می‌آید؟
بدیهی است که من در این نوشتار نمی‌خواهم از خدا دفاع کنم. خدا تواناست و می‌تواند به دفاع از خود بپردازد و شاید به شیوه‌ای که مناسب می‌داند گناهکاران را به مجازات می‌رساند. برای من بسیار دردآور است که درد و رنج مردم افغانستان را نبینیم، شاهد آوارگی اقشار مختلف شهروندان افغانی باشیم، خشونت علیه دختران بی‌گناه و بی‌پناه و جهاد نکاح و جنسی آنان را تحت عنوان اجرای دستورات شریعت توجیه کنیم. این مردم و این انسان‌های صاحب حق، قربانی تعصب و مطلق‌گرایی عده‌ای که عصبیت قومی و مذهبی دارند، فساد حکومتی ناکارآمد و نظامی بین‌المللی که منفعت‌طلبی و دروغ بر آن حاکم است، شده‌اند. متعصبان، مفسدان و منفعت‌طلبان، روزگار مردم افغانستان را تیره و تار ساخته‌اند و رفاه و بهبود زندگی مردم برای هیچکدام دارای ارزش نیست.
@didgaxalid باز کردن / نظر دهید

2021-08-12 20:39:11 نسبت بە دو انتخابات اخیر ریاست جمهوری افغانستان اما و اگر زیادی مطرح شد. وقتی حکومتی نتواند یک انتخابات سالم برگزار کند بە طریق اولی‌‌ نمی‌تواند از شهرها و روستاها دفاع و محافظت کند؛ بە همین دلیل در برابر طالبان، فرار را بر قرار ترجیح دادەاند. باز کردن / نظر دهید