انگاره

2021-10-28 14:59:45 نشریه علمی تخصصی سرونامه شماره ۱
پرونده ویژه مهاجرت
پاییز ۱۴۰۰

توضیحات بیشتر و مطالعه آنلاین در:
Engare.net/sarvname1

و یا در پست بعد از تلگرام دانلود کنید.

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-10-28 14:58:47 نشریه علمی تخصصی سرونامه شماره ۱
پرونده ویژه مهاجرت
پاییز ۱۴۰۰

شماره نخست سرونامه، گاه‌نامه‌ی علمی تخصصی علوم اجتماعی به سردبیری سورن مصطفائی در پاییز ۱۴۰۰ منتشر شد. این نشریه در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی منتشر می‌شود. این شماره به مهاجرت اختصاص دارد.

عناوین یادداشت‌های این شماره:

علوم اجتماعی
نگاهی به فرآیند اجتماعی مهاجرت
بر اصول هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی مهاجرت به فصل مشترک نرسیدیم
شهر
شبکه‌های اجتماعی مهاجرین
جنسیت
مهاجرت و فرار از کلیشه‌های جنسیتی
دانشگاه
خیال مهاجرت و دانشجویان علوم اجتماعی
زندگی روزمره
مهاجرت، غربت یا قربت
ادبیات
بُعد بی‌زوال کلمات: نگاهی به شاهرخ مسکوب در سال‌های دور از وطن
سینما
نگاهی گذرا به مهاجرت با خوانشی از چند اثر سینمایی
آب، فرودستان و مهاجرت

دانلود و مطالعه آنلاین نشریه در #انگاره
Engare.net/sarvname1

و یا در پست بعد از تلگرام دانلود کنید.
https://t.me/EngareNet/1399

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-10-05 13:53:29 سالمندی، پدیده‌ای اجتماعی و نابرابر در ایران
شیوا پروائی

سالمندی پدیده‌ای صرفاً بیولوژیکی و جسمی نیست بلکه پدیده‌ای اجتماعی است و در بین جوامع و افراد مختلف به شکل نابرابری تجربه می‌شود. سالمندان با توجه به سرمایه‌های انباشتی طی مسیر زندگی، تجربه متفاوتی از سالمندی خود دارند؛ برخی سالمندی جسمی و فیزیولوژیک را زودتر و حتی قبل از رسیدن به سن تقویمی سالمندی تجربه می‌کنند اما درمقابل افرادی نیز هستند که زندگی سالم، فعال و موفقی را در زندگی سالمندی تجربه می­‌کنند.

تجربه دوران سالمندی برای همه سالمندان، تجربه­‌ای واحد و یک­ شکل نیست و برحسب کیفیت دسترسی به انواع سرمایه‌ها تجربه­‌ای متفاوت و نابرابر است. افراد مبتنی بر سرمایه‌­­های انباشتی (اقتصادی، فرهنگی، خانوادگی، اجتماعی و سلامت) طی مسیر زندگی (قبل از دوره زندگی سالمندی) سالمندی متفاوتی را تجربه می‌کنند به نحوی که می‌توان گفت تجربه سالمندی تا حد زیادی تجربه­‌ای طبقاتی است.

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/eldery-in-iran

رسانه شمایید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-09-08 15:03:40 راهی به رهایی
نرگس سوری

آنتونیو گرامشی از مارکسیست‌های هگلی توجه عمده‌ای به جنبش‌های فرودستان داشته است. همین امر او را به یکی از ارجاعات مهم مطالعات فرودستان که در دهه ۸۰ میلادی شکل گرفت، بدل کرده است. گرامشی مواجهه‌ای کاملاً انضمامی با مسئله‌ی جنبش فرودستان دارد و آنچه در این زمینه تئوریزه می‌کند به تجربه او از تاریخ ایتالیا برمی‌گردد.

مسئله برای او این بود که به چه دلیل شورش‌ها فرودستان در ایتالیا بی‌فرجام ماند و علی‌رغم گستردگی به تغییر وضعیت موجود منجر نشد؟ او صراحتاً پاسخ می‌دهد به دلیل فقدانِ رهبریِ آگاهانه‌ی شورش‌های فرودستان. این پاسخ مبتنی بر فرض‌هایی است که گرامشی آنها را در یادداشت خودجوشی و رهبری آگاهانه توضیح می‌دهد. پرسش محوری برای او حول این امر شکل می‌گیرد که آیا فرودستان می‌توانند به نحو خوداتکایی به رهایی دست یابند و به عبارتی از موقعیت فرودستی به موقعیت هژمونی گذر کنند؟

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/way-to-release

رسانه شمایید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-29 14:15:34 نگاهی به مفهوم برساخته شدن طالبان
ایمان نمدیان‌پور

بررسی ریشه‌های بنیادگرایی به طرق گوناگون، امکان‌مند و قابل‌تأمل و بررسی است. می‌توان با رجوع به ریشه‌های تاریخی و ریشه‌های بنیادین آن، این جریان را بررسی کرد. روش دیگر برای فهم ساختار بنیادگرایی اتکا به متن مقدس و خوانش کلاسیک از متن است. روش دیگر خوانش و بررسی مسئله بنیادگرایی پرداختن به مفهوم مداخله و بررسی نظام جهانی و حمایت از این جریان برای تبدیل آن به یک عنصر فشار در عرصه جهانی است؛ اما روش من برای بررسی مفهوم بنیادگرایی علاوه بر تمسک روش‌های فوق، تکیه اصلی بر سبک زندگی یک انسان بنیادگراست.

تفکر و رویکرد بنیادگرایی علاوه بر نمای بیرونی آن که در ساحت گروه‌های بنیادگرا خود را آشکار می‌کند، مهم‌ترین عناصر بنیادگرایی ریشه در عقاید و نظام زیستی انسان بنیاد‌گرا دارد. بنیادگرایی را می‌توان به‌مثابه یک طیف زیستی در زندگی آدمیان نگریست. می‌توان گفت طالبانیسم برساخت یک سبک زندگی و نگاه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به جهان است؛ زیرا....

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/concept-of-the-taliban

رسانه شمایید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 11:41:34 “طالبان بخشی از واقعیت افغانستان” (؟)
محمدرضا تهمک

اسفناک است که خانه ات را بمباران کنند، زیر آوار باشی و بگویند مقصر صاحبخانه است که خانه اش تحمل بمب را نداشت! بسیاری از تحلیل هایی که این روزها در مورد وضعیت افغانستان می بینیم مستقیم یا غیرمستقیم در حال تحقیر مردم افغانستان و تطهیر طالبان اند؛ طالبانی که، چه ظاهر و چه افکارشان، گویی آنها را قرن ها قبل در تیرکمان گذاشته و به عصر ما پرتاب کرده اند. درد است که برخی دل خوش کرده اند به شعار عدالت طالبان به عنوان جایگزین فساد دولت پیشین، در حالی که عدالت نزد طالبان و امثال آنان با معنای متداول مدرن آن، رفاه و تساوی در فرصت ها و برخورداری ها، متفاوت است و جز تفسیر قرون وسطایی ارعاب، تحدید و مجازات برای تبدیل جامعه به قبرستانی آرام نیست.

برخی شروع کرده اند به صدور گزاره های پوچی که برای هر پدیده ای در هر لحظه ای از تاریخ می توان گفت: «افغانستان را خوب نمی شناسید»، «این گونه نیست، باید شرایط داخلی افغانستان را هم دید»، «شرایط اجتماعی و سیاسی افغانستان متفاوت است»، و بیش از همه، از مقامات سیاسی و ژورنالیست ها تا آکادمیسین ها، می گویند «طالبان بخشی از واقعیت افغانستان است»؛ گویی تا کنون نبوده اند! سپس به گونه ای شرح می دهند که گویی فرهنگ اکثریت افغانستانی ها طالبانیسم است. به اینها که یا ساده اندیشند یا مغرض، یا ترکیبی از هر دو، باید گفت شما که دم از واقعیت می زنید چرا واقعیت را تغییر می دهید؟ اول، طالبان بخشی "حداقلی" از واقعیت افغانستان است. دوم، طالبان با کودتا و تفنگ دولت را سرنگون کرده است.

طالبان نه تنها در کشور افغانستان، بلکه در میان خود قوم افغان (پشتون)ها نیز اکثریتی نیستند. در تخمین های بالا از قوم پشتون در افغانستان 38 میلیون نفری، حدود 35 درصد (5 / 13 میلیون نفر) پشتون (افغان) هستند. بگذریم از اینکه جمعیت اصلی پشتون ها (حدود 32 میلیون نفر) در پاکستان (حامیان طالبان و مؤسسین مدارس حقانی و مکاتب دیوبندی) ساکنند و بسیاری از نیروهای طالبان از آنجا و اندکی نیز از دیگر اقوام سنی مذهب افغانستان، کشورهای آسیای میانه و چچن و داعشی هستند. از طرف دیگر تعداد نیروهای طالبان 75 هزار نفر اعلام شده است. حتی اگر دست بالا بگیریم و نیروهای طالبان را 100 هزار نفر در نظر بگیریم و جمعیت 5 /2 برابری پشتون ها در پاکستان نسبت به افغانستان و نیز نیروهای دیگر پیوسته به آنها را هم در نظر نگیریم باز می بینیم که هنوز 1 درصد (135 هزار نفر) از پشتون های افغانستان نیز طالبان را همراهی نکرده اند! طالبان که ارتش و سلاح های سنگین مدرن و ساز و برگ نظامی و حتی یونیفرم هم ندارند که تصور شود در گردآوری و سازماندهی چنین نیروی مدرن و جنگ افزارهایی دچار مشکل بوده اند. همچنین، خود شهرهای بزرگ پشتون نشینی چون قندهار، قندوز، جلال آباد و زرنج نیز با حمله نظامی توسط طالبان فتح شد. مهمتر، دیگر بر کمتر کسی پوشیده است که افغانستان برنامه ریزی شده و طی توافقی با طالبان به آنها واگذار شد؛ از معاملات سال های اخیر دوحه میان امریکا و طالبان و مشروعیت دادن به آنها گرفته تا خبرهایی که این روزها هرچه بیشتر توسط مقامات سیاسی و نظامی افغانستان درباره دستورهای دولت مبنی بر تسلیم ولایات و شهرها به طالبان منتشر می شود.

به هر روی، آنچه مسلم است اینکه، حتی اگر تمامی پشتون ها نیز طالبان را همراهی می کردند (35 درصد) نسبت به اکثریت کشور (65 درصد دیگر تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، بلوچ و ... ) در اقلیت قرار داشتند، تا چه رسد به وضعیت کنونی و به قدرت رسیدن طالبان. طالبان نیک می دانسته اند که با هیچ ساز و کار دموکراتیک و انتخابی ای نمی توانسته اند حتی در میان هم قومی های خود به نمایندگی انتخاب شوند.

به نظر می رسد اندک کرنش موقتی که در رفتار طالبان نسبت به دو دهه قبل دیده می شود و اینکه این اقلیتی که با زور اسلحه قدرت را به دست گرفته اند زیرکانه تطمیع را در کنار تهدید به کار گرفته اند بخاطر چنین دلایلی باشد:

نوشته را در انگاره یا InstantView بخوانید
Engare.net/taliban_in_afg

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-20 13:33:44 افغانستان و توسعه در سایه خشونت
محمد امیرپناهی (عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی)

مسئله توسعه و خشونت ورزی ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند. خشونت گاه آشکار است و گاه نهان و هر دم بیم آن می‌رود که گروه ها و سازمان هایی که پتانسیل خشونت ورزی دارند دست به اسلحه ببرند و با بر هم زدن نظم اجتماعی منافع گروهی خود را تامین کند. افغانستان دهه هاست که گرفتار خشونت آشکار و سایه شوم خشونت است. آن هنگام نیز که دولت بر سرکار و امنیت نسبی برقرار بود باز سایه خشونت و احتمال فروپاشی نظم سیاسی همواره وجود داشت. افغانستان از زمان اشغال توسط نیروهای آمریکایی و عقب راندن نیروهای طالبان اولین فرصت برای گام نهادن در مسیر دولت سازی و توسعه را پیدا کرد اما امروزه شاهد آن هستیم که این فرصت به دلایل مختلف داخلی و خارجی از دست رفت و گروه طالبان مجددا بر تمامیت ارضی افغانستان سلطه پیدا کرد.در روزهای اخیر و همزمان با پیروزی طالبان، تحلیل ها و یادداشت های مختلفی ارائه شده است...

نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/?p=9834

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-19 09:56:29 ‌ دوستان و دشمنان مصدق
رضا بابایی

مصدق، آخرین سیاست‌مدار ایرانی است که قانون را بالاترین جایگاه سیاسی کشور می‌دانست. پایبندی مصدق به قانون، تا آنجا بود که برخلاف آیة الله کاشانی که در مجلس مؤسسان به انتقال سلطنت از قاجار به پهلوی رأی داد، او با این استدلال که آمادگی احمدشاه برای اجرای قانون مشروطه بیشتر از رضاخان است، با تغییر سلطنت مخالفت کرد. سخن او به شاه جوان هم همیشه این بود که مطابق قانون اساسی مشروطه، شما باید سلطنت کنید، نه حکومت.
قانون مشروطه برای مصدق مقدس بود؛ اما نه به دلیل محتوا و بندهای آن؛ بلکه برای نظم امور و مقابله با زیاده‌خواهی دربار و گروه‌هایی که قطار آمال و امیالشان تنها بر ریل قدرت مطلقه پیش می‌رفت. مصدق، قانون را مقدس می‌شمرد؛ اما همو کوشید که قانون را از راه‌های قانونی، به نفع مردم تغییر دهد. چند روز پیش از قیام سی تیر در یکی از مهم‌ترین سخنرانی‌های دوران نخست‌وزیری‌اش گفت: «فقط ملت ایران و نه هیچ کس دیگر حق تصمیم‌گیری دربارۀ این موضوع را دارد. زیرا این ملت بود که قانون اساسی، مشروطه، مجلس و نظام کابینه‌ای ما را به وجود آورد. نباید فراموش کرد که قوانین برای مردم به وجود آمده‌اند، نه مردم برای قانون. ملت حق دارد نظرات خود را بیان کند و اگر تمایل داشت قوانین را تغییر دهد. در یک مملکت دموکراتیک و مشروطه، ملت حاکم و مقام برتر است.»
اما دشمنان مصدق،

ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید
https://engare.net/?p=2995


انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-19 09:56:21 کودتای ۲۸ مرداد؛ به‌روایت روزولت، جاسوس سیا C.I.A
ناصر پاکدامن

با روی کار آمدن مصدق، اختلاف نظری میان مقامات عالی‌رتبه آمریکا پیش می‌آید. گروهی چون دالس و روزولت حکومت مصدق را مقدمهٔ روی کار آمدن کمونیست‌ها می‌دانند و گروه دیگری چون آچسن وزیرخارجه وقت، این خطر را واهی می‌شمرند و روزولت با تعجب و با استناد به خاطرات آچسن می‌نویسد که او حتی در تابستان ۱۳۳۲، «خطر کودتای کمونیستی» را نمی‌پذیرد.
در هر حال جناح مخالف مصدق می‌کوشد که از هیچ فرصتی برای بزرگ جلوه دادن خطر کمونیسم در ایران غافل نماند. در این میان، ترومن می‌پذیرد که هریمن را به تهران بفرستد تا بلکه راه‌حلی پیدا شود. آمدن هریمن با تظاهرات ۲۳ تیر ۱۳۳۰، حزب توده همراه است. تظاهراتی که آچسن در خاطراتش از «چند صد» کشتهٔ آن صحبت می‌کند و نتیجهٔ مستقیم آن تأئید نظر طرفداران «خطر کمونیسم در ایران» است و به انزوا کِشاندن هر چه بیش‌تر دکتر مصدق و نهضت ملی کردن نفت در صحنهٔ بین‌المللی…

روایت روزولت را در انگاره بخوانید
https://engare.net/?p=8030

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-19 09:56:10 ‌ کودتا با کودتاچی چه کرد؟
مهدی غنی

غروب ٢٨ مرداد ١٣٣٢ روز غم‌انگيزي براي ايرانياني بود كه مي‌خواستند در كشور خودشان آزاد و مستقل از حاكميت خارجي زندگي كنند. خانه نخست‌وزير گلوله‌باران و غارت شده ‌بود. دكتر مصدق از طريق ديوار خانه همسايه به منزل دكتر معظمي رفته بود. فضل‌الله زاهدي اعلام پيروزي كرد. آنتوني ايدن وزير خارجه انگليس در يادداشت‌هايش نوشت كه آن شب بعد از مدت‌ها تشويش و نگراني، راحت خوابيد. محمدرضا شاه كه سه روز پيش از رامسر با هواپيماي شخصي يكسره به عراق فرار كرده‌ بود و از آنجا به ايتاليا رفته و در هتلي در رم به‌سر مي‌برد، با شنيدن پيروزي كودتا...

ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید
https://engare.net/?p=3163

در صورتی که نوشته را قابل توجه دانستید، برای دوستان و گروه‌های خود ارسال کنید

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet باز کردن / نظر دهید