انگاره

2021-08-14 19:35:59 برای خواهران و برادران‌مان در افغانستان که #امارت_اسلامی، وحشیانه جان و تن و مالشان را نشانه گرفته؛ بیا تا در آغوش هم بگرییم...

طراح: آیدین ارجمندی

@SocioNet
@EngareNet باز کردن / نظر دهید

2021-08-03 16:59:36 سیاست‌گذاران نابالغ و فقر یادگیری
معصومه قاراخانی (پژوهشگر سیاست اجتماعی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی)

جوامعی که به بلوغ در سیاست‌گذاری رسیده‌اند‌ یا تلاش می‌کنند به آن دست یابند، هدف خود را کاهش هزینه‌های سیاست‌گذاری به‌منظور حل واقعی مسائل و حل مسائل واقعی می‌گذارند. سیاست‌گذاران در این جوامع نه دنبال پاک‌کردن صورت‌مسئله هستند و نه تراشیدن مسائل جدید و نه پیگیر مسائل مجازی‌. اما آنچه در نظام سیاست‌گذاری در ایران می‌بینیم، عمدتا نابالغی در سیاست‌گذاری است. نشانه‌های این نابالغی را در اشاره به دو ویژگی در نظام سیاست‌گذاری می‌توان نشان داد. یکی، استفاده از عناوین پرطمطراق اما تهی از معنای واقعی برای سیاست‌ها و برنامه‌ها‌ست. سوء‌استفاده از واژگان و مفاهیم با هدف پیش‌بردن منویات گروهی، حزبی و مسلکی که نتیجه‌اش سیاست‌های خام و شعاری و گاه تخریب‌گر است، تا سیاست‌هایی که مبتنی بر دانایی و مصلحت ملت و با هدف حل واقعی مسائل باشد. سیاست‌هایی گمراه‌کننده با عناوینی مانند صیانت و اعتلا که نه‌تنها هیچ اعتلایی را به دنبال ندارد‌ بلکه خود منجر به استیصال و نگرانی شده و البته گاه مردم را واداشته تا برای احقاق حقوقشان به تکاپو و تقلا بیفتند. ویژگی دیگر، بی‌توجهی نظام سیاست‌گذاری به یادگیری است. آنچه تحت عنوان یادگیری از سیاست‌گذاری در نظام‌های سیاست‌گذاری بالغ و بالنده وجود دارد، ارزیابی اثرات و پیامدهای انسانی، اجتماعی، محیط‌زیستی، سیاسی و اقتصادی سیاست‌ها‌ست. یادگیری به دو شکل درون‌زا و برون‌زا اتفاق می‌افتد. شکل درون‌زای آن از طریق ارزیابی سیاست‌هایی که در ‌حال اجرا‌ست یا از زمان اجرای آن گذشته است و آثار و شواهد آن بر جا مانده، صورت می‌گیرد. شکل برون‌زای آن نیز از طریق فشار از بیرون و با نقد و اعتراض به سیاست‌گذاری‌ها انجام می‌شود. در شکل برون‌زا، یادگیری بر سیاست‌گذاری تحمیل می‌شود. اما نیم‌نگاهی به نظام سیاست‌گذاری در ایران نشان می‌دهد، همواره با ویران‌گری فقر یادگیری از سیاست‌گذاری روبه‌رو هستیم‌ و سیاست‌گذاران اساسا نه اهل یادگیری سیاست‌گذاری هستند و نه اعتنایی به آن دارند که اگر خلاف این بود، شاهد سیاست‌گذاری‌های اشتباه، بیراهه، هزینه‌بر، ناکارآمد و شکست‌خورده نبودیم. کمرنگ و بی‌اثر‌بودن و حتی فقدان ارزیابی‌های سیاستی از سیاست‌گذاری‌های موجود در وجه درون‌زای یادگیری سیاست‌گذاری و نیز بی‌توجهی به خواسته‌های گروه‌های هدف سیاست‌گذاری، مردم که گاه با طرح مطالبات خود قصد دارند راه را بر سیاست‌گذاری ببندند، نشان‌دهنده مقاومت سیاست‌گذاران نابالغ در برابر یادگیری است. البته وقتی این سیاست‌گذاران مورد نقد قرار می‌گیرند‌ اساسا یا خود را پاسخ‌گو نمی‌دانند و بی‌اعتنا هستند، یا می‌گویند «منظور ما درست درک نشده»، «فعلا طرح آزمایشی است»‌ یا اینکه «ساعت‌ها کار کارشناسی پشت طرح بوده» و به‌این‌ترتیب با بزک علمی‌بودن طرح، سعی در درست و منطقی جلوه‌دادن آن می‌کنند. اما هیچ‌گاه اعلام نمی‌کنند این کارشناسان چه کسانی هستند و مطالعات کارشناسی را کجا و کی انجام داده‌اند و سیاست قرار است کدام مسئله حاد و با اولویت کشور را حل کند. البته برخی نیز با انقلابی‌بودن پاره‌ای از همین سیاست‌ها و طرح‌ها، هر مخالف و هر نوع مخالفتی را با برچسب ضد‌انقلاب از میدان می‌رانند. اینجا کافی است تنها به دو مقایسه کوچک از این نابالغی، نااندیشگی و ناهمسویی در سیاست‌گذاری اشاره کنم. یکی با عنوان «جوانی جمعیت و تعالی خانواده» و دیگری «صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی» که هر‌ دو را بهارستان‌نشینان جوان انقلابی ارائه کرده‌اند ...

ادامه نوشته را در انگاره یا در InstantView بخوانید
Engare.net/?p=9802

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-07-11 15:37:08 فیلم کوتاه «مانیا» (۱۳۹۶)
نویسنده و کارگردان: محمد خیابانی
مدت زمان: ۲۲ دقیقه

فاجعه بزرگ عادی شدن فاجعه است و این فقط در حوزه مسائل اجتماعی یا امثال آن رخ نمی دهد؛ در زندگی سیاسی هم هست.
گاه در نظام های کنترلی و توتالیتر ترجمان روانی تداوم سلطه بر روان آدمیان، به اشکال مختلف پارانویا، اقتدارگرایی، خودسانسوری، شیزوفرنی یا ترکیبی از این عوامل واقعیت نامیمون بیرون در افراد جامعه بروز می‌کند. حتی گاه، روشنفکرانی که در خط مقدم مبارزه با چنین نظام هایی اند خود مخاطب و درگیر چنین بحرانی هایی می شوند.

مانیا بلندگوی محمد خیابانی برای روایت چنین وضعیتی و هشداری از هوشیاری است که مبادا چنین شرایط غیرعادی تحمیلی بر حیات اجتماعی-سیاسی آدمی، برایمان عادی سازی شده و مسأله‌ مندی اش را از دست بدهد.

برگزیده‌ی جشنواره‌ی فیلم کوتاه بلاروس (Short Movie Club)
تقدیرشده در جشنواره‌ی فصلی فیلم کوتاه لندن (London X4 Seasonal Short Film Festival)

خلاصه‌ی داستان:
میم، نویسنده‌ی جوانی که در کشوری خیالی به نام مانیا تحت رهبری یک دیکتاتور زندگی می‌کند، پس از مرگ مشکوک نزدیک‌ترین دوستش و دستگیری چند نویسنده‌ی دیگر، شرایطی کابوس‌وار را پشت سر می‌گذارد.

فیلم و توضیحات آن را می توانید در انگاره ببینید
Engare.net/mania
یا مستقیم در آپارات مشاهده کنید.

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-06-21 11:38:58 تأملی بر مسئله کنش
ایمان نمدیان‌پور

۱. مرادم از کنش نوعی مواجهه با جهان از جنس پراتیک و درگیری و همکنشی با ابژه قدرت، چه در سطح خرد و چه در سطح ساختاری است. البته مرادم از قدرت تصوری از نیرو است که تلاش می‌کند در میدان نزاع‌های رخ داده شده، گفتار و کردار خود را در یک گفتمان تاریخی به وساطت نیروهای موجود در جهان و میدان اجتماعی سامان دهد و اراده خود را به یک اراده غالب تبدیل کند. کنش یا کنش فرد در یک میدان و فضاهای مشخص و تاریخ‌مند خود را آشکار می‌کند و به‌طور مشخص کرانه‌های یک کنش محدود به جهان و موقعیت‌های خاص جهان خود است. سوژه در چنین فضای برساخته می‌شود و در این مناسبات (اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی) به یک سوژه تکین یا منحصربه‌فرد تبدیل می‌شود. هر چند به‌طور طبیعی سوژه اساساً ناب نیست و در یک باهم بودگی تاریخی موجودیت خود را سامان می‌دهد و به‌طور مشخص «سوژگی» می‌کند. می‌توانم بگویم کنش با این پیش‌فرض‌ها اساساً نمی‌تواند پراکسیس نسبتی نداشته باشد، اساساً کنش معطوف به پراکسیس است که انسان و هستی او را سامان می‌دهد و مناسبات او کرانه‌های تفکر او را محدود یا نامحدود می‌کند. شاید مهم‌ترین و اساسی‌ترین امر انضمامی و آنجا که یک‌چیز خود را به وساطت آن نشان می‌دهد، عینیت و پدیدار بیرونیِ محقق شده در تاریخ است. امری که در بیرون از کرانه‌های تاریخ زیسته قرار دارد را نمی‌توان به‌مثابه یک امر مسئله‌مند مورد تأمل قرار داد، زیرا حتی انتزاعی‌ترین مفاهیم همچون مفهوم متافیزیک، امر استعلایی دقیقاً به خاطر مسئله‌مندی برای سوژه انسانی واجد اهمیت شده‌اند و متفکران تلاش کرده‌اند با پیش‌فرض‌های خود پاسخی به این مفاهیم بدهند.

۲. متفکران از چه چیز سخن می‌گویند؟ این پرسش مشخصاً در ظاهر امر یک پرسش ابتدایی و پاسخی مشخص دارد، ولی به گمان من به هر امر بدیهی باید شک کرد و امر بدیهی را باید مورد تأمل واکاوی و بازخوانی دوباره قرار داد. تا آنجا که به ذهن من می‌رسد، تمام اندیشمندان به پرسش و پرسش‌های می‌اندیشیدند که به انسان یا ارتباط مستقیم دارد و یا با یک واسطه انسان در مقام پرسش قرار می‌گیرد. افلاطون تمام تلاشش پرداختن و ساختن ایده‌ای بود که انسان بتواند زندگی نیک و ایده نیک را پرورش دهد. تمام تلاش مارکس رهایی سوژه‌ای به نام کارگر از بند استثمار و بیان ایده‌ای که کارگر به‌واسطه آن از بند مناسبات یک‌طرفه رهایی یابد. مارکس در فصل اول سرمایه به مفهوم کالا می‌پردازد و قرار است در خلال این مفهوم دقیقاً راه رهایی انسان را در نقد بت‌وارگی کالا نشان دهد. برای مارکس کالا یک مفهوم انتزاعی نبود، کالا دقیقاً از دل مفهومی برساخته شده بود که انسان کنش‌گر در مواجهه با آن دچار استیصال شده بود و کالا به‌مثابه یک بت کلیت پراکسیس‌های انسان و طرح‌اندازهای انسان را مورد تهاجم قرار داده بود...

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/issue-of-praxis

#رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

شبکه جامعه‌شناسی
@SocioNet
@EngareNet باز کردن / نظر دهید

2021-06-20 15:06:25 آدرس‌ها به‌روز شد. به‌روزرسانی آدرس‌ها در تاریخ ۱۳ اسفند ۹۹ آدرس‌های جدید Sci-hub ، Genlib و Zlib در آدرس زیر به‌روز شد. http://Engare.net/scihub توضیحات بیشتر در: https://t.me/Atu_Sociology/9515 باز کردن / نظر دهید

2021-06-20 12:49:36 نتایج انتخابات و شواهدی در تایید فرضیه محلی شدن کنش‌ورزی سیاسی و اجتماعی
علی جنادله

انتخابات با تمام حاشیه‌هایش تمام شد. جریان پیروز، نتایج انتخابات را شاهدی بر اقبال جامعه به سوی خود تعبیر خواهد کرد. بخشی از اصلاح‌طلبان که با حمایت از نامزد حداقلی دیگران را به رای دادن دعوت کردند، رای به دست آمده را دستاوردی برای خود تفسیر خواهند کرد و پیش از اعلام نتایج نهایی شروع به پیدا کردن مقصر برای شکست راهبرد خود کرده‌اند. تحریمی‌ها که از جریان‌ها و سلایق و علایق گوناگون تشکیل شده‌اند نیز، مشارکت زیر پنجاه درصد را به عنوان نشانه پیروزی راهبرد خود معرفی خواهند کرد.

فارغ از هیاهوهای سیاسی، نتیجه انتخابات، حامل دلالت‌های مهمی است. دلالت‌هایی که بیش از آنکه ناظر به این یا آن جریان سیاسی باشند، بیانگر تغییر مهمی در آرایش نیروهای اجتماعی و تغییری بنیادین در الگوی کنش ورزی اجتماعی و سیاسی در جامعه دارد. الگویی که از آن تحت عنوان «محلی شدن کنش سیاسی» نام برده‌ام.

نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/iran-election

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-06-06 14:30:31 تابستان شد و باز هم "فرهنگ مصرف آب"!
محمدرضا تهمک

آدرس غلط دادن و فرافکنی مسائل کشور و جابجایی واقعیت ها (تبدیل کردن مسأله حداقلی به مسأله حداکثری و برعکس) از وظایف دستگاه فرهنگی و رسانه ای سیستم های ایدئولوژیک است. چندسالی است رویکرد فرهنگ گرا/زده که در آکادمی و میان برخی روشنفکران و رسانه های عمومی جا باز کرده و غالباً با سیستم سیاسی کشور همدست و هم منفعت است تلاش می کند از دولت (state) سلب مسئولیت کند. نگرش فرهنگ گرا/زده – و نه نگرش فرهنگی که یکی از عوامل را فرهنگ می داند – ریشه همه مسائل جامعه را به فرهنگ یا تاریخ فرهنگی جامعه ربط می دهد، کلاف سر درگمی می سازد که نهایتاً مردم و فرهنگ شان مقصرند.

یکی از این تبلیغات مربوط به بحران آب و فرهنگ مصرف آب توسط شهروندان است. این موضوعی ساده است که بیش از 90 درصد مصرف آب ایران در بخش کشاورزی و دامداری و تنها کمتر از 10 درصد آن مربوط به بخش مصارف خانگی (اعم از شهری و روستایی) و صنعتی است. حدود 30 درصد از آب بخش کشاورزی (نزدیک به 3 برابر کل مصارف خانگی) به دلیل روشهای نادرست انتقال آب تا زمین و نگهداری و آبیاری اراضی هدر می رود. و اینها همه به خاطر مدیریت نادرست منابع آبی کشور است. گرمایش جهانی و پیامدهای آن چون به هم خوردن چرخه بارش ها و ... درست است و غیرقابل چشم پوشی، اما نباید فراموش کرد که میزان آب و بارش که در طبیعت ثابت است. آنچه مسأله ساز می شود نوع مواجهه با منابع آبی و مدیریت آب است؛ سیستم مدیریتی بی کفایتی که در معنای تخصصی کلمه، عزمی برای اداره سرزمین ندارد.

هر روز اخبار متفاوتی راجع به بهره برداری نامناسب از منابع آب سطحی و زیرزمینی و پیامدهای آن همچون خشکیدن یا کم آبی قناتها و رودهایی چون زاینده رود و دشت های کشور منتشر می شود. اکنون از ميان 612 دشت وسیع کشور حدود 65 درصد آنها با مشکل کم آبي مواجه اند. در همین سال هایی که تمدن کاریزی و پارادایسی ایران این باغچه خاورمیانه درحال خشکیدن بوده است، بیخ گوشمان کشور خشک امارات با مدیریت درست نه تنها کمبود آب کشورش را جبران کرده بلکه اکنون صادرکننده آب شیرین شده است.

در مورد ایران، شاید حیاتی ترین مولفه اثرگذار بهم خوردن شدید نسبت و توزیع جغرافیایی نادرست جمعیت کشور (متمرکز کردن آنها در چند کلانشهر بویژه تهران) و مدیریت نادرست این مسأله و منابع آبی مورد نیاز آنها است...

ادامه نوشته را در Instant View یا در انگاره بخوانید
Engare.net/mismanagement-of-waterless

#رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

شبکه جامعه‌شناسی
@SocioNet
@EngareNet باز کردن / نظر دهید

2021-06-04 11:23:37 دانلود نشریه سیاست‌گذاری اجتماعی شماره ۴
پرونده ویژه شهروندی
خرداد ۱۴۰۰

نشریه سیاست‌گذاری اجتماعی که زیر نظر انجمن علمی دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی منتشر می‌شود در شماره چهارم خود به مبحث شهروندی پرداخته‌است.

عناوین یادداشت‌های این شماره:

شهروندی گمشده: علیرضا چمن‌زار
شهروندی چه ساده؛ چه دشوار: زینب بیلکی
شهروندی در زمانه عسرت: علی خانمحمدی
حقوق شهروندی و عدالت آموزشی با تأکید بر عدالت جنسیتی در آموزش: سجاد مرادی
زنان و انفعال در مطالبه‌ی حقوق شهروندی: مهسا صفی صمغ‌آبادی
زنان در فضای شهر؛ تجارب‌زیسته زنان به عنوان فرودستان شهری: سارا نوری
لطفا مرا به شهروندی بپذیر: لیلا عراقی
نبود مشارکت و عدم تحقق شهروندی در سایه غفلت مدنی: افرا حامدزاده و میلاد صفایی
حقوق اجتماعی و شهروندی در اتحادیه اروپا: رکسانا محمد‌زاده هدایتی

مطالعه آنلاین و دریافت نشریه در انگاره
Engare.net/social-policy4

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید

2021-06-01 13:34:52 کتاب «سالمندانِ کار»؛ روایت‌هایی از زیست شغلی سالمندان تهیدست
به قلم شیوا پروایی، نویسنده کتاب

کتاب «سالمندانِ کار»، محصول یک پژوهش کیفی است که روایت­‌های عینی و ملموس از زیست شغلی گروهی از تهیدستان شهری یعنی «سالمندانِ کار» ارائه می دهد و پیچیدگی­‌های زندگی سالمندی را در زمانه امروز رویت­‌پذیر می­‌کند.

ایده اصلی در مطالعات سالمندی این است که تجربه سالمندی در جامعه ایرانی یک تجربه یک­‌شکل و همگون نیست بلکه باید از تجربه سالمندی ناهمگون، سیال و متکثر در جامعه ایرانی صحبت کرد. سالمندان با توجه به ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی­، تجربه متفاوتی از سالمندی دارند؛ گاه سالمندان در جامعه به عنوان قشر آسیب‌­پذیر، تهیدست و منزوی دیده می‌شوند و گاه گروه‌های صاحبِ منابعی هستند که زندگی فعال و موفقی را در دوره زندگی سالمندی تجربه می‌کنند...

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/work-elderys

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@Atu_Sociology باز کردن / نظر دهید

2021-04-23 08:45:28 چرا می‌خواهیم علامه دهر باشیم؟
جبار رحمانی (انسان‌شناس و عضو مؤسسه انسان‌شناسی و فرهنگ)

به‌نظر می‌رسد دو دسته تجربه برای اکثریت ماهایی که در ایران زندگی می‌کنیم، وجود دارد: دسته اول تجربه‌های مشترک این است که در برخی محیط‌ها، با افرادی مواجه می‌شویم که درباره همه چیز نظر می‌دهند. در واقع این گونه افراد به هر سؤالی پاسخ می‌دهند و مدعی هستند که نظرشان خیلی هم درست و دقیق است. هرچند معمولاً استدلال‌هایی قوی برای نظرات‌شان ندارند، ‌اما نوعی اعتماد به نفس و اصرار روحی در صحت و اعتبار نظرات‌شان نسبت به همه چیز دارند. دسته دوم تجربه‌های مشترک آن‌است که همه ما در موقعیتی که پاسخ پرسشی را نمی‌دانیم، برای ما خیلی سخت و گاه کلافه کننده است که به ندانستن اعتراف و اعلام کنیم پاسخی نداریم. گویی اعتراف به ندانستن مایه شرمندگی ما می‌شود. این دو تجربه مشترک را باید در رابطه با هم فهمید.

ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/why-know-the-whole

در این موضوع بیشتر بخوانید:
بیایید درباره همه‌چیز حرف بزنیم نوشته محمدرضا کلاهی

رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

انگاره
@EngareNet
@SocioNet باز کردن / نظر دهید