2021-09-17 15:09:33
مسئله‌ی ازدواج با محارم در ایرانِ باستان
#پاسخ_دندان_شکن
#ازدواج_محارم
به قلمِ موبد کوروش نیکنام «خُواَاِت‌وَدَتام» اوستایی، ازدواج با «محارم» میان ایرانیان نبوده و نیست. دیر زمانی است که دشمنان فرهنگ و تمدن ایران باستان و آیین زرتشت، ازدواج با محارم یا پیوند زناشویی با نزدیکان مانند خواهر و مادر را به زرتشتیان نسبت می‌دهند. و با این نگرش همراه با تهمت‌های دیگری مانند آتش‌پرستی و دوگانه‌پرستی برآنند تا شاید دلدادگان آیین راستی و خرد و خواستاران فراوان برای پیوستن به فلسفه و بینش «اشوزرتشت» را گمراه و پشیمان کرده باشند.
پیوند زناشویی با نزدیکان نه تنها در بینش اشوزرتشت و سروده‌هایش گات‌ها نیامده است و پیروان زرتشت هیچ‌گاه از این چنین شیوه نادرستی پیروی نکرده‌اند، بلکه زرتشت در تنها موردی که درباره پیوند زناشویی در گات‌ها سخن به میان آورده برای زناشویی کوچک‌ترین دخترش به‌نام پورچیستا با جوانی خردمند و به دور از خانواده زرتشت به‌نام جاماسپ بوده‌است.
با این گزارش چنانچه در بینش اشوزرتشت، سنت زناشویی با نزدیکان پسندیده بود و جایگاه با ارزشی داشت برای بنیاد گزاشتن چنین رسمی بی‌گمان زرتشت خودش با دخترش ازدواج می‌کرد و یا به یکی از پسرانش سفارش می‌کرد تا با خواهرشان پیوند زناشویی داشته باشند نه اینکه با آزادی گزینش از دخترش پورچیستا» درخواست کند که با خرد خویش رایزنی کرده و سپس جاماسپ را که در دینداری نام‌آور شده را به همسری خویش بپذیرد.
تو پورچیستا اسپنتمان ای جوان ترین دختر زرتشت درباره او(جاماسب) که پای بند اندیشه نیک است و همبستگی با راستی و خردمندی را به تو ارزانی می‌دارد با خرد خود رایزنی کن و سودمندترین کاری که برپایه پارسایی استوار است در پیش گیر
(گات‌ها هات 53 بند 3)
بر همه آشکار است که در روزگاران گذشته، یونانیان، رومیان و به‌ویژه تاریخ‌نگاران دوران هخامنشی و ساسانی مانند هرودت و یهودیانی که روی خوشی از ایرانیان نداشته‌اند گزارش‌های نادرستی از رفتار ایرانیان ثبت کرده‌اند. پس از آن نیز تازیانی (اعراب مسلمان) که به ایران حمله و روی آورده‌اند. برای مثبت شمردن حمله خود به ایران به چنین دروغ پردازی‌ها و برداشت‌های نادرست دامن زده و از برخی واژگان اوستایی و پهلوی به‌ویژه واژه «خُواث‌وَدَتام» برداشت نادرست داشته‌اند. پس از آن پژوهشگران ایرانی و خارجی نیز که در آیین زرتشت پژوهش کرده‌اند از اینگونه برداشت‌ها و دروغ پردازی‌ها بدون توجه به‌درستی و نادرستی آن بهره گرفته و گاهی آن را به‌عنوان سپر دفاعی در برابر پویایی آیین راستی به‌کار گرفته‌اند و افسوسمندانه اینگونه دروغ پردازی‌ها همچنان نیز ادامه دارد.
برداشت نادرست:
برکسی پوشیده نیست که چنانچه در برخی از نوشته‌های یونانی، عربی، سریانی و پهلوی درباره واژه «خُودث وَدَتام» جستجو شود به برگردان نادرستی از این واژه خواهد رسید که به پیوند زناشویی با نزدیکان نیز شباهت دارد.
واژه اوستایی «خُواَاِت وَدتَه" که در زبان پهلوی به ریخت «خُوایت وَدَس» و «خوایت وَدَت» نیز بیان شده است معنی درست آن به خویشان رسیدن، به نزدیکان پرداختن، مهربانی با خویشان، از خود گزشتگی و همانند آنهاست و شباهت کاربردی نزدیکی با واژه «صِله‌رَحِم» دارد که در اسلام است.
چنانچه بخواهیم مهربانی کردن به خویشان را در پیوند زناشویی نیز پذیرا باشیم، چرا خویشان را با خانواده از هم باز نمی‌شناسیم، فرزند خویشان یعنی دختر و پسرخاله، خالو، عمو و عمه می‌باشند که پیوند زناشویی با آنان ناشایست نبوده است. بنابراین خویشان را با اهل خانه و خانواده یعنی مادر و خواهر اشتباه نگیریم.
در گذشته یکی از سنت‌های پسندیده این بود که چنانچه پسر و دختری در خویشاوندان باشد نخست آنان را به همسری می‌گرفتند تا همه فرزندان یک قبیله برای تداوم و پیشرفت خانواده سروسامانی داشته باشند. در نیایش روزانه زرتشتیان و در سرود مَزدیسنو اهمی از اوستای کشتی، در بخش ویژه آن که پیمانداری به دین زرتشتی را یادآوری می‌کند از واژه «خواَاِت ودتام» نیز بهره گرفته شده است:
«مَزدیسنُو اَهمی. مَزدیسنُو زَرَه توشتریش. فرَوَرانِه آستو تَس چا. فرَوَرتَس چا. آستویه هومَتم مَنُو. آستویه هوختُم وَچُو. آستویه هوَرشتِم شکیه اُتنم».
ترجمه: «برمی‌گزینم دین مزدیسنا را که سفارش شده زرتشت است و استوارم براین کیش. می‌ستایم اندیشه نیک را، می‌ستایم گفتار نیک را، می‌ستایم کردار نیک را».
«آستویه دَاِنام وَنگوهیم مازدَیسنیم. فرَسپایه اُخذرام. نیذاسنه یی تیشِم. خُوات وَدتام. اَشه اُونیم».
ترجمه: «می‌ستایم دین نیک مزدیسنا را که نکوهنده جنگ و خونریزی و ستایشگر آشتی و از خودگذشتگی و پارسایی است». (خرده اوستا، اوستای کشتی)
و...
برای مطالعه کامل این نوشتار به تارنمای ایشان مراجعه کنید
لینک
https://b2n.ir/q10649
@Institute_vohman
423 viewsامیر حسین, 12:09
پ
