ایران فردا

2022-07-23 09:06:51 مطالبه‌گری معلمان در میدان پر از مین

محمد داوری
@iranfardamag

معلمان از معدود اصنافی هستند که بیش از دو دهه بر مطالبات خود اصرار می ورزند و برای این منظور تشکل هائی راه انداختند و برای رساندن صدای خود کنش های متفاوتی را پیشه کردند از اجتماع و تجمع گرفته تا رسانه و تعامل و گفت و گو و طومار و نامه و هر چه می شود برای بیان مطالبه از آن بهره برد دریغ نکردند.

اما میدان کنشگری معلمان صاف و بی خطر و بی هزینه نبوده است و در طول این بیست سال زمانی نبوده که تعدادی از معلمان در زندان یا بازداشت یا تبعید و تعلیق نباشند و بیشتر این هزینه ها هم بر دوش عده معدودی از فعالان بوده است که فعالیتشان استمرار داشته و در مقابل تهدید و تطمیع و تحقیر و فشار سرخم نکرده و بر خواسته خود که در واقع تحقق یک نظام آموزش کارآمد است پای فشاری کردند.

معلمان کنشکر از یک سو با مشکلات شخصی و خانوادگی و شغلی به دلیل فشار معیشتی مواجه هستند که این موضوع متاسفانه بر کیفیت شغلی و منزلت اجتماعی آنها تاثیر منفی گذاشته است و از سویی در این میدان پر از مین کنشگری مورد تهدیدهای امنیتی و قضائی و اداری قرار گرفته اند که در واقع اصل حرفه آنها را نشانه گرفته است و یا دقیق تر کل زندگی آنها را تهدید می کند.

در این میان خود آموزش و پرورش در دوره های مختلف و تحت مدیریت جریان های مختلف که وزاری متعددی در راس این دستگاه بودند نتوانسته از این کنشگری بهره ببرد و آن را فرصتی بداند برای دستگاهی که دچار ناکارآمدی است در حالیکه تشکل ها و فعالان صنفی و مدنی و رسانه ای می توانند بعنوان سنسورهای مطئمن دلایل ناکارآمدی را به مدیران و مسئولان نشان بدهند و در رفع آنها مشارکت کنند و بدتر اینکه با دستگاه های امنیتی و قضائی همراهی و همکاری نمودند و برخی کاسه داغ‌تر از آش شده و بجای کلاه برای خوش خدمتی سر می برند.

دستگاه های امنیتی هم که سال ها است با نسخه واحدی به مواجه با مطالبه گری معلمان پرداخته اند و کلیشه وار فعالان را فریب خورده دشمن و شبه معلم نامیده و فعالیت های آنها را مصداق اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام می دانند و جالب اینکه هیچ وقت هم نگفته اند چه نوع مطالبه گری و کنشگری را امنیتی نمی دانند.

دستگاه قضائی هم که متاسفانه سفارشی را که دستگاه امنیتی می دهد را مو به مو اجرا می کند هم اتهام های سفارشی و هم احکام سفارشی و نه استقلال و نه عدالتی را می توان در اکثر این پرونده ها مشاهده نمود بلکه بیتشر بر اساس نگرش ها و تصمیم های امنیتی است که با اهداف کنترل و تهدید فعالان معلمی صورت می گیرد.

اقدامات این دستگاه ها در طول این سال ها شکاف بی اعتمادی را روز به روز عمیق‌تر و گسترده تر نموده است و به ندرت می توان در برخی از دوره ها از روابط مبتنی بر اعتماد میان صف و ستاد در دستگاه آموزش و پرورش یاد نمود و این بی اعتمادی منجر به عمیق و گسترده شدن ابعاد ناکارآمدی در نظام آموزشی شده است که کاسه این ناکارآمدی بیشتر بر سر کودکان و نوجوانان این مرز و بوم می شکند.

ذات حرفه ی معلمی به گونه ای است که اگر نگاه سازمانی و یا سلسله مراتبی به آن داشته باشیم و تصور کنیم که معلم نیز مانند سایر کارمندان و یا کارکنان سایر دستگاه ها متاثر از مافوق عمل می کند سخت در اشتباه خواهیم بود همان اشتباهی که که اکثر دوره ها صورت گرفته است معلم تا حد زیادی از آزادی عمل و استقلال حرفه ای برخوردار است و او در کلاس درس و در ارتباط با دانش آموزان خود را تام الاختیار می داند به گونه ای که برای ورود به حریم کلاس کسی بدون اجازه معلم حق ورود نخواهد داشت.

در تدریس و امتحان و نمره نیز همین نگرش و حس بر معلم حاکم است لذا تصور اینکه سخن وزیر یا مدیرکل و رئیس منطقه و مدیر مدرسه تعیین کننده رفتار و عملکرد معلم است یک تصور اشتباه و دور از واقعیت است و به همین دلیل کنشگری معلمان به نسبت سایر اصناف تفاوت قابل تاملی دارد و از آنجاکه معلمان به نسبت سایر اصناف از سطح تحصیلات بالاتری برخوردار هستند و در عرصه عمومی نیز فعال بوده و اوضاع کشور در ابعاد مختلف را رصد می کنند واجد ویژگی های منحصر به فردی هستند که حرکت های اعتراضی آنها و فعالیت ها و کنش های آنها را در قالب تشکل ها، واجد یک جنبش اجتماعی نموده است که مورد توجه تحلیل گران و صاحب نظران عرصه اجتماعی و سیاسی هم قرار گرفته است.....


متن کامل :

https://bit.ly/3PyBwLC


#محمد_داوری
#جنبش_معلمان
#مطالبه‌گری_معلمان

https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-22 10:03:05 نواندیشی دینی وحق انتخاب نوع و سبک زندگی، حق و سبک پوشش(حجاب)*

حبیب‌الله پیمان
@iranfardamag

حق‌انتخاب سبک‌زندگی از زمره‌ی حقوق اساسی فرد فرد انسان ها، از زن ومرد است.

ما‌ می‌توانیم در دو جا ریشه‌[های سبک زندگی و پوشش هر جامعه و تمدنی] را پیدا کنیم. بینش والگوهای رفتار وفرهنگ هر قوم وملتی از درون تجربه های زیسته جمعی آنها در جریان هم زیستی آزاد با یکدیگر وبه شرط عدم مداخلات مخرب عوامل بیرونی برساخته می شوند. آنجا که با خواسته ها وامیال طبیعی سرکوب نشده و نیروی خرد جمعی ممنوع نگردیده شان به تعامل می پردازند. در شرایط فارغ از فشار وسرکوب است که مردم از زن و مرد، امیال واستعدادهای تفکیک ناپذیر جسمانی، فکری ومعنوی شان را که تجلی سرشت یا فطرت خدادادی شان است، بروز می دهند.

نوع پوشش هم در گذر زمان وهم بنابر تحول شرایط زیست از سوی انسان انتخاب شد و با تغییرات وتنوع اقلیمی سرزمینی و شرایط و عادات زندگی وشیوه های تامین معیشت یکسان وثابت نماند. [ به عبارتی ] نوع پوشش را عرف تعیین می کرد، وعرف محصول تمایل طبیعی مردم به همنوایی در نحوه ابراز وپی گیری تمایلات طبیعی و همزیستی مسالمت آمیز است، تا زمانی که مداخله ای از بیرون و خارج از اقتضای امیال شعور مند طبیعی جوشیده از درون خرد جمعی، صورت نمی گرفت، همان سرشت طبیعی انسانی(فطرت الهی)، راهنمای گزینش وتغییر سبک زندگی جوامع بشری بوده است، فراموش نکنیم که طرح های مطلوب خدا برای زیست آدمیان در هر زمان همانهایی اند که از درون امیال طبیعی و شعورجمعی (الهی) جماعت انسانی می جوشند و در هر دوره تاریخی وبه مقتضای شرایط دوران صورت های خاصی به خود می گیرند.

شرط لازم چنین انتخاب های اصیلی، نبود شرایط سلطه وسرکوب است.


#سبک_زندگی #نه_به_حجاب_اجباری
##حبیب‌الله_پیمان #فاطمه_گوارایی #ایران_فردا


--------------------------
https://bit.ly/3IWiH2L

* منبع: کانال ایران فردا ؛ برگرفته از گفت‌وگوی فاطمه گوارایی با دکتر حبیب الله پیمان! در باره‌ی نواندیشی دینی و زن ( https://t.me/iranfardamag/2412 )


https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-21 07:47:12 "قیام" سی‌تیر؛ دموکراسی علیه دموکراسی

محمد حیدرزاده

@iranfardamag

تقریرِ روایتِ تاریخیِ جامع و مانع، تقریبا ممتنع است یا به عبارتی نمی‌توان همه را حول آن متفق القول گرداند، اما فکت یا امرِ واقعِ تاریخی تا حدی از این گریزپایی مصون است و می‌توان آن را حاصل کرد. برای مثال احداث راه آهن توسط رضا شاه پهلوی به مثابه یک امر واقع تاریخی، به نظر می‌رسد برای کسی محل مناقشه نباشد اما اینکه راه آهنی که او در کریدور شمال –جنوب ایران احداث می‌کند طرحی موفق است یا خیر؟ (برای مثال بجای آن به احداث جاده‌های شوسه و زیرسازی جاده‌ای بین شهری و روستایی کمک می‌کرد، یا کریدور شرق به غرب را احداث می‌کرد) بعنوان یک روایت تاریخی به نظر نمی‌رسد که بتواند به محل اجماعی مورد وثوق همه‌ی مورخین و مفسرین تاریخ واقع شود. از این رو ما با روایاتِ تاریخیِ مختلف از امور واقع تاریخیِ مشخص روبروییم که بر مبنای اینکه به چه چیزی می‌اندیشیم و احتمالا در پی چه چیزی خواهیم بود به گزینش آن روایات تاریخی یا در برخی موارد به ساخت روایت تاریخی مد نظرمان دست خواهیم زد.

اکنون با در نظر گرفتن نکته‌ی مزبور، رهبری نهضتی تاریخی را تصور کنید که از پی رفت و آمد قدرت‌های سیاسی، عموما مرکز منازعات و محل حمله‌ای بی‌امان است. آیا می‌توان به برساخت روایتی پیرامون او امیدوار بود که مورد وثوق همه‌ی صاحب‌نظران در این حوزه باشد؟ به احتمال قریب به یقین خیر. اما از میانه این منازعات سیاسی چیزی را می‌توان پدیدار کرد، چیزی که در واقع خود تا حدی از پس غبارهای زودگذر آشکار می‌شود اما تنها کسی می‌تواند آن را در نظر آورد و تنها کسی می‌تواند حضور استوار آن را نادیده نگیرد که خود در سمت و سوی هیچ کدام از طرف‌های منازعه قرار نگرفته باشد. چرا که درهر سوی این جنگِ روایتی که با تمام قوا برقرار است، حیات خود را در ناپیدایی او می‌یابد.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که گزینشِ روایتِ تاریخی بستگی وثیقی با آن چیزی دارد که گزینشگر در پی آن است یا آن را نمایندگی می‌کند. از این رو جریان یا نهضتی تاریخی و به همین منوال رجل یا کاراکتر تاریخی نیز طرز فکری در نحوه‌ی اداره سیاست و اجتماع را نمایندگی می‌کند که در واقع محل تلاقی گزینشگر و گزینش شده، یا به عبارتی مورخ/مشاهده‌گرِ تاریخ و کارگزار/عاملِ تاریخی است. به تعبیری آن ایده‌های سیاسی و اجتماعی مشترک است که در نهایت ما را در کنار جریانات تاریخی در گذشته و در آینده قرار داده و خواهد داد.

بنابراین نزدیکی و یا اعلام وفاداری به نیروهای سیاسی مشخصی در تاریخ و به عبارتی دقیق‌تر، گزینش روایت همدلانه با نیروی ذکر شده، خود بیانگر نزدیکی به آن ایده‌های سیاسی و اجتماعی‌ای خواهد بود که نیروی تاریخی و یا نهضت و کاراکتر تاریخی را پدید آورده است. اکنون نهضتی را که پیشتر ذکر آن رفت، تصور کنید که رهبریِ آن نهضت، از بدو تاسیسش تا به امروز مورد هجمه‌ای بی وقفه باشد. این امر بیانگر چه چیزی است؟ در واقع اگر چه حملات بسوی رجل تاریخی است که نشانه می‌رود اما در سطح عمیق‌تری از آنچه جریان دارد، این حملات بسوی ایده‌هایی است که کاراکتر تاریخی محقق کرده است. واقع امر این است که رجال تاریخی به سکون و آرامش گذشته پیوسته‌اند و تاخت و تاز ما نه برای آنکه از برآمدن مجدد آن‌ها هراسی بر دل راه داده باشیم بلکه از آن روست که آن ایده‌های سیاسی و اجتماعی مجددا راه خود را در میان مردمانی هم عصر خود بازیابند. از این معبر آنگاه که ردای دادستان را بر تن کرده باشیم و این سو و آن سو بدنبال محاکمه‌ی نهضت‌ها و رجال تاریخی دوران باشیم، تنها در حال محاکمه‌ی افکار و اندیشه‌های آنان خواهیم بود.

از این رو آنچه از میان جدال‌های تاریخی ناگزیر عیان می‌شود ایده‌ و افکار پشتیبان رجل تاریخی است که در عین حال محل هجوم واقعی نیز هست. آنجا که اشباحی از قدرتی زوال یافته همچون زمانی که مستقر بود به همراهیِ قدرت استقرار یافته‌ی بدیلِ خود، بر نیرویی سیاسی در تاریخ می‌تازند، این پرسش بزرگ بر سر ناظری حقیقت‌جو آوار می‌شود که از اعماق آن نیروی تاریخی مگر چه چیزی برمی‌خیزد که هر دو نیروی تازنده حیات خود را از ناپیدایی او باز می‌یابند. بشارت چه چیزی سر بر آورده است که آن که دیگری را برانداخته است خود را در آئینه‌‌‌ی بدیل خود می‌بیند؟...


متن کامل :
https://bit.ly/3v2lnpA


#دموکراسی
#نهضت_ملی
#واقعه_سی‌تیر
#محمد_مصدق
#نهضت_مشروطه


تصویر : نمایی از مراسم تشییع شهدای ۳۰ تیر در گورستان ابن بابویه (شیخ صدوق) شهرری


https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-20 23:38:28 #علی_طهماسبی
#نه_به_حجاب_اجباری باز کردن / نظر دهید

2022-07-19 07:11:23 نتایجِ داغِ یک سفرِ سرد

علیرضا قندریز*
@iranfardamag

به نظر می رسد سفر پرزیدنت بایدن به سعودی، سفری چشمگیر و موفق برای منافع ایالات متحده و مفید برای آینده سیاسی شاهزاده محمد نبوده است. آنچه امروز اتفاق افتاد نشان نمی دهد که سفر بایدن به عربستان، باعث تقویت روابط دو کشور و یا تحکیم پایه های قدرت ولیعهد جوان در خاندان سعودی شده باشد.

علاوه بر اینکه سعودی ها در استقبال از ریاست جمهور ایالات متحده حداقل پروتکل های متداول را اجرا کردند؛ سخنان پرنس محمد هم در پاسخ به اشارات بایدن پیرامون موضوع حقوق بشر به شکل بی سابقه ای تهاجمی و گزنده بود.

محمد بن‌سلمان در پاسخ به اشاره کوتاه بایدن به مساله خاشقجی در جریان دیدار دو جانبه گفت: «آن موضوع، اتفاق تاسف باری بود که اقدامات قانونی لازم درباره آن صورت گرفت. چنین اشتباهاتی در دیگر نقاط دنیا نیز رخ می‌دهد مانند اشتباهاتی که آمریکا در زندان ابو غریب مرتکب شد»!

بن‌سلمان که انتظار می رفت در خلال سفر بایدن گام های مشخصی برای عادی سازی روابط با اسراییل بردارد علیرغم انتظارات با اشاره به قتل شيرين ابوعاقله روزنامه نگار فلسطینی-آمریکایی در «فلسطین» درباره واکنش‌های دولت آمریکا وجامعه جهانی به این حادثه، بایدن را مورد پرسش جدی و پرکنایه ای قرار داد.

ولیعهد سعودی در بخش پایان سخنان خود به تلخی عدم تمایلش به بحث در مورد حقوق بشر سعودی را نشان داد و با لحنی که متضمن یک تهدید تلویحی هم بود؛ گفت «تلاش برای تحمیل یکجانبه ارزش‌ها بر جوامع دیگر نتایج معکوس دارد»!
از سویی مشاور امنیت ملی کاخ سفید هم در سخنانی گفته است: «انتظار نداریم عربستان بعد از سفر بایدن تولید نفت را افزایش دهد. معتقدیم این موارد باید در اوپک‌پلاس تصمیم‌گیری شود». البته شاهزاده محمد هم در سخنرانی خود در اجلاس سران عرب و ایالات متحده با تأکید بر عدم توانایی “فنی” عربستان برای افزایش دو میلیون بشکه ای تولید نفت در کوتاه مدت، انتظارها و گمانه های بوجود آمده در رسانه ها پیرامون هدف های نفتی سفر بایدن به سعودی را به کلی منتفی ساخت.

عمده توافقات علنی دو طرف بیشتر روی همکاری در حوزه تکنولوژی هایی مثل انرژی پاک، حمل و نقل هوایی و بهداشت و درمان متمرکز بوده است در حوزه نظامی، آنچنان که به شکل علنی اعلام شده است توافقات در دایره وسایل و امکانات “دفاعی و پدافندی”محدود بوده است!

اگر برون ده و نتیجه سفر بایدن چنان که ریچارد هاس در لحظات اول ورود او به سعودی اشاره کرده بود منجر به سردی بیشتر روابط دو طرف بشود باید منتظر پیامدهای جدی آن باشیم. دولت سعودی برای بقای خود به حمایت استراتژیک ایالات متحده نیاز حیاتی دارد و امریکا هم برای حفظ یک سیستم تعادل تهدید منطقه ای به رابطه ای قابل اعتماد با دولت عربستان تمایل دارد…به نظر می رسد اگر پرنس محمد این رابطه بنیادین را درک نکند آینده خود را متزلزل خواهد ساخت؛ بعید است عناصر صاحب قدرت در خاندان سعودی علیرغم تمایل و دلبستگی که به هر جناح سیاسی در امریکا دارند از درک اهمیت روابط استراتژیک دو کشور ناتوان باشند؛ برخوردی چنین سرد با ریاست جمهوری ایالات متحده-صرفنظر از این که او چه شخصی است و از چه حزبی می آید-بر آینده منافع سعودی سایه ای سنگین خواهد انداخت.

تحلیل گران دولت ایران حتما این سفر را با جزییات آن در نظر دارند؛ اگر استراتژیست های ایرانی، خوانشی دقیق از رفتار شاهزاده سعودی با ریاست جمهوری ایالات متحده داشته باشند؛ ممکن است بتوانند فرصت های جدیدی برای منافع ایران در خلال آن تعریف کنند؛ احتمالا فرصت بهبود روابط با سعودی از این پس برای ایران فراهم تر خواهد شد. اما ایران همزمان، در صورت کاهش التهاب و پایین آوردن سطح تنش در روابط خود با امریکا، فرصت بازیگری فعال در چارچوب سیستم تعادل در منطقه را دارد و می‌تواند از سردی رابطه حکام جوان سعودی با دولت امریکا بهره ببرد.

احساس انتقادی که نسبت به حکام جوان سعودی در مراکز سیاست سازی ایالات متحده بوجود خواهد آمد فرصتی به ایران می دهد تا با پایین کشیدن فتیله تنش از شرایط در جهت منافع کشور خود استفاده نماید و بازگشت به برجام را با مطالباتی معقول اما مؤثرتر از پیش سامان دهی کند. لازمه این رهیافت، فاصله گرفتن از استراتژی های استثناءطلبانه و درک واقعیت روابط بین الملل و فهم فرصت های زودگذر سیاسی است!


-------------------
* تحلیل گر روابط بین الملل

#جو_بایدن
#محمد_بن‌سلمان
#سفر_بایدن_به_خاورمیانه
#اسرائیل #عربستان_سعودی #عراق #ایران


https://bit.ly/3IOhsTl

https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-18 13:23:26 باز کردن / نظر دهید

2022-07-17 05:18:36 برای مادرِجنبش سبز که درخت زندگی می‌نِشانَد!

فاطمه گوارایی
@iranfardamag

اولین خاطره‌ام از پروین فهیمی به روزی بازمی‌گردد که او در شورای شهر تهران حضور یافته و دادخواهی اش را در رابطه با شهادت سهراب برای اعضای شورای شهر شرح می داد. یادم نمی‌ر‍ود علیرضا دبیر عضو شورای وقت شهر تهران سرش را پایین انداخته و شانه‌هایش می لرزید. او در اندوه دردناک مادر سهراب غرق شده بود.

همه ما سعی او میان مجلس و دادگاه انقلاب، میان شورای شهر و پزشکی قانونی ، میان زندان اوین و بیمارستانهای تهران را یادمان نمی رود که چگونه و در همه جا به دنبال نشانی از سهراب اش بود و در انتهای این سعی میان صفا و مروه، پیکر درخون غلطیده سهرابش را تحویل گرفت.

اینک ۱۳ سال از شهادت سهراب‌های جنبش سبز می‌گذرد. سال‌هایی که مادرپروین ، خون سهراب را چون صلیب بر دوش کشیده و می کشد. او در طی این سالها دغدغه هایش را فراتر و بزرگتر از دردها و رنج های مادرِ سهرابِ تنها، تعریف کرد. و نیروی مادرانه اش را ذیل پرچم حق‌خواهی همه مادران داغدار و آسیب دیده و همه ملت ایران قرارداد.

برای او که اینک در قامت یک چهره ملی تجلی یافته است ایران، تنها در صورت برخورداری از آبادی و آزادی است که معنا می یابد و اینکه برابری و عدالت خواهی ، دموکراسی و آزادی ، و زندگی در صلح و دوستی و سلامتی، آرمانی که آرزوی سهرابش بود، تنها در یک گذارخشونت پرهیز به بار خواهد نشست.

در طی این 13 سال او لحظه ای از پا ننشسته است اما دادخواهی او هیچگاه رنگ خونخواهی و خشونت به خود نگرفت. بلکه به مادر صلحی تبدیل شد که درخت می نشاند نه آتش! او به دنبال اعدام قاتلان فرزندش نبود بلکه خواستار افشای آمران به جنایات بود. او حاضر شد از خون فرزندش بگذرد به شرط آن که همه زندانیان سیاسی آزاد شوند .

او و خانواده در این سالها آزار بسیار دیدند و حتی فرزندش سهیل نیز به دلیل احساس نامنی از زیستن در ایران ناچار به ترک وطن شد و سرانجام نیز دور از سرزمین مادری بدرود حیات گفت. سرنوشتی که یادآور زندگی سخت و دردناک هزاران هم وطن ما در تبعید و تنهایی و آوارگی در غربت است ، اما نگرانی از آینده این سرزمین، او را که اینک به مثابه یکی از نمادهای درخشان جنبش سبز و مادر ایران زمین بشمار می رود، همپای نگرانی مردم و جوانان آن در تک تک رویدادهای تلخ و شیرینش ساخته است. به گونه ای که با هر شادی اش شاد و با هر اندوهش اندوهگین و عزادار می شود .

اینک برای این مادر دوباره شهادت و پرواز سهراب زنده می شود در زمانی که پیکر سهیل عزیزش را باید به همان خاکی بسپارد که سهراب را در ان قرار داده در همان ماه ،در همان روزها و درهمان خاک ! باشد روزی که تحقق آرمانهای سهراب و سهیل داغ دل این مادر و این مادران را آرامش ببخشد.


#پروین_فهیمی
#فاطمه_گوارایی
#سهیل_اعرابی #سهراب_اعرابی #جنبش_سبز

https://bit.ly/3O7CPQo
https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-15 11:30:17 آیا مذاکرات احیای برجام پایان می یابد؟

روح الله سوری
@iranfardamag

خروج آمریکا از برجام و به دنبال آن کاهش تعهدات برجامی از سوی ایران دو عامل مهمی‌اند که تحت‌تاثیر آنها می‌بایست برجام را یک توافق شکست خورده و بی‌فرجام تلقی کرد. در این میان حمله روسیه به اوکراین، تلقی این کشور از برجام و تاثیری که احیای این توافق بر موازنه قوای روسیه در برابر غرب برجای می‌گذارد عامل مهم دیگری است که ایده شکست برجام را به واقعیت نزدیک‌تر می نماید. اما سوالی که وجود دارد این است که چرا علیرغم چنین وضعیتی در سرنوشت برجام همچنان شاهد ادامه گاه به گاه مذاکرات هستیم و مهمتر از آن چرا با وجود این شرایط، شکست مذاکرات احیای برجام نه از سوی ایران و نه از سوی آمریکا اعلام نمی‌شود.پاسخ به این سوال را می‌بایست در نگرانی‌ها و ملاحظات هریک از طرفین در پذیرش ریسک شکست مذاکرات جستجو کرد.

آمریکابه خوبی بر این امر واقف است که هرگونه اعلام رسمی پایان مذاکرات می‌تواند با دستاویز قرار داده‌شدن این موضوع از سوی ایران و تلاش تبلیغاتی برای مقصر جلوه دادن غرب در شکست مذاکرات، ج.ا.ا را به ادامه مسیر فعلی و نهایتا خروج از ان پی تی مصمم نماید. اعلام شکست مذاکرات از سوی آمریکا همچنین منجر به دست بالا گرفتن مخالفین برجام در کنگره و بازگذاشته شدن دست اسراییل دراقدام نظامی علیه ایران خواهدشد که نتیجه طبیعی این رخدادها نیز پیچیده‌ترشدن وضعیت امنیتی در خاورمیانه خواهدبود واین موضوعی نیست که دولت بایدن در میانه جنگ روسیه علیه اوکراین از آن استقبال کند.بویژه اینکه قابل پیش بینی نیست که روسیه به خاطر جنگ اوکراین تا چه‌حد در شورای‌امنیت با غرب علیه ایران همکاری خواهد کرد و یا چگونه از این موضوع برای امتیاز گرفتن در جنگ اوکراین استفاده خواهدکرد.

از سوی دیگردرطرف ایرانی نیزاعلام شکست و کنارکشیدن ازمذاکرات به‌معنای مقصر جلوه‌دادن ایران در نگاه جامعه جهانی،افزایش فشارها علیه ایران،ارجاع پرونده هسته‌ای ایران ازآژانس به شورای امنیت و مهمتر از همه تحکیم اتحاد میان کشورهای عرب خلیج فارس با اسراییل خواهد بود. این در حالی است که از نگاه ایران ادامه مذاکرات بصورت کج دارومریزهم درکاهش ریسک موارد گفته‌شده تاثیرگذار است وهم به مثابه تمرکز بیشتر بر پیشبرد برنامه‌های موشکی وهسته‌ای می‌باشد.

نتیجهعدم قطعیت در نتایج و پیامدهای ناشی از اعلام شکست مذاکرات و ریسکهای آن را باید مهمترین انگیزه دو طرف در عدم اعلام رسمی شکست مذاکرات احیای برجام درنظرگرفت و این همان موضوعی است که هر دو طرف را به ادامه مذاکرات حتی بدون نتیجه گیری خاص متمایل کرده است.

مساله‌ای که وجوددارد این است که این روند تا کجا وچه زمانی ادامه خواهدداشت و یا به عبارت دقیق تر تا چه حد قادر به تامین اهداف طرفین خواهدبود.برای پاسخ به این سوال شناخت اهداف و انگیزه‌های طرفین از ادامه مذاکرات ضرورت دارد. آنچه از اهداف و انگیزه‌های آمریکا می‌توان برداشت کرد این است که ایالات متحده آمریکا(یا بهتر بگوییم بایدن و تیم حامی مذاکره با ایران) ادامه مذاکرات را به عنوان روزنه امیدی جهت دستیابی به یک توافق به منظور بازداشتن ایران از دستیابی به توانمندی هسته‌ای تلقی می کند در حالی که از نگاه طرف ایرانی تداوم نوسانی مذاکرات می‌تواند به مثابه فرصتی برای تقویت قابلیتهای هسته‌ای و موشکی خود به حساب آید. با توجه به برداشت متفاوت ایران و آمریکا از ادامه مذاکرات به نظر می‌رسد که تداوم روند مذاکرات بیش از آنکه قادر به گشودن روزنه امید مدنظر غرب در مسیر پرونده‌هسته‌ای ایران باشد در راستای تامین اهداف مذاکره‌کنندگان ایران خواهد بود و فرصت بیشتری را در اختیار طرف ایرانی جهت دستیابی به اهداف در نظر گرفته شده برای خود قرار خواهد داد. البته این مساله‌ای نیست که در درازمدت قادر به تامین اهداف ایران باشد و ادامه مذاکرات بدون دستاورد و توافق بر سر موضوعات مورد اختلاف در نهایت ریسک تغییر مسیر میان ایران و آمریکا و تشدیدتنش‌ها را به‌همراه خواهدداشت.

مواردقابل‌تامل با آینده مذاکرات:

۱. تداوم مذاکرات بصورت انقباضی و انبساطی مورد حمایت طرف ایرانی می‌باشد.
۲. برای امریکا هم تداوم مذاکرات بصورت کنونی و هم اعلام پایان مذاکرات پیامدها و خروجی‌های خاص خود را به همراه خواهدداشت و به همین‌ خاطر چالش کنونی دولت بایدن تصمیم‌گیری راجع به تداوم مذاکرات و یا اعلام پایان مذاکرات می باشد.

۳. درصورتی که آمریکا به‌همراه متحدان اروپایی خود بتواند ایران را ازنظر تبلیغاتی وازنظرحقوقی مسئول شکست مذاکرات معرفی نمایدبه سمت پایان مذاکرات احیای برجام متمایل خواهد شد.

۴.سناریوی قابل‌پیش بینی، تداوم مذاکرات گاه به گاه و همزمان اعمال فشارعلیه ایران است که البته حجم و شدت آن با توجه به میزان پیشرفت ایران در برنامه هسته‌ای و موشکی متفاوت خواهدبود.




https://bit.ly/3P8FY3G باز کردن / نظر دهید

2022-07-13 08:19:28 شیپورحجاب، انحراف یا اعتقاد

فیروزه صابر
@iranfardamag

در چهار دهه اخیر رسم شده است که هر از چند گاهی شدت نواختن دلخراش شیپور حجاب از سوی حکومت اوج می گیرد. در ابتدا شیپوربدست گروههای فشار داده شد. با توهین و ضرب و شتم زنان ، نیمی از جامعه دچار ستم مضاعف شد. پس از چند ماه از استعفای دولت موقت ، در سال ۶۰ در ماده ۱۸ قانون بازسازی نیروی انسانی موسسات دولتی و وزارتخانه های وابسته به دولت، بی حجابی به عنوان تخلف شناخته شد. در پی آن اماکن و فروشگاهها و مراکز عمومی به استناد دستور دادگاه مبارزه با منکرات ، تابلو«از پذیرفتن میهمانان و مشتریانی که رعایت ظواهر اسلامی را نمی کنند، معذوریم» را نصب کردند.

با آنکه جمعی از زنان در چندین نوبت به چنین محدودیت ها و فشارها اعتراض خیابانی کردند، اما در آن سالها حساسیت به حقوق شهروندی و آزادی های اجتماعی فدای هیجانات انقلابی و فراموشی در دوران جنگ شد. اکثریتی چنان غرق شرایط بودند و یا محصوردر قدرت که با شعار « یا روسری، یا توسری » نه خم به ابرو آوردند و نه وهنی به نیمی از جامعه و در واقع کل جامعه تلقی کردند و نه اساسا موضوع را اصلی می دیدند. ظاهرا باید سالها می گذشت تا آگاهی به مددشان آید و یا فرزندان شان به بلوغ رسند و تحت تاثیر نسلی نو قرار گیرند.

صدای مذهبی های مدافع حقوق زنان و فراتر از آن ،آزادی های سیاسی و اجتماعی در اوج هیجانات، تنها از زبان طالقانی و بازرگان و سحابی ها و طیف آنها رسا بود. «طالقانی خیلی خیلی طرفدار این قضیه بود که به حکم لا اکراه فی الدین، آن دین که با زور و اجبار تحمیل شود، پیش خدا ارزش ندارد و بنابراین پیش خلق هم ارزش ندارد. آن چادر و روسری که به ضرب و زور بر سر خانم ها برده شود، از صد بی حجاب بدتر است. طالقانی طرفدار این نوع دین بود. دین لااکراه فی الدین با تعصب نباید و تحمیل نباید.» (بازرگان در مراسم یادبود طالقانی) این رویکرد آن روزها خیلی بها نداشت و حتی همین صداها هم در تحمل نمی گنجید و تحت فشار و ضرب و شتم حتی در خانه ملت و توسط نماینده های مجلس مورد توهین قرار گرفتند.

در مجلس دوم و در سال ۶۲ در قانون تعزیرات مصوب شد که زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به تعزیر تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهند شد و ورود حکومت به حریم خصوصی از جمله مجالس جشن های عروسی که قبلا بود، قانونی شد. به عبارتی شوق تنبیه بیش از قانون در نهادهای حکومتی جوشان بود. مجلس سوم مبارزه با منکرات و فساد که بی حجابی را هم جزو آن می دانست ، از وظایف ذاتی نیروی انتظامی اعلام کرد و در نتیجه این نهاد در سال ۶۹ به عنوان ضابط قوه قضاییه معرفی شد.

در مجلس پنجم و در سال ۷۵ در قانون مجازات ، بی حجابی جرم و حبس هم به آن اضافه شد. شورای عالی انقلاب فرهنگی هم در سال ۸۴ قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب را به تصویب رساند. در مجلس هفتم با هدف فرهنگ سازی موضوع حجاب ، قانون ساماندهی مد و لباس در سال ۸۵ به تصویب رسید. اینک نیز حکومت و وابستگانش هم آوا شیپورهای حجاب را بس گزنده تر می نوازند. چه غافل از آنند که جامعه چهار دهه جلو آمده است و با همه مجازات ها و حبس ها و تحقیرها ، فراوان پوست انداخته و هم چنان که نتوانستند نسل های دست پرورده خویش را با خود همراه کنند، این بار نیز با همه خشونت های حاکم و بسیج منابع ، هم چنان ناتوانند.

اما نکته این بود و هست که این همه فشار و تقلا برای وضع این قوانین فرسنگ ها فاصله با روحیات و باورهای نسل های این چهار دهه داشت . فرزندان بعد ازانقلاب که همواره در محدوده همین تفکر حاکم در مدارس و دانشگاه و رسانه ملی و فرهنگ عمومی رشد یافتند ، علیرغم همه فشارها ، خود را به تدریج از حلقه انحصار خارج کردند و به باید و نباید ها از جمله حجاب رسمی تن نداند، هر چند هزینه های گزاف دادند.

اما این همه حساسیت و در صدر امور قراردادن حجاب با همه مسایل بنیان برافکن، این سوال را پیش رو قرار می دهد که آیا طرح موضوع حجاب ، به انحراف کشیدن افکار عمومی از مسایل مبتلابه جامعه بوده و هست یا از سراعتقاد؟ و یا هر دو؟

اکنون حکومت به مرحله ای رسیده که تحت فشارهای ناشی از تحریم و برجام و بحران کرونا وتورم سرسام آور و فساد افسار گریخته و فقر گسترده و اعتراضات مدنی و بحران های محیط زیستی و ترورهای شخصیت های هسته ای و پدیده جاسوسی و حملات سایبری و امثالهم که عمدتا متاثراز بی تدبیری و ناکارآمدی و سوء مدیریتی خود می باشد، ساده قد علم نخواهد کرد. در این میان معرکه حجاب چه جایی دارد؟ کم ضریب ترین درجه هوشی و عقلی منطقی برای آن می یابد؟...


متن کامل :

https://bit.ly/3z3VVTl


#فیروزه_صابر
#حجاب_اجباری
#طالقانی #بازرگان #سحابی

https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید

2022-07-12 07:35:08 نظام بازنشستگی در ایران: از بحران معیشت تا بحران پایداری
بخش دوم: بازار کار و ناپایداری سیستم بازنشستگی

سمانه گلاب
@iranfardamag

دربخش قبل توضیح داده شد که تأمین مالی در سیستم بازنشستگی ایران به روش بین نسلی است که در اصطلاح به آن درآمد-هزینه جاری یا (Pay As You Go-PAYG) گفته می‌شود. در این سیستم حقوق بازنشستگی افراد از طریق حق بیمه پرداختی شاغلان فعلی تأمین مالی می‌شود و زمانی که شاغلان فعلی بازنشسته شوند، نسل بعدی حقوق بازنشستگی آنها را خواهند پرداخت.

در این نوع از سیستم‌های تأمین مالی به دلیل اینکه پرداخت حقوق هر نسل در گرو پرداخت حق بیمه نسل قبل است، ساختار جمعیتی نقش تعیین‌کننده‌ای در وضعیت مالی سیستم‌های بازنشستگی دارد. زمانی که سهم جمعیت جوان و در سن کار در اقتصاد بالاست و در مقابل جمعیت سالمند سهم پایینی در هرم جمعیتی دارد، به این معنی است که مزایای مربوط به جامعه سالمندان توسط تعداد بیشتری از افراد در سن کار تأمین می‌شود، درنتیجه این امکان وجود دارد با پرداخت درصد کمتری مالیات یا حق بیمه مزایای بالاتری برای سالمندان جامعه فراهم کرد. در مقابل هراندازه سهم جمعیت سالمند در هرم سنی جمعیت افزایش یابد، تأمین مزایای سالمندی سخت‌تر می‌شود. از همین رو یکی از چالش‌های سیستم‌های بازنشستگی و سالمندی تغییر هرم جمعیتی در کشورها به ویژه کشورهای توسعه‌یافته است.

سازمان بین‌المللی کار برای نشان دادن وضعیت سالمندی در کشورهای مختلف آنها را بر مبنای سهم جمعیت 65 سال و بالاتر به کل جمعیت به سه گروه تقسیم می‌کند: کشورهای غیر سالمند که در آنها سهم جمعیت بیشتر از 65 سال کمتر از 7 درصد از کل جمعیت کشور است؛ کشورهای در حال سالمند شدن که سهم جمعیت سالمند بین 7 تا 14 درصد جمعیت کل کشور است و کشورهای سالمند که سهم جمعیت سالمند در ساختار جمعیتی آنها بیشتر از 14 درصد است.

در حال حاضر ژاپن با سهم 30 درصدی جمعیت سالمند به کل جمعیت از نظر این شاخص در رأس کشورهای جهان قرار گرفته است. در این میان ایران با سهم 7 درصدی جمعیت 65 سال و بیشتر در مرز کشورهای جوان و در معرض سالمند شدن قرار دارد و فاصله آن با کشورهای سالمند قابل توجه است.

این آمار نشان می‌دهد در ایران ساختار جمعیتی در حال حاضر عامل محدود کننده سیستم بازنشستگی نیست و حتی هرم جمعیتی در شرایطی قرار دارد که می‌تواند از یک فرصت طلایی استفاده کرد و با به‌کارگیری نیروی کار جوان خدمات بهینه بازنشستگی و سالمندی را برای جامعه فراهم آورد. پس چرا وضعیت مالی صندوق‌های بازنشستگی کشور در حال حاضر با بحران روبه‌روست؟ پاسخ به این پرسش را باید در عوامل دیگری ازجمله وضعیت بازار کار، وضعیت اقتصاد کلان و پارامترهای بیمه‌ای یافت. در این یادداشت اثر وضعیت بازار کار بر سیستم بازنشستگی بررسی شده است و در بخش‌های بعد به سایر عوامل کلان و بیمه‌ای اشاره خواهد شد.

وضعیت بازار کار و سیستم بازنشستگی

زمانی یک سیستم بازنشستگی می‌تواند از موقعیت ساختار جمعیتی استفاده کند که دو پیش شرط برای آن مهیا باشدْ نخست اینکه بازار کار قدرت جذب نیروی کار را داشته باشد و دوم جذب نیروی کار در بخش رسمی اقتصاد و به عنوان نیروی کار رسمی اتفاق بیفتد. آمارهای موجود از وضعیت بازار کار ایران نشان می‌دهد در هر دو بخش نارسایی در بازار کار وجود دارد. در بررسی وضعیت جذب افراد در سن کار به بازار کار نرخ مشارکت و نرخ بیکاری دو شاخص بسیار مهم هستند. نرخ مشارکت مشخص می‌کند چند درصد از افراد در سن کار در بازار کار فعال هستند به این معنا که یا به دنبال کار هستند و موفق به یافتن شغل شده‌اند ‌(جمعیت شاغل) یا به دنبال کار هستند اما در یافتن شغل موفق نبوده‌اند (جمعیت بیکار). بدیهی است هرچقدر مشارکت در بازار کار بیشتر باشد و در کنار آن نرخ بیکاری پایین باشدْ صندوق‌های بازنشستگی نیز می‌توانند با جذب افراد بیشتری در سیستم خود وضعیت مالی خود را بهبود ببخشند.

استناد به آمار بانک جهانی نشان می‌دهد در حالی که متوسط نرخ مشارکت در جهان 66.5 درصد است این رقم برای ایران بسیار پایین‌تر است و درمحدوده 48 درصد قرار دارد. تفکیک جنسیتی این آمار تصویر دقیق‌تری را از بازار کار پیش رو می‌گذارد. در حالی که متوسط نرخ مشارکت مردان در ایران نزدیک به متوسط جهانی است (77 درصد ایران و 80 درصد متوسط جهانی) این اختلاف در نرخ مشارکت زنان بسیار چشمگیر است به طوری که تنها 19 درصد از زنان در ایران در بازار کار مشارکت دارند......


متن کامل :

https://bit.ly/3RoSa1S

#بازار_کار
#بحران_معیشت
#بحران_پایداری
#نظام_بازنشستگی_در_ایران
#ناپایداری_سیستم_بازنشستگی


https://t.me/iranfardamag باز کردن / نظر دهید