2022-06-04 11:45:19
تو هم‌میهن کنون وختِ نبرد است
بِپایان‌دادن این رنج و درد است
اگر خواهی شوی از بَند اکنون
رها و دلگشا، آزاد و گلگون
بِکُن زنده تو فرهنگِ نیاکان
بگو از جان و دل
پاینده ایران زبان کنونیِ ما «پارسی» نیست، که ×فارسی× است.
این زبان را واژگانِ بیگانه بویژه واژگان (تازی-انگلیسی-تُرکیِ مغولی-فرانسه‌ای و ...) دربَرگرفته است.
زبانِ پارسی، همه‌ی ایرانیان را از هر تیره‌ای، به هم می‌پیونداند؛ براین‌پایه بَرماست تا آن را پاس بداریم و از واژگان بیگانه بپالاییم.
هر ایرانی باید بداند، زمانی که سخن را با واژه‌یِ خوشبویِ «
درود» می‌آغازد، بایسته است که دنباله تا پایان سخن او نیز پارسی باشد.
هر هفته ۱۰واژه؛
برگرفته از «
واژه‌نامه‌ی پارسی سره»:
[نشانه‌یِ ( ) واژگانِ بیگانه،
نشانه‌یِ ( ) واژگان پارسی]
بیگانه
پارسی بغایت
بی‌پایان، بی‌اندازه بُغچه
جامه‌بند، پَتیر بغرنج
سخت، درهم، پیچیده، پیچ‌درپیچ، بسیارسخت، بسیاردرهم، برهم بغض
گلوگیر، کینه، دشمنی، خشم بغیر
بِجُز بغیر از
مگر، بجُز بقا
ماندن، ماندگاری، مانایی، پایستگی، پایداری بقاعده
به‌سامان، بسزا بقّال
خواربارفروش، بُنَکدار@jonbeshezabanepak
456 viewsedited 08:45
ج
