2022-06-11 11:47:17
تو هم‌میهن کنون وختِ نبرد است
بِپایان‌دادن این رنج و درد است
اگر خواهی شوی از بَند اکنون
رها و دلگشا، آزاد و گلگون
بکُن زنده تو فرهنگِ نیاکان
بگو از جان و دل
پاینده ایران زبان کنونیِ ما «پارسی» نیست، که ×فارسی× است.
این زبان را واژگانِ بیگانه بویژه واژگان (تازی-انگلیسی-تُرکیِ مغولی-فرانسه‌ای و ...) دربَرگرفته است.
زبانِ پارسی، همه‌ی ایرانیان را از هر تیره‌ای، به هم می‌پیونداند؛ براین‌پایه بَرماست تا آن را پاس بداریم و از واژگان بیگانه بپالاییم.
هر ایرانی باید بداند، زمانی که سخن را با واژه‌یِ خوشبویِ «
درود» می‌آغازد، بایسته است که دنباله تا پایان سخن او نیز پارسی باشد.
هر هفته ۱۰واژه؛
برگرفته از «
واژه‌نامه‌ی پارسی سره»:
[نشانه‌یِ ( ) واژگانِ بیگانه،
نشانه‌یِ ( ) واژگان پارسی]
بیگانه
پارسی بقدر
به‌اندازه‌یِ بقدری
به‌اندازه‌ای بقیاس
به گمان بقیه
مانده، دیگر، پس‌مانده، بجامانده، بازمانده، آن دیگرها بک‌گراند
پس‌زمینه بکارت
دوشیزگی، دست‌نخوردگی بکر
دست‌نخورده بُکس
مُشتزَنی بکلی
یکسره، همه، همگی، سراسر، بیکبار، از بیخ‌وبن بکمال
انجام یافتن بل
ولی، والاتر که، بهتر از آن که، به جای آن، بدتر از آن، اینکه، بالاتر از آن
@jonbeshezabanepak
137 views08:47
ج
