2022-08-20 11:55:41
تو هم‌میهن کنون وختِ نبرد است
بِپایان‌دادن این رنج و درد است
اگر خواهی شوی از بَند اکنون
رها و دلگشا، آزاد و گلگون
بکُن زنده تو فرهنگِ نیاکان
بگو از جان و دل
پاینده ایران زبان کنونیِ ما «پارسی» نیست، که ×فارسی× است.
این زبان را واژگانِ بیگانه بویژه واژگان (تازی-انگلیسی-تُرکیِ مغولی-فرانسه‌ای و ...) دربَرگرفته است.
زبانِ پارسی، همه‌ی ایرانیان را از هر تیره‌ای، به هم می‌پیونداند؛ براین‌پایه بَرماست تا آن را پاس بداریم و از واژگان بیگانه بپالاییم.
هر ایرانی باید بداند، زمانی که سخن را با واژه‌یِ خوشبویِ «
درود» می‌آغازد، بایسته است که دنباله تا پایان سخن او نیز پارسی باشد.
هر هفته ۱۰واژه؛
برگرفته از «
واژه‌نامه‌ی پارسی سره»:
[نشانه‌یِ ( ) واژگانِ بیگانه،
نشانه‌یِ ( ) واژگان پارسی]
بیگانه
پارسی به این دلیل
به این فَرنود به این دلیل است که
از آن روست که به این صورت
به‌این‌سان به تجاهل زدن
به نادانی زدن به تدریج
گام‌به‌گام، کم‌کم، خُرده‌خُرده، خُردخُرد، به‌آهستگی، اندک‌اندک به ترتیب
دهنادین به تعداد
به شماره به تفصیل
به‌گونه‌یِ گسترده، به گستردگی به تناسب
به فراخور به جهت
به شُوَند، برای@jonbeshezabanepak
288 views08:55
ج
