2022-05-28 11:48:47
تو هم‌میهن کنون وختِ نبرد است
بِپایان‌دادن این رنج و درد است
اگر خواهی شوی از بَند اکنون
رها و دلگشا، آزاد و گلگون
بِکُن زنده تو فرهنگِ نیاکان
بگو از جان و دل
پاینده ایران زبان کنونیِ ما «پارسی» نیست، که ×فارسی× است.
این زبان را واژگانِ بیگانه بویژه واژگان (تازی-انگلیسی-تُرکیِ مغولی-فرانسه‌ای و ...) دربَرگرفته است.
زبانِ پارسی، همه‌ی ایرانیان را از هر تیره‌ای، به هم می‌پیونداند؛ براین‌پایه بَرماست تا آن را پاس بداریم و از واژگان بیگانه بپالاییم.
هر ایرانی باید بداند، زمانی که سخن را با واژه‌یِ خوشبویِ «
درود» می‌آغازد، بایسته است که دنباله تا پایان سخن او نیز پارسی باشد.
هر هفته ۱۰واژه؛
برگرفته از «
واژه‌نامه‌ی پارسی سره»:
[نشانه‌یِ ( ) واژگانِ بیگانه،
نشانه‌یِ ( ) واژگان پارسی]
بیگانه
پارسی بعضی
گروهی، پاره‌ای، بَرخی بعضی اوقات
هر از چند گاهی، گاه‌گاهی بعضی مواقع
گاهی بعضی وقتها
گاهی بعلاوه
افزون بر آن، افزوده بعلتِ
به‌انگیزه‌یِ، از روی
بعلت اینکه
چونکه بعنوان
همچون بعهده
بر دوش بعید
دور@jonbeshezabanepak
329 views08:48
ج
