مشاوره اجتماعی دلارام

2021-12-02 14:51:01 خـــــدایا…یادم بده:
آنقدر مشغول عیب‌های خودم باشم که عیب های دیگران رانبینم

یادم بده اگر کسی را بد دیدم قضاوتش نکنم، درکش کنم…

یادم بده بدی دیدم “ببخشم” ولی بدی نکنم! چرا که نمیدانم بخشیده میشوم یا نه…

یادم بده اگر دلم شکست نفرین نکنم، دعا کنم، نتوانستم سکوت کنم…

یادم بده اگر سخت بگیرم “سخت میبینم"…

یادم بده به قضاوت کسی ننشینم چرا که در تاریکی همه شبیه هم هستیم…

یادم بده چشمانم را روی بدی‌ها و تلخی‌ها ببندم چرا که چشمان زیبا، بی‌شک زیبا میبینند...



ایدی ارتباطی جهت دریافت مشاوره

@moshaveredelarammm





@moshaveredelaramm



باز کردن / نظر دهید

2021-11-26 08:36:20 افکارت را زیبا کن،
زندگی به اندازه فکرهای تو زیبا می‌شود


ایدی ارتباطی جهت دریافت مشاوره

@moshaveredelarammm





@moshaveredelaramm



باز کردن / نظر دهید

2021-11-23 10:23:50 ‏فایل صوتی از طرف مشاور مشمولی باز کردن / نظر دهید

2021-11-20 10:25:52 یکی از اساتید دانشکده پزشکی همه ساله یک سوال از دانشجویان سال چهارم رشته پزشکی میپرسد:
"علت اختلالات ذهنی افراد بعد از ۵۰سالگی چیست؟"
پاسخ ها:
۱- تومور مغزی ،
پاسخ استاد : خیر.
۲- نشانه های آلزایمر زودهنگام،
پاسخ استاد : خیر.

بعد خود استاد با ۳ پاسخ توضیح میده :
۱- دیابت کنترل نشده؛
۲- عفونت های ادراری؛
۳- کمبود آب.

باور کردنی نیست اما بعد از ۵۰سالگی احساس به تشنگی در انسان متوقف میشود در نتیجه نوشیدن مایعات را تقریبا متوقف میکند.
وقتی کسی پیش آنها نیست که آب خوردن را یادآوری کند ، سریع دهیدراته ( دچار کمبود آب) میشوند.
بتدریج دهیدراته شدن (Dehydration) شدیدتر میشود و در کل بدن اثر می گذارد.
ممکن است باعث پریشانی ذهنی ناگهانی و سریع شود ، روی فشار خون اثر گذارد، موجب افزایش تپش قلب، بروز آنژین صدری با درد قفسه سینه، کما و حتی مرگ گردد.
این عادت فراموشی آب خوردن از ۶۰ سالگی شروع می شود: زمانی که فقط ۵۰٪ از آب مورد نیاز را در بدن داریم. افراد بالای۵۰سال هنوز ذخیره آب کمتری دارند. این بخشی از فرآیند سنی طبیعی است.
بهرحال بحث پیچیده تر است. این افراد دهیدراته میشوند اما احساس تشنگی ندارند چون مکانیسم تعادل داخلی آنها درست کار نمیکند.

نتیجه گیری دکتر آرنالدو لیختنشاین* استاد دانشکده پزشکی دانشگاه سائوپولو:
افراد بالای ۵۰سال به راحتی دهیدراته میشوند ، نه فقط بدین دلیل که ذخیره آب کمی دارند، بلکه بخاطر اینکه احساس تشنگی ندارند.
همچنین ممکن است این افراد سالم به نظر برسند ، اما عملکردهای واکنشی و عملکردهای شیمیایی (کمبود آب) میتواند به تمام بدن آسیب برساند.‌
پس ۲ نکته مهم وجود دارد :
۱) ایجاد عادت برای خوردن مایعات: شامل آب ، آب میوه ، چای، آب نارگیل ، شیر ، سوپ ، میوه های آبدار مانند : هندوانه ، خربزه ، هلو و آناناس.
پرتقال و نارنگی؛
نکته مهم اینست که هر دو ساعت یکبار باید مایعات بنوشند.

۲) هشدار به اعضای خانواده : به افراد بالای ۵۰سال بطور ثابت پیشنهاد نوشیدن بدهید. حواستان هم به انها باشد.
اگر ملاحظه کردید آب نمیخورند ، اگر روز به روز تحریک پذیرتر (کج خُلق یا زودرنج تر) شده اند ، نفس کشیدن راحت نیست ، یا نشانه های حواس پرتی بروز کرد، مطمئنا نشاندهنده علایم بیماری دهیدراسیون یا کم آبی است
دکتر محمد نثرزاده گیلانی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اگر پدر و مادر و بزرگان خانواده تان را دوست دارید، پیام را برای آنها بخوانید و مراقب آنها باشید.
باز کردن / نظر دهید

2021-11-19 08:20:28 در روانشناسی "دوستانِ تقلبی" به عنوان

" سایه" شناخته می‌شوند!


به این دلیل که در لحظاتِ روشنِ ‌زندگی هر فرد حضور دارند، اما درست در ساعات تاریک زندگی افراد محو و ناپدید میشوند !



«سایه‌ها را در زندگی تان بشناسید. آنها غیر قابل اعتماد هستند »


ایدی ارتباطی جهت دریافت مشاوره

@moshaveredelarammm





@moshaveredelaramm



باز کردن / نظر دهید

2021-11-19 08:20:23 باز کردن / نظر دهید

2021-11-08 09:55:21 #معنای_لغوی_صبر

عام‌ترین و مهم‌ترین صفت انسانی بازدارنده صبر است. صبر در لغت عرب به معنای خویشتن‌داری، حبس و در تنگنا و محدودیت قرار دادن است. و برخی نیز آن را بازداشتن نفس از اظهار بی‌تابی و بی‌قراری دانسته‌اند.

معنای اصطلاحی

در فرهنگ اخلاقی، صبر عبارت است از وادار نمودن نفس به انجام آنچه که عقل و شرع اقتضا می‌کنند و باز داشتن از آنچه عقل و شرع نهی می‌کنند. و هم‌چنین حفظ نفس از اضطراب، اعتراض و شکایت و همچنین به آرامش و طمأنینه گفته می‌شود.
در تعریف اصطلاحی مرحوم نراقی می‌گوید: ضد جزع و بی‌تابی، صبر و شکیبایی است و آن عبارت است از ثبات و آرامش نفس در سختی‌ها، بلایا و مصایب و پایداری و استقامت در برابر آنها به‌طوری که از گشادگی خاطر و شادی آرامشی که پیش از حوادث داشت، بیرون نرود و زبان خود را از شکایت و اعضای خود را از حرکات ناهنجار، نگاه دارد.
با توجه به تعاریف مذکور، صبر یک صفت نفسانی بازدارنده و عامی است که دارای دو جهت عمده است: از یک سو گرایش‌ها و تمایلات غریزی و نفسانی انسان را حبس و در قلمرو عقل و شرع محدود می‌کند. از سوی دیگر نفس را از مسئولیت‌گریزی در برابر عقل و شرع باز داشته و آن را وادرا می‌کند که زحمت و دشواری پایبندی به وظایف الهی را بر خود هموار سازد. البته این حالت اگر به سهولت و آسانی در انسان تحقّق یابد، به آن صبر و هرگاه فرد خود را با زحمت و مشقّت بدان وادار سازد، تصبّر می‌گویند.



ایدی ارتباطی جهت دریافت مشاوره

@moshaveredelarammm





@moshaveredelaramm



باز کردن / نظر دهید

2021-11-01 14:07:00 جواب
سلام آقا و یا خانم عزیز..باید عرض کنم شاید برای برخی از ما آدم ها پیش آمده که در زمان و لحظاتی از زندگی از خودمون ناراحت باشیم. آن هم به خاطر رفتارهایی است که از اطرافیان و یا خانواده با ما شده است. و شاید هم به خاطر رفتار اشتباهی است که ازخود ما سر می زند. ویا به خاطر سرزنش وتحقیری است که از دیگران شدیم.ویا به خاطر ضعیف بودن در درسها بود‌.و شاید هم به خاطر نرسیدن به آنچه که خواستیم و دوست داشتیم. ویا به خاطر جسم واندام مان باشد مثلا لاغری. چاقی. کم خوری. پر خوری و خیلی چیزهای دیگر. که موجب می شود از خودمان بدمان بیاید. عزیزم تا زمانی که ما زیاده طلب هستیم و تا زمانی که بی جهت به چیزهایی فکر کنیم که رسیدن به آن برای ما محال باشد، و تازمانی که به حق، و داشته های خود قانع نباشیم، وتا زمانی که اضطراب و استرس داشته باشیم. تا زمانی که افسرده باشیم. و تا زمانی که در کارها صبور نباشیم ، تا زمانی که احساسی و عجولانه تصمیم بگیریم. و این چنین رفتارهایی را داشته باشیم. هیچگاه این حس دست از سر ما بر نخواهد داشت.البته به نظرمن این چنین حس و حالی معمولا از سنین دبستانی و نوجوانی شروع شده وبا بلوغ هم بیشتر و بیشتر می شود. اما این موضو ع راه حل ‌هایی هم دارد که به چند مورد اشاره می کنم.شما می توانید خودتان را با کارهایی همچون مطالعه. ورزش. نرمش. پیاده روی‌ جنگل پیمایی . کوه پیمایی. طبیعت گردی. شر کت در گروه های مختلف، سرگرم کنید. هیچگاه خودتان و داشته های خوتان را با دیگران مقایسه نکنید. فقط به خود و داشته های خود فکر کنید. به طوری که آرام آرام این موضوع را فراموش کنید ویا با مرور زمان به حداقل برسانید و کم کنید. حالا که به هر دلیلی به دانشگاه دولتی نرفتی خودتان را سرزنش نکنید در همان دانشگاه آزاد با عشق و ذوق ادامه تحصیل بدهید. مگر تحصیل در دانشگاه آزاد چه ایرادی دارد ؟ اگر واقعا بخواهید، می توانید از همین دانشگاه هم به تمامی هدف خود برسید. پس این فکر را کاملا از خودتان دور کنید. ضمن اینکه باید باور کنیم که اگر رفتار ما انسان ها از حالت طبیعی و عادی تغییر پیدا کرد شاید دچار اختلالات روانی و رفتاری شدیم که این هم بدون چاره نیست. چاره این کار این است که حتما تا دیر نشده به یک مشاور و روانشناس و روانپزشک خوب و مورد اعتماد مراجعه کنیم.تا انشاالله با توصیه های که می شود و یا با رفتار درمانی و دارو درمانی مشکلاتمان حل شود. به همین خاطر قبل از اینکه به روانشناس و یا روانپزشک خوب مراجعه کنید که حتما این کار را انجام بدهید، تمامی مشکلات خود را بر روی یک ورق کاغذ بنویسید و در زمان مراجعه به همکاران محترم ادائه بدهید تا انشاالله به هدف که همان حل مشکل است برسید... باز کردن / نظر دهید

2021-11-01 14:06:38 سوال
سلام ، وقت بخیر
من می خواستم یکم بهم کمک کنید ، من اولین سالی که کنکور دادم ۹۹بود ، هیچی نخوندم ، سال بعدش ۱۴۰۰بود که بازم خودم میدونم نخوندم ، ولی خب بقیه فکر میکردندکه میخونم ، راستش خیلی حالم بده ، من امسال دانشگاه ازاد ثبت نام کردم ، ولی خیییلی داخل دلمه که تلاش کنم ، شاید شد ، از یک طرف میگم بازم میخوای برگردی به پارسال ، اصلا برا خودم نمیبینم ، نمی دونم ، من از ادمی که هستم خوشم نمیااااد ، حالم بدع ، از خودم بدم میاد ، خواهش میکنم ، باهام حرف بزنید ، من خیلی نیاز به کمک دارم ، من هیچ انگیزه ایی ندارم ، نمی دونم چی میخواام ، من حتی انگیزه درس خوندنم ندارم ، من از خودم بدددم میاد، من بدون عزت نفس نیستم ، ولی به توانایی هایی که شاید بتونم کسب کنم ایمان ندااارم ، خیلیاش به خاطر حرفای اطرافیانمه ، ولی خب یه چیزایی برمیگردع به خودم ، من نمیدونم باید با خودم چیکار کنم ، من چیکار کنم باز کردن / نظر دهید

2021-11-01 13:39:07 #طلاق_عاطفي و آثار مخرب آن بر فرزندان

در طلاق قانوني،همه اعضاي خانواده تکليف خود را روشن دانسته و دچار استيصال کمتري هستند؛در حالي که اين گمگشتگي در طلاق عاطفي ادامه دار مي‌شود.

البته آسيب هاي وارده به کودکان بستگي به شرايط سني و شرايط شخصيتي فرزندان دارد.به عنوان مثال،اين امکان وجود دارد که براثر اختلافات شديد والدين و بي اعتنايي آنان به هم، کودکي که خوراک خوبي داشته،عادات غذايي اش تغيير کرده و دچار کم اشتهايي شود و در فرزندان بزرگتر،اختلالات باعث ايجاد احساس گناه در فرزند مي‌شود و آنان خود را مسئول اين اختلافات مي دانند.در نتيجه خشم و رنجش خود را بر روي خواهر و يا برادر خود تخليه مي‌کنند.

اين تنش ها در نوجوانان مي‌تواند منجر به پناه بردن آنها به تماس هاي تلفني طولاني با دوستان و چت کردن و وب گردي هاي افراطي شود.در اين شرايط غفلت والدين ممکن است باعث شود که فرزند هرکاري که دوست دارد،انجام دهد.

افزايش ضعف درسي بچه ها،به علت از دست دادن تمرکز از ساده ترين اثرات مخرب اين اختلافات است؛به نحوه ي که کم کم و به مرور زمان امکان رسيدگي به ضعف هاي درسي ايشان وجود نخواهد داشت.

البته لازم به ذکر است؛تاثير اختلافات و طلاق عاطفي بر شخصيت و رفتارهاي دختران و پسران متفاوت است و شايد بتوان گفت که اثر منفي اين مسئله بر پسرها شديدتر از دختران است.

پسرها بيشتر با رفتارهاي بيروني وکنترل نشده پرخاشگري،رفتار منفي،قشقرق و ... واکنش نشان مي‌دهند؛در حالي که دختران بيشتر دچار اختلالات دروني،اضطراب و استرس مي‌گردند.

*انتقام جويي فرزندان،دستاورد طلاق عاطفي

سياوش شايسته،کارشناس مسائل خانوادگي درهمين رابطه گفت:فرزندان والدين پرخاشگري که به صورت مداوم با يکديگر اختلاف و درگيري دارند،بيش از فرزندان طلاق در معرض ناهنجاري و بزه قرار دارند.

وي با بيان اين مطلب افزود:براساس تحقيقات،به عمل آمده آسيب وارده بر فرزندان طلاق امري احتمالي است و اينکه فرزند وارد محيطي نابه هنجار مي‌شود و يا اينکه والدين نتوانند سرپرستي فرزند و يا فرزنداني را که به عهده گرفته اند را به درستي انجام داده و يا سرپرستي آنان را به ديگران محول کنند؛ليکن در خانواده هايي که اختلاف و کشمش ميان والدين به صورت مداوم وجود دارد،به طورقطع عوامل آسيب زا در شخصيت فرزندان ظهور خواهد،يافت.

شايسته در ادامه گفت:در خانواده هايي که به صورت پيوسته مشاجره و دعوا ميان والدين صورت مي‌پذيرد و ايشان ساعات و يا روزهاي متمادي با يکديگر قهر هستند؛در واقع فرزندان در محيطي که بي عاطفگي،سردي،نبود آرامش در آن حکم فرماست؛تربيت مي‌شوند و به اين علت که محيط گرمي را از نظر عاطفي تجربه نمي‌کنند،پرخاشگري را به عنوان يک رفتار آموخته و حتي در صفات شخصيتي خود آن را به نمايش خواهند گذاشت.

اين کارشناس،مساله انتقام از والدين را يکي ديگر از مشکلات ناشي از نبود محيطي صميمي و گرم در خانواده دانست و افزود:نبود محيط گرم و صميمي مي‌تواند در گرايش فرزندان به بزه و رفتارهاي نابهنجار موثر باشد.

شايسته خاطرنشان کرد:در چنين خانواده هايي که روابط عاطفي مناسبي حکمفرما نيست، ديده مي‌شود که فرزندان به دنبال جايگزيني آن در محيط بيرون از خانه هستند؛به طور مثال در فرزندان پسر اين خانواده ها گرايش به همسالان و دوستان ناباب زمينه را براي بزهکاري و يا اعتياد فراهم مي‌آورد و در فرزندان دختر،گرايش به همسالان حتي از جنس مخالف در شکل نا صحيح آن زمينه را براي سواستفاده و مشکلات رفتاري ديگر فراهم مي‌سازد.


ایدی ارتباطی جهت دریافت مشاوره

@moshaveredelarammm





@moshaveredelaramm



باز کردن / نظر دهید