Aasoo - آسو

2023-07-23 14:21:53 «پیام‌های اعتمادبه‌نفس نه‌فقط به‌نحو نامتناسبی زنان را مورد خطاب قرار می‌دهد، بلکه درعین‌حال اغلب به‌‌عنوان چهارچوبی تبیینی برای توضیح نابرابری و بی‌عدالتیِ جنسی به کار می‌رود. «تشخیص» ضمنی‌ای که به هرگونه بی‌عدالتی یا مشکلی داده می‌شود که زنان و دختران با آن مواجه شوند اغلب یکی است: او فاقد اعتمادبه‌نفس است. و راه‌حل ارائه‌شده عبارت است از تأکید بر اعتمادبه‌نفس زنان.»

aasoo.org/fa/articles/4451
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-22 16:16:38 دولت‌های رفاه چه خصوصیاتی دارند و آیا فقط در نظام‌های دموکراتیک می‌توانند کارساز باشند؟

«اگر در جامعه‌ای سازوکاری وجود داشته باشد، قرارداد اجتماعی‌ای در آن برقرار باشد که همه‌ی شهروندان، صرف‌نظر از اینکه در چه خانه‌ای و چه خانواده‌ای متولد شده‌اند، از حق داشتن استاندارد رفاهی مطلوبی برخوردار باشند، آن‌گاه می‌توان گفت که در آن جامعه کرامت انسانی معنا و مفهوم پیدا کرده است.»

گفت‌‌وگوی تورج اتابکی با پروفسور علی حاجی‌قاسمی، استاد جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه سودرتون استکهلم درباره ویژگی‌های دولت‌های رفاه را بشنوید.

پادکست‌ها و نسخه‌ی شنیداری مقالات ما را در وب‌سایت آسو و همچنین در شبکه‌های اجتماعی و اپ‌های پادخوان با شناسه‌ی NashrAasoo بشنوید.

[Castbox] [Google] [Spotify] [Apple]
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-21 19:22:03 دولت‌های رفاه چه خصوصیاتی دارند و آیا فقط در نظام‌های دموکراتیک می‌توانند کارساز باشند؟

وقتی از دولت رفاه صحبت می‌کنیم مرادمان دولت‌های رفاه دموکراتیک است، دولت‌هایی که برخاسته از رأی مردم و تحت نظارت جامعه هستند. ما در جامعه دو نهاد قدرتمند داریم: نهادهای اقتصادی که متکی‌اند به سرمایه و مالکیتی که بر سرمایه هست و کارکردشان هم عمدتاً تأمین منافع صاحبان سرمایه است؛ و جامعه، یعنی گروه‌های مختلف اجتماعی که فاقد سرمایه‌ی گسترده یا آن سرمایه‌ای هستند که عمده‌ی فعالیت‌های تولیدی و اقتصادی در جامعه با چرخش آن سرمایه‌ها صورت می‌گیرد؛ در واقع، گروه‌های اجتماعی مختلفی که نیروی کارشان را در اختیار صاحبان سرمایه می‌گذارند. ما اگر بخواهیم به توسعه‌ی متوازن در جامعه برسیم، لازمه‌اش این است که این گروه‌های مختلف اجتماعی هم در حدی مطلوب از نعم مادی و امکاناتی برخوردار باشند که در بستر فعالیت‌های اقتصادی و توسعه‌ی صنعتی در «اقتصاد بازار» حاصل می‌شوند.

در کشورهایی دولت‌های رفاه فراگیر و نیرومندتر هستند که جنبش سندیکایی در آنها سابقه‌ی طولانی دارد و گسترده است یا جامعه‌ی مدنی قوی‌ای دارند و نهادهای مردمی و مردم‌بنیاد در آنها گسترده هستند و فعالیت‌های زیادی دارند. حتی به‌نوعی کلیسا نیز از دیرباز وارد عرصه‌ی مشارکت در ارائه‌ی خدمات رفاهی شده است. 

برای حصول پیشرفت و توسعه در یک جامعه (پیشرفت اقتصادی و صنعتی) وجود یک دولت رفاه سخاوتمند که برنامه‌اش توانمندسازی شهروندان از بدو تولد تا مرگ باشد الزامی است. کافی است مشاهده کنیم که چه کشورهایی بیش از همه به توسعه و پیشرفت‌های پایدار (تأکید می‌کنم، پایدار) رسیده‌اند. ویژگی مشترک این کشورها برخورداری از دولت‌های رفاه سخاوتمندی است که وظیفه‌ی توانمندسازی شهروندان را از کودکی تا سالمندی بر عهده دارند. بازتولید نیروی انسانی، پرورش و تعلیم‌وتربیت شهروندانی سالم، تحصیل‌کرده، راضی و امیدوار به آینده، شرط اصلی و تعیین‌کننده‌ای برای تحقق توسعه‌ی پایدار در هر جامعه است. با این نگاه و رویکرد، دیرزمانی است که در جوامع پیشرفته دیگر به دولت‌های رفاه به‌عنوان دستگاه‌هایی با برنامه‌های پرهزینه و مخل رشد اقتصادی نگاه نمی‌شود، بلکه با تأکید بر نقش توانمندسازانه‌ی آنها برای نیروی کار، چه نسل شاغل چه نسل‌های آتی، دولت‌های رفاه بزرگ‌ترین پشتوانه‌و حتی شرط تعیین‌کننده‌ای برای حصول توسعه‌ی پایدار قلمداد می‌شوند.

@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-21 19:15:05 «چه نسبتی بین توسعه‌ی پایدار، دولت‌های رفاه و دموکراسی وجود دارد؟ آیا فقط دولت‌های دموکراتیک می‌توانند سیاست‌های رفاهی پایداری اجرا کنند، یا دولت‌های اقتدارگرا هم چنین قابلیتی دارند؟ چه ارتباطی بین دولت‌های رفاه و موضوعاتی مانند منابع ملی، تبعیض علیه زنان، سالمندی و مهاجرت برقرار است؟ تورج اتابکی در گفت‌وگو با پروفسور علی حاجی‌قاسمی، استاد جامعه‌شناسی و سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه سودرتون استکهلم به این سوالات پرداخته است.»

aasoo.org/fa/articles/4448
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-20 17:18:39 جنگی که دیگر مقدس نیست؛ تصویر جنگ در ادبیات داستانی ایران

از میان کسانی که پیش از انقلاب و جنگ آثاری منتشر کرده بودند و به نام نویسنده شناخته می‌شدند کمتر کسی درباره‌ی جنگ نوشت یا امکان انتشار آثارش را پیدا کرد. همین موضوع باعث شد که شکل‌گیری ادبیات واقع‌گرای جنگ تا سال‌ها به تعویق بیفتد. جوانانی که انقلاب کرده بودند و به فاصله‌ی کوتاهی سلاح در دست گرفته و در جبهه حاضر شده بودند به خانه برگشتند. از میان آنها کسانی که سرِ سوزن ذوقی داشتند دست‌به‌قلم شدند و درباره‌ی این اتفاق بزرگ نوشتند. اما هنوز شورِ انقلابی در سرها بود. این بود که کم‌کم جریانی در ادبیات داستانی جا باز کرد و جان گرفت که به نام «ادبیات دفاع مقدس» یا «مقاومت» شناخته شد. این جریان توانست به‌عنوان تنها مدعی داستان جنگ، که حکومت نیز تمام‌قد از آن حمایت می‌کند و جایزه و تریبون در اختیارش می‌گذارد‌، تا مدت‌ها بی‌رقیب بماند و خود را برنده‌ی خوش‌اقبال میدان بداند.

مجید قیصری را نیز به نام نویسنده‌ی جنگ می‌شناسیم. در بسیاری از داستان‌های قیصری جنگ حضوری پررنگ دارد. قیصری عقیده دارد که تقریباً تمام آثار داستانی که به جنگ پرداخته‌اند ادبیات ضدجنگ محسوب می‌شوند، چون حتی اگر در داستانی دیواری خراب شود، این خرابی در مقابل «ساختن» قرار می‌گیرد و جنگ را نکوهش می‌کند. هیچ‌یک از داستان‌ها و رمان‌هایی که او نوشته از روایت ویرانگری جنگ یا تلاش انسان برای دستیابی به لحظه‌ای آرامش در دلِ التهاب جنگ خالی نیست، از داستان کوتاه «آب» در مجموعه‌داستان نگهبان تاریکی گرفته تا داستان‌های «یادم نمی‌آید» و «ساحل تهران» در مجموعه‌داستان ساحل تهران که در سال ۱۴۰۰ منتشر شده است.

جریان دفاع مقدس در این سال‌ها با تمام قدرت سعی کرده غیر از آنچه می‌پسندد هر صدایی را در ادبیات داستانی خاموش کند. تبلیغ برای آثار «ارزشی» و تقبیح آثاری که مخالفِ خود پنداشته‌بر مسیر داستان‌نویسیِ این سال‌ها اثرگذار بوده است. البته در این مسیر حتی از برخورد با نویسندگانی که از جریان مطلوبِ حکومت فاصله گرفته‌اند نیز کوتاهی نشده است. لغو مجوز یا جلوگیری از تجدیدچاپ آثاری که به جنگ پرداخته‌اند به داستان‌نویسانی که به نام نویسندگان جنگ شناخته می‌شوند محدود نمی‌شود. نویسندگان جوان‌تری هم که در آثارشان تصویری از جنگ ترسیم کرده‌اند از این ممنوعیت‌ها در امان نمانده‌اند.

@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-20 17:18:01 «ادبیات داستانیِ امروز ایران را نمی‌توان بدون توجه به تصویر جنگ در آن شناخت. بسیاری از نویسندگانی که جنگ را تجربه کرده‌اند می‌گویند که تأثیر آنچه مشاهده کرده‌اند چنان عمیق و مهیب است که نمی‌توانند درباره‌ی چیز دیگری بنویسند. نویسندگان جوان‌تری نیز که دوران کودکی‌شان در جنگ گذشته از این تجربه جدا نشده‌اند و ردّپای جنگ را می‌توان در نوشته‌های آنها دید. در این گزارش مروری داریم بر ادبیات داستانی که جنگ جایی از گوشه‌ی آنها سر بلند کرده است.»

aasoo.org/fa/articles/4412
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-18 19:19:08 چرا نباید سعی کنیم که خوشبخت باشیم؟

کسی هم هست که نخواهد شاد باشد؟ با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب، شاید فکر کنید که خوشبختی مهم‌تر از هر مسئله‌ای، و دلیل هر کاری است که انجام می‌دهیم. این ایده به دوران باستان برمی‌گردد. به گفته‌ی ارسطو، فیلسوف نامیِ یونانی، هر آنچه را که در زندگی دنبال می‌کنیم ــ «نیک‌نامی، لذت، خردمندی و فضیلت» ــ «به خاطر خوشبختی» برمی‌گزینیم، زیرا خوشبختی «هدفِ عمل است». حول این هدفِ همه‌جانبه، صنعتی چند میلیارد دلاری به وجود آورده‌ایم: خودیاری.

خوشبختی نوعی حالت، احساس و وضعیتی ذهنی است. می‌توانید در حالی که زندگی‌تان مبتنی بر فریب و نیرنگ است، خوشحال باشید. به منابع خوشبختی در استدلال میل فکر کنید: وقتی می‌بینیم که خواسته‌هایمان برآورده می‌شوند، یا وقتی چیزهایی که به آنها اهمیت می‌دهیم به ثمر می‌نشینند، خوشحال می‌شویم. در واقع، زمانی خوشحالیم که عقیده داشته باشیم خواسته‌هایمان برآورده شده و آنچه برایمان مهم است خوب پیش می‌رود. برای وضعیت ذهنی ما فرقی نمی‌کند که این عقاید درست‌اند یا نادرست. اما برای اصلِ زندگی‌مان مهم است.

پس باید برای چه چیزهایی تلاش کنیم؟ نه برای خوشبختی یا زندگیِ ایدئال، بلکه برای یافتن معنایی در دنیا تا از زنده بودن خود خوشحال باشیم، و وقتی زندگی سخت شد، با آن به خوبی کنار بیاییم. کمالْ دست‌نیافتنی است، اما زندگی‌می‌تواند به میزان رضایت‌بخشی خوب باشد. و زندگیِ خودمان هم به تنهایی کافی نیست: ایجاد زندگی‌ای خوب برای خودمان و رفتار با دیگران به شیوه‌ای شایسته. همان‌طور که میل نشان داد، اولین گام در مسیر خودیاری، قدمی است که فراتر از خود برمی‌داریم.

@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-18 19:16:10 «هدفمان، حتی به‌طور غیرمستقیم، نباید خوشبختی باشد، بلکه باید بکوشیم تا جایی که می‌توانیم خوب زندگی کنیم. این بدان معنا نیست که باید تلاش کنیم تا ناخرسند باشیم یا نسبت به خوشبختی بی‌تفاوت بمانیم، اما زندگی چیزی بیش از احساس خوشبختی است. خوب زندگی کردن یعنی زندگی در دنیای واقعی، تعامل با افرادی که دوستشان داریم و انجام فعالیت‌هایی ارزشمند، حتی اگر باعث درد و رنج‌ شود.»

aasoo.org/fa/articles/4441
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-18 16:35:59 با هم علیه اعدام
مانا نیستانی

aasoo.org/fa/cartons/4449
@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید

2023-07-17 18:29:53 ژینوس محمودی؛ اولین زنِ هواشناس ایران

ژینوس محمودی در سال ۱۳۴۲ سرپرستی و مدیریت فنی طرح باروری ابرها و باران مصنوعی را بر عهده می‌گیرد و هم‌زمان عضو کمیسیون‌های مختلفی می‌شود که از جمله می‌توان به اینها اشاره کرد: کمیسیون مطالعات و تحقیقات در آلودگی هوا در دانشگاه تهران، کمیته‌ی تحقیقات مالچ‌پاشی و تثبیت شن‌های روان، کمیته‌ی هیدرولوژی ایران و کمیته‌ی ملی اقیانوس‌شناسی. پس از پژوهش‌های بسیار او پیشنهاد می‌کند که در خلیج‌فارس و دریای عمان یک شبکه در سطح زمین برای اندازه‌گیری‌های دریایی و یک ماهواره‌ی مصنوعی برای ‌پیش‌بینی دریایی دستگاه‌های اندازه‌گیری در سطوح بالای جو ایجاد شود تا هم صیادان جنوب بتوانند از پیش در جریان تغییرات آب‌وهوایی باشند و هم کشتی‌های تجاری ضمن کنترل فعالیت ناوبری از امنیت بیشتر برخوردار شوند. نتیجه‌ی این تلاش او ایجاد اولین واحد هواشناسی از سوی سازمان بنادر و کشتی‌رانی و شیلات است که منطقه‌ی خلیج‌فارس را تحت‌پوشش قرار می‌دهد. برای همین هم از خانم محمودی به‌عنوان بنیان‌گذار هواشناسی دریایی در ایران یاد می‌شود.

ژینوس محمودی، هم‌زمان با فعالیت‌های اداری و دولتی، پیگیر حقوق زنان نیز بود. او عضو انجمن «رونتا» (زنان تحصیل‌کرده در امور صلح) و رئیس انجمن «صلح دیهیم» بود و همچنین ریاست هیئت‌مدیره‌ی «جمعیت زنان وزارت راه و هواشناسی» را بر عهده داشت. در این دوران او مدیر تحقیقات و بررسی‌های علمی هواشناسی کل کشور است. وقتی اداره‌ی کل هواشناسی به سازمان تبدیل شد، او همچنان معاون پژوهشی و آموزشی سازمان هواشناسی کشور بود. در این زمان سه اداره‌ی تحقیقات علمی آمار، اقلیم‌شناسی و آموزش هواشناسی زیرنظرش کار می‌کرد.هواشناسی بخشی از زیرمجموعه‌ی وزارت جنگ بود و ژینوس محمودی در آخرین رتبه‌های اداری خود به‌عنوان معاون وزارت جنگ و سرپرست هواشناسی با درجه‌ی سرلشکری کار می‌کرد.

هیچ سند و مدرکی از بازداشت و دادگاه ژینوس محمودی وجود ندارد و تنها سند رسمی‌ای که در دادستانی کل انقلاب اسلامی وجود دارد در تاریخ ۷ دی‌۱۳۶۰ منتشر شده و طبق آن ژینوس محمودی و هفت نفر دیگر از اعضای محفل بهائی توسط دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه شده و به جرم «جاسوسی» به اعدام محکوم شده‌اند. خانواده‌ی او چندین روز بعد از اعدام به‌شکل غیررسمی از سوی مسئولان اوین مطلع می‌شوند که اولین زن هواشناس ایران در «کفرآباد» بهشت‌زهرا در قبری گمنام دفن شده است. ژینوس محمودی امیدوار بود هواشناسی ایران روزبه‌روز پیشرفت کند و به قدرت کشورهایی نظیر شوروی و آمریکای آن روز برسد. خودش می‌گوید: «آرزو دارم که روزی هواشناسی ایران را به جایی برسانیم که اثر مستقیم با زندگی مردم داشته باشد و در بهبود وضع اقتصادی و کشاورزی ما مؤثر باشد.»

@NashrAasoo باز کردن / نظر دهید