کانال مهدی نصیری

2022-12-06 17:30:17 محمد مهاجری: مسئولان با آواز «شهر در امن و امان است» سر بر بالش بی‌خیالی می‌گذارند؟

محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصولگرا در یادداشتی با عنوان «کسی هست آیا؟» برای روزنامه اعتماد نوشت:

آیا هیچ مقام مسئولی در این اندیشه نخواهد رفت که بعد از ۱۹ سال دویدن در سنگلاح پرونده هسته‌ای، برای رفع زیان‌های حاصله آن، چه باید کرد؟

هیچ مقامی به این صرافت افتاده که ببیند حق مشارکت مردم در انتخابات، در کجاها نقض شده؟ و مثلا شورای نگهبان به بهانه گزینش آدم خوب‌ها، چه بسیار آدم خوب‌هایی را از صحنه بیرون کرده است؟

هیچ فرهیخته‌ای به ذهنش خطور می‌کند که هزینه ادراک‌سازی وحشتناکی را که بولتن‌سازان برای مقامات و مسوولان در رده‌های مختلف ایجاد کرده و آنها را سال‌های سال به تصمیمات غلط رهنمون کرده‌اند، محاسبه کند؟

آیا کسی، صاحب منصبی، بزرگی، مسئولی، مدیری، رییسی، مقامی حوصله دارد به این چیزها فکر کند یا همه با آواز شبگردی که در کوچه‌ها داد می‌زند: «شهر در امن و امان است» سر بر بالش بی‌خیالی می‌گذارند؟/ اعتماد
@karaneyekhorshid
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 16:30:53 " شارنامه " کانالی جذاب و متفاوت و پنجره ای برای دیدن جهان اطرافمان!

" شارنامه "

تحلیل مسائل ایران، خاورمیانه و جهان همراه با عبرت های تاریخی و تاملات جامعه شناختی


@sharname1 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 16:29:01 آگهی آگهی آگهی باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 16:01:03 نقدی بر احضار مدیر یک فروشگاه به خاطر حجاب مشتریان/ "حجاب" را به موضوعی برای "تقابل بین مردم" تبدیل نکنید

عصر ایران

تا بدین جای کار، اصرار حکومتی بر حفظ حجاب، باعث «تقابل بین دولت و ملت» شده است. عقل سلیم حکم می کند که تدبیری بخردانه برای فروکش کردن این منازعه به میان آید نه این که با نابخردی های بیشتر، دامنه آن گسترش یابد و به «تقابل مردم با یکدیگر» برسد...

از منظری کلان تر، در شرایطی که همبستگی ملی مهم ترین نیاز امروز ایران است، ایجاد اختلاف و نزاع بین مردم، آن هم با استفاده از یک فریضه دینی، روندی رو به گسست اجتماعی و به شدت در تضاد با منافع و امنیت ملی است.

متن کامل   asriran.com/003e0z
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 15:30:13 ژاپنِ واقعی یا ژاپنِ اسلامی، کدام‌یک قهرمانِ جام‌جهانی می‌شود؟!

«هرکس از من در مورد قهرمان جهان بپرسد، پاسخ می‌دهم ژاپن می تواند قهرمان جهان شود»؛ این ادعای یکی از بازیکنان تیم ژاپن، پیش از بازی دیشب و حذف از جام‌جهانی قطر است؛ ادعایی که نه گزاف بود و نه مسخره. بازیکن ژاپنی، بهتر از همه می‌داند که آن‌ها چه روندی را آغاز کرده‌اند و هدف‌گیری دقیق‌شان کجاست؛ ادعای او اگر درباره جام‌جهانی قطر درست نبود ولی مطمئنا در جام‌های جهانی پیشرو رخ خواهد داد؛ و این معجزه‌‌ی معجون ِ «ایمان و امید و مدیریت درست» است.

این معجون است که باعث شد سرمربی ژاپن، در حالی که با شایستگی در این جام بازی کردند و در ضربات پنالتی، مغلوب کرواسی شدند، در مقابل دوربین‌های تلویزیونی، رو به مردمش تعظیم کند و از آن‌ها عذرخواهی کند. عذرخواهی او، شرمندگی نیست، فریادِ بلندی است که می‌گوید حق ژاپن بیشتر از این است، و امید مردم به قهرمانی ژاپن، امید گزافی نیست. 

یادش بخیر؛ روزگاری از یکی از چهره‌های سیاسی نقل می‌شد که قرار است ایران، ژاپن ِ اسلامی شود»! آیا امروز کسی می‌تواند به دور از طعنه و تمسخر ادعا کند که ایران، می‌تواند قهرمان جام‌جهانی شود؟!
نمی‌شود...
نمی‌شود، چون خیلی از واقعیت پرتیم!

نمی‌شود، چون ناکامی ایران به استکبار جهانی و اسرائیل نسبت داده می‌شود؛ و نه تنها کسی بابت سوء‌مدیریت و بی‌عرضگی مزمن، از مردم عذرخواهی نمی‌کند، بلکه تیم تاج و کی‌روش از مردم طلبکار هم هستند!

نمی‌شود، چون صاحبان تریبون‌ها به جای قبول شکست، می‌خواهند قوانین فوتبال را عوض کنند و به مردم بقبولانند که ملاک برنده شدن در فوتبال حمایت از آن‌هاست، نه گل زدن!

نمی‌شود، چون معجون ِ «ایمان و امید و مدیریت درست» برای مردم ایران دور از دسترس است و به جای آن هر روز زهر «بی‌اعتقادی و ناامیدی و گنده‌گویی مسئولان» در جام زندگی ایرانی‌ها ریخته می‌شود.

نمی‌شود، چون راهی که می‌روند دقیقا عکس راهی است که ژاپن می‌رود. نهایتا مثل «کره‌شمالی» می‌شود با سانسور و مونتاژ، فیلم‌های دروغین از قهرمانی در جام‌جهانی را در رسانه‌های رسمی‌ نشان‌مان دهند!

محمدحسین روانبخش

@shoukarani
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 15:01:29 نوحکمرانیِ قالیباف

آیا منظور رییس مجلس از "نوسازی نظام حکمرانی" و "بازگشت به مردم"، این است که نظامیان به پادگان ها برگردند و تاجران به بازار و تولیدکنندگان به کارخانه ها و فرهیختگان به دانشگاه و دانشجویان به سر کلاس ؟
آیا قرار است اندیشمندان قدر ببینند و اقتصاددانان بی هراس، توصیه های تجویزی بدهند و رسانه ها آزادانه نقد کنند و منتقدان شنیده شوند؟
بازگشت به مردم یعنی بازگشت به قانون اساسی.
بهتر است همه یکبار دیگر قانون اساسی را روخوانی کنیم…

@HosseinSelahvarzi
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 14:30:59 شاخص فلاکت رکورد جدیدی ثبت کرد!

آخرین آمارهای بیکاری مربوط به تابستان سال ۱۴۰۱ فرصت محاسبه شاخص فلاکت را که از مجموع نرخ تورم و بیکاری محاسبه می شود را فراهم کرده است، این شاخص در بالاترین میزان خود از سال ۷۶ قرار گرفته و به رقمی معادل ۵۲.۹ رسیده است.

براساس ارزیابی های کارشناسی این شاخص در یک اقتصاد سالم رقمی معادل ۶ تا ۷ را باید شامل شود در حالی که طی چند دهه اخیر در ایران این رقم به خاطر تورم لجام گسیخته همیشه بالای ۲۰ بوده است و در رکورد تاریخی خود در تابستان سال جاری به رقم ۵۲.۹ رسیده است.

لازم به ذکر است که از دهه شصت تا امروز تنها در سال ۷۴ این شاخص از رقم امسال آن فراتر رفته است.

كانال برنامه ريزي توسعه؛
https://t.me/Strategic_Planning_with_Raji
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 14:01:18 ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍  منتظر عذر خواهی پلیس هستیم!
یاسر عرب

اشاره
این یادداشت که در پانزدهم آذر هزار و چهارصد و یک «باز نشر» می شود، در اصل در تاریخ حدودی نه بهمن هزار و سیصد و نود و شش نوشته شده بود و فیلم الصاقی به آن نیز برای همان زمان است.

بازنشر این مطلب به سه دلیل می تواند مفید باشد.
یکم دلواپسی بسیاری از دوستان دلسوز راجع به ریشه های بد زبانی و فحاشی در اعتراضات این روزهای ایران.
دوم قیاس بازخورد منفعلانه و عقب نشینی مردم در مقابل رفتار غیر منطقی و بی ادبانه یک پلیس در آن زمان و رفتار فعالانه این روزهای معترضان.
سوم مشاهده پیامد های عدم توجه به درخواست اصحاب فکر و قلم برای سامان بخشیدن به ناهنجاریهای معطوف به سازمان قدرت و تبعات اجتماعی آن با گذشت حدود پنج سال.

یادداشت پنج سال پیش حقیر

بیش از ده بار صوت این ویدئو را با هدفون گوش دادم تا مطمئن شوم که چه می شنوم؟
بعد از پرتاب خانم روی زمین یکی از میان جمعیت می گوید: «حقوق بشر کجاست؟»
پلیس پاسخ می دهد: «هان؟»

این سوال و جواب با این ادبیات در میان خیابان انقلاب تهران آنقدر دردناک هست که از آن بگذرم!
اما بلافاصله صدای زن زمین خورده میاید:« آی..»

پلیس بعد از پرتاب زن معترض به حجاب اجباری رو به مردم (در ثانیه ی 17 بلافاصله بعد از شنیده شدن صدای ناله ی زن) این جمله را به زبان میاورد: «هر کی خایه داره بیاد جلو!»

کمتر مثالی می توانست منطقِ فرهنگی معوج بخشی از حاکمیت را که بر مبنای سکسیسم و آلت انگاری (به معنی عام) قدرت است روشن کند!

یک بازی زبانی ساده که نماد شناسیِ اش برون داد فلسفه ی فکری قوام یافته و برتری تاریخی امر مردانه در انگاره فکری اوست.

به باور من این نمونه، مثال خوبی برای فهمِ ادبیات غیر رسمی و واقعی بدنه ی عمله و اصحاب قدرت در ایران است! (نزاکت و ادب برنامه های تلویزیونی را فراموش کنید!)

اما در ادامه ...
زنی که گوشی را در دست و فیلم را ضبط کرده می گوید «دستم داره میلرزه!»
و یکی از مردم که دیده نمی شود ادامه می دهد «حروم زاده!»

این دقیقا همان چیزی است که در بازتولید خشونت مورد نیاز است!
پلیسی که اینجا زد و لجن از دهانش پراکند و رفت تنها "بی ادبی" شرمگینی در مقابل زنان و مردان نکرد!

بلکه گلوله برفی را حرکت داد که در نزاعی دیگر بر سر پلیسی دیگر آوار خواهد شد!

پلیسی که شاید به مراتب فهمیده تر و دلسوز تر از این شخص بد دهن باشد!

امروز مردم پلیس را به مثابه صورت اجمالی حاکمیت می بینند.. 

اگر لازم بود درویشی که در مقابل پلیس عرض اندام کرده و مهلت نیم ساعته داد، در مقابل دوربین های رسمی و غیر رسمی عذرخواهی کند قطعا لازم است این پلیس در مقابل رسانه های رسمی و غیر رسمی توبیخ شدید شود!

این واکنش حداقلی البته دردی از مردم دوا نخواهد کرد ولی مطمئنا میزان فشار بهمنی که بعد از این آوار خواهد شد را کاهش می دهد!

این عذر خواهی بیش از همه به نفع شخصیتِ پلیس در کشور ماست.

(نوشته شده در تاریخ حدودی 9 بهمن نود و شش)
@yaser_arab57
@nasiri42 باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 13:40:03 نقد و نظر خوانندگان: سلام وعرض ادب در رابطه با مطلبی که در مورد مجسمه بانوی عریان بود وعزیزی پاسخ داده بودند که با برهنه شدن سرها مسئله عادی میشه و آقایون بدون حساسیت  و الانسان حریص علی ما منع را دلیل آورده بودند باید عرض کنم خدمتتون که اگر با برهنگی… باز کردن / نظر دهید

2022-12-06 08:31:00 فُحش‌های مبارک؟

دکتر محسن رنانی

استاد برجسته حوزه آموزش است. به قیافه و رفتار بچه‌ها که نگاه می‌کند متوجه می‌شود که مشکل آموزش آنها در مدرسه چیست. همیشه گفت‌وگو با او برای من آموزنده بوده است. دکتر محمدرضا سرکار آرانی را می گویم.

چندسال پیش گفت: محسن! اینقدر برای نظریه‌پردازی درباره توسعه ایران غصه نخور؛ توسعه حاصل قصه‌های مادران است نه غصه‌های استادان و یاسه‌های سیاست‌مداران (یاسه= قانون، سیاست). آموزشِ مدرسه‌ای اگر در واسازی قصه‌های مادران موفق نباشد، به این معنی است که خودش در چنبره قصه‌های مادران زمین‌گیر شده است.

آن روز این حرف را نفهمیدم، تا امروز که فهمیدم این حرف،‌ حرف ندارد.

امروز، در پایان گفت‌‌گویی درباره کتاب «روایت محمد-سان» (که روایت ایشان از توسعه ایران است و «پویش‌ فکری‌ توسعه» ‏استخراج کرده است) پرسیدم به نظرتان چرا این جوانان معترض چنین بی‌پروا فحش‌های سنگین به مقامات می‌دهند؟ من می‌‏فهمیدم که این رفتار از نظر روانشناختی، طبیعی است و اگر در چنین شرایط پرفشاری فحش نمی‌دادند جای سوال بود؛ ولی ‏تحلیل روشن اجتماعی برایش نداشتم. اما محمدسان حرفهای بدیعی زد. ترجمه خودمانی آنها، که پاسخ فشرده پرسش من است، ‏را به زبان خودم برای شما می‌گویم‎.‎

رفتار بچه‌ها انعکاس بیرونی وجدان خانواده است. این‌ها همان ناسزاها و نفرین‌های پدران و مادرانشان است که قبلا در خانه و آشپزخانه، یواشکی و زیرِلب‌ گفته می‌شده و حالا این بچه‌ها در کوی و برزن فریاد می‌زنند. تا یاد دارند مادرانشان در خانه ضجه زده‌اند و از زندگی نالیده‌اند و زیر لب به زمین‌و‌زمان نفرین کرده‌اند؛ یک عمر پدرانشان به خانه که آمده‌اند با خود شرمندگی آورده‌اند و قند چای‌شان تلخی و ناسزا به بی‌کفایتی و فساد نظام حکمرانی بوده است. بچه‌ها اکنون آیینه تجربه‌ها و آگاهی‌های پدران و مادران از زندگی خویشند. آنها وجدان خانگی‌شان را به خیابان آورده‌اند.

درواقع این فحش‌ها، در این بستری که پدیدار شده است، مجموعه‌ای از کلمات زشت و ناسزا نیست، بلکه بیان فشرده وجدان پنهان خانواده ایرانی است که هیچ راه دیگری برای انعکاس نیافته است. بنابراین پژواک نوعی آگاهی جمعی است که اگر آنان که باید بشنوند، بشنوند، مبارک است.

@nasiri42 باز کردن / نظر دهید