تیمارِ‌ عاشقانه

2021-07-14 14:24:21 ؛

« نگرانی، ته دلم چنبره زده، خوابیده است. تا فکرش را بکنی دهنش را باز می‌کند می‌خواهد آدم را ببلعد و الا در خواب می‌ماند. مثل موشی، ماری، خزنده‌ای است که در گوشه اطاق کنار فرش توی سوراخش تپیده ولی به کمترین نوری، صدائی، بیدار می‌شود و راه می‌افتد. نمی‌دانم از چیست؟ غربت، بی‌پناهی، سرگردانی! از پاهایی که توی خاک خودش نیست…».


• از کتابِ روزها در راه
• نوشته‌ی شاهرخ مسکوب

~ باز کردن / نظر دهید

2021-07-14 14:20:05 زنده بودیم اگه فردا، وعده‌ی ما لب دریا... باز کردن / نظر دهید

2021-07-13 15:18:32 ؛


ساعت که عصر را می‌لرزاند
پیش از تو
پاره‌هایِ خویش را به‌یاد می‌آورم
بهار باز می‌گردد
و از همین پنجره
آفتاب به زبانِ مادری بر ما خواهد تابید



• الهام اسدی
#شعر


@Street_25th باز کردن / نظر دهید

2021-07-12 12:36:58 ___ دوشنبەها در خونِ خود دلتنگی دارد. ابر و بارانش را که بگیری یک مشت خاکسترِ نم‌دار تویِ دلَش با باد این طرف و آن طرف می‌رود، دلت می‌خواهد خودت ابر شوی و باران باشی و بوی نم و خاک را پخش کنی. تا بپیچی در هزار تویِ دلِ کسی. بعد پنجره را باز بگذاری و آسمان… باز کردن / نظر دهید

2021-07-09 18:07:59 ما را به‌خاطر بیاور!
ما را که تازه جوانانی بیست‌و‌دو ساله بودیم
شور و عشق در سینه داشتیم و
پیش از آن که عاشق شویم
سینه بر خاک سوده
مُردیم
ما را به‌خاطر بیاور!
ما را که سینه سرخانی خنیاگر بودیم
و ده به ده
نه در آسمان و نه در کوهسار
و نه بر شاخسار
که در بازار
پیش از آنکه آوازه‌خوان شویم
بر شاخه‌ای تکیده از تکیه‌گاه خویش
جان وا سپردیم
به خاطر دارم پیام‌شان را
سرنوشت‌شان را
آری...
و همیشه در گذرگاه خاطرم در گذر است
آوازهای صامت سینه سرخان سینه بر سیخ
و تجسد آرزوهای بیست و دو سالگان سینه بر سنگ
و از تکرار یادشان
شاید پیش از آنکه شاعر شوم
بیست و دو ساله بمیرم.


• عزت ابراهیم‌نژاد


___ ۱۸ تیر ۱۳۷۸

@Street_25th | تیمارعاشقانه باز کردن / نظر دهید

2021-07-09 11:07:13 ——— آدم‌ها از شما طلب‌کارند.

تا زمانی هم اینگونه باشند نمی‌توانید برایشان کاری بکنید. همین باعث می‌شود رفته رفته آدم‌ها را دسته‌بندی کنید و کیفیت رابطه‌هایتان را به کمیّت‌ آنها ترجیح بدهید.
آنها فکر می‌کنند اینکه تو سرکاری، اینکه تو عاشقی، اینکه تو درس‌ات را ادامه داده‌ای، اینکه تو‌ چهره‌ات خندان و خوشبخت است، اینکه تو ازدواج کرده‌ای، اینکه تو در رابطه‌ای هستی، اینکه تو خانه داری، اینکه تو دوستی داری، اینکه تو مهاجرت کرده‌ای، اینکه تو شغلی داری، یا حتا اینکه تو بی‌کاری اما ناراضی نیستی، تنهایی اما اذیت نمی‌شوی، همه و همه طلب او از دنیاست. برای همین وقتی با تو‌ سخن می‌گویند: [از دَرِ نااُمیدی، با الفاظی چون؛ به‌ چه‌ دردم می‌خورد، به‌ چه‌ کارم می‌آید، که چی بشود، باز تو خیلی خوبی!] تو را آماج حملات نادانسته‌ای قرار می‌دهند، که علاوه بر پشیمان شدن از ایجاد ارتباطت، به تو حس گناه هم می‌دهند.

مدت زیادی است که سعی کرده‌ام این دایره‌ از روابطم را با متر و قیچی اندازه بگیرم، اینکه دیگران راضی باشند، دیگران خوشحال باشند، دیگران هم حس بهتری داشته باشند، در وظیفه و توان ما نیست.

ما به سختی می‌توانیم پاسخگوی زیسته و احساسات خودمان باشیم، چه برسد به اینکه حس طلب‌کاری دیگران را مرتفع کنیم.



#الهام_اسدی
#هر_تنی_می_تواند_به_این_متن_تن_بدهد
~ باز کردن / نظر دهید

2021-07-08 09:53:59 آلبر کامو‌ درباره‌ی راز خوشحال «ماندن» می‌گوید: هرگز بدون فکر و‌ ساده‌لوحانه به کسی نگویید که «من خوشحالم». حق با آقای کامو‌است. چه بسیار لحظه‌ها که از‌‌گفتنِ «من خوشحالم» پیشمان شده‌ایم. و‌ چه بسیار ساعت‌ها‌ که از غم‌باد رنج بُرده‌ایم و کسی نبود تا کمی از… باز کردن / نظر دهید

2021-07-07 20:20:56 _____در زندگی اغلبِ ما سه دسته از آدم‌ها هستند که در کنارمان جریان دارند؛ دسته‌ی اول آنانی هستند که در بیرون از زندگی‌مان سراغ داریم، که اگر هم نباشند، آب در دلمان تکان نمی‌خورد و هوا جریان مطبوع خودش را طی می‌کند. دسته‌ی دوم آنانی‌ هستند که ما با آنها دیدار… باز کردن / نظر دهید

2021-07-07 13:32:36 ______ یادی از بیژن الهی در زادروزش؛


من هیچ نمی‌گویم.
من هیچ نمی‌گویم.–
تنها فشارِ ملایمی که مُشتِ تو می‌آرد
برین خوشه‌ی زرّینِ پُر تلألوی تاریک. –
و این که با یک نگاه
گاه
چشم‌اندازْ کامل است.


• شعر: بیژن‌ الهی
• خوانش: الهام اسدی



@Street_25th | تیمارعاشقانه باز کردن / نظر دهید

2021-07-06 14:39:37 _____در زندگی اغلبِ ما سه دسته از آدم‌ها هستند که در کنارمان جریان دارند؛

دسته‌ی اول آنانی هستند که در بیرون از زندگی‌مان سراغ داریم، که اگر هم نباشند، آب در دلمان تکان نمی‌خورد و هوا جریان مطبوع خودش را طی می‌کند.

دسته‌ی دوم آنانی‌ هستند که ما با آنها دیدار می‌کنیم، احوالشان را می‌پرسیم. گاهی برایشان هدیه‌ای می‌خریم. اینها کسانی‌اند که جنس حضورشان را ‌می‌شناسیم‌. اگر بودنشان کم هم بشود، باز زندگی جریان خودش‌را طی می‌کند و ما دچار پریشانی نمی‌شویم.

اما دسته‌ی سوم؛ آن کسانی‌اند که در متن زندگی‌ ما هستند. هر قدر هم بیشتر باشند، باز کم‌اند، باید تکثیر بشوند. کسانی که اگر نباشند جایْ‌جایِ خالیِ زندگی‌مان، هر روز خالی و خالی‌تر می‌شود. اگر نباشند بعد از مدتی صدای سوسن‌ها خاموش می‌شود و از جانِ زندگی‌مان تق تق استخوان زانو بلند می‌شود و زندگی، خالی بودنش را هر روز هزار بار به رو‌یمان می‌آورد!

و ما بسیار کم داریم، کسانی‌را که دیروز و امروز و همیشه‌مان‌ را امن بسازند. تا با خیال راحت بتوانیم برویم یک گوشه و سوت‌زنان آوازِ «ماه خواهر من است»را بخوانیم و بدانیم، کثرت خوب‌ها باعث می‌شود گاهی جایی در زندگی‌مان خالی نماند، تا مبادا صدای شکستن از قلب‌هامان بلند بشود.



#الهام_اسدی
#هر_تنی_می_تواند_به_این_متن_تن_بدهد.


~ باز کردن / نظر دهید