💎 ذهن پویا 💎

2022-08-02 18:18:49 بله ممکن است دیگران رفتار‌ مارا نفهمند ولی چه باید کرد !؟
اگر دیگران انتظار داشته باشند که فقط کارهایی انجام دهیم که انها بفهمند و تصمیم هایی بگیریم که انها دلیلش را درک کنند ، عملا انتظار دارند ، زندگی ، سطح درک انها و نگاه انها به زندگی باشیم.
تا زمانی که رفتار ما و تصمیم های ما به کسی اسیب نمیزند ما توضیحی به کسی بدهکار نیستیم.
به این‌ می‌ارزد که خودمان باشیم.



@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-02 14:58:09 تا زمانی که مردم برای بهبودِ
حال یکدیگر احساس مسئولیت نکنند،
عدالت اجتماعی تحقق نمی‌یابد!

#هلن_کلر

@zehnpooya


. باز کردن / نظر دهید

2022-08-02 11:44:37 #

سواد و پول و خانواده و طبقه اجتماعی و قیافه و... همه مهمه.
همه‌ش روی تصمیم‌گیری ما درمورد کسی که بهمون پیشنهاد می‌ده یا ازش خوشمون میاد دوست دارید بریم باهاش آشنا شیم اثرگذار.

ولی هیچ کدوم این‌ها مترادف با "شریف بودن" نیست.

یکی رو پیدا کنید شرف داشته باشه.
کنارش احساس امنیت بکنید.
یکی که احترام بذاره بهتون.
یکی که توی روابط اجتماعی‌ش آدم باشه. کسی که آداب انسان بودن رو بلد باشه.

مثلا شعورش برسه وقتی از تاکسی پیاده می‌شه به راننده روز به‌خیر بگه.
شعورش برسه از waiter کافه و رستوران تشکر کنه و باهاشون درست صحبت کنه.

شعورش برسه از کلمات چطور استفاده بکنه. سوءتفاهم تولید نکنه. طلبکار نباشه. تهدید نکنه.
پشت سرت حرف‌های مسخره نزنه.

وقتی کات کردید نگران این نباشی که می‌خواد چه تصویری ازت بسازه برای آدم‌های مشترکتون.


نگران نباشی عقاید بیمارگونه داشته باشه. نگاهش به مسائل اجتماعی، به اخلاق، به هر چیزی انسانی و اخلاقی باشه.

نه اینکه الزاما خدایگان اخلاق باشه. هر کسی یه خرده‌شیشه‌های مختصری داره. ولی نگران نباشی خرده‌شیشه‌هاش به تو آسیب بزنه.
یکی که درمورد بدنت بهت حس بد نده. در طول رابطه یا بعدش احساس تخریب شدگی نکنی.
یه بریک‌آپ آروم و کم‌تنش داشته باشید. ناهنجاری‌های رفتاری مثل غيرتی بازی یا خشونت‌خواهی نداشته باشه.

بله، پول و طبقه اجتماعی فرهنگی و تحصیلات و مطالعات و... خیلی مهمن. ولی هیچ کدومش موارد بالا رو ضمانت نمی‌کنه. مگر اینکه فاکتور شرف رو در معیارهای پارتنر یابی‌تون لحاظ بکنید.

این رو هم به‌عنوان معلمتون از من بپذیرید.
اگر آدم با شرف و درست درمونی پیدا کردید که شرافتش رو اثبات کرد و مطمین شدید ادای آدم‌های شریف رو در نمیاره، سر چیزای بچگانه و دم دستی نپرونیدش.

من آدم با شرف کم دیده‌م تو زندگی‌م.
خیلی سخته این پروسه‌ی تشخیص شریف با بی‌شرف بودن آدما رو دوباره بخوای از صفر طی بکنی. پیر می‌شی تا معلوم شه طرف جوهر ذاتش چیه.
همین.

در نهایت مجددا یادآوری می‌کنم، گل بی‌خار کجاست، ولی بی‌شرفی خار نیست
بی‌شرفی خود شوره‌زاره که اصلا گلی توش نیست که بخواد خار داشته باشه.




@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-02 09:15:45 یک دقیقه مطالعه

مدير شرکتی روی نيمکتی در پارک نشسته بود و سرش را بين دستانش گرفته بود و به اين فکر می‌کرد که آيا می‌تواند شرکتش را از ورشکستگی نجات دهد يا نه.


بدهی شرکت خیلی زياد شده بود و راهی برای بيرون آمدن از اين وضعيت نداشت. طلبکارها دائماً پيگير طلب خود بودند. فروشندگان مواد اوليه هم تقاضای پرداخت بر اساس قرارداهای بسته شده را داشتند. ناگهان پيرمردي کنار او روی نيمکت نشست و گفت: «به نظر مياد خیلی ناراحتی.»


بعد از شنيدن حرف‌های مدير، پيرمرد گفت: «من می‌تونم کمکت کنم.» نام مدير را پرسيد و يک چک براي او نوشت و داد به دستش و گفت:


«اين پول رو بگير. يک سال بعد همين موقع بيا اينجا و اون موقع می‌تونی پولی که بهت قرض دادم رو برگردونی.» بعد هم از آنجا دور شد. مدير شرکت در حال ورشکستگی، يک چک 500000 دلاری در دستش ديد که امضاء جان دی. راکفلر داشت، یکی از ثروتمندترين مردان روی زمين. با خود فکر کرد: «حالا میتونم تمام مشکلات مالی شرکت رو در عرض چند ثانيه برطرف کنم


اما تصميم گرفت فعلاً چک را نقد نکند و آن را در جای امنی نگه دارد. همين که می‌دانست اين چک را دارد، اشتياق و توان تازه‌ای برای نجات شرکت پيدا کرد. توانست از طلبکاران برای پرداخت‌های عقب‌افتاده فرصت بگيرد. چند قرارداد جديد بست و چند سفارش فروش بزرگ دريافت کرد. در عرض چند ماه توانست تمام بدهی‌ها را تسويه کند و شرکت به سودآوری دوباره رسيد. دقيقاً يک سال بعد از اتفاقی که در پارک برايش پيش آمده بود، با چک نقد نشده به پارک رفت و روی همان نيمکت نشست.


راکفلر آمد اما قبل از اينکه بخواهد چک را به او بازگرداند و داستان موفقيتش را برای او تعريف کند، پرستاری آمد و راکفلر را گرفت وفرياد زد:


«گرفتمش!» بعد به مدير نگاه کرد و گفت: «اميدوارم شما را اذيت نکرده باشد. اين پيرمرد هميشه از آسايشگاه فرار می‌کند و به مردم می‌گويد که راکفلر است.»

مدير تازه فهميد اين پول نبود که شرايط او را تغيير داد بلکه اعتماد به نفس به وجود آمده در او بود که قدرت لازم برای نجات شرکت را به او داده بود...

@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 18:49:01 در مراسم بزرگداشت بیل برادلی، سناتور نیوجرسی که در سال ۱۹۸۷ برگزار شد، اتفاق جالبی رخ داد؛

برادلی منتظر بود تا سخنرانی اش را ایراد کند.
پیشخدمتی که مشغول کار بود، تکه ای کره در بشقاب او گذاشت.

برادلی به او گفت: "ببخشید ممکن است من دو تکه کره داشته باشم؟"
پیشخدمت جواب داد: "خیر!
هرنفر، یک تکه !"

برادلی گفت: "گمان می کنم شما مرا بجا نیاوردید. من بیلی برادلی،
فارغ التحصیل آکسفورد،
بازیکن حرفه ای بسکتبال،
قهرمان جهان و سناتور ایالات متحده هستم".

پیشخدمت گفت: "خب، شاید شما هم نمی دانید من چه کسی هستم؟
" برادلی گفت: "نه، نمی دانم. شما چه کسی هستید؟".
پیشخدمت گفت: "من مسئول کره ها هستم"..!

عزت نفس یعنی به خودتان بها بدهید و خود را اصلا دست کم نگیرید…
روزتون بخیر

@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 16:48:01 به جای تمرکز بر چیزهایی که علاقه ای به آنها ندارید، بر علایقتان تمرکز کنید.

زیبایی ها را در هر چیزی پیدا کنید و به آنها بنگرید. به جای صحبت در مورد ناخواسته هایتان در مورد خواسته هایتان صحبت کنید
و به جای شنیدن چیزهایی که احساس خوبی به شما نمی دهد چیزهایی را بشنوید که احساس شعف درون شما ایجاد میکند

هیچ وقت،هیچ وقت چیزی را که دوست ندارید برایتان اتفاق بیافتد، به زبان نیاورید!!!
و همیشه، همیشه و همیشه چیز هایی که دوست دارید را با احساس خوب با خودتان مرور کنید..

@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 13:46:41 از «هنرى فورد» میلیاردر معروف آمریکایی و صاحب یکی از بزرگترین کارخانه های سازنده اتومبیل "فورد موتور" پرسیدند:
«اگر شما فردا صبح از خواب بیدار شوید و ببینید تمام ثروت خود را از دست داده اید و دیگر چیزی در بساط ندارید، چه می کنید؟»

فورد پاسخ داد: «دوباره یکی از نیازهای اصلی مردم را شناسایی می کنم و با کار و کوشش، آن خدمت را با کیفیت و ارزان به مردم ارائه می دهم و مطمئن باشید بعد از پنج سال دوباره فورد امروز خواهم بود».

@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 11:06:14 این که چه داشته باشی، یا چه کسی باشی، یا کجا باشی، یا مشغول چه کاری باشی تو را خوشبخت یا بدبخت نمی‌کند. فکر تو، تو را خوشبخت یا بدبخت می‌کند.

ديل كارنگی



@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 20:02:29 درست زندگی کن، مطمئن باش ویژگی‌های خوب تو حتی اگر از آنها آگاه نباشی به دیگران انتقال پیدا می کند و در آنها جاری می شود.

#اروین_د_یالوم




@zehnpooya

. باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 13:55:50 یک دقیقه مطالعه

نمی‌دانم وقتی غذایی که پیک موتوری رستوران برایتان می‌آورد سرد است، چه می‌کنید.

نمی‌دانم وقتی سوار تاکسی می‌شوید و می‌بینید کولر را روشن نکرده، چه می‌کنید.

نمی‌دانم وقتی کتابی را می‌خرید و می‌بینید که جلد آن تا شده یا صفحه‌ای از آن کثیف است چه می‌کنید.

نمی‌دانم وقتی از سوپرمارکت خرید می‌کنید و متوجه می‌شوید که یکی از اقلام، اشتباه ارسال شده چه می‌کنید.

نمی‌دانم وقتی در کافی‌شاپ، کمی از چای در نعلبکی ریخته یا نانی که می‌آورند کمی مانده است، چه می‌کنید.

من معمولاً چیزی نمی‌گویم، مگر اینکه مجبور شوم (مثلاً کفشی بخرم و کفش دیگری تحویلم شود که در آنجا هم تا حد امکان، ایراد را گردن می‌گیرم و مثلاً می‌گویم ظاهراً من در توضیح مشخصات کفش اشتباه کرده‌ام یا خوب بیان نکردم).

قدیم‌ها چنین اخلاقی نداشتم. اما چند سال پیش، دوستی من را با مفهوم «مهمان دنیا» آشنا کرد.

او گفت: بعضی در دنیا، مثل صاحب‌خانه‌اند و برخی مثل مهمان. وقتی به عنوان مهمان جایی می‌رویم، توقعات کمتری داریم. به طعم غذا، به کهنه بودن میوه، به رنگ در و دیوار، اعتراض نمی‌کنیم.

انگار «پیچِ پذیرش»‌مان را چرخانده‌اند و روی سطحِ دیگری تنظیم کرده‌اند. در دنیا می‌توان دو جور زیست. مثل صاحبان دنیا و مثل مهمان‌های دنیا.

یادم هست به او گفتم: اگر هیچ‌کس اعتراض نکند، هیچ‌چیز بهتر نمی‌شود. همه‌چیز بد می‌ماند. این نسخه‌ی تو، نسخه‌ی سقوط و قهقراست.
اما او پاسخ داد: همیشه کسی هست که اعتراض کند. دنیا، صاحبان فراوان دارد. چیزی که کم است، مهمان است. نگاه طلبکارانه – حتی وقتی حق با توست – بر روی روش و منش تو تأثیر می‌گذارد و از تو انسانی دیگر می‌سازد و تو را از جمع «اقلیت مهمان» به «اکثریت صاحب‌خانه» می‌راند.

دوستم دیگر بین ما نیست. او از مهمانی دنیا رفته است. اما حرفش هنوز گوشه‌ی ذهنم مانده.

دنیا، بازی بزرگی‌ست که من، در چند صحنه از آن، مهمان هستم. همین و نه بیشتر.

#محمدرضا_شعبانعلی


@zehnpooya
. باز کردن / نظر دهید