زنان و مسائل اجتماعی

2021-09-14 13:00:38 مخالفت با بخشنامه سلب حق مادر دانش‌آموز

برای امضای این درخواست به لینک زیر مراجعه کنید:
https://www.karzar.net/mother-right

#منفعل_نباشیم

کارزار؛ پلتفرم مستقل جمع‌آوری امضا:
کانال تلگرام | اینستاگرام | توییتر باز کردن / نظر دهید

2021-09-13 21:50:43 روزنامه شرق، چاپ تهران در گزارشی درباره "حقوق سلب شده مادران" به بخشنامه جدیدی در آموزش و پرورش اشاره کرده است که بر اساس آن در مدارس "پرونده و کارنامه دانش آموزان را تنها می توانند به پدر دانش آموزان تحویل دهند و مادران «ضمن احترام» نمی توانند این مدارک را دریافت کنند."

در این گزارش آمده: "در آستانه شروع سال تحصیلی جدید مصیبتی نو مادران را روانه دادگاه ها کرده است. مصیبتی که در آن مادر به اندازه ای رسمیت و اعتبار ندارد که پرونده یا کارنامه فرزندش را دریافت کند."

در این گزارش به نقل از سپیده کامایانی، مدیر خانه امن زنان آسیب دیده شهر اراک آمده که "پرونده های بسیار زیادی در همین خانه امن ما وجود دارد که مادرها ماه های طولانی به خاطر این مشکل از این مدرسه به آن مدرسه و آموزش و پرورش در رفت وآمد بودند تا بتوانند راهی پیدا کنند."

‌ Mehr

https://bbc.in/3z7bUws
@BBCPersian باز کردن / نظر دهید

2021-09-13 12:56:09 https://twitter.com/hierro___/status/1436194658871390211?s=09 باز کردن / نظر دهید

2021-09-12 13:20:45 بنفشه جمالی:

«باجه امور خانواده اداره گذرنامه

زنی مستاصل و پریشان به مسئول باجه در حالی که اشک میریزه میگه خانم من دارم واشنگتن دی سی دکترا میخونم.تموم زندگیم اون وره. با شوهرم و دخترم اومده بودیم دیدن خانوادمون. موقع برگشت شوهرم و دخترم رد شدند. به من که رسید گفتند شوهرت ممنوع الخروجت کرده و اجازه خروج از کشور نداری. خانم شما خودت زنی. آخه مگه میشه. بچم رو برد. زندگیم رو نابود کرد. حالا من چی کار کنم...
زن با هق هق: خانم تا حالا شده که این جور پرونده‌ها درست شند؟
مسئول باجه بیحوصله و بی‌تفاوت ایشالا درست میشه. این فرم رو پر کن.

امور بین الملل اداره گذرنامه

زن با دختر هفده ساله خطاب به منشی سرپرست دادسرا: خانم من اومدم برای دخترم پاسپورت بگیرم. میگند اجازه پدرش رو میخواد. باباش رو از کجا بیارم. هفده سال پیش ما رو گذاشت و رفت. هفده سال پیش غیابی طلاق گرفتم و با کارگری و بدبختی این بچه رو بزرگ کردم، حالا ازم اجازه پدر میخواید؟
خانم منشی: برو از دادگاه خانواده حکم مفقوالاثری شوهرت رو بگیر اگه میخوای پاسپورت بگیری براش. بدون اجازه پدر نمیشه.

امور بین الملل اداره گذرنامه:
زن به همراه دختر شونزده ساله‌اش خطاب به مسئول باجه خانم شوهر من چندسال پیش فوت کرده. حضانت دخترم با منه. اومدم پاس بگیرم براش.
مسئول باجه:«نمیتونی خانم، قیمش باید بیاد که پدربزرگشه. اجازه اون لازمه.» زن مستاصل: آخه پدربزرگش نمیاد. بابا من دخترم رو بزرگ کردم. من دارم خرجش رو میدم. مسئول باجه فقط اجازه پدربزرگ لازمه. قانون این رو میگه. برو خانم وقتمون رو نگیر.

اینها فقط بخشی از اونچه بود که در چند روز مشاهداتم در اداره گذرنامه دیدم. زنانی مستاصل که توسط همسرانشان ممنوع الخروج شده‌اند و مردان شیک و پیک و اتو کشیده‌ای که از راه میرسیدند و با گفتن این جمله که اومدم همسرم رو ممنوع الخروج کنم، زندگی و آینده یک زن را بنا به قانون نابود میکردند.»
. باز کردن / نظر دهید

2021-09-11 22:15:20 بعد اقتصادی همسرآزاری

سیمین کاظمی
@drsiminkazemi

درحالی‌که مفهوم خشونت عموماً خشونت فیزیکی و کتک زدن و ضرب و جرح را تداعی می‌کند، اما در تعاریف جدید و بازنگری در این مفهوم، سایر ابعاد خشونت نیز اندک اندک مورد توجه قرار گرفته‌اند. یکی از انواع خشونت، همسرآزاری است که در خانواده و عموماً ازطرف مردان بر زنان اعمال می‌شود، هرچند مواردی از شوهر آزاری نیز ممکن است گزارش شود که البته پدیده‌ای نادر به‌حساب می‌آید.

همسر آزاری محصول روابط نابرابر قدرت بین مرد و زن است که قرن‌هاست استمرار و استحکام یافته و تا زمان ما با وجود وقوف به آسیب‌زا بودن چنین پدیده‌ای، ادامه یافته است. یکی از انواع همسر آزاری، بُعد مالی و اقتصادی است که تقریباً بیشتر از سایر ابعاد آزار (جسمی، روانی و جنسی) مخفی و مغفول مانده است. 

همسرآزاری مالی یا اقتصادی وضعیتی است که مرد بر پول و اموال و فعالیت‌های اقتصادی زن کنترل کامل دارد و بدون توجه به‌نظر زن و نیازهای او، خودش درباره اموال خانواده تصمیم می‌گیرد. در چنین وضعیتی زن برای نیازهای شخصی و تأمین هزینه‌هایش به مرد وابسته است و خودش استقلال مالی ندارد. این شکل از خشونت فقط منحصر به خانواده‌های فقیر نیست و صرفاً علیه زنان خانه‌دار اعمال نمی‌شود، بلکه حتی در خانواده‌های مرفه و علیه زنان شاغل هم ممکن است اعمال شود. یعنی ممکن است زن ظاهراً در رفاه باشد، اما حق کنترل و اختیار بر اموال را نداشته باشد یا زن شاغل باشد ولی خودش نتواند درباره دستمزدش تصمیم بگیرد.

 همسرآزاری به همین‌جا ختم نمی‌شود، در جامعه‌ای که نظم جنسیتی آن مبتنی بر سلطه و قدرت مردانه است و مرد حق تصمیم‌گیری درباره زن را دارد، می‌تواند او را از اشتغال و داشتن درآمد بازدارد و به این ترتیب مانع استقلال مالی زن شود. وابستگی اقتصادی و فقدان استقلال مالی، خود زمینه‌ساز خشونت و اطاعت و تسلیم زن در برابر مرد است و به فرودستی زنان استمرار می‌دهد. به‌طور کلی وضعیت اقتصادی بر وقوع همه انواع همسرآزاری تأثیر دارد؛ به‌طوری که با بدتر شدن شرایط اقتصادی همسرآزاری در ابعاد مختلف تشدید می‌شود و زنان در این میان وضعیت دشوار و ناگوارتری را تجربه می‌کنند. 

مشکلات اقتصادی و بیکاری تعارضات خانوادگی و درگیری میان مرد و زن را افزایش می‌دهد که به همسرآزاری جسمی و روانی می‌انجامد که توسط مرد علیه زن اعمال می‌شود. البته در شرایط نامطلوب اقتصادی همسرآزاری ممکن است دامن‌گیر مردان هم بشود. در شرایطی که براساس تقسیم کار جنسیتی زنان از کارمزدی محروم هستند و از آن منع می‌شوند، زن برای رفع نیازهایش مجبور است به مرد متکی و وابسته باشد و برای هر خواسته‌ای به او متوسل شود. در چنین شرایطی اگر مرد فقیر باشد و توان مالی برآورده کردن خواسته‌های زن را نداشته باشد، احتمال تعارض و درگیری افزایش می‌یابد که این تعارض می‌تواند برای مرد هم تبعات روانی داشته باشد. نهایتاً این تعارضات به خشونت بیشتر علیه زن و برقرار ماندن چرخه خشونت منجر می‌شود.

همشهری/ شماره ۸۳۱۱
بیست شهریور هزار و چهارصد باز کردن / نظر دهید

2021-09-08 20:44:32 پیداست که رنج بخشی از جامعه نمی‌تواند دلیل موجهی برای ترور و خشونت علیه بخشی دیگر باشد. طالبان یک گروه قوم‌گرا و تمامیت‌خواه و بنیادگراست. برخاسته از جنبش دیوبندی/وهابیت با نیروی پیش‌برنده‌ی پشتونیسم/قبیله‌گرایی و هم‌بسته با القاعده/ترور.

مردم کابل را اگر پهبادهای امریکایی نکشت انتحاری‌های طالبان کشت. مکتب سید‌الشهدا و شفاخانه‌ی صدبستر را پهبادهای امریکایی هدف نگرفتند. طالبان گرفت. مردم هزاره و تاجیک و ازبک نیز مقابله به مثل نکردند. ما سراغ نداریم که مثلا یک تاجیک بین طالب‌ها عملیات انتحاری کرده‌باشد.

برای فهم شرایط امروز افغانستان اما لازم است روستاها را نیز ببینیم که هفتاد درصد جمعیت افغانستان‌اند؛ مخصوصا سمت جنوب که نرخ بی‌سوادی بالاست و دسترسی به امکانات بهداشتی پایین. اگر زنان در پایتخت حق کار و تحصیل داشتند و معاش بعضی بیش از هزار دلار در ماه بود، کمتر از چهار درصد از زنانِ بالایِ چهارده‌سال در هلمند باسوادند. در کشوری که نیمی از مردم امشب را گرسنه خواهند خوابید.

امریکا و ناتو برای «مبارزه علیه تروریسم» و «توسعه‌» به افغانستان آمدند. اما نه ترور را از بین بردند و نه احتمالا توسعه‌ی فراگیر آوردند برای افغانستان. بدتر؛ راه را باز کردند که یک گروه تاریک و زشت به کابل بیاید و دوباره به قدرت برسد. باز کردن / نظر دهید