اندیشه

2022-02-25 21:09:41 - پوتین در اوکراین، روسیه در دام


ابتدا: قرار بود با رهایی از شر جمهوری‌های جیره‌بگیر، روسیه قدرتمندترین کشور جهان باشد. یلتسین و وارث او پوتین و دیگر ملی‌گرایان روس مدعی بودند شوروی دست و پای روسیه را بسته است و مردم این کشور اگر به جای کمونیسم سودای وطن‌پرستی پیشه کنند چنین خواهد شد و چنان و جهان در برابر وسیعترین کشور کرهٔ زمین زانو خواهد زد، کشوری که به تنهایی نیمی از آسیا است و فقط پارهٔ اروپایی آن یک‌سوم کل اروپا را در بر می‌گیرد. بیش از سی سال گذشته، وقت حساب پس دادن پوتین است. اما می‌داند که هیچ در کف ندارد. روسیه کشوری است با اقتصاد ورشکسته و شکننده و از نظر بسیاری شاخص‌های رفاه اجتماعی مردم این کشور در شرایط اسفناکی زندگی می‌کنند. قرار بود روسیه ابرقدرتی اقتصاد جهان را از آمریکا بگیرد اما الان کل اقتصاد روسیه حتی به اندازهٔ اقتصاد برخی ایالت‌های آمریکا همچون تگزاس یا کالیفرنیا هم نیست و با پیشروی چین و هند روسیه به واقع در عرصهٔ جهانی روز به روز بازنده‌تر می‌شود. اینگونه است که برای پوتین هیچ نمی‌ماند جز دمیدن بر آتش شوونیسم روسی. هیچ‌چیز به اندازهٔ حمله به یک کشور همسایه نمی تواند تخدیر کند ملتی گرسنه را. جنگ همواره مخدر سودازدگانی اینچنین بوده است.

بعد: چرا غرب به نظر منفعل می‌رسد؟ شاید هم چندان منفعل نباشند. یک روسیهٔ ضعیف و ویران به نفع همه است. هم به نفع اروپای غربی و هم آمریکا و هم حتی چین. شاید غرب در چشم فروخفتن بر حملهٔ روسیه به اوکراین گونه‌ای باززایی آن رقابت تسلیحاتی را میبیند که ریگان به راه انداخت با هدف فروپاشی شوروی و موفق هم شد. ریگان به جای حملهٔ مستقیم به شوروی آن را کشاند به دام ویرانگر رقابت تسلیحاتی. ریگان رقابت را شدیدتر و پرهزینه‌تر کرد مدام. شوروی استطاعتش را نداشت اما به غلط تن داد به این رقابت و پا به پای ریگان پیش آمد. آمریکا پولش را داشت و شوروی نه. تا اینکه شوروی از درون خالی شد و از هم فروپاشید. حمله به اوکراین هزینهٔ گزافی روی دست روسیه می‌گذارد. هم هزینهٔ نظامی و هم هزینهٔ تحریم‌های متعاقب. و شاید هزینه‌های جانبی و فزایندهٔ دیگر. و به نظر نمی‌رسد روسیه استطاعت این هزینه‌ها را داشته باشد. پوتین می‌داند آن گنده‌گویی‌های شوونیستی عاقبتی برای مردم روسیه نداشته، اما پیرانه سر نمی‌خواهد با چهره‌ای بازنده عرصهٔ سیاست را ترک کند. گمان می‌کند حمله به اوکراین به او چهرهٔ یک فاتح را خواهد داد. بله. چند وقتی اینگونه خواهد بود. اما پسانتر خواهیم دید که میراث او برای روسیه فقط ویرانی خواهد بود.

سرانجام: می‌گوید وقتی دشمنت دارد اشتباه می‌کند مانعش نشو. بگذار در اشتباهش پیش برود. انفعال نسبی کشورهای غربی در برابر پوتین شاید به همین خاطر باشد. بگذار روسیه را ویران‌تر کند. این به نفع همه است. ناگفته نماند که به نفع ما مردم ایران هم هست.


- دکتر ناصر کرمی
ـــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-24 22:04:48 چه دیکتاتور نفرت‌انگیزی است ولادیمیر پوتین. ببینید او چگونه سرتاسر خاک یک کشور مستقل و آزاد را به بمب و موشک بسته و تا همین جای کار جان ده‌ها شهروند بی‌گناه اوکراینی را گرفته است؛ و نفرت‌انگیزتر از پوتین، طرفداران وطنی او هستند که تا دیروز در تریبون‌های رسمی‌شان هشدارهای آمریکا دربارهٔ تجاوز قریب‌الوقوع روسیه به اوکراین را «تحریکات جنگ‌طلبانهٔ آمریکایی‌ها» می‌نامیدند و حالا تجاوز تمام عیار روسیه به اوکراین را «عملیات صلح‌بانی روسیه در شرق اوکراین» می‌نامند. واقعاً بی‌شرمی و نوکرصفتی هم حدی دارد. از این‌ها بدتر و بی‌شرم‌تر ، آن‌هایی هستند که در راستای علایق عقیدتی و کمونیستی‌شان پوتین را به‌خاطر ستیزه‌جویی‌اش در برابر غرب تحسین می‌کنند و حاضر به محکوم کردن این تجاوز نظامی آشکار نیستند. در چنین بزنگاه‌هایی است که به وضوح هر چه تمام می‌توان اردوگاه مستبدین و زورگویان خارجی و داخلی را تشخیص داد و از وجود منحوس‌شان فاصله گرفت.

بیژن اشتری،
نویسنده و مترجم
ــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-22 18:26:45 - صیانت یا ممنوعیت؟


دوستان قدیمی که من را می‌شناسند، شاید یادشان باشد که تا دو سال پیش پرچم چین جلوی اسم کاربری من در توییتر بود؛ در اینجا سعی می‌کنم از تجربیات خودم از سه سال و نیم زندگی در چین و روش‌های دولت چین در #صیانت_از_فضای_مجازی برای شما عزیزان بنویسم:

آن روز صبح بعد از ۱۴ ساعت پرواز بالاخره به فرودگاه Pudong شانگهای رسیدم، طبق آخرین پیامی که در واتس‌اپ به دوست چینی‌ام داده بودم باید وقتی از سالن ترانزیت خارج می‌شدم به او زنگ می‌زدم؛ برای وصل شدن به وای فای فرودگاه یک بازجویی کامل پس دادم! همهٔ اطلاعاتم را باید وارد می‌کردم؛ بعد از نیم ساعت بالاخره به اینترنت وصل شدم و از آنجایی که می‌دانستم دوستم خیلی وقت است بیرون منتظر مانده است، سعی کردم از طریق واتس‌اپ با او تماس بگیرم اما با عبارت ...Connecting مواجه شدم، عبارتی که تا روز آخر زندگی درچین ماندگار بود و آزارم می‌داد. بله، اینترنت چین قابلیت اتصال به واتس‌اپ را ندارد!

نه‌تنها واتس‌اپ بلکه تمام اپلیکیشن‌های فیس‌بوک، اینستاگرام، تلگرام، توییتر و در حقیقت تمام اینترنت در چین خارج از دسترس‌اند؛ حتی گوگل در چین فیلتر است و کپی‌ای ناشیانه از یکسری اپلیکشن‌های گوگل مثل Search, Drive Map, Translate... با اسم Baidu برای کشورشان ساخته‌اند.

بعد از چند ساعت از ورودم به چین تازه فهمیدم فیلترینگ یعنی چه! سیستم کمونیستی چین به شکل غیرقابل‌باوری اینترنت را محدود کرده بود و پیام‌رسان وی‌چت و اپلیکشن وی‌بو را به‌عنوان شبکهٔ اجتماعی عرضه کرده بود، این اواخر هم تیک تاک در چین متداول شد.

بعد از انجام کارهای اداری اقامتم به پیشنهاد دوستم با یک شرکت مکاتبه کردم و با ارائهٔ کلی مدارک و صرف هزینهٔ بسیار به عنوان یک خارجی تونستم VPN دولتی تهیه کنم. تازه آنجا بود که توانستم با خانواده‌ام در ایران تماس بگیرم!

احتمالاً طی این سال‌های اخیر تلاش‌های جمهوری اسلامی را برای ساخت و کپی اپلیکشن‌های فضای مجازی و پیامرسان دیده‌اید، نرم‌افزار سروش، تلگرام طلایی، موبوگرام و...؛ جمهوری اسلامی هم مثل چین اگر نتواند یک نرم‌افزار را به‌طورکامل رصد و کنترل کند آن را محدود و فیلتر خواهد کرد.

اما منظورم از کنترل و رصد کردن دقیقاً چیست؟ در نرم‌افزار وی‌چت که تاحدی شبیه به WhatsApp است تمامی مکالمات صوتی و متنی شما توسط هوش مصنوعی چک می‌شوند، پیام‌های با محتوای حساس، به‌گونه‌ای اتوماتیک حذف خواهند شد، عملاً هیچ‌چیز خصوصی‌ای در این پیامرسان وجود ندارد؛ این اپلیکشن مثل بقیهٔ نرم‌افزارها راحت نصب نمی‌شود، شما برای فعال‌سازی حتی باید مشخصات حساب بانکی‌تان را هم واردش کنید! حریم خصوصی آنجا معنایی ندارد، اساساً وقتی کسی در چین حرف از حریم خصوصی بزند، یعنی ریگی به کفشش است و چیزی را مخفی می‌کند!

چین توانست با صرف هزینه‌ها و زمان بسیار، اینترنت را کاملاً به کنترل خود درآورد، نرم‌افزارهای خود را بسازد، و مهمتر از همه اینکه ملتش را مجبور و ملزم به استفاده از این نرم‌افزارها کند! اجبار به این شکل است که اگر شما WeChat, AliPay, Baidu... را نداشته باشید، حتی قادر نخواهید بود یک تاکسی سوار شوید!

در پشت طرح صیانت جمهوری اسلامی رؤیای چینی نهفته است: «کنترل همه‌چیز و همه کس». رژیم جمهوری اسلامی به کسب و کارهای اینترنتی وقعی نمی‌نهد، برای آه و سوداهای عاشقانه و روزمره‌نویسی‌های شما پشیزی ارزش قائل نیست و تنها صیانت از انقلاب اسلامی و بقای خود را مهم می‌داند.

آزادی بیان مثل نفس کشیدن است، قطعاً نمی‌توانم تمامی خاطرات و ناگفته‌ها از خفقان موجود در سیستم کمونیستی چین را در قالب یک یادداشت بازگو کنم؛ امیدوارم اتفاقی که با عنوان طرح صیانت در ایران در حال وقوع است را جدی بگیرید و واقعاً از آن بترسید، چرا که حقیقتاً طرحی وحشتناک است.


- از توییتر «Hamed »
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-17 15:58:19 «اگر ما مردم را از عقوبت آن دنیا نترسانیم و در این دنیا از سرنیزه و مشت و تو سری نترسانیم فردا کلاهمان پس معرکه است.

اگر عمله روزی ده ساعت جون می‌کنه و کار می‌کنه و به نون شب محتاجه و من انبار قالی‌ام تا طاق چیده شده، باید معتقد باشه که تقدیر همين بوده!

ولی فراموش نکنید که ظاهراً برای مردم باید اظهار همدردی و دلسوزی کرد چون امروز مد شده، اما در باطن باید پدرشان را در آورد!»

صادق هدایت،
حــاجـى آقـا
ــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-15 20:30:00 - از نظریه تا واقعیت، گاه فاصله‌ بسیار است!


پدرم متولد سال ۱۳۲۳ است، یعنی سه سال پس از سرنگونی رضاشاه در روستا به دنیا آمد. کم‌وبیش ده‌ساله بود ــ ۱۳۳۳ ــ که مانند هزاران نفر از نسل‌های پسین و پیشین خود با یک لا پیراهن به تهران آمد. سوادی در حد خواندن نوشتن داشت و از همان کودکی کار کرد. نه پشتوانۀ مالی داشت و نه حمایت خانوادگی. با کارگری در مغازه بزرگ شد. هر نوع نظریۀ تاریخی‌ـ‌سیاسی که برای تبیین انقلاب ارائه شود، باید چنان باشد که با زندگی واقعی نسل پدران ما سازگار باشد، وگرنه برآمده از ذهنیات و بیگانه با واقعیت است. در این نوشته می‌خواهم با مثال پدرم، نشان دهم برخی نظریه‌های انقلاب ۵۷ چقدر بیراهند!

پدرم در ۲۷ سالگی ازدواج کرد (۱۳۵۰). همان روستازادۀ کارگر و بی‌پشتوانه‌ای که ۱۳۲۳ به دنیا آمده و در ۱۳۳۳ به تهران آمده و در ۱۳۵۰ ازدواج کرده بود، با کارگری از نوع روزمزد در ۱۳۵۵ خانه داشت، مغازه خریده بود و خودرویی صفرکیلومتر هم به قول خودش «از درب کارخانه» تحویل گرفته بود، دو فرزند هم داشت. اگر فرض را بر این بگیریم که پدرم ــ به عنوان نمونۀ یک نسل ــ از بیست‌سالگی (۱۳۴۳) عزمش را برای ساختن زندگی جزم کرده و با هدف تشکیل خانواده و زندگی مرفه تلاش کرده بود، در فاصلۀ دوازده سال، از ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۵، به همۀ این اهداف رسیده بود (در ۳۲ سالگی). اکنون پرسشی اساسی که باید پاسخ داد این است: چطور ممکن بود فردی با کارگری بتواند در مدت ۱۲ سال به خانه، مغازه، ماشین و زن و فرزند برسد؟ توضیح اقتصادی این وضعیت چیست؟ یادآوری می‌کنم پدرم اهل دلالی یا پول بادآورده نبود، پشتوانۀ خانوادگی هم نداشت! پس چگونه او این مسیر را طی کرد؟

پاسخ روشن و ساده است، اما شگفتا که همین نکتۀ ساده در کتاب‌های تاریخی‌ـ‌تحلیلی و در نظریه‌های انقلاب به درستی بازتاب نیافته است، و بدتر اینکه اصلاً آن را وارونه خوانده‌اند. جواب این است که در فاصلۀ سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۵ تورم بسیار پایین بود (گاهی نزدیک به صفر و اغلب زیر ده درصد)، اما در مقابل درآمد سرانۀ ایرانی‌ها به سرعت بالا می‌رفت. وقتی درآمد رشد کند و هزینۀ زندگی رشد نکند، فرد امکان می‌یابد پس‌انداز کند و نیازهای اولیۀ زندگی‌اش را تأمین کند. به همین سادگی... اما دو سال بعد، یعنی دو سال بعد از اینکه نسل پدر من از بی‌بضاعتی محض به تمام نیازهای ضروری رسیده بودند، انقلاب شد!

مناقشه‌ای که من سر نظریه‌های انقلاب دارم و بارها درباره‌اش بحث کرده‌ام از همین‌جا آغاز می‌شود. سال ۱۳۵۴ سالی است که ایرانی‌ها بالاترین درآمد سرانۀ تاریخ خود را تجربه کردند. برخلاف اینکه برخی دائم می‌گویند توزیع درآمد سرانه متوازن نبود، اما پدر کارگر من به عنوان نمایندۀ یک نسل از آن افزایش درآمد سرانه بسیار منتفع شده بود. بخشی از نظریه‌ها و نظریاتی که دربارۀ انقلاب وجود دارد، «نابسامانی اقتصادی» (از تورم و توزیع نامناسب و شکاف طبقاتی تا بالا رفتن سرسام‌آور هزینه‌های زندگی) را دلیل انقلاب معرفی می‌کنند. این نظریه‌ها هرگز نمی‌تواند درست باشد، نه از جهت اقتصادی و نه حتی از جهت روان‌شناختی! چطور ممکن است نسلی که در یک فرایند پانزده بیست ساله از هیچ به همه‌چیز رسیده بود با دو سه سال تورم و بالا رفتن هزینه‌های زندگی چنان دچار استیصال، خشم و سرخوردگی شود که حاضر شود گلوله بخورد، ولی حاکم بیدادگر را سرنگون کند؟!

قصد ندارم در اینجا دوباره نظریه‌ام را دربارۀ انقلاب تکرار کنم و جواب همۀ این پرسش‌ها را بدهم. فقط خواستم مثالی عینی بیاورم تا یادآوری کنم نظریه‌های سیاسی‌ـ‌تاریخی باید با عینیات و زندگی واقعی مردم تطابق داشته باشد. اگر تصور می‌کنید داستان زندگی پدرم یک استثنا بوده، اطرافتان از افراد هفتاد تا هشتادساله بخواهید زندگی اقتصادی‌شان بین سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۵ را شرح دهند. ابتدا این عینیات و این تجربه‌های زیسته را بشنوید و مطالعه کنید تا اگر روزی به امید خدا به لندن رفتید و آنجا کتاب «ایران بین دو انقلاب» را نوشتید، نتیجۀ کار شما این‌قدر بی‌ربط به واقعیت زندگی ایرانی‌ها نباشد! (البته نقد «ایران بین دو انقلابِ» آبراهامیان باشد برای فرصتی دیگر).

مشکل عمومی تاریخ‌نگاری و نظریه‌پردازی ــ نه فقط در ایران بلکه همه‌جا ــ این است که تاریخ‌نگار و نظریه‌پرداز با پیش‌فرض‌ها و انگاره‌های پیشینی خود به سراغ تاریخ می‌آید و با سندپژوهی فقط همان شابلون‌هایی را که با خود به تاریخ‌نگاری آورده است پر می‌کند. مانند کتاب نقاشی کودکان که نقاشی‌ها پیش‌تر کشیده شده و فقط باید با مداد رنگی آن‌ها را رنگ‌آمیزی کرد. در مقابل آن نوع نگاه پدیدارشناختی که من مدافع آنم، می‌کوشد کارش فقط رنگ‌آمیزی طرح‌های بیگانه با واقعیت نباشد.


مهدی تدینی،
نویسنده و مترجم
ــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-13 15:07:17 - نکاتی شنیدنی از آخرین مصاحبهٔ تلویزیونی شاه؛ مصاحبه‌ای کمتر دیده‌شده با دیوید فراست.

@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-13 15:07:17 مرگ من روزی فرا خواهد رسيد:
«روزی از اين تلخ و شيرين روزها
روز پوچی همچو روزان دگر
سايه‌ای ز مروزها، ديروزها

ديدگانم همچو دالان‌های تار
گونه‌هايم همچو مرمرهای سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فرياد درد»

- فروغ فرخزاد
ـــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-11 17:34:53 - فاتحان قله‌های وهم و ناآگاهی


می‌گویند در زمانی که دهقانان روسی به دلیل سیاست‌های نادرست استالین از گرسنگی در حال مرگ بودند، استالین با تماشای فیلم‌های تبلیغاتی رژیم خودش باورش شده بود که آنها اتفاقا در اوج رفاه و آسایش به سر می‌برند. استالین تصاویر دهقانانی را که کنار میزهای بزرگ انباشته از غذا و میوه ایستاده بودند و آواز می‌خواندند و می‌رقصیدند عین واقعیت تصور می‌کرد و بر همین اساس حکم و فرمان می‌داد.

حالا حکایت آقای سعید جلیلی است که ظاهراً با تماشای برنامه‌های تبلیغی صداوسیمای نظام باورش شده که آمریکا چنان شکستی از جمهوری اسلامی خورده که فقط می‌توان آن را با شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد. او ظاهرا بر این گمان است که جو بایدن در پناهگاه زیرزمینی کاخ سفید پناه گرفته و در حالی که سپاهیان جمهوری اسلامی فاصله چندانی با فتح کاخ ندارند به فکر خودکشی است.

فردی که دچار چنین تصوراتی شده برای سال‌ها دبیر شورای امنیت ملی کشور و نمایندهٔ رهبر در این شورا بوده و برای سال‌ها مذاکره‌کنندهٔ ارشد نظام در مذاکرات اتمی بوده و حالا نیز عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو شورای روابط راهبردی وزارت خارجه است. او یکی دو بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری هم بوده و فرد معتمد و محبوب نظام و همان کسی است که رهبری پس از شکستش در انتخابات ریاست جمهوری به او با گفتن این جمله تسلی خاطر داد «اما چهار میلیون رأیی که شما آوردید جوهره داشت » (نقل به مضمون کردم).

اینها را نوشتم تا خاطرنشان کنم که نظرات چنین شخصی به‌ویژه دربارهٔ برجام و سیاست خارجی می‌تواند بسیار مهم باشد. من موقعی که توئیت اخیر آقای جلیلی را خواندم از فرط تعجب نزدیک بود پس بیفتم. اول باورم نشد. فکر کردم قلابی‌ است اما اشتباه می‌کردم. به خودم گفتم آخر چنین فردی با چنین تصور و برداشتی از جهان پیرامونش چگونه می‌تواند به رأس نظام مشاوره بدهد. اگر بقیهٔ مشاوران ارشد هم از همین جنس و قماش باشند که وامصیبتا. جالب است که در همین روز انتشار توئیت آقای جلیلی، رهبر در سخنرانی‌اش صحبت از «موضع دفاعی» نظام در برابر غرب کرد. می‌خواهم بگویم جناب مشاور ظاهراً حتی حرف مولا و مرشد خود را هم قبول ندارد. نامبرده در یک نامهٔ دویست صفحه‌ای نیز خواهان خروج ایران از برجام شده. وی این روزها به هر وسیله‌ای متوسل می‌شود تا سهم و حقش را از سفرهٔ انقلاب بگیرد. این الگوی آشنایی در نظام بوروکراتیک ماست: هر بروکراتی که مواضع ضدآمریکایی تندتری اتخاذ کرد، منصب بالاتری نصیبش شد. همهٔ نامزدهای ریاست جمهوری اخیر مناصب‌شان را گرفته‌اند، فقط جلیلی مانده بود که حالا زمان منصب‌گیری‌اش فرارسیده است.


بیژن اشتری،
نویسنده و مترجم
ــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-09 21:27:26 مدت‌ها است که از برخی مردان می‌شنوم که می‌گویند «زنان ایران خیلی بد و فاسد شده‌اند و این فساد نتیجه‌ی سخنان امثال شما است که غیرت و ناموس را نفی می‌کنید.»

می‌پرسم زنان چه می‌کنند؟

می‌گوید با این‌که شوهر دارند با مرد دیگری دوست می‌شوند. می‌گویم مردان در ایران که قانونی می‌توانند چنین کنند و تا چهار زن دائمی داشته باشند و الی ماشالله صیغه‌ای.

می‌گویم زنان خصوصاً با تجربهٔ جمهوری‌اسلامی و قوانین زن‌ستیزش آموخته‌اند که استقلال مالی داشته باشند و این استقلال موجب شده که مثل گذشته ذلیل مردها نباشند و این برای شما آزاردهنده است.

زنان مورد نظر شما در واقع همان کارهایی را می‌کنند که قرن‌ها است مردها به پشتوانهٔ قدرت و قانون انجام می‌دهند و برای همین است که کار مردها نامش فساد و ولنگاری نمی‌شود اما برای زنان بدترین صفت‌ها به آن می‌چسبد.

همهٔ ما در فرهنگی بزرگ شده‌ایم که خندیدن پسرها در ملأعام با صدای بلند نامش شادی است اما اگر همان کار را زنان انجام بدهند قباحت دارد.

آری! زنان مورد نظر شما همان کاری را انجام می‌دهند که شما آلت‌پریش‌ها عمری است انجام می‌دهید اما در فرهنگ مردسالار «پسرها شیرند مثل شمشیرند» و «دخترها موشند، مثل خرگوش‌اند». و موش باید رفتار موشی کند و شیر، شیری؛ و اگر موش بخواهد از قالب موشی بیرون بیاد بد است و شما باید شمشیرتان را بیرون بکشید چرا که شما شیرید، مثل شمشیرید.


بهزاد مهرانی،
نویسنده و روزنامه‌نگار
ــــــــــــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe باز کردن / نظر دهید

2022-02-08 20:17:33 ‏اولین قانونی که بعد از آمدن خمینی لغو شد، قانون حمایت از خانواده بود، چون بیشتر از سایر برنامه‌ها، مرتجعان را سوزانده‌ بود. جالب اینجاست که مخالفان شاه برداشتن گامی به نفع زنان را تقبیح می‌کردند و بر این باور بودند که این کارها اولویت نیست و نمایشی‌ است!

‏سربریدن زن و هزار جور عادت و سنت خطرناک دیگر را نه می‌شود با کارگاه آموزشی از راه دور حل کرد و نه با فرهنگ‌گرایی فانتزی و شبه‌مارکسیستی که جمعیت عمده‌ای از قشر مثلاً باسواد ما درگیر آن بودند. راه‌حل اینها در سیاست است؛ توسعه و به‌کار‌گیری اتوریته از سوی حکومتی که خود توسعه‌گراست.

- نجات بهرامی

@andiiishe باز کردن / نظر دهید