Get Mystery Box with random crypto!

دکتر سرگلزایی drsargolzaei

لوگوی کانال تلگرام drsargolzaei — دکتر سرگلزایی drsargolzaei
آدرس کانال: @drsargolzaei
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 38.04K
توضیحات از کانال

Psychiatrist ,Social activist
Email: isssp@yahoo.com
drsargolzaei.com
Instagram.com/drsargolzaei
https://twitter.com/drsargolzae
https://youtube.com/@sargolzaei
https://m.facebook.com/drsargolzaei
First Post:
https://t.me/drsargolzaei/7
@drsargolzaei

Ratings & Reviews

3.33

3 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

1

4 stars

1

3 stars

0

2 stars

0

1 stars

1


آخرین پیام ها 30

2023-02-12 16:08:42 نگاهی به نشست دانشگاه جورج تاون دومان رادمهر فعال حقوق بشر- سوئد دهم فوریه ۲۰۲۳ جمعی از چهره‌های شناخته شده‌ی ایرانی جلسه‌ای در دانشگاه جرج تاون برگزار کردند. این چهره‌ها که در ماههای اخیر از سوی رسانه‌ها به عنوان چهره‌های برجسته اپوزیسیون معرفی میشوند،…
4.8K views13:08
باز کردن / نظر دهید
2023-02-12 08:08:28 نگاهی به نشست دانشگاه جورج تاون دومان رادمهر فعال حقوق بشر- سوئد دهم فوریه ۲۰۲۳ جمعی از چهره‌های شناخته شده‌ی ایرانی جلسه‌ای در دانشگاه جرج تاون برگزار کردند. این چهره‌ها که در ماههای اخیر از سوی رسانه‌ها به عنوان چهره‌های برجسته اپوزیسیون معرفی میشوند،…
3.2K viewsedited  05:08
باز کردن / نظر دهید
2023-02-12 08:03:42 نگاهی به نشست دانشگاه جورج تاون دومان رادمهر فعال حقوق بشر- سوئد دهم فوریه ۲۰۲۳ جمعی از چهره‌های شناخته شده‌ی ایرانی جلسه‌ای در دانشگاه جرج تاون برگزار کردند. این چهره‌ها که در ماههای اخیر از سوی رسانه‌ها به عنوان چهره‌های برجسته اپوزیسیون معرفی میشوند،…
3.2K viewsedited  05:03
باز کردن / نظر دهید
2023-02-11 20:30:35 نگاهی به نشست دانشگاه جورج تاون

دومان رادمهر
فعال حقوق بشر- سوئد


دهم فوریه ۲۰۲۳ جمعی از چهره‌های شناخته شده‌ی ایرانی جلسه‌ای در دانشگاه جرج تاون برگزار کردند. این چهره‌ها که در ماههای اخیر از سوی رسانه‌ها به عنوان چهره‌های برجسته اپوزیسیون معرفی میشوند، در صحبتهای خود فضایی از همدلی و همبستگی را به نمایش گذاشتند. فارغ از تمام انتقادات، چنین جلسه‌هایی بسیار خوب و امیدبخش است. تاکید بر نکات مشترک از سوی این جمع هم نشان میدهد که این اشخاص میتوانند حول این نکات اتحاد و ائتلاف داشته باشند که این هم از نکات مثبت این جلسه بود.
با ابن حال، مواردی هست که باید مورد انتقاد قرار گیرند:
ترکیب این جلسه که تقریبا هیچ نماینده‌ی حزبی در بین آنها نبود ادامه روند پوپولیستی سابق است. حتی شرکت آقای مهتدی آن‌طور که پیداست از جایگاه حزبی نبوده است. مهمترین مشخصه‌ی پوپولیسم، تقلیل جایگاه نهادها و حذف آنهاست تا بتوان مستقیم و به صورت شعاری با توده‌ی مردم ارتباط برقرار کرد. ذهن پوپولیست، عقل جمعی متشکل و مطالبه محور احزاب را مانعی برای مهندسی افکار عمومی و هیپنوز جمعی میداند. مدام از مفهوم انتزاعی "مردم" حرف میزند ولی مطلوب آن، مردم بی شکل و بدون مکانیزم تاثیرگذاری است. به نظر می‌رسد که اقدام قبلی رضا پهلوی برای بیعت مردم با او (وکالت) ناموفق بوده و این بار سناریو نه به شکل انفرادی بلکه به شکل جمعی در حال اجرا است. تاکتیک سلطنت‌طلبان تا به اینجای کار، بعنوان بخشی از اپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی ایران، ناشی از اطمینان به سرنگونی نزدیک رژیم فعلی و تلاش برای تسلط انحصاری به قدرت سیاسی در فردای بعد از رژیم فعلی بوده است. برای نیل به این مقصود سلسله‌ای از عملیات مغایر با دموکراسی و شفافیت از سوی سلطنت‌طلبان در جریان است. وجه مشخصه‌ی مشترک در این مجموعه عملیات، توسل به یک اقدام نمایشی به‌جای اقدامات ضروری برای بسیج جامعه و کمک به شکل گیری نیروی رهبری کننده دوران گذار به یک دموکراسی کارآمد است. کار با اشخاص منفرد بجای همکاری تشکیلاتی با احزاب و سازمانهای سیاسی و نیز بازی در میدان سیاست بعنوان "شاهزاده" بجای رهبر یک حزب سیاسی دارای برنامه و اساسنامه و رهبری جمعی، از مشخصه‌های اصلی این اقدامات است.
این رویکرد اگر این چنین ادامه پیدا کند، بدون شک نگرانی افکار عمومی را در مورد آینده‌ی انقلاب زن-زندگی-آزادی نمیتواند رفع کند. ترکیب هر جلسه‌ای برای رهبری انقلاب باید متشکل از نمایندگان احزاب و گروههای مختلف تحت ستم در ایران باشد. در اینصورت صدای همه شنیده میشود و حضور حداکثری در متن انقلاب را شاهد خواهیم بود.
در صحبتهای مطروحه عنوان شد که این جمع روی منشوری برای همبستگی کار میکنند. این شروع خوبی است. ارائه‌ی اصول و چارچوب فکری و مطالبات این جمع به صورت شفاف و مکتوب راه را برای ارزیابی بهتر آن میگشاید. و به دنبال آن بحثها و مذاکرات کانالیزه میشود. منتظریم ببینیم که کم و کیف این منشور چگونه خواهد بود. نکته‌ای که در این مورد به آن اشاره شد این بود که این منشور در گفتگو با فعالان داخل ایران نوشته میشود. با صراحت عرض میکنم که تاکنون هیچ یک از فعالین ملی-مدنی آذربایجانی مخاطب این مشورت نبوده‌اند. ناگفته پیداست که منشوری که دیدگاهها و مطالبات تورکها و احزاب آنها در آن لحاظ نشده باشد، تاثیر چندانی در افکار عمومی این بخش بزرگ از جمعیت ایران نخواهد داشت.
دوباره تاکید میکنم به پرهیز اپوزیسیون از تعیین وکیل تسخیری برای تورکها. هر کسی که تورکی بلد است، لزوما نماینده‌ی افکار عمومی و مطالبات ملی تورکها نیست. هرگونه تلاش رسانه‌ای و تبلیغاتی برای نماینده‌ تراشی برای تورکهای ایران با استفاده از کسانی که تورک زبان هستند، تکرار همان سیاست شورای نگهبان ج‌ا خواهد بود و عاقبتش از هم اکنون مشخص است. فعالین و احزاب جنبش ملی مدنی آذربایجان که جریان غالب در آذربایجان است باید مخاطب قرار گیرد.
نکته دیگر این‌که با توجه به روندی که این بخش از اپوزیسیون اصرار به ادامه آن دارد، یعنی ایجاد رهبری غیرفراگیر با چهره‌های سلبریتی، انتقاد اساسی متوجه احزاب و گروههای طرفدار دموکراسی کامل در ایران است. احزاب مربوط به اتنیکهای غیرفارس، گروههای فمینیستی و چپ مدرن باید خود دست به کار شوند، ائتلاف کنند و خواسته های خود را منشور کنند. امکان رسانه‌ای که این جمع دانشگاه جرج تاون دارد، نباید باعث شود که گروههای به عمد نادیده گرفته شده، چشمشان به دنبال آنها باشد. شرط اساسی برای احقاق حقوق ملیتها در ایران آینده، ائتلاف نمایندگان آنها و حضور یکدست و یک‌رای آنها در ائتلاف‌های دیگر است. انتظار میرود که مخصوصا احزاب کرد در این مورد مسئولانه ‌تر عمل کرده و جبهه‌ی خود را شفاف‌تر مشخص کنند.
7.5K views17:30
باز کردن / نظر دهید
2023-02-11 15:27:30 خسارت‌بار ناگزیرشونده: چهارده ایده‌ی پایه‌ای در باره‌ی انقلاب

حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۲ بهمن ۱۴۰۱

۱۱. انقلاب محصول انباشت نارضایتی و وضعیت نارضایتی‌ی انفجاری است. بنابراین، فرآیندی طولانی طی می‌شود تا این وضعیت پدید آید و بستر انقلابی تدارک دیده شود.

۱۲. انقلاب را می‌بایست از حکومتی که پس از آن تشکیل می‌شود به‌طور نسبی جدا کرد. نحوه‌ی عمل‌کرد و ره‌بری‌ی انقلابیون در پس از پیروزی، مسیر بعدی‌ی حرکت را مشخص می‌کند. در این‌جا اراده‌ی کنش‌گران سهم بیش‌تری دارد. اما اگر تحلیل درستی از پتانسیل نیروها داشته باشیم، کم و بیش می‌توانیم حدس بزنیم که انقلاب چه مسیری را طی خواهد کرد.

۱۳. انقلاب محصول جدایی‌ی نظام سیاسی از جامعه و از دست رفتن تدریجی‌ی نیروهای حیاتی‌ی نظام سیاسی است. فقدان چرخش نخبه‌گان و تضعیف توانش تدبیر عامل مهمی در سقوط یک نظام سیاسی است. نظام سیاسی طی‌ی روندی طولانی و تدریجی به لحظه‌ای می‌رسد که در آن بسیار از جامعه‌اش بیگانه شده است و دیگر ادامه‌ی حیات‌اش ممکن نیست.

۱۴. معمولاً نیروی انقلابی می‌کوشد از تمام نیروهای اجتماعی‌ی جامعه برای پیروزی‌ی خود بهره بگیرد، اما خطرات عمده‌ای در همین نیروگیری از بافت‌های اجتماعی‌ی مختلف، آینده‌ی انقلاب را تهدید می‌کند. از این رو، انقلاب موفق انقلابی است که در آن هم وحدت سلبی و هم وحدت ایجابی وجود داشته باشد و انقلابیون برای آینده پیشاپیش نهادسازی کرده باشند.


#انقلاب


@NewHasanMohaddesi
6.1K views12:27
باز کردن / نظر دهید
2023-02-11 15:27:29 خسارت‌بار ناگزیرشونده: چهارده ایده‌ی پایه‌ای در باره‌ی انقلاب

حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۲ بهمن ۱۴۰۱

در چهل و چهارمین سال‌گرد انقلاب ۵۷ قرار داریم. ایران تنها کشور منطقه است که تاکنون دو انقلاب به خود دیده است؛ انقلاب مشروطه و انقلاب ۵۷. من به‌عنوان یک محقق جامعه‌شناسی مناسب می‌دانم نظر خود را در باره‌ی انقلاب به‌اجمال برای مخاطبان گرامی بنویسم و امیدوار ام این نوشته بهانه‌ای بشود تا مخاطبان محترم در باره‌ی انقلاب به متون تخصصی مراجعه کنند و سخنان عوامانه را جدی نگیرند. شاید بعداً مجالی پیدا کنم و این‌ها را بیش‌تر توضیح بدهم:

۱. معمولاً وقتی تحولی اساسی و بزرگ در حوزه‌ای از حوزه‌ها رخ می‌دهد، واژه‌ی انقلاب (revolution) برای بیان آن به‌کار می‌رود. انقلاب سیاسی (تغییر خشونت‌بار و رادیکال نظام سیاسی‌ی مستقر توسط نیروهای انقلابی) با حدی از انقلاب اجتماعی هم‌راه است. انقلاب اجتماعی را در این‌جا در معنای تغییر در نگرش مردم نسبت به عالم و آدم و و تغییر در مناسبات اجتماعی و سیاسی به‌کار می‌برم.

۲. نقش اصلی‌‌ای که روشن‌فکران در انقلابات ایفا می‌کنند، گسترش و تعمیق انقلاب اجتماعی است. هر انقلاب سیاسی‌ای که پیش از آن انقلاب اجتماعی‌ی همه‌جانبه‌تری رخ داده باشد، انقلاب موفق‌تری خواهد بود. انقلاب اجتماعی مقدم بر انقلاب سیاسی است.

۳. معمولاً گفته می‌شود پدیده‌های اجتماعی چندعلتی هستند. انقلاب نه تنها چندعلتی است بل‌که چندفرآیندی است. دست‌کم سه فرآیند تحول می‌بایست به ترتیب در درون نظام سیاسی، محیط اجتماعی‌ی بلافصل آن، و محیط ژئوپولیتیک آن رخ دهد تا انقلاب شکل بگیرد. انقلاب محصول شکل‌گیری‌ی یک جنبش سازش‌ناپذیر در محیط بلافصل نظام سیاسی است.

۴. انقلاب آسیب‌زاترین و خسارت‌بارترین شکل تحول اجتماعی است، زیرا انبوهی نتایج ناخواسته دارد که انقلابیون نه بدان‌ها اندیشیده اند و نه بخشی از این نتایج اصلاً اندیشیدنی اند. به قول مارکس تاریخ را انسان‌ها می‌سازند، اما نه آن‌طور که می‌خواهند.

۵. پی‌آمدهای ناخواسته‌ی نیاندیشیدنی‌ی انقلاب را چه مثبت باشند چه منفی، نمی‌توان به پای انقلابیون نوشت. خواسته‌های انقلابیون با نتایج انقلاب همیشه واگرایی‌هایی دارد.

۶. به‌رغم مورد چهارم، گاهی هیچ راهی برای تحول اجتماعی باقی نمی‌ماند و انقلاب یک گزینه‌ی ناگزیر می‌شود. وقتی با در بسته مواجه می‌شوید و کلید هم ندارید، به بالا رفتن از دیوار می‌اندیشید. انقلاب همیشه وقتی رخ می‌دهد که فرآیندی طولانی از تلاش برای اصلاح طی شده باشد و به در بسته خورده باشد. تمامی‌ی نیروهای اجتماعی‌ی تحول‌خواه به‌ویژه‌ نیروهای اصلاح‌طلب در شکل‌گیری‌ی این بستر انقلابی دخیل اند. وقتی کوشش‌های طولانی‌ی اصلاح‌طلبان به شکست می‌انجامد، این باور عمومی شکل می‌گیرد که انقلاب یک گزینه‌ی ناگزیر است. بنابراین، اصلاح‌طلبان بی‌آن‌که بخواهند، بستر را برای انقلاب فراهم می‌سازند. وجود جریان اصلاحی از لوازم انقلاب است. با شکست جریان اصلاحی است که انقلاب ناگزیر می شود.

۷. از این رو، انقلاب دو نوع ره‌بری دارد: ره‌بری‌ی سلبی و ایجابی (یکی از سخنان درست بازرگان در کتاب انقلاب در دو حرکت). حکومت موجود و مسوولین اصلی‌ی آن با اقدامات خود و با مقاومت در برابر خواست اصلاح نظام، شرایط را به سوی انقلاب هدایت می‌کنند. اما انقلاب به ره‌بری‌ی ایجابی نیز نیاز دارد تا چشم‌اندازی از فردا برای مردم ارائه کند.

۸. انقلاب امری انتخابی- غیرانتخابی است. معنای این جمله این است که برای این‌که انقلاب رخ بدهد، عده‌ای باید آن را قصد کنند و اقدامات انقلابی انجام بدهند، اما قصد آن‌ها کافی نیست و برای تحقق انقلاب عوامل گوناگونی دخیل اند.

۹. انقلاب برای توسعه‌ی سیاسی صورت می‌گیرد. وقتی نظام سیاسی در مدتی طولانی تحولات اجتماعی را در نظام سیاسی درونی نمی‌کند، انقلاب یک گزینه می‌شود:

"انقلاب‌ يك‌ جنبه‌ از نوسازي‌ به‌شمار مي‌آيد. انقلاب‌ پديده‌اي‌ نيست‌ كه‌ در هر جامعه‌ و در هر دوره‌اي‌ از تاريخ‌ آن‌، رخ‌ دهد. انقلاب‌ يك‌ مقولة‌ كلي‌ نيست‌، بلكه‌ يك‌ پديدة‌ تاريخي‌ محدود است‌. انقلاب‌ در يك‌ جامعة‌ بسيار سنتي‌ و در سطح‌ پاييني‌ از پيچيدگي‌ اجتماعي‌ و اقتصادي‌ روي‌ نمي‌دهد و در جوامع‌ بسيار نوين‌ نيز پيش‌ نمي‌آيد. انقلاب‌ نيز مانند صورت‌هاي‌ ديگر خشونت‌ و نااستواري‌، بيشتر در جوامعي‌ رخ‌ مي‌دهد كه‌ نوعي‌ تحول‌ اجتماعي‌ و اقتصادي‌ را تجربه‌ كرده‌ باشند و فراگردهاي ‌نوسازي‌ و تحول‌ سياسي‌ آن‌ها از فراگردهاي‌ دگرگوني‌ اجتماعي‌ و اقتصادي‌شان‌ واپس‌ مانده‌ باشند» (هانتينگتون‌، ۱۳۷۵: ۳۸۸-۳۸۷).

۱۰. انقلاب پدیده‌ای مدرن است و در جهان مدرن رخ می‌دهد. در جهان ماقبل مدرن چیزی به نام انقلاب وجود ندارد. عاملیت آحاد جامعه برای شکل دادن نظام سیاسی پدیده‌ای مدرن است.

ادامه دارد.

#انقلاب


@NewHasanMohaddesi
5.7K views12:27
باز کردن / نظر دهید
2023-02-10 18:43:39 نخستین جاده‌صاف‌کن دشمنان آزادی در ایران:
نهال آزادی در تقابل مسالمت‌آمیز قدرت‌ها رشد می‌کند /۲

محمدرضا سرگلزائی / حسن محدثی گیلوایی
۲۱ بهمن ۱۴۰۱


بنابراین، از دهه‌ی 1960 تا کنون با تصمیمات این نظام مقابله نموده است که اولین نمونه از آن سازماندهی اعتراضات دانشجویی علیه اعزام نیرو به ویتنام بود. بنابراین، در هر کشوری، آزادی دشمنان خاص خود را دارد. در ایران، زیست ذره‌وار و غیرتشکل‌آمیز ما ایرانیان از نخستین جاده‌صاف‌کن‌های دشمنان آزادی است. در این سرزمین فرهیختگان جامعه نیز گاه حتا از ایجاد پیوندهای سست اجتماعی نیز عاجز اند؛ پیوندهای اجتماعی نیرومند پیش‌کش. از این رو، دشمنان آزادی در این کشور از بیش‌ترین مجال برای نابودی آزادی برخوردار اند. این‌جا گاه می‌بینیم که حتا جامعه‌شناس ایرانی و روان‌شناس ایرانی اهل عضویت در انجمن جامعه‌شناسی و انجمن روان‌شناسی نیست. یک جامعه‌شناس ایرانی را می‌شناختیم که با افتخار می‌گفت: «عضو انجمن جامعه‌شناسی نیستم. روزنامه نمی‌خوانم و تلویزیون نگاه نمی‌کنم!» این زیستن در انزوا و اعتزال انسان ایرانی، بزرگ‌ترین جاده‌صاف‌کن برای دشمنان آزادی است.

برخی در ایران مهم‌ترین مانع شکل‌گیری دموکراسی را فقدان نظریه‌پردازی مناسب می‌دانند و تصور می‌کنند مشکل اصلی مشکلی نظری است. به‌عنوان مثال، دکتر سیدعلی محمودی پنج عامل زیر را از موانع اصلی عدم گذار از اقتدارگرایی به دموکراسی در سال پنجاه و هفت دانسته است: «۱) فقدان نظریۀ سیاسی، ۲) فقدان فرهنگ دموکراتیک (در متن به فقدان سواد بخش قابل توجهی از مردم اشاره شده)، ۳) فقه‌محوری در برابر قانون‌گرایی، ۴) سررشته‌داری روحانیان، ۵) توده‌گرایی در برابر نخبه‌گرایی» (محمودی، https://t.me/NehzatAzadiIran/3854).

اگرچه نظریه‌پردازی مهم است، اما ما فکر می‌کنیم مهم‌ترین مانع گذار به دموکراسی را می‌بایست در طرز زیستن‌مان بیابیم؛ طرز زیستنی که مانع از ایجاد یک جامعه‌ی مدنی نیرومند می‌شود. برای داشتن درختانی پربار دانش درخت یا درخت‌شناسی مهم است، اما داشتن زمین حاصل‌خیز از آن مهم‌تر است.

باری، یک جامعه‌ی مدنی نحیف چه‌گونه می‌تواند در برابر حکومتی فربه ایستادگی کند؟ در ایران هر حکومتی تشکیل شود، پول نفت و دیگر منابع و انحصار ابزار خشونت‌گری (نیروی نظامی) را در اختیار خواهد گرفت. پس ما به یک جامعه‌ی مدنی نیرومند برای محدود کردن دائمی قدرت حکومت نیازمندیم. در جامعه‌ای که حتا استادان دانش‌گاه به‌خاطر تأمین آب باریکه به حکومت وابسته اند و دانش‌گاه‌های دولتی اند و لاجرم از روی ترس خاموش می‌مانند و اکثریت آنان نقد وضعیت اجتماعی-سیاسی را وا می‌نهند، چه‌گونه می‌توان از نهال آزادی و از نیروهای آزادی‌خواه حفاظت کرد؟!


#آزادی
#تقابل_قدرت‌ها
#سرگلزائی_محدثی


@drsargolzaei

@NewHasanMohaddesi
4.0K views15:43
باز کردن / نظر دهید
2023-02-10 18:43:39 نخستین جاده‌صاف‌کن دشمنان آزادی در ایران:
نهال آزادی در تقابل مسالمت‌آمیز قدرت‌ها رشد می‌کند /۱

محمدرضا سرگلزائی / حسن محدثی گیلوایی
۲۱ بهمن ۱۴۰۱

آزادی بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین آرمان‌های بشر و یکی از بزرگ‌ترین گم‌شده‌های بشر است. تاکنون انبوهی از متفکران و صاحب‌نظران و فیلسوفان سیاسی در باره‌ی آن نظریه‌پردازی کرده اند. بخش زیادی از بشریت در اثنای جنبش‌های اجتماعی و سیاسی قرون اخیر شعار آزادی را فریاد کشیده اند. برخی صاحب‌نظران تا آن‌جا پیش رفته اند که آزادی را یکی از نیازهای اساسی‌ آدمی خوانده اند. به عقیده‌ی #ویلیام_گلاسر روانپزشک آمریکایی (پایه گذار تئوری انتخاب و واقعیت درمانی) نیاز به "آزادی" یکی از نیازهای پایه ی انسان است. گرچه همچون سایر نیازها (نیاز به غذا و سکس-نیاز به تفریح-نیاز به علاقه و عشق-نیاز به قدرت) کمّیت نیاز به آزادی در بین افراد و جمعیت های مختلف کاملأ متفاوت و متنوّع است، وجود چنین نیازی کمتر مورد انکار و تردید قرار گرفته است.

اما آزادی آرمانی دیرحاصل است زیرا نهال آزادی نیاز به پرورش و حفاظت دائم دارد. آزادی در تکثر اجتماعی و تکثر سیاسی‌ واجد ضمانت اجتماعی زاده می‌شود. آن‌جا که جهان اجتماعی یک‌پارچه و قدرت‌مند وجود دارد و همه در جهان واحدی نفس می‌کشند، خبری از آزادی نیست بل‌که استبداد اکثریت وجود دارد؛ درست مثل یک اجتماع قبیله‌ای یا در درون اجتماعی‌ که یک ایدئولوژی معین واجد هژمونی فوق العاده‌ای است و برای هیچ‌کس مجال بروز ندایی متفاوت نیست یا اگر هست، به سرعت خفه می‌شود.

آزادی در توازن قدرت‌ها زاده می‌شود. نیروی اجتماعی‌ یا سیاسی‌ای که همه‌ی قدرت را یک‌جا در اختیار دارد، خواهی نخواهی ضد آزادی عمل خواهد کرد. نهال آزادی در نظمی رشد خواهد کرد، که نیروهای سیاسی مختلف قدرت‌مند غیرقابل حذفی وجود داشته باشند. آزادی آن‌جا که یک حکومت بسیار نیرومند وجود دارد و هیچ نیروی رقیب قدرت‌مندی در مقابل آن وجود ندارد، رشد نخواهد کرد. حتا اگر این حکومت بعد از یک انقلاب مردمی پدید آمده باشد که در هوای آزادی خون داده باشند. هوای یک‌پارچگی اجتماعی و سیاسی، دشمن نهال آزادی است. مردمی که به امید نیل به آرمان آزادی انقلاب می‌کنند و سپس صحنه را به حاکمان جدید می‌سپارند، نمی‌توانند برای نهال آزادی باغبان خوبی باشند. نهال آزادی مردمی می‌خواهد که اهل تشکل باشند و هرگز مثل ذره‌های جدافتاده زیست نکنند. مردمی که برای کاشت بذر آزادی خون می‌دهند اما سپس قدرت را واگذار می‌کنند، نه بذر آزادی که بذر استبداد می‌کارند. آزادی پاس‌داری می خواهد. مردمی که در درون سازمان‌ها و گروه‌ها و تشکل‌های مدنی گرد می‌آیند و یک جامعه‌ی مدنی نیرومند پدید می‌آورند و دائماً از حاکمان حساب‌کشی می‌کنند، بهترین باغبانان نهال آزادی اند.

هر قدر قدرت سیاسی و اجتماعی در جامعه بیش‌تر تقسیم شده باشد و مردم بتوانند نیروهای قدرت‌مند غیرقابل حذفی پدید آورند و در صورت لزوم در برابر هر شکلی از سواستفاده از قدرت سیاسی بایستند و مهار اسب سرکش حکومت را در دست بگیرند، آن‌‌گاه می‌توان امیدوار بود که از دل تقابل این قدرت‌ها نهال آزادی ثمر بدهد و چتر خود را بر سر مردمان یک سرزمین بگشاید.

آن‌جا که قدرت‌های اجتماعی‌ غیرقابل حذف وجود ندارد، نهال آزادی در خطر است. هر جا که قدرت می‌تواند به‌نحو یک‌پارچه تجمیع شود، تردید نکنید که آن‌جا آزادی حضور یا دست‌کم دوامی نخواهد داشت. آزادی نیازمند تشکل و نهادسازی است. جنبش‌های اجتماعی ممکن است بتوانند آزادی غصب شده را پس بگیرند، اما برای ادامه‌ی حیات آن کافی نیستند. آزادی نیازمند تشکل و نهادسازی است. تا زمانی که مردم نتوانند به‌طور مداوم گرد هم آیند و با قدرت افقی خود، قدرت عمودی حاکمان را مهار نکنند و در برابر آن ایستادگی نکنند، آزادی پاسداری نخواهد شد. از این جهت مهم نیست در کدام کشور زیست می‌کنیم: ایران، ترکیه، پاکستان، افغانستان، فرانسه، انگلستان، امریکا، آلمان، و غیره. همه‌جا آزادی در خطر تجاوزگری نیروهای اجتماعی و سیاسی قرار دارد. در هر کشوری وضع به گونه‌ای است.

به‌عنوان مثال، در افغانستان بزرگ‌ترین دشمن آزادی قبیله‌گرایی و تفکر دینی سنتی است؛ بستری طالب‌خیز. اما در امریکا آزادی دشمنان دیگری دارد. از نظر "چامسکی" با وجود اقتصاد سرمایه‌داری غارتگر، برای صیانت از انسان و جلوگیری از تخریب زیست محیطی، دخالت دولت یک ضرورت مطلق است. "چامسکی" اعتقاد دارد در عصر سرمایه‌داری فراملّیتی، مانع آزادی انسان بیش از آن که دولت باشد روابط اقتصاد سرمایه‌داری است که نوعی "روابط بندگی" را تداوم می‌بخشد. چامسکی نظام حکومتی آمریکا را یک "حکومت نظامی حافظ سرمایه‌داری فراملّیتی" می‌داند.

ادامه دارد.

#آزادی
#تقابل_قدرت‌ها
#سرگلزائی_محدثی


@drsargolzaei

@NewHasanMohaddesi
3.9K views15:43
باز کردن / نظر دهید
2023-02-10 13:10:42

@drsargolzaei
1.5K views10:10
باز کردن / نظر دهید
2023-02-10 09:59:51



@drsargolzaei
2.7K views06:59
باز کردن / نظر دهید