سینما هفت

2022-02-05 09:44:55 در میز نقد «هفت» عنوان شد؛
فیلمنامه «ملاقات خصوصی» گاهی کش آمده و گاهی کم دارد/ کارگردان از پس کار برآمده است
مسعود فراستی در ابتدای میز نقد برنامه «هفت» جمعه شب 15 بهمن ماه، گفت: قرار است امشب درباره دو فیلم «ملاقات خصوصی» و «ماهان» صحبت کنیم که فکر می‌کنم «ماهان» اصلا جای بحث ندارد و به «ملاقات خصوصی» می‌پردازیم.
محمدرضا مقدسیان بیان کرد: من هم با شما موافقم که پرداختن به «ماهان» اضافه کاری است چون هنوز به مرحله فیلم سینمایی نرسیده است اما دو نکته دارد که به بهانه این فیلم بد نیست در مورد آن صحبت کنیم. اول نکته من مربوط به آموزشگاه‌های بازیگری و خروجی اینها است. در این آموزشگاه ها، جنسی از تربیت بازیگر بر مبنای شابلون انجام می‌شود و بخش بزرگی از توانایی‌ها و استعدادهای بچه ها هدر می‌رود. اینکه همه بازیگران بر مبنای یک فرمول و به اشتباه در حال تکثیر هستند، جای تاسف دارد. مشخصاً در فیلم «ماهان» بازیگر نقش اول مرد، همه تلاشش را به خرج داده که شبیه به صابر ابر باشد. در نهایت این استعدادی که وجود داشته برمبنای یک مدیریت و آموزش غلط، در نطفه خفه می‌شود. نکته دوم، فکر می‌کنم هر آدم اندک آزاده‌ای حتما به مباحث امور خیریه و روحیه بخشی به بیماران توجه دارد اما وقتی در حال فیلمسازی هستیم سراغ گرفتن از این مباحث نباید بهانه‌ای برای این باشد که پشتش پنهان شویم که ضعف‌هایمان را بپوشانیم.
مسعود فراستی با طرح این مساله که «فقر را در سینما چطور باید نشان داد؟» گفت: آیا فقر وسیله‌ای برای فروش و جایزه گرفتن است؟ بهانه ای برای اگزوتیسم است؟ پیشنهاد می‌کنم علاقمندان به نقد و سینما، فیلم «من مامان را به یاد می‌آورم» را ببینند. این فیلم فقر را نمایش می‌دهد اما تا پایان از مغز و روحت رد نمی‌شود.
محمدرضا مقدسیان با اشاره به مورد پسند بودن فیلم «شادروان» از نظر فراستی و فهیم، بیان کرد: با وجود اینکه من سلیقه و نگاهم به «شادروان» متفاوت است؛ دوست نداشتن من عطف به این موضوع نیست و اتفاقا من هم معتقدم که «شادروان» نگاه سوء استفاده‌گرانه ندارد.
وی در ادامه درباره «ملاقات خصوصی» و اشاره به پیشینه مثبت امید شمس در فیلم کوتاه، گفت: فیلم‌های کوتاه امید شمس جشنواره پسند نیست و فیلم‌های قابل قبولی ساخته است. خوشحالم اولین فیلم بلندش را ساخته اما مساله‌ای در آن وجود دارد؛ در یک نگاه اول انگار ما در حال تماشای یک سریال خلاصه شده هستیم چراکه ملات یا داستان‌های بسیاری را برای این اثر به کار گرفته و یک داستان می‌آید و رها می‌شود و ادامه پیدا می‌کند؛ انگار که از پس این متریال برنیامده است و انگار نگرانی بابت داستان و خرده پیرنگ را اینطور جبران کرده که ایده‌ها، موقعیت ها و شخصیت های زیادی را به کار بگیرد اما از پس مدیریت آنها برنیامده است.
فهیم نیز گفت: نکته اول اینکه «ملاقات خصوصی» فاقد فیلمنامه پرده‌بندی شده 90 دقیقه‌ای است. نکته دوم اینکه یک پرده از فیلمنامه، دورریختنی است و 30 دقیقه اول فیلم به شدت باسمه‌ای و قلابی است و روابط و مناسبات در این دقایق به لوس بازی می‌افتد. نکته سوم اینکه یک قصه ملتهب موادفروشی را نتوانسته روی یک قصه عاشقانه سوار کند.
فراستی نیز گفت: فیلمنامه بیخودی کش آمده است و جاهایی نیز کم دارد و این کم داشتن را بعضاً با کارگردانی خوب جبران کرده است. در ملاقات اول که کرکره بالا می‌رود جای دوربین و حرکت آن در ادامه به زندان بسیار خوب است که کارگردانی است، به این معنی که این فیلمساز فیلم کوتاه‌ساز، از پس کارگردانی بلند هم برآمده است. روابطی که در زندان نشان می‌دهد، ترجمه ای است چراکه روابط داخل زندان های ایرانی، به شکل دیگری است و آدم ها را کلیشه‌ای نمایش می‌دهد اما در همین نمایش نیز از پس کار برآمده است. باز کردن / نظر دهید

2022-02-05 01:12:09 «سرباز شماره صفر» سوژه‌ای بکر از یک رزمنده/ انتخاب سوژه توسط مستندساز، خودش نیمی از راه فیلمسازی است
محمد سلیمی راد کارگردان فیلم مستند «سرباز شماره صفر» و سعید هاشم زاده منتقد در میز نقد مستند مهمان محمدحسین لطیفی بودند.
سعید هاشم زاده درباره این فیلم مستند بیان کرد: اگر بخواهم از کل به جزء بروم، ارتباط عمیق و نزدیکی با سوژه فیلم برقرار کردم و فیلم را دوست داشتم و حتی در «سینما حقیقت» هم تماشای آن را توصیه می‌کردم. شیوه‌ ساخت این فیلم بر اساس شیوه مشاهده‌ای مشارکتی است که دوربین در کنار سوژه ای که قرار است فیلم از او ساخته شود، می ماند اما ناپدید می‌شود تا سوژه زندگی عادی خودش را داشته باشد بدون اینکه حضور دوربین حس شود. در واقع سوژه را به مشارکت در تولید می‌گیرد و سوژه به تولید کمک می‌کند. شخصیت جهانگیر که نقش اصلی و محوری کار است که در مورد انتخابش دوست دارم بدانم، کسی است که در تولید هم کمک کرده است و انگار دوربین برایش ناپدید شده و زندگی عادی خودش را می‌کند. خیلی دوست دارم که کارگردان درباره ایده این فیلم و انتخاب جهانگیر صحبت کند.
لطیفی نیز گفت: شخصیت جهانگیر اتفاقا قابلیت‌های بازیگر شدن را دارد، چراکه بودن دوربین را حس نمی‌کند و دوربین را گم نمی‌کند.
محمد سلیمی راد نیز درباره انتخاب جهانگیر و ایده فیلم توضیح داد: من در حوزه ادبیات پایداری مطالعات دارم و علاقمند به تاریخ جنگ هستم، یکی از دوستانم آقا جهانگیر را به من معرفی کرد، چون من علاقه داشتم در مورد عملیات کربلای چهار بیشتر بدانم چون پدر من در این عملیات به شهادت رسید و خیلی دوست داشتم همرزمان ایشان را ببینم. چون من 5 ماه بعد از شهادت پدرم متولد شدم و از این طریق، وقتی متوجه شدم جهانگیر در عملیات کربلای چهار بوده، گفتم باید حتما او را ببینم. وقتی از نزدیک با او صحبت کردم، ایشان اسم پدر من را می‌آورد ولی من به او نگفتم و بعدها متوجه شد. پدر من جلوی چشمان جهانگیر به شهادت رسیده بود و ما از همان ابتدا ارتباط خوبی با هم برقرار کردیم و جهانگیر احساس کرد من بخشی از خانواده‌اش هستم، چون ارتباط خوبی با پدرم داشت. آن ارتباط عمیقی که شما از آن صحبت کردید، بخشی به این قضیه برمی‌گشت هرچند جهانگیر روحیه عجیبی هم داشت و روحیه ایشان سبب شد من از نگارش کتاب، به سراغ مستندسازی بروم. در واقع با همه مشقت‌ها، هیچگونه ناامیدی در روحیه این شخصیت جایی ندارد.
هاشم زاده بیان کرد: انتخاب سوژه توسط مستندساز، خودش نیمی از راه فیلمسازی است و می‌داند که می‌تواند تبدیل به درام شود و برای مخاطب جذاب می‌شود. باز کردن / نظر دهید

2022-02-05 00:39:01 میترا حجار و پردیس پورعابدینی درباره «بی مادر» چه گفتند
در ادامه برنامه، لطیفی میزبان سیدمرتضی فاطمی کارگردان «بی مادر» و میترا حجار و پردیس پورعابدینی بازیگران این فیلم سینمایی بود.
فاطمی که اولین تجربه فیلم بلندش را در قالب «بی مادر» به نمایش گذاشت، بیان کرد: این فیلم به جهان شخصی، فکری و تعلقات خودم نزدیک است. فیلم در دو مرحله ساخته شد؛ در مرحله نگارش و کستینگ. آدم ها بر اساس انتخاب‌هایشان در موقعیتی که هستند، قرار دارند. من با وسواس مرحله کستینگ را سپری کردم و حقیقتاً از ترکیب و سیمی بازیگرانی که کنار هم ایستادند، خیلی راضی هستم و خیلی دوست داشتم این زوج‌ها، دوئیت های متفاوتی داشتند و ترکیب شدند.
هر بار که روی شخصیت ها متمرکز می شدم، موقعیت‌ها و لحظات جدیدی به فیلمنامه اضافه می‌شد و هر بار نیز باید روابط علی و معلولی اینها را کنترل می‌کردم اما داستان پایان بندی فیلم، از ابتدا و حتی می‌توانم بگویم جرقه و تصویر اولیه نگارش فیلمنامه بر اساس همین پرسش شخصی در پایان بندی شکل گرفت. معتقدم فلسفه و سینما در یک نقطه به هم می رسند و آن هم لحظه‌ای است که به خودپرسشگری می‌رسید و از خودتان یک پرسش می‌پرسید و وقتی آن پرسش مطرح شود، برای بسط آن پرسش به درام اصلی فیلم برسید.
میترا حجار درباره ترسیم شدن موقعیتی عجیب در این فیلم و همذات پنداری مخاطب با این موقعیت گفت: الان سالهاست کارهایی کنم که بتوانم شخصیتش را بپذیرم و احساس میکنم همه آدم ها ابعاد خوب و بد را با هم داریم و متاسفانه قبلا اینطور نبود و شخصیت یا بد مطلق بود یا خوب مطلق. این بخش خاکستری شخصیت که همه آن را دارند و برای من شخصیت مرجان، پیچیدگی‌اش است که جذاب است و عاشقانه زندگی میکند ولی باز هم در زندگی‌اش کمبود احساس می کند و در واقع یک چالشی را شروع می کند که خودش از پس آن بر نمی‌آید. هر نقشی را ایفا می‌کنم بخشی به وجود من اضافه می‌کند، یعین از آن شخصیت و تصمیم هایش و فکرهایش یاد می‌گیرم و احساس کردم خیلی نقشی متفاوت است و این پیچیدگی‌اش جذابیت داشت.
لطیفی به جسارت پردیس پورعابدینی در ایفای نقش مادر در موقعیتی که این بازیگر دارد اشاره کرد و از او درباره این انتخاب پرسید. پورعابدینی نیز درباره ایفای نقش مادر و چالش آن برایش گفت: روز اولی که فیلمنامه را خواندم، متوجه همین مورد که به شدت از من به لحاظ سنی و موقعیتی دور بود، شدم. تلاش کردم که به این شخصیت نزدیک شوم و به خاطر آن سفر رفتم تا بچه ها و مادرانی که در سختی بودند، ببینم و سعی کردم آن المان‌ها را در اطرافم به دست بیاورم. نقش «مهروز» برای من آن دور بودن و چالشی که برایم داشت، من را بیشتر به وجد آورد تا به سمتش بروم. باز کردن / نظر دهید

2022-02-05 00:17:40 حضور عوامل فیلم سینمایی بی مادر در برنامه سینمایی هفت
هم اکنون شبکه سوم سیما
@haft_tv3 باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 23:55:43 «ملاقات خصوصی» عشق را به ابتذال کشید
محمدحسین لطیفی در برنامه «هفت» جمعه شب 15 بهمن ماه میزبان مجید اسماعیلی و مهدی نظمی در میزگرد «بررسی محتوای فیلم‌های روز دوم جشنواره فیلم فجر» با بررسی فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» بود.
مجید اسماعیلی درباره محتوای «ملاقات خصوصی» گفت: یکی از مهمترین نکته‌های این فیلم، عشق است؛ این فیلم با یک دروغ و فریب شروع می‌شود و رشد می‌کند و به فساد می‌رسد و بعد به شبه توطئه و در نهایت ختم به خیر می‌شود. «عشق» اگر مدافع یا وکیلی داشت حتما از کارگردان این فیلم شکایت می‌کرد و می‌گفت من با دروغ رشد نمی‌کنم. وقتی وصال بین زن و مرد اتفاق می افتد، نشانه های عشق در مرد، آن چیزهایی که باید توجه می‌کرده، توجهی نکرده است و این نشاندهنده این است که چیزی وجود نداشته است. تصور می کنم فقط بخواهم جمع بندی کوتاهی داشته باشم، با موضوعی الهام بخش چون عشق اینگونه رفتار کنیم.
در عشق مادی، این نوع از برخورد و بحرانی و متعفن کردن موضوع، کاری شایسته نیست و مطمئناً پاسخی که ضمیر ناخودآگاه مخاطب در قبال این موضوع خواهد داشت، نسبت به موضوع عشق با بدبینی است. بحث من، حفاظت از مفاهیمی باارزش همچون عشق است که ما نباید در مقام فیلمساز آنها را به ابتذال بکشیم و این نیروی پیشران را اینگونه مورد تهاجم قرار دهیم. فرمانروای ناخودآگاه ما در عصر حاضر، سینما است، چراکه ناخودآگاه ما از حس ما تغذیه می‌کند.
مهدی نظمی نیز در این مورد گفت: معتقدم فیلم نتوانست عشق را به نمایش بگذارد و آن را تعریف کند و اتفاقاً عشق مجازی یا چَکی را خوب تفسیر کرد و خوب از آب در آمده بود. به نظر من آسیب شناسی خوبی نیز از عشق نکرده است و تنها حرفی که می توان در مورد آن مطرح کرد این است که فقر و قرار گرفتن در یک محله و جامعه فاسد، مجالی برای عشق باقی نمی‌گذارد. ما در سطح توصیفی در این فیلم، فقر حاشیه شهری و حاشیه نشینی را خوب می‌گویدو واقعیت های تلخ زندان را خوب توصیف می کند. باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 10:48:32 پاسخ بر برخی حواشی نقدها/ «لایه‌های دروغ» فیلم نیست/ نمی‌توان با یک بدلکار، فیلم ساخت!
محمدتقی فهیم در ابتدای میز نقد برنامه «هفت» پنجشنبه 14 بهمن ماه، درباره خوردن دستمزد عوامل پروژه‌های سینمایی بیان کرد: وقتی کار سینما می‌کنید، یعنی می‌خواهید انسان بسازید و وقتی در حال ساختن انسان هستید، چطور می‌شود کسی که چندین ماه برای شما کار کرده، بعد از استفاده از او، دستمزدش را نمی‌دهید! چطور می شود فیلمبرداری را چندین ماه استفاده کنید و بعد به دلایلی عذرش را بخواهید و دستمزدش را ندهید! ما متاسفانه صنف نداریم که از حقوق اینها دفاع کند و روی سخنم با متولیان و مسئولان فرهنگی است که باید عنصر انسانی و شرافت وجود داشته باشد و حقوق اینها را بدهند.
مسعود فراستی نیز درباره برخی انتقادها به میز نقد «هفت» درباره تعریف کردن فیلم‌ها قبل از اکران، سخن گفت و تاکید کرد «نقد» نقد است و نسیه نیست.
فهیم نیز گفت: وقتی در برابر نقد جوابی ندارند ما را متهم به اسپویل فیلم می‌کنند و تهیه کننده را جلو می‌اندازند. مساله بعدی یکطرفه رفتن است؛ آقای فراستی ما باید بگوییم «نقد» اساساً مناظره نیست، موافق و مخالف بردار هم نیست و در بیشتر نقدهایی که تلویزیون داشته است، من بوده‌ام و «هفت» آمد بنیان نقد را پایه نهاد.
در ادامه میز نقد با حضور مسعود فراستی، محمدتقی فهیم و محمدرضا مقدسیان درباره فیلم سینمایی «لایه‌های دروغ» صحبت کردند.
فراستی، «لایه های دروغ» را اساساً فیلم ندانست و از آن تعبیر به رپورتاژ آگهی و تیزر تبلیغاتی برای یک شخص دانست و گفت: چیزی که روی پرده می‌بینیم، اساساً فیلم نبود. باید به این دوست از خود راضی بگویم که اکشن اسلوموشن، حرکت و چرخش دوربین نیست بلکه باید داستان داشت تا سینما و اکشن شکل بگیرد.
فهیم درباره فیلم گفت: فیلم چیزی به جزء صحنه های اکشن ندارد و نکته این است خود فیلمساز همه پست‌ها در فیلم را برعهده دارد و کاش این کار را نمی‌کرد. به قول آقای میرشکاک که می‌گفت سینما را با چهار چشم هم نمی‌توان فهمید چیست و باید تبحر و تخصص داشت. رامین سهراب با این همه تخصص، باید حداقل نویسندگی کارش را به یک نویسنده می‌سپرد. البته قطعاً در بخش صحنه‌های اکشن خوب کار کرده است اما قبل از اکشن باید قصه‌ای نوشته شود و درامی در آید و اکشن در داستان معنا پیدا می‌کند.
محمدرضا مقدسیان درباره این فیلم گفت: مدت‌ها بود فیلم به این بدی ندیده بودم؛ ما نمی‌توانیم با یک دکمه، کت بدوزیم! نمی‌توان با یک بدلکار، فیلم ساخت! با چند صحنه درگیری که کاری به شکل اجرایش ندارم، آیا به این فکر کرده که چه مخاطبانی قررا است این فیلم را ببینند، مخاطبانی که حتما به سینمای اکشن روز جهان دسترسی دارند و در این زمینه باهوش هستند. «لایه های دروغ» حتی با سطحی‌ترین فیلم‌های اکشن دنیا قابل مقایسه نیست. می‌توانم حتی بگویم این فیلم، نسخه‌ای است برای به سخره گرفتن این گونه فیلم‌ها! یک کمدی ناخواسته عجیب و غریب بود! مهمتر از همه اینکه مخاطب در این فیلم تحقیر می‌شود. باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 01:54:15 آغاز نقد برنامه سینمایی هفت

هم اکنون شبکه سوم سیما

@haft_tv3 باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 01:26:11 جرقه «ملاقات خصوصی» از زندان زنان خورد/ چراغی‌پور: دیوانه نقش‌های عجیب و غریب و متفاوت هستم
در ادامه لطیفی در «هفت» پنجشنبه شب 13 بهمن ماه میزبان امید شمس کارگردان فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» و سیاوش چراغی پور، پیام احمدی نیا و ایمان شمس بازیگران این فیلم بود.
امید شمس درباره موقعیت های خاص و ایده این فیلم بیان کرد: خودم بچه جنوب شهر و یکی از مناطق کرج هستم و همینجایی که فیلم ساخته شده، محله من همان جا است و زیست من از ابتدا در این فضا بوده و دغدغه‌ام از جنس داستان‌هایی است که آنجا اتفاق می‌افتد. اما ایده آن نیز به 3 سال پیش زمان ساختن یک فیلم مستند با علی سرآهنگ در زندان‌ها بر می گردد. در زندان زنان با تعدادی زن آشنا شدیم که سوژه از آنجا جرقه‌اش خورد و به همین دلیل نوشتیم بر اساس داستان واقعی.
خیلی دنبال لوکیشن زندان بودیم و آن چیزی که در ذهن ما بود پیدا نمی‌شد. دنبال جایی بودیم که کاملش کنیم و به همین دلیل در زندان فشافویه در حال ساخت زندانی بودند که وقتی دیدیم، زندانی که در فیلم است، امیرحسین قدسی طراحی صحنه ساخته است. لوکیشن زیاد داشتیم و همین تعدد لوکیشن‌ها نیز سبب شد زمان فیلمبرداری و تولید فیلم طولانی شود.
ایمان چند سال در مسابقه مردان آهنین شرکت کرد و به عنوان پدیده این مسابقات شناخته شده بود. من این کاراکتر را بر اساس کانسپت فیلم خلق کردم که ورزشکاری بر اساس شرایط جامعه به کارهای دیگری دست می‌زند. چون بر اساس ایمان نوشتم به دنبال بازیگری که بتواند از عهده آن برآید گشتم اما واقعا پیدا نکردم و بعد به این فکر کردم خود ایمان بیاید ولی از طرفی چون تجربه بازیگری نداشت، تصمیم سختی برای انتخابش گرفتم و ماه‌ها با امیر مهندسیان مشاورم در فیلم تمرین کرد تا اینکه راه افتاد.
سیاوش چراغی‌پور درباره نقش پدر قصه گفت: من دیوانه اتفاقات عجیب و غریب و نقش‌های متفاوت هستم و این انرژی من از فیلم کوتاه می‌آید و من امید عزیز را از فیلم کوتاه می‌شناسم. خیلی دلم می‌خواهد در نقشی موثر حضور داشته باشم و بلند و کوتاهی آن اصلا برایم مهم نبوده است. در عینن اینکه برایم ایفای نقش یک خلافکار سخت بود اما امید شمس و بهمن ارک خیلی به من کمک کردند.
پیام احمدی نیا نیز درباره اینکه چرا مدام در نقش های خلاف ظاهر می شود، گفت: فکر میکنم دلیل این انتخاب‌ها به روحیه و شمایل خشن من بر می‌گردد ولی در مورد «ملاقات خصوصی» اتفاق جالبی افتاد. من اواسط کار اضافه شدم و شخصیت کامران را در فیلمنامه درشت هیکل دیدم اما وقتی اولین بار نزد امید رفتم لباسم را درآوردم و به او گفتم که هیکل من این است و آن چیزی که نوشتید نیستم اما سعی میکنم که نیازی به داشتن هیکل درشت در فیلم نداشته باشم و خداروشکر این اتفاق هم افتاد.
مهمترین ویژگی نقش کامران برای من، پیچیدگی آن بود؛ برخلاف اینکه همه بدمن ها از ابتدا مشخص است بد هستند، اما این شخصیت را متوجه نمی شوید اینقدر بد است.

@haft_tv3 باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 01:10:10 حضور عوامل فیلم سینمایی ملاقات خصوصی در برنامه سینمایی هفت
هم اکنون شبکه سوم سیما
@haft_tv3 باز کردن / نظر دهید

2022-02-04 00:50:09 اهدای درآمد حاصل از «ماهان» به کودکان سرطانی ایرانی و خارجی
محمدحسین لطیفی در برنامه «هفت» پنجشنبه شب 13 بهمن ماه میزبان علی و حمید شاه‌حاتمی و هامون قاپچی، تهیه کننده، کارگردان و نویسنده فیلم سینمایی «ماهان» بود.
علی شاه حاتمی درباره تهیه کنندگی فیلم پسرش گفت: البته پیش از آغاز جشنواره، دوستان لطف کردند و بحث آقازاده‌ها را پیش کشیدند عنوان کردم که آقا حمید در یک فیلمی 10 سال پیش با هم کار مشترکی داشتیم که بابت آن فیلم جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کودک و نوجوان گرفت و در ادامه در جشنواره پیونگ یانگ جایزه کارگردانی را گرفت. در واقع «ماهان» اولین کار مستقل حمید است. طبیعی است سالها حمید در کنار من به عنوان دستیار کار کرده بود و توانایی های خودش را نشان داده بود و این بار «ماهان» را مستقل شروع کرد و احساس میکنم خیلی توانمند از عهده کار برآید.
با کارگردان های فیلم اولی زیادی کار کردم و معتقدم دنیای متفاوتی از لحاظ تکنیکی و نگاه خیلی متفاوت هستند و ثابت کرده اند می توانند کارگردان های خوبی باشند. در مورد «ماهان» هم باید صبر کنیم متوجه شویم مخاطبان با آن چطور برخرود می‌کنند ولی در هر حال از کار در کنار جوانان لذت بردم.
قرار شد تمامی درآمدهای حاصل از این فیلم به کودکان سرطانی تعلق پیدا کند یعنی از صفر تا صد هزینه درمان کودکان سرطانی در ایران شود و اگر این توفیق را داشته باشیم، قرار شده کپی های این فیلم را به سفرایی که در ایران حضور دارند، از طرف هنرمندان ایرانی تقدیم کنیم که در کشور خودشان آن را به نمایش بگذارند و درآمد حاصل از آن را هزینه درمان کودکان سرطانی در کشورشان کنند. اگر هنرمند خودش را مردمی می‌داند، باید بتواند با اثر هنری‌اش هم امید را تزریق کند هم همراه مردم باشد. همچنین در فضای نیهلیستی که در جامعه موج می‌زند، فیلمی با موضوع امید ساختن، خیلی سخت است.
حمید شاه حاتمی نیز سخت بودن کار با پدرش گفت: سختگیری هایی که پدر در کار دارد، طبیعتاً کار را سخت تر می‌کرد و از طرفی هم اگر رابطه پدر و پسری در این کار وجود نداشت، با شرایط سخت کاری موجود در سینما و بودجه محدود این کار، فکر نمی کنم «ماهان» ساخته می‌شد.
برای من زیبایی بصری «ماهان» خیلی مهم بود و زمان زیادی برای پیدا کردن لوکیشن ها گذاشتیم و به دلیل تجربه کم، خیلی درگیر این لوکیشن‌ها و فضاها شدم و پلان های عبوری زیادی گرفتم که بعداً به دلیل کم بودن زمان، مجبور به حذف خیلی از آنها شدم. اصلا نخواستم فقط جذابیت‌های بصری را به نمایش بگذارم و سعی کردم در دکوپاژ از مسائل تکنیکی و حرکت های دوربین خودداری کنم و از اینها فاصله گرفتم تا خودم را محک بزنم.

@haft_tv3 باز کردن / نظر دهید