یدالله کریمی پور

2022-08-23 17:03:28 چین؛ چرایی پیشرفت

چه شد که جمهوری خلق چین از کشوری منزوی(تا ۱۹۷۱هنوز عضو ملل متحد نبود) ، فقیر و کمتر پیشرفته (تا ۱۹۷۹، صادراتش اندازه ایران ۳۰ میلیونی بود) و غیر قابل اعتماد، به ستون فقرات اقتصاد جهان در ۲۰۲۲ تبدیل شده است؟!
کاش اعضای شورای عالی امنیت ملی، پاسخی درست و بی تعصب برای این پرسش می یافتند و یا دستکم‌ شماری را مامور یافتن پاسخ آن می کردند.
#یدالله_کریمی_پور
#جمهوری_خلق_چین
#چرایی_پیشرفت
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-23 11:56:13 طی ۴ سال عمر این کانال ۲۷ بار با شیوه دانشگاهی به هر دو دولت رئیسان جمهور روحانی و رئیسی در باره تنگناهای بنیاد برانداز آب شیرین در دسترس، هشدار داده شده است.‌ آخرین هشدار با عنوان کابینه آبی، مربوط به ۳ دسامبر ۲۰۲۱ و یادداشت پیشنهادی مربوط به ۱۵ ژانویه ۲۰۱۸ است.

کابینه آبی
اگر آیت الله رئیسی و اعضای شورای عالی امنیت ملی و کل حکومت جمهوری اسلامی، مشکلات آب کشور را فهم و وجدان می کردند، بی گمان‌ همه ۱۹ وزیر و وزارت خانه را تا اطلاع ثانوی درگیر حل و فصل رفع این مساله می کردند. این باشد تا پاییز ۱۴۰۱.
#یدالله_کریمی_پور
#کابینه_آبی
@karimipour_k

فاجعه تاریخی برای ایران و یک راه حل

فلات ایران خشک بوده، خشک هست و خشک هم خواهد بود. بنابراین خشکسالی در ایران یک قاعده و ترسالی با اندکی تسامح، استثناء بوده است. در واقع بین تمدن های تاریخی، این تنها تمدن فلات مرکزی ایران بود که در همسایگی رودهای بزرگ شکل نگرفت. به همین دلیل سازه های گوناگون آبی ایران، مانند کاریزها، بندها، کانال ها و...را که از دل همین تمدن برخاست ،می توان به عنوان شگفتی هشتم تاریخی، فراتر از بیشتر عجایب هفتگانه قرار داد.

ولی امروزه روز با نادیده انگاری بیش از 40 سال هشدار، در باره ی آغاز خشکسالی ژرف تاریخی در غرب آسیا و به ویژه بی توجهی به صدها هشدار در باره ی مدیریت ناکارامد آبی، حیات این تمدن از مرز بحران فراتر رفته و به گمانم از سال آبی 1397، فلات مرکزی وارد دوره ی «فاجعه» خواهد شد.

دهها راه حل برای چیرگی بر این بحران- فاجعه، پیشنهاد شده است. دگرگون سازی کامل شیوه تولید کشاورزی و مدرن سازی آن، دگرگون سازی گام به گام تولید صنعتی و انرژی، بازیافت آب از راه بهینه سازی سیستم فاضلاب، انتقال آب از کشورهای دیگر، بارور کردن ابرها و...
به گمانم همه ی این راه حل ها در جای خود مناسب و کارساز خواهد بود؛ ولی با شرایط اورژانسی کنونی و نیز عدم اطمینان به پیش بینی های درازمدت آب و هوا شناسی، با احتمال تکرار وضعیت سال 96 در سال 97 و سال های آینده، تنها یک راه حل استراتژیک به موازات راه حل های دیگر متخصصین، برای نجات بقیه ی تمدن ایرانی در فلات مرکزی مانده است: شیرین سازی آب دریا.

ایران دارای سه ساحل ممتاز در کرانه های اقیانوس هند، خلیج فارس و دریای خزر است. برای شیرین سازی آب ، دستیابی به دو ابزار لازم است: برق بسیار ارزان و فناوری شیرین سازی.
پهنه ی مثلث کویری-بیابانی ایران، میان سبزوار-قم و ایرانشهر و پیرامون آن، بزرگتر از همه مساحت آلمان است. از سوی دیگر، دشت لوت در جنوب این مثلث، قطب گرمایی کره ی زمین محسوب می شود. مهم تر این که، امروزه روز، همه جهان پیشرفته برای نجات زمین و رویارویی با تغییر اقلی آماده اند تا با سخاوت و حتی دادن سوبسید، فناوری تولید انرژی مُفت و تقریبا مجانی پاک از جمله آفتابی را در اختیار کشورها بگذارند. همه ی براوردها نشان می دهد که برق حاصل از مثلث کویری ایران، جوابگوی انرژی مورد نیاز همه ی کشورهای غرب آسیا است.

فناوری تولید آب شیرکن ها نیز که بس کهن است. ولی برای تولید کلان و گسترده ی و نوسازی مستمر آن، باز هم ایران نیازمند همکاری بین المللی است. هر 6 کشور جنوب خلیج فارس، تمام یا بخش عمده ی نیازهای آبی خود را از همین راه بدست می آورند.

بنابراین جمهوری اسلامی ایران برای تامین آب شرب و صنعتی استان های فلات مرکزی و برخی استان های پیرامونی، ناگزیر است، بیدرنگ به سوی تولید برق افتابی و نیز تاسیس کارگاه ها و کارخانه های تولید آب شیرین کن روی آورد. ولی برای به فعلیت رسیدن این استراتژی بزرگ آبی، تغییر رفتار استراتژیک در سیاست خارجی ایران گریزناپذیر است.نیک می دانم که هیات حاکمه کنونی ایران به چنین اندیشه ای فکر یا دستکم عمل نخواهد کرد، و نیک تر نیز می دانم که از سال آینده، پیامدهای امنیتی بحران آبی رو به گسترش خواهد نهاد. پاسخ این معادله را کابینه دکتر روحانی، پس از پیامدهای رخدادها دریافت خواهد کرد.
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-20 16:42:11 اشتباه استراژیک آمریکا در عراق

سال هاست از تهاجم ایالات متحده به عراق و فروپاشی و حذف رژیم بعث و صدام حسین می گذرد. این حمله از دیدگاه شاخص های ژئوپلیتیک برای عراق دردآور بوده است؛ سهل است که بعدها معلوم شد، منافی اهداف منطقه ای آمریکا بوده است. تقریبا همه ژئوپولیتیسین های کارآمد در باره اشتباه استراتژیک‌ آمریکا در حمله و حذف صدام از چند منظر هم نظرند.

۱- حذف خاکریز بزرگ
رژیم سکولار و البته مستبد صدام بعثی، خاکریزی بلند و استوار در برابر تروریست های بنیادگرا و برباد دهنده ای چونان القاعده و داعش بود.‌ تا این دیکتاتور بر سر قدرت بود، بنیادگرایان سلفی در پایگاه های هندوکوش محصور و منزوی بودند. با سقوط خاکریز صدام‌ بعثی، شرایط برای خیز تروریست ها مهیا شد؛

۲- محور یکپارچگی
هر چند سرشت عراق چند ملیتی است و بهترین شیوه حکومتداری آن گونه ای نظام کنفدرال است، ولی فروپاشی صدام پیش و بیش از آن که به عقلانیت و بلوغ سیاسی منجر شود، موجبات جنگ و تنش داخلی بی پایانی را مهیا کرده است. در شمال کردها دولتی با خودمختاری گسترده و درواقع با استقلال دوفاکتو تشکیل داده اند. در جنوب نیز احزاب و قبایل شیعی، قدرت‌ را در دست دارند، ولی پراکنده و نسبت به هم‌ کینه ورز. در باختر نیز سنی ها ساز خود را میزنند.
کوتاه آن که پس از صدام، تا کنون، عراق فاقد یکپارچگی مردمی- سرزمینی و همواره مهیای جنگ داخلی بوده است؛

۳- سفره باز همسایگان
با حذف صدام بعثی، جای جای عراق میدان و جولانگه کشور های همسایه شده است.
ترکیه به بهانه پ ک ک و نیز ترکمن های کرکوک، ایران با انگیزه و بهانه پشتیبانی از شیعیان و ایجاد دالان ارتباطی با سوریه و لبنان، عربستان برای ایجاد موازنه با ایران و همگرایی با ملی گرایی عربی ، پس از حذف صدام، همواره بازیگری توانمند در عراق ناتوان بوده اند؛
۴- آشفتگی ممتد
حمله آمریکا در پی اشتباهی بزرگ‌ انجام‌شد: وجود و احتمال توسعه جنگ‌ افزارهای هسته ای. اشتباه و بی بنیادی ادامه حمله و حضور، هدف توجیهی رئیسان جمهور آمریکا را به شکل زیر تغییر داد:
ایجاد دموکراسی به عنوان جانشین استبداد صدامی.

ولی با خروج نیروهای آمریکایی، خبری از مردمسالاری نشد؛ سهل است که جنگ و درگیری میان دولت زیر کنترل شیعیان و سنی های الانبار و منطقه میانی تکوین و اوج گرفت. سپس نوبت داعش فرا رسید و اینک‌ منازعه بین احزاب شیعی عملا کشور را تعطیل کرده است.
کردها‌ همچنان‌ در پی تبدیل خودمختاری گسترده خود به استقلال هستند. سنی های منطقه میانی و باختری، که همه چیز را از دست داده اند، از هر چه موجبات بازگشت به گذشته است، استقبال می کنند؛ و شیعیان نیز که پس از قرن ها بغداد و قدرت سیاسی ملی را در دست گرفته اند، در آتش منازعه بی پایان درونی می سوزند.
#یدالله_کریمی_پور
#صدام_بعثی
#یکپارچگی_عراق
#همسایگان_عراق
@karimipour_K باز کردن / نظر دهید

2022-08-20 08:07:35 باز کردن / نظر دهید

2022-08-19 10:18:05 ترکیه در پی چیست

ترکیه پیشانی ناتو در رویارویی دریایی (سیاه- مدیترانه) با روسیه بوده است. ترکیه در استراتژی مهار مسکو، هم در دوره جنگ‌ سرد و هم در میدان کنونی اوکراین، همواره دارای چنین جایگاهی بوده است.
امروزه روز نیز ،موقعیت جغرافیایی ترکیه از دیدگاه نقش دالانی در دسترسی اروپا به نفت-گاز طبیعی خاورمیانه،آسیای مرکزی و قفقاز در کانون توجه غرب است. علاوه بر این، چگونگی رویارویی آنکارا با تروریسم و خطر سرایت ناآرامی ها از مرزهای خاوری در کانون‌ توجه اروپا از منظر امنیتی است.
بنابراین جایگاه دالانی ترکیه به عنوان گذرگاه زمینی- دریایی انرژی و نیز نقش این کشور به عنوان فرزند خلافت عثمانی در میان ملت های روسیه، آسیای مرکزی و بخشی از اعراب و نیز مناسبات ژرف تاریخی زبانی، فرهنگی و مذهبی، در نبود رقیب منطقه ای، تقویت کننده موقعیت این کشور شده است.
با این همه اروپا به دلیل هراس از عضویت یک کشور قدرتمند مسلمان، دهه هاست از باز کردن در به روی ترکیه ابا می ورزد.
ولی به رغم مانع تراشی برای ورود رسمی ترکیه به اتحادیه اروپایی، ترک ها به یاری موقعیت ژئوپلتیک خود، به عنوان و در مسیر دستیابی به تبدیل شدن به ابرقدرت منطقه ای عمل کرده اند. جایگاهی مانند هند ، چین، برزیل و لهستان در شبه قاره، آسیای خاوری ، آمریکای جنوبی واروپای خاوری.

اردوغان به رِغم شباهت فراوانش به پوتین و مرسی در کیش شخصیت و برخی اشتباهات استراتژیک، دستکم همواره یک هدف را از یاد نبرده است:
اولویت منافع ترکیه

در همین راستا است که اردوغان هر طرح، برنامه و سیاستی را برای بالا کشاندن ترکیه اجرا می کند.‌
به عنوان عضو ناتو و در جهت استراتژی مهار روسیه، پیشرفته ترین ابزارهای تسلیحاتی را در اختیار اوکراین قرار داده است(فروش سلاح)، در عین حال دارای بهترین مناسبات با پوتین است. از روسیه سیستم ممتاز پدافندی دریافت کرده و مناسبات تجاری کلانی با روسیه برقرار کرده است.به گمانم ترکیه بزرگترین شریک تجاری روسیه در خاورمیانه است. منافع مالی ترکیه در تجارت با روسها عددی نیست که ترک ها دست از آن‌ بکشند.
باوجود مناسبات ممتاز نظامی- بازرگانی با روسیه زیر رهبری پوتین، فضای ترکیه برای فعالیت تجاری اوکراینی ها باز است.
استانبول، انتالیا و دیگر نواحی گردشگری و تجاری ترکیه پر است از شهروندان روس و اوکراینی که در کنار هم زندگی می کنند.
باز هم در راستای منافع ملی، اردوغان با عربستان سعودی، اسرائیل(اشغالگر)، امارات و...در مسیر تنش زدایی قرار گرفته و حتی در حال زمینه و بستر سازی برای احیای مناسبات با مصر زیر رهبری مرسی است.
برای اردوغان و هر شهروند ترکیه همواره یک اصل خدشه ناپذیر و غیر قابل عبور وجود داشته است:
منافع ملی
بر پایه همین هدف، ملت ترکیه، هر گامی که بستر را برای توانمند شدن و برتری ترکیه فراهم کند، فرخنده است.
#یدالله_کریمی_پور
#اولویت_منافع_ملی
#ترکیه
#روسیه
#اوکراین
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-18 12:32:45 حال و آینده افغانستان

بنیاد فرهنگی-سیاسی افغانستان با فرض استمرار وضع موجود، با تشکیل کشوری دمکراتیک همخوانی ندارد. از هنگام تشکیل این کشور جز دریک دوره ۹ ماهه (۱۹۲۹)، در بقیه ادوار همواره رهبران این کشور (شاه، رئیس جمهور، خلیفه) پشتون بوده اند. با این که پشتون ها تنها ۴۰٪ این کشور را تشکیل می دهند، همواره آرزوی تشکیل پختونستان را داشته و هیچ گاه دست از این آرمان‌ نکشیده اند.‌ در واقع تاجیک ها(۲۷٪ تا ۳۰٪)، ازبکان(۱۰٪) ، هزاره های شیعه(۱۰٪) و ...با وجود فرهنگ خشن و جنگ‌سالارانه پختونخواهی هرگز فرصت بروز تقاضاهای دموکراتیک خود را به دست نیاورده اند.
بنیاد زندگی و فرهنگی پشتون های قبیله گرا، برجنگ‌ استوار شده است. تا ایجاد تحول همه جانبه فرهنگی، احتمال تکوین حکومتی دمکراتیک و صلح جو در این کشور، متمایل به صفر است.

توجه: لطفا به سه یادداشت زنجیر وار طالبان و پشتونگرایی در ۶، ۷و ۹ جولای ۲۰۲۱ بنگرید.
#یدالله_کریمی_چند
#افغانستان
#پشتونگرایی
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-17 17:45:30 چرا برگشتی در کار نبود؟

نه این که هیچ استراتژیست خردمند و دلسوزی درون اتحاد شوروی نبود که راه
و شیوه حکمرانی پولیت بورو و حزب کمونیست را برباد دهنده
نداند؛ سهل است که دهها سوسیالیست مومن و نیز ملی گرایان روس ، نتیجه طرح، برنامه و سیاست های کرملین را برباد دهنده و باعث فروپاشی این ابرقدرت برآورد کرده بودند. تقریبا هیچ تصمیم ساز و مدیر کلان دلسوزی نبود که موقعیت کشور را آشفته و رو به قهقرا رفتن نداند. ولی بیشتر اعضای پولیت بورو و مدیران اتحاد شوروی نمی خواستند از کژراهه دست کشند. آن ها هزینه های کلانی در این راه متحمل شده و با زیرپا نهادن اصول و موازین توسعه همه جانبه، شوروی را به ابرقدرت تسلیحاتی ، ولی کمتر توسعه یافته در ابعاد دیگر تبدیل کرده بودند:
کشوری تقریبا جهان سومی با کلاهک های هسته ای. کمی دلچسب تر از امروز کره شمالی.

ولی‌ با وجود این همه هزینه های سرسام آور ، برای فناوری تسلیحاتی ، فضایی ، صدور انقلاب سوسیالیستی و ایجاد ملل اقمار در همه جای جهان ، در صورت برگشت از این کژراهه ، تکلیف این همه هزینه برباد رفته چه می شد؟
امروز بخشی از پاسخ این پرسش را اتفاقی در یک نوشته کوتاه بدون ذکر منبع دیدم.‌ آن جا نوشته بود:

ما وقتی بخاطر کاری هزینه می دهیم ، حتی اگر آن کار، احمقانه ترین کار عالم هم باشد به سختی می توانیم قبول کنیم آن کار اشتباه بوده است.
برای مادری که فرزندش را در جنگ از دست داده، خیلی سختست که باور کند هدف آن جنگ فقط فروش اسلحه بوده است.
بخاطر همینست که هرچه اوضاع افتضاح تر میشود اصرار بر ادامه دادن همان راه افتضاح، بیشتر میشود. بالاخره این همه وقت و هزینه بابت آن صرف شده، نمی شود رهایش کرد.‌

پس شاید حال آنهایی که سالها بر سیاستهای شکست خورده و یا اعتقادات دروغین خود اصرار میکنند را باید درک کرد.

بقول برتراند راسل : چگونه به تاول های پاهایم بگویم تمام مسیری که آمده ایم اشتباه بوده است.
آذربایجانی های خودمان چه زیبا همه حرفم رو در دو واژه خلاصه کرده اند:
بوینونا یخلیپ

#یدالله_کریمی_پور
#اتحاد_شوروی
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-17 13:14:08 https://twitter.com/YKarimipour/status/1559535968662831104?t=OMW9Opu-Vw_kPfks03mNxg&s=35 باز کردن / نظر دهید

2022-08-16 16:56:05 نتیجه انقلاب

یک دهه پس از انقلاب بالشویک ها و برپایی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، دیگر این سلطنت طلب ها و وابستگان حکومت تزار نبودند که در مظان اتهام ضد انقلابی قرار داشتند ؛ بلکه پیکان حمله نظام و رژیم جدید، انقلابیون وفادار به لنین و مومنان واقعی مارکسبسم_لننیسم را نشانه‌ گرفته بود. همان ها که منتقد رویگردانی حزب و دولت مثلا کارگری، از مارکسیسم-لننیسم بودند. چنان‌ که از رهبری استالین تا مرگ‌ برژنف، از هر ۱۰ تن تبعیدی مستقر در اردوگاه های کار اجباری سیبری و یا مشمول تیرباران، دستکم‌ ۶ تن، به گونه ای مخالفین فکری استالینیسم و یا به قول حزبی ها تجدید نظر طلبان بودند.
#یدالله_کریمی_پور
#ریوززیونیست
#اردوگاه_اجباری_کار
#شوروی
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید

2022-08-16 08:17:48 اوکراین؛ چرا جغرافیای جنگ محدود مانده است

ایالات متحده به همراه ناتو موجبات درماندگی اوکراین زیر رهبری زلنسکی شده اند.‌ گرچه تا کنون‌، ایستادگی کیف در برابر مسکو هم چنین متاثر از پشتیبانی محور اروپا- آمریکا بوده است، با این حال این آمریکا و ناتو هستند که لجستیک مناسب و در دسترسشان را به منظور دستیابی به گونه ای پیروزی ، آگاهانه و عمدی در اختیار اوکراین قرار نمی دهند. چرا؟

از هفته پنجم جنگ‌ روشن شد که استراتژی ناتو محدود ماندن گستره جغرافیایی میدان جنگ‌ است. از این دیدگاه جنگ تا سرحد ممکن می بایست روسی-اوکراینی بماند. از آن سو مقاومت سخت و برآورد نشدنی اوکراینی ها برای کرملین و تلفات سنگین در جبهه های کیف-خارکف طی هفته های نخست ، چنین منظوری را هم به ارتش روسیه تحمیل کرد. توانایی آن ها برای برای گشودن جبهه دیگری مثلا در فنلاند مناسب نبود .
در عین حال تمرکز روسیه بر دونتسک، لوهانسک و دونباس، ممتازترین فضا را برای توسعه جغرافیای ناتو در منطقه فوق العاده استراتژیک شمالگان (سوئد-فنلاند) فراهم آورد. ناتو به هدف خود دست یافت و پس از ۷۰ سال از قطب تا مالت و قبرس (مدیترانه) گسترده شد. بی آن که جایی برای واکنش در خور روسیه باقی بماند.
پس استراتژی ناتو تا سرحد ممکن، محدود ماندن میدان نبرد در جغرافیای اوکراین بوده است‌. چنان که فرصت ، تسلیحات و امکانات به اوکراین در اندازه ای داده می شود که تنها در چارچوب سرزمینی خود به دفاع بپردازند. حتی تسلیحات مناسب برای هدف قرار دادن یک‌ روستای فدراتیو روسیه به اوکراین داده نشده و یا خواهان اجتناب ارتش اوکراین از هدف قرار دادن خاک روسیه اند.‌شگفت آن که آمریکا و ناتو انفجار در پایگاه هوایی کریمه را رد کرده و انتساب آن به تسلیحات آمریکا را تکذیب کردند. این بدان معنی است که زلنسکی در هدف قرار دادن روس ها در کریمه، که آن را بخش اشغال شده می داند نیز به گونه ای منع شده اند.
به گمانم هدف ناتو ی زیر رهبری آمریکا، به زانو در آوردن پوتین در جغرافیای اوکراین از طریق تحمیل هزینه های سنگین‌ است. این هدف دو دستاورد در بر خواهد داشت:
نخست آن که بهانه بهره برداری از تسلیحات ممنوعه، از جمله تسلیحات هسته ای تاکتیکی خفیف شده از سوی روسیه را خواهد گرفت و دوم زمینه تحقیر پوتین را مهیا خواهد ساخت.
چنان‌ چه طی این استراتژی، تلفات روس ها به همین سان و بدون‌ دستیابی به پیروزی های قاطع ادامه یابد، فشار داخلی سازمانی بر پوتین، برای پایان دادن به جنگ‌ افزایش خواهد یافت.
#یدالله_کریمی_پور
#محدودیت_جغرافیای_جنگ
@karimipour_k باز کردن / نظر دهید